« នៅពេលអ្នកកើតជំងឺរាំរ៉ៃ » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ចម្រើនវ័យដោយស្មោះត្រង់
នៅពេលអ្នកកើតជំងឺរាំរ៉ៃ
ការប្រឈមមុខនឹងទុក្ខវេទនាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃអាចជួយយើងឲ្យរីកចម្រើន ហើយមានសេចក្ដីមេត្តា ការយល់ចិត្ត និងភាពអត់ធន់កាន់តែច្រើន ។
មុនពេលគាត់ទទួលមរណភាពដោយជំងឺខ្សោយសរីរាង្គ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំតែងតែញញឹម ហើយមានប្រសាសន៍ថា « គ្មានយើងណាម្នាក់ដែលនៅទីនេះមិនស្លាប់ទេ ដូច្នេះហើយយើងត្រូវធ្វើអ្វីដែលមានប្រយោជន៍បំផុតក្នុងជីវិតនេះ » ។
នោះគឺក្នុងថ្ងៃដែលគាត់សប្បាយចិត្ត ។ ហើយនៅក្នុងជីវិតគាត់ គាត់មានថ្ងៃសប្បាយចិត្តជាច្រើន ។
ប៉ុន្តែគាត់ក៏មានថ្ងៃដែលមិនសូវសប្បាយចិត្តដែរ ។ នៅថ្ងៃទាំងនោះ គាត់នឹងមានប្រសាសន៍ថា « រៀនទទួលការពិត ហើយមើលថាតើកូននៅតែអាចធ្វើល្អខ្លះក្នុងលោកនេះឬអត់ » ។
ជាទូទៅ មនុស្សរស់នៅយូរជាងកាលពីអតីត ។១ ប៉ុន្តែទោះជាយើងអាយុវែងជាងមុនក៏ដោយ យើងក៏នឹងវិវត្តទៅរកជំងឺរ៉ាំរ៉ៃផងដែរ មានដូចជា ៖ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ផាកឃីនសុន ជំងឺមហារីក ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ជំងឺភ្លេចភ្លាំង និងជំងឺជាច្រើនទៀត ។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលមានជំងឺរាំរ៉ៃកើតឡើង តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្តេច ?
ឆ្ពោះទៅមុខដោយសេចក្តីជំនឿ
បងប្រុសម្នាក់ដែលបានបង្ខំចិត្តឈប់សម្រាកពីការងារព្រោះតែពិការភាព ខណៈពេលដែលភរិយារបស់គាត់ត្រូវត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់ពួកគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា « ត្រូវរៀនប្រឈមមុខនឹងការពិត ទោះមានរឿងមិនល្អកើតឡើង ក្តី » ។ គាត់ជឿថា ជាញឹកញាប់យើងប្រើទឹកមុខរីករាយដែលជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អ និងមើលទៅស្រស់ស្អាត ។ គាត់និយាយថា « ជំនួសឲ្យការឆ្ពោះទៅមុខដោយសេចក្តីជំនឿ យើងបែរជានៅទ្រឹងកាលយើងរង់ចាំមើលអព្ភូតហេតុ ឬរអ៊ូរទាំនៅពេលមិនបានដូចចិត្ត » ។ គាត់ដោះស្រាយដោយការស្តាប់បទគម្ពីរ និងសុន្ទរកថាពីសន្និសីទទូទៅ និងដោយការសួរសុខទុក្ខមិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសារតាមទូរសព្ទ ។
បងស្រីម្នាក់ដែលស្វាមីមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃបានមានប្រសាសន៍ថា « បញ្ហាដដែលរាល់ថ្ងៃដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អ ។ សុខភាពរបស់ស្វាមីខ្ញុំនឹងមិនបានធូរស្រាលឡើយ ។ ខ្ញុំទទួលយករឿងនោះ ។ ប៉ុន្តែការធ្វើការងារដដែលៗរាល់ថ្ងៃ ការងារនោះធ្វើឲ្យធុញទ្រាន់ទាំងខាងផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយ និងខាងវិញ្ញាណ » ។ គាត់មានអំណរគុណចំពោះការមកសួរសុខទុក្ខរបស់បងប្អូនស្រីដែលផ្ដល់ការងារបម្រើ ។ « ពេលពួកគាត់មកលេង វាពិតជាធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ » ។
បងប្រុសវ័យចំណាស់ម្នាក់ទៀតនិយាយថា ៖ « ពេលខ្លះ ខ្ញុំនិងភរិយាភ្លេចមុខភ្លេចក្រោយ ហើយឆាប់ខឹងគ្នា ។ យើងមានអារម្មណ៍តានតឹងដែលភ្លេចភ្លាំងច្រើន ហើយជាពិសេសមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយ ក្រោយពីយើងប្រើសម្ដីខឹងសម្បារដាក់គ្នា » ។ ពួកគាត់បានរៀនកត់ត្រាចំណាំដើម្បីជួយឲ្យពួកគាត់ចងចាំ ។ ពួកគាត់ទុកពេលឲ្យគ្នាដើម្បីរម្ងាប់អារម្មណ៍មុននិយាយ ។ គាត់បាននិយាយថា « ហើយយើងក៏បានរៀនកាន់តែច្រើនអំពីសារៈសំខាន់នៃការនិយាយថា ‹ អរគុណ › និង ‹ អូនស្រឡាញ់បង ឬបងស្រឡាញ់អូន › » ។
ស្វាមីភរិយាវ័យចំណាស់មួយគូទៀតទទួលបានប្រាក់ចំណូលមួយថេររហូតដល់ថ្ងៃមួយតម្លៃថ្នាំរបស់ពួកគាត់បានកើនឡើងទ្វេដង ។ ដោយសារមានជំនួយពីសមាជិកគ្រួសារ និងវួដរបស់ពួកគាត់ នោះតម្រូវការរបស់ពួកគាត់ត្រូវបានបំពេញ ។ បងប្រុសរូបនោះបានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ដំបូងឡើយ យើងខ្មាសអៀនក្នុងការទៅសុំជំនួយ ជាពិសេសពីកូនៗរបស់យើង ។ ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាចង់ជួយយ៉ាងខ្លាំង » ។
សេចក្តីលម្អិតមកពី ទ្រង់បានព្យាបាលមនុស្សជាច្រើនដែលមានជំងឺផ្សេងៗ ដោយ ជេ ខឺត រីឆាត មិនអាចថតចម្លងបានទេ
យោបល់ និងការសង្កេតឃើញ
ទាំងនេះគឺជាមតិយោបល់មួយចំនួន និងការអង្កេតឃើញរបស់អ្នកដែលមានជំងឺរាំរ៉ៃ ៖
-
អស់់អ្នកដែលងាកមករកព្រះអង្គសង្រ្គោះនឹងរកឃើញក្តីសង្ឃឹម ។ បងប្រុសម្នាក់ដែលមានរោគសញ្ញាអស់កម្លាំងរ៉ាំរ៉ៃ (CFS) ( ជាជំងឺមានតាមហ្សែន ) និយាយថា « ខ្ញុំគិតថា គ្មាននរណាម្នាក់យល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំឆ្លងកាត់នោះទេ ។ បន្ទាប់មកនៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ ខណៈដែលកំពុងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានយល់ពីការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំអាចអត់ធ្មត់បាន តាមរយៈការខិតមកជិតទ្រង់ » ។ ( សូមមើល អាលម៉ា ៧:១១–១២; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៨; ១២២:៨ ) ។
-
ក្តីមេត្តាកើនឡើងចំពោះអស់អ្នកដែល « ស៊ូទ្រាំការណ៍នោះដោយហ្មត់ចត់ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៨ ) ។ « តើយើងគិតដល់នរណា នៅពេលដែលយើងមានទុក្ខព្រួយ និងមហន្តរាយ ដើម្បីទទួលបានជំនួយ និងការលួងលោម ? … ពួកគាត់គឺជាបុរស និងស្ត្រីដែលបានរងទុក្ខ ហើយដោយសារបទពិសោធន៍នៃទុក្ខលំបាករបស់ពួកគាត់ ទើបពួកគាត់បានអាចផ្ដល់ចិត្តអាណិតអាសូរ និងការរំលែកទុក្ខរបស់ពួកគាត់បានយ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង ដែលនេះគឺជាពរជ័យដល់អ្នកដែលខ្វះខាតនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ តើពួកគាត់អាចធ្វើបែបនេះបានទេ បើមិនបានរងទុក្ខដោយខ្លួនពួកគាត់មុននោះ ? »២
-
សូមធ្វើបន្តិចម្តងៗ ។ បងស្រីម្នាក់ដែលមានជំងឺក្រិនកោសិកាច្រើនកន្លែង (MS) បានមានប្រសាសន៍ថា « ប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ខ្ញុំមានការឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំមិនអាចគិតឃើញពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចទ្រាំទ្រការឈឺចាប់នេះបានទៀតទេ ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ចង់ធ្វើអត្តឃាត » ។ គាត់បានទៅជួបអង្គភាពសុខភាពផ្លូវចិត្តនៅមន្ទីរពេទ្យមួយកន្លែង ។ អំឡុងពេលប្រឹក្សា គំនិតរបស់គាត់មិនមែនគ្រាន់តែ « កាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត » ទេ ( នីហ្វៃទី១ ២២:៣១ ) ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញគឺ « តស៊ូដល់ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ » តែម្ដង ។
-
អភិវឌ្ឍចំណាប់អារម្មណ៍ថ្មី និងស្វែងរករបៀបបម្រើថ្មី ។ ជំនួសឲ្យការសោកស្ដាយចំពោះអ្វីដែលអ្នកមិនអាចធ្វើបាន សូមស្វែងរកចំណូលចិត្តថ្មី ។ បងស្រីម្នាក់ដែលមានជំងឺក្រិនកោសិកាច្រើនកន្លែង (MS) បានរកឃើញថា គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីដែលគាត់ចូលចិត្តពីមុនបានទេ ដូចជាការជិះសេះ ឬការលេងបាល់ឱបជាដើម ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានរៀនអក្សរផ្ចង់ ។ ឥឡូវនេះ គាត់បានប្រើទេពកោសល្យដែលទើបបង្កើតថ្មីរបស់គាត់ដើម្បីធ្វើព្រះគម្ពីរមរមនដោយដៃសម្រាប់គ្រួសាររបស់គាត់ ។
នៅពេលដែលជីវិតនេះមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃកើតឡើង នោះវាពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ ។ ប៉ុន្តែដោយមានសេចក្តីជំនឿ សេចក្តីសង្ឃឹមក្នុងព្រះគ្រីស្ទ និងបំណងប្រាថ្នាដើម្បីបម្រើ នោះការប្រឈមមុខនឹងទុក្ខវេទនាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃអាចជួយយើងឲ្យរីកចម្រើន ហើយមានសេចក្ដីមេត្តា ការយល់ចិត្ត និងភាពអត់ធន់កាន់តែច្រើន ។
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា. ។