« សូមនៅទីនោះដើម្បីកូនប្រុសរបស់អ្នក » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
សូមនៅទីនោះដើម្បីកូនប្រុសរបស់អ្នក
បន្ទាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបានមានបន្ទូលទៅកាន់ឪពុកខ្ញុំអំឡុងពេលការតែងតាំងបព្វជិតភាពរបស់ខ្ញុំ គាត់បានបង្វែរជីវិតរបស់គាត់មកវិញ ។
បួនជំនាន់ ដោយ ក្វានី ផូវី វីនឌើរ
ខ្ញុំបានមកសកម្មក្នុងសាសនាចក្រ ពេលលោកពូប៊ីលរបស់ខ្ញុំបាននាំបងស្រីពីរនាក់របស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំទៅអង្គការបឋមសិក្សា ។ អ្នកគ្រូអង្គការបឋមសិក្សារបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ ជេន រីឆាតសុន គឺជាអ្នកម្តាយក្នុងដួងចិត្តរបស់ក្មេងគ្រប់គ្នា ។ ខ្ញុំចូលចិត្តគាត់ និងមិត្តភក្តិថ្មីរបស់ខ្ញុំក្នុងព្រះវិហារ ដែលមានចិត្តល្អចំពោះខ្ញុំជាងក្មេងៗនៅផ្ទះជិតខាងខ្ញុំ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានសម្រេចបន្តនៅ ។
កាលខ្ញុំជិតដល់ថ្ងៃខួបកំណើតអាយុ ១២ ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំ ប៊ីស្សព ដាល់ ហ្គីមិន បានអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យទទួលបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងតែងតាំងជាឌីកុន ។ ខ្ញុំមិនប្រាកដថា ការណ៍នោះមានន័យយ៉ាងណានោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយថា បាទ ។ បន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយថា « ហេតុអ្វីបានជាក្មួយមិនសូមឲ្យឪពុកក្មួយនាំក្មួយមកទីនេះនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ ហើយពួកយើងនឹងតែងតាំងក្មួយ » ។
ប៉ា និងគ្រួសារគាត់បានឈប់មកព្រះវិហារ កាលគាត់មានអាយុប្រហែល ១៣ ឆ្នាំ ។ កាលនៅមជ្ឈិមវ័យ គាត់បានចំណាយពេលភាគច្រើននៅចុងសប្តាហ៍ចូលបារនៅក្នុងមូលដ្ឋាន ឬស្ទួចត្រី ។ គាត់បានបម្រើនៅក្នុងកងទ័ពជើងទឹករបស់អាមេរិកអំឡុងសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរ និងសង្រ្គាមកូរ៉េ ។ គាត់បានជក់បារី ផឹក និងជេរប្រមាថច្រើន ប៉ុន្តែគាត់មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អនៅក្នុងក្រុងម៉នតាណាដ៏តូចរបស់យើង ដោយសារគាត់មានភាពស្មោះត្រង់ និងមានយុត្តិធម៌ ។
ពេលប៉ានាំខ្ញុំទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ មានរឿងដ៏ធំមួយ ។ នៅពេលវេលាមកដល់ ប៊ីស្សព ហ្គីមិន បានហៅខ្ញុំឡើង ហើយបានឲ្យខ្ញុំអង្គុយនៅកៅអី ។ បុរសៗជាច្រើននាក់—ប៉ុន្តែមិនមែនជាប៉ាខ្ញុំទេ—បានដាក់ដៃនៅលើក្បាលខ្ញុំ ហើយធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនោះ ។
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាធ្ងន់លើក្បាលដោយមានដៃធំៗនៅលើក្បាលខ្ញុំ ។ ប៉ាកំពុងអង្គុយលើកៅអីមួយចម្ងាយប៉ុន្មានម៉ែត្រពីខ្ញុំ គាត់មានអារម្មណ៍ថាមានសម្ពាធផ្សេងៗ—ក្នុងទ្រូងរបស់គាត់ ។ សំឡេងមួយនិយាយនៅក្នុងចិត្តគាត់ថា « អ្នកត្រូវនៅទីនោះដើម្បីកូនប្រុសរបស់អ្នក នៅពេលកូនអ្នកមានពិធីបែបនេះនៅពេលក្រោយទៀត » ។
នៅប៉ុន្មានសប្តាហ៍ក្រោយមក ប៉ាបានបង្វែរជីវិតរបស់គាត់ ហើយចាប់ផ្តើមចូលរួមក្នុងព្រះវិហាររាល់សប្តាហ៍ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ព្រះវិហារបានក្លាយជាការផ្តោតអារម្មណ៍ដ៏សំខាន់នៃជីវិតគ្រួសារយើង ។
ប៉ាបានក្លាយជាឌីកុន គ្រូបង្រៀន និងជាទីប្រឹក្សាកូរ៉ុមសង្ឃរបស់ខ្ញុំ គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យរបស់ខ្ញុំ និងគ្រូបង្វឹកបាល់បោះ បាល់ឱប និងបាល់ទះរបស់ខ្ញុំ ។ ខណៈដែលយើងធ្វើជាដៃគូបង្រៀនតាមផ្ទះ ប៉ាបានជួយបុរសផ្សេងទៀត និងក្រុមគ្រួសារជាច្រើនឲ្យត្រឡប់មកសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រវិញ ។
ដោយមានជំនួយពីប៉ាខ្ញុំ ខ្ញុំបានដកពិសោធន៍ការផ្លាស់ប្តូរផ្ទាល់ខ្លួន និងការប្រែចិត្តជឿរបស់ខ្ញុំ ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំបានព្យាយាមប្រយ័ត្នប្រយែងនឹងបុរសទាំងឡាយ ដែលដូចជាប៉ាខ្ញុំដែរ អាចឆ្លើយតបនឹងការអញ្ជើញមួយឲ្យធ្វើជាប៉ាដ៏ល្អបំផុតដែលពួកគាត់អាចធ្វើបាន ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណជារៀងរហូតចំពោះអ្វីដែលលោកពូ ប៊ីល របស់ខ្ញុំ អ្នកគ្រូអង្គការបឋមសិក្សាដ៏សប្បុរស ប៊ីស្សពដ៏ឈ្លាសវៃ និងប៉ារបស់ខ្ញុំបានធ្វើសម្រាប់ខ្ញុំកាលពី ៦០ ឆ្នាំមុន ។