Disiplina sa Simbahan

Ang mga Artikulo ug mga Pakigsaad sa Simbahan, nga karon opisyal nga gitugutan isip Doktrina ug mga Pakigsaad 20, naglatid sa mga pamaagi alang sa pagdumala sa mga buluhaton sa Simbahan, naglakip kon unsaon sa pagdisiplina ang mga “malapason” diha sa Simbahan. Nadawat pinaagi sa pagpadayag ngadto ni Joseph Smith ug gipresentar niadtong Hunyo 1830 atol sa unang komperensya sa Simbahan, kining mga lagda nagpasabut ngadto sa Basahon ni Mormon alang sa mga pag-ampo sa sakrament ug sa paagi sa pagbunyag ug pag-orden. Sa samang paagi, naggiya kini ngadto sa mga lider sa Simbahan sa pagtamod sa mga kasulatan kon magdumala og mga kaso sa pagdisiplina diha sa Simbahan.¹ Ang Basahon ni Mormon naghatag og gibug-aton sa kaimportante sa pagpasaylo, naghatag og responsibilidad sa mga lider sa Simbahan sa paghukom, ug nagpasabut nga kon “si kinsa kadto nga dili maghinulsol sa iyang mga sala ang mao dili malakip taliwala sa akong mga katawhan.”²

Sumala sa mga Artikulo ug mga Pakigsaad, ang mga butang kalabut sa buluhaton sa Simbahan, lakip sa mga desisyon mahitungod sa pagdisiplina, kinahanglang pagahimoon diha sa mga komperensya sa Simbahan o sa pormal nga mga panagpundok sa mga elder o mga miyembro. Ang mga partisipante niining mga komperensya naghisgut sa bisan unsang mga sumbong nga gihimo batok sa mga miyembro sa Simbahan, naminaw sa mga pagpamatuod ug mga pagkumpisal, ug dayon mihimo og mga desisyon kalabut sa kahimtang sa giakusahan. Nagkalain-laing mga kaso ang nahusay atol sa nahaunang mga komperensya, lakip sa mga kahimtang sa pagpang-abuso sulod sa panimalay, dayag nga pagsupak ngadto sa Simbahan, ug ubang sayop nga binuhatan.³

Niadtong Nobyembre 1831, usa ka pagpadayag ngadto ni Joseph Smith ang milatid og dugang piho nga mga pamaagi sa pagdisiplina sa mga miyembro sa Simbahan. Ang pagpadayag miila sa bishop isip “usa ka Maghuhukom sa Israel” kinsa gitahasan sa paghimo og mga desisyon sa pagdisiplina uban sa tabang sa iyang mga magtatambag. Nagtugot usab kini alang sa malisud nga mga kaso nga isang-at ngadto sa “presidente sa Halangdon nga Pagkapari,” o Presidente sa Simbahan, kinsa makatawag og lain pang 12 ka mga halangdong mga pari sa pagtabang kaniya.⁴

Niadtong Pebrero 1834, giorganisar ni Joseph Smith ang unang halangdon nga konseho didto sa Kirtland, Ohio, gisunod ang sundanan nga susama sa nalatid diha sa pagpadayag sa Nobyembre 1831. Pipila ka bulan ang milabay, iyang gitugutan ang pagporma sa ikaduha nga halangdong konseho didto sa Missouri. Kining duha ka mga konseho, gidumala pinaagi sa Unang Kapangulohan ug sa Kapangulohan sa Stake sa Missouri, matag usa, naghusay sa tanang panaglalis ug mga kaso sa pagdisiplina nga dili madala sa mga bishop. Ang mga konseho nagsilbi usab isip mga korte sa pag-apila kon ang usa ka indibidwal wala matagbaw sa desisyon nga gihimo sa konseho sa bishop. Ang mga kahimoan sa unang panagtigum sa halangdong konseho, karon gilakip diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, naglangkob sa detalyado nga instruksyon kon unsaon sa mga konseho sa pagdala ang mga kaso sa pagdisiplina.⁵

Ang nahaunang mga pagpadayag nagbutang og mga utlanan sa awtoridad sa mga konseho sa pagdisiplina diha sa Simbahan. Pananglitan, tungod kay ang kasong pagpatay moresulta man sa pagtangtang sa pagkamiyembro, ang maong mga kaso iduso ngadto sa legal nga mga awtoridad alang sa paghukom. Usa ka pamahayag sa Simbahan sa 1835 mihatag og katin-awan nga ang eklesiastikanhong mga korte walay awtoridad sa paghusay sa mga indibidwal alang sa ilang mga kinabuhi o kabtangan apan sa labing sagad “makapahimulag lamang kanila gikan sa ilang kapunongan ug makapatangtang sa ilang pagkamiyembro.”⁶

Pipila sa mga matang sa pagdisiplina diha sa Simbahan nausab paglabay sa panahon, ug pinasikad sa padayon nga pagpadayag. Sa nahaunang Simbahan, ang mga desisyon sa pagdisiplina gipahibalo sa kadaghanan, ug ang mga pagkumpisal sa miyembro kanunayng gihimo diha sa mga miting sa Simbahan. Sama sa daghang mga kultura nga mihatag og nagkadako nga bili sa personal nga pribasiya, ang Simbahan mitratar sa mga kaso sa pagdisiplina inubanan sa mas dakong pagtamud sa pagkakompedensyal niini [confidentiality]. Dugang pa, sa nahaunang kasaysayan sa Simbahan, ang mga miyembro kanunayng mopasangil batok sa usag usa diha sa korte sa Simbahan ubos sa daghang kategoriya sama sa “dili kristohanon nga pamatasan.” Paglabay sa panahon, ang Simbahan miisyu og mas piho nga lagda alang sa mga lokal nga mga lider. Karon kadaghanan sa mga kaso sa pagdisiplina nalambigit sa seryuso nga mga kalapasan sa naestablisar nga mga sumbanan sa Simbahan, o, sa ubang mga kahimtang, sa padayon nga dayag nga pagsupak sa mga lider sa Simbahan o mga polisiya.

Ang pinulongan nga gigamit sa pagdisiplina diha sa Simbahan nausab gihapon. Sa bag-ohay pa ang Simbahan, ang mga konseho sa pagdisiplina mahimong “mopahilom” sa usa ka miyembro o mobawi sa “lisensya” sa usa ka elder,” mobabag kaniya gikan sa pagserbisyo og misyon, pagsangyaw, o paglihok diha sa ubang opisyal nga mga kapasidad. Sa mas grabe nga mga kahimtang, ang mga konseho mahimong “mosalikway” sa usa ka miyembro, nagpasabut sa pagbawi sa iyang pagkamiyembro. Karon ang konseho sa pagdisiplina magpili og usa sa upat ka mga resulta: (1) mohatag og tambag kay sa mopadayon sa pormal nga pagdisiplina; (2) mopasiuna og usa ka pormal nga pagsulay, nga magsuspenso sa piho nga mga kalihokan sulod sa gitakda nga panahon, sama sa pag-ambit sa sakrament;(3) mo-disfellowship, nga matugutan ang usa ka miyembro nga magpabilin ang pagkamiyembro apan gisuspenso ang kasagarang pag-apil atol sa proseso sa paghinulsol; o (4) mo-excommunicate, diin gibawi ang pagkamiyembro sa tawo.

Pipila sa sukaranang mga matang sa pagdisiplina diha sa Simbahan nagpabilin nga mao gihapon paglabay sa panahon. Ang mga miyembro sa Simbahan gilauman nga mopahimutang sa ilang kaugalingon ngadto sa taas nga moral nga mga sumbanan isip mga disipulo ni Jesukristo. Kadtong kinsa dili mopakita niining pagdisiplina sa kaugalingon mahimong did-an sa pag-apil o bawian sa ilang pagkamiyembro sa Simbahan.⁷ Hinoon, walay yutan-on nga paghukom nga mao ang katapusan; ang mga miyembro kinsa maghinulsol mahimong ipahiuli ang ilang mga panalangin ug pagpakigdait. Ang pagdisiplina diha sa Simbahan mohukom lang sa kahimtang sa usa ka tawo sulod sa Simbahan. Ang ubang kaso, hinoon, iduso ngadto sa mga korte nga sibil, sama kon ang legal nga mga lagda o sa luwas nga kahimtang sa mga biktima gikinahanglan. Sa tanang kaso, ang mga desisyon sa mga konseho pagahimoon human sa pagpakitambag, pinaagi sa giya sa Espiritu, diha sa kinaiya sa kalooy, ug uban sa nahatag nga pagtagad ngadto sa mga panginahanglan sa indibidwal ug sa mga obligasyon sa Simbahan. Si Elder M. Russell Ballard miingon, “ang aksyon sa pagdisiplina diha sa Simbahan wala gituyo nga mahimong katapusan nga proseso—hinoon, gituyo kini aron mahimo ang pagsugod sa usa ka oportunidad sa pagbalik ngadto sa hingpit nga pakigdait ug sa hingpit nga mga panalangin sa Simbahan.”⁸

May Kalabutan nga mga Hisgutanan: Dissent in the Church