ក្រោកឈរឡើងជា បុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍
ដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន
ប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
ដកស្រង់ចេញពីការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យ « ការប្រែក្លាយជាបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ » ដែលបានថ្លែងឡើងនៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់–ហាវ៉ៃ នៅថ្ងៃទី ១០ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១៦ ។ សម្រាប់សុន្ទរកថាទាំងមូល សូមចូលទៅគេហទំព័រ broadcast.lds.org ។
« អ្នកគឺជាពូជជ្រើសរើសដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយព្រះឲ្យធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យ—ដើម្បីជួយរៀបចំមនុស្សលើលោកនេះ សម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីរ ។
រចនារូបភាព ដោយ ស្តកធី រីហ្វស្នាយឌើរ
មនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកអ្នកថាជា បុគ្គលរស់នៅក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ។ ខ្ញុំសូមទទួលស្គាល់ថា នៅពេលអ្នកសង្គមវិទូហៅអ្នកដោយប្រើពាក្យនោះ ហើយពិពណ៌នាការសិក្សារបស់ខ្លួនអំពីរូបអ្នកទាំងអស់គ្នា—ចំណង់ចំណូលចិត្ត និង ការមិនចូលចិត្ត អារម្មណ៍ និង ទំនោរចិត្ត ភាពខ្លាំង និង ភាពខ្សោយរបស់អ្នក—នោះខ្ញុំពុំស្រណុកចិត្តឡើយ ។ មានអ្វីមួយទាក់ទងនឹងរបៀបដែលពួកគេ ប្រើពាក្យ បុគ្គលរស់នៅក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំខ្វល់ចិត្ត ។ និយាយឲ្យត្រង់ ខ្ញុំពុំចាប់អារម្មណ៍លើអ្វីដែល សង្គមវិទូ និយាយអំពីអ្នក ជាងអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលអំពីអ្នកនោះទេ ។
ពេលខ្ញុំអធិស្ឋានអំពីអ្នក ហើយទូលសួរព្រះអម្ចាស់ថាតើ ទ្រង់ មានព្រះទ័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក នោះខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ ខុសគ្នាឆ្ងាយ ពីអ្វីដែលសង្គមវិទូបាននិយាយ ។ អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណដែលខ្ញុំបានទទួលពីអ្នក នាំខ្ញុំឲ្យជឿថា ពាក្យ បុគ្គលរស់នៅក្នុងសហស្សវត្សរ៍ អាចជាឃ្លាដ៏ល្អបំផុតចំពោះអ្នក—ប៉ុន្តែមានមូលហេតុខុសគ្នាឆ្ងាយ ពីអ្វីដែលសង្គមវិទូ អាចយល់បានទៅទៀត ។
ពាក្យ បុគ្គលរស់នៅក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ជាឃ្លាដ៏ល្អបំផុតចំពោះអ្នក បើពាក្យនោះរំឭកអ្នកថាតើអ្នកជានរណា ឲ្យប្រាកដ និង ថាតើគោលបំណងរបស់អ្នកគឺជាអ្វី ឲ្យប្រាកដ នោះ ។ បុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ គឺជាបុគ្គលដែលបានបង្រៀន ហើយត្រូវបានបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាលនៅជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ និង ជាបុគ្គលដែលបានចុះសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌យើងពេលនោះ ទាក់ទងនឹងកត្តានៃភាពអង់អាច—ដែលជាកត្តានៃភាពអង់អាច ខាងសីលធម៌ នានា—ដែលពួកគេនឹងប្រតិបត្តិតាមនៅលើផែនដីនេះ ។
បុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ គឺជាបុរស ឬ ស្ត្រីម្នាក់ដែលព្រះទុកព្រះទ័យបញ្ជូនឲ្យមកកើតលើផែនដី អំឡុងសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រាដ៏មានមានភាពចម្រុងចម្រើនបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក ។ បុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ គឺជាបុរស ឬ ស្ត្រីដែលរស់នៅបច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីជួយរៀបចំមនុស្សសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីរនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង រាជ្យនៃសហស្សវត្សទ្រង់ ។ ចូរកុំយល់ច្រឡំឡើយ—អ្នកបានកើតមកដើម្បីធ្វើជាបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ។
សំណួរសួរថា « តើអ្នកអាចក្រោកឈរឡើង ហើយរស់នៅជាបុគ្គលដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍បានយ៉ាងដូចម្ដេច » ? ខ្ញុំមានអនុសាសន៍ចំនួនបួន ។
១. ដឹងថាអ្នក ជានរណា ឲ្យប្រាកដ
ចូរចំណាយពេលគិតដោយយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះសេចក្តីពិតទាំងនេះ ៖
-
អ្នកគឺជាបុត្រា ឬ បុត្រីដែលបានជ្រើសតាំងរបស់ព្រះ ។
-
អ្នកត្រូវបានបង្កើតមក ទៅតាមរូបរាងរបស់ទ្រង់ ។
-
អ្នកត្រូវបានបង្រៀននៅឯពិភពវិញ្ញាណ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់អ្វីៗដែលអ្នកនឹងជួបប្រទះអំឡុងសម័យចុងបង្អស់នៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣៨:៥៦ ) ។ ការបង្រៀននោះស្ថិតស្ថេរនៅជាមួយអ្នក !
អ្នកកំពុងរស់នៅក្នុង « ម៉ោងទីដប់មួយ » ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា នេះគឺជាពេលចុងក្រោយ ដែលទ្រង់នឹងត្រាស់ហៅពួកធ្វើការនៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយទ្រង់ ឲ្យប្រមូលអ្នកត្រូវបានជ្រើសតាំងពីទិសទាំងបួននៃផែនដី ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ៣៣:៣-៦ ) ។ ហើយ អ្នក ត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យមករួមចំណែកក្នុងការប្រមូលនេះ ។ ខ្ញុំបានឃើញដោយខ្លួនខ្ញុំម្ដងហើយម្ដងទៀត អំពីអានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លានៃបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ កាលពួកគេនាំមនុស្សដទៃទៀតឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិត ។ នេះគឺជាចំណែកមួយនៃអត្តសញ្ញាណ និង គោលបំណងរបស់អ្នកក្នុងនាមជាពូជនៃលោកអ័ប្រាហាំ ( សូមមើល កាឡាទី ៣:២៦–២៩ ) !
ប៉ុន្មានខែកន្លងទៅ វែនឌី ភរិយាខ្ញុំ និង ខ្ញុំបានមានបទពិសោធន៍មួយដ៏អស្ចារ្យនៅប្រទេស ស៊ីបេរី ។ ក្នុងចំណោមអ្នករួមដំណើរជាមួយយើងនៅថ្ងៃរៀបចំនៅទីក្រុង អឺខឺត មានប្រធានបេសកកម្ម ហ្គ្រិគោរី អេស ប្រ៊ីនតុន ព្រមទាំងភរិយាលោកគឺ សាលី និង កូនប្រុសត្រឡប់មកពីបេសកកម្មវិញគឺ សាំ ដែលបានបម្រើបេសកកម្មរបស់ខ្លួននៅប្រទេសរុស្ស៊ី ។ យើងបានទៅទស្សនាបឹង បៃកាល និងតូបលក់ឥវ៉ាន់នៅលើមាត់បឹងនោះ ។
ពេលយើងមកដល់ឡានរបស់យើងវិញ យើងបានសម្គាល់ថា សាំ មិនបានមកជាមួយយើងនោះទេ ។ បន្តិចក្រោយមក គាត់បានត្រឡប់មកវិញ ថែមទាំងបាននាំស្ត្រីចំណាស់បន្តិចមកជាមួយផងឈ្មោះ វ៉ាលែនទីណា ។ វ៉ាលែនទីណា បានថ្លែងជាភាសាកំណើតរុស្ស៊ីរបស់នាងថា « ខ្ញុំចង់ជួបម្ដាយរបស់យុវជនរូបនេះ ។ គាត់ជាក្មេងចេះគួរសម ឆ្លាត ថែមទាំងចិត្តល្អ ! ខ្ញុំចង់ជួបម្ដាយរបស់គាត់ ! » វ៉ាលែនទីណា ត្រូវបានទាក់ចិត្តនឹងទឹកមុខស្រស់ប៉ប្រិម និង ពេញដោយអំណររបស់ សាំ ។
សាំ បានណែនាំទាំងម្ដាយ និង ឪពុកឲ្យ វ៉ាលែនទីណា ស្គាល់ ហើយបានផ្ដល់កូនសៀវភៅមួយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងបានឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទៅជួបគាត់ ។ ក្រោយមកកាលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានទៅបង្រៀនគាត់ទាំងផ្ដល់ព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាល នោះគាត់បានសន្យាថានឹងអានវា ។ ស្ត្រីបីបួននាក់ផ្សេងទៀត ដែលធ្វើការនៅផ្សារនោះ ក៏មានចិត្តចង់អានព្រះគម្ពីរដែល វ៉ាលែនទីណា បានទទួលនោះដែរ ។ យើងពុំដឹងថារឿងនោះបញ្ចប់ទៅយ៉ាងដូចម្ដេចទេ ប៉ុន្តែដោយសារពន្លឺដ៏ពិសេសដែល សាំ មានក្នុងខ្លួននោះ វ៉ាលែនទីណា និង មិត្តខ្លះរបស់គាត់ត្រូវបាននាំឲ្យស្គាល់ដំណឹងល្អ ។
បុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ដូចជា សាំ ដឹងយ៉ាងប្រាកដថាខ្លួនគេជានរណា ។ ពួកគេជាសិស្សដ៏ពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលប្រើគ្រប់ឱកាសដែលមានដើម្បីជួយខ្លួនឯង និង មនុស្សដទៃទៀត រៀបចំសម្រាប់រជ្ជកាលនៃសហស្សវត្សរ៍របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ហេតុដូច្នោះហើយ អនុសាសន៍ទីមួយរបស់ខ្ញុំគឺ ត្រូវដឹង ដោយខ្លួនអ្នក ថាអ្នកជានរណាឲ្យប្រាកដ ។ ចូរទូលសួរព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នក នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ថាតើទ្រង់មានព្រះទ័យដូចម្ដេចចំពោះអ្នក និង បេសកកម្មរបស់អ្នកលើផែនដីនេះ ។ ប្រសិនបើអ្នកទូលសួរដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ឲ្យបានច្រើនដង នោះព្រះវិញ្ញាណនឹងខ្សឹបប្រាប់សេចក្ដីពិតដែលផ្លាស់ប្ដូរជីវិតដល់អ្នក ។ សូមកត់ត្រាអារម្មណ៍ទាំងនោះ មើលវាជាញឹកញាប់ រួចធ្វើតាមដោយប្រាកដប្រជា ។
ខ្ញុំសូមសន្យានឹងអ្នកថា បើអ្នកចាប់ផ្ដើមយល់តែបន្តិចអំពីអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ទតឃើញក្នុងអ្នក និង អ្វីដែលទ្រង់រំពឹងឲ្យអ្នកធ្វើដើម្បីទ្រង់ នោះជីវិតអ្នកនឹងផ្លាស់ប្ដូរជានិច្ច !
២. រំពឹង—ហើយត្រៀមខ្លួន—សម្រេចបានភាពមិនអាចទៅរួច
ព្រះបានតែងតែតម្រូវឲ្យបុត្រាបុត្រីទ្រង់ដែលធ្វើសេចក្ដីសញ្ញា ធ្វើកិច្ចការដ៏លំបាកៗ ។ ដោយសារតែអ្នកគឺជាបុត្រាបុត្រីព្រះដែលរក្សាសេចក្ដីសញ្ញា រស់នៅក្នុងសម័យចុងបង្អស់នាថ្ងៃចុងក្រោយ នោះព្រះនឹងតម្រូវឲ្យ អ្នក ធ្វើកិច្ចការលំបាកៗ ។ អ្នកអាចជឿជាក់លើវាបាន—គឺការសាកល្បងទៅលើអ័ប្រាហាំពុំឈប់ត្រឹមអ័ប្រាហាំនោះទេ ( សូមមើល គ. និង ស. ១០១:៤–៥ ) ។
ខ្ញុំដឹងអំពីកម្រិតភ័យខ្លាចដែលអាចនឹងមាន ពេលត្រូវបានស្នើឲ្យធ្វើអ្វីមួយ ដែលហាក់ដូចជាលើសឆ្ងាយពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក ។ ខ្ញុំបានធ្វើជាសមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ អស់រយៈពេល ១៩ ខែ នៅពេលប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) បានទទួលមរណភាពទៅ ។ នៅក្នុងការប្រជុំដំបូងរបស់គណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បន្ទាប់ពីប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ( ឆ្នាំ ១៨៩៩–១៩៩៤ ) ត្រូវបានតែងតាំង លោកបានផ្ដល់ការចាត់តាំងពិសេសៗទៅកាន់ពួកដប់ពីរនាក់ ។ ការណែនាំរបស់លោកចំពោះខ្ញុំរួមមាន ៖ « អែលឌើរ ណិលសុន អ្នកត្រូវបើកការប្រកាសដំណឹងល្អ នៅបណ្ដាប្រទេសអឺរ៉ុបខាងកើត » ។
កាលនោះគឺឆ្នាំ ១៩៨៥ ។ អំឡុងពេលភាពតានតឹងខាងនយោបាយដែលហៅថាសង្គ្រាមត្រជាក់នោះ ពុំមែនគ្រាន់តែកំពែងដ៏ធំដែលពុះចែកទីក្រុង ប៊ែកឡាំង នោះទេ ប៉ុន្តែអឺរ៉ុបខាងកើតទាំងមូលបានស្ថិតនៅក្រោមនឹមសង្កត់សង្កិននៃលទ្ធិកុម្មុយនិសផងដែរ ។ សាសនាទាំងអស់ត្រូវបានបិទ ហើយការថ្វាយបង្គំខាងសាសនាត្រូវបានដាក់កំហិតយ៉ាងតឹងរ៉ឹង ។
ខ្ញុំមានអាជីពជាអ្នកវះកាត់បេះដូងដើម្បីសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សជាច្រើន ប៉ុន្តែខ្ញុំ គ្មាន បទពិសោធន៍ដែលនាំខ្ញុំឲ្យជឿថា ខ្ញុំអាចបើកឲ្យមានការប្រកាសដំណឹងល្អនៅបណ្ដាប្រទេសនានាឡើយ ។ ប៉ុន្តែព្យាការីបានផ្ដល់ការចាត់តាំងមួយដល់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមធ្វើអ្វីដែលទំនងជាមិនអាចទៅរួចចំពោះខ្ញុំ ។
ពេលចាប់ផ្ដើមដំបូង ឧបសគ្គនានាបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានទៅដល់ប្រទេសជាច្រើន ដែលខ្ញុំពុំដឹងថាត្រូវទៅទីណានោះទេ ។ ទោះជាខ្ញុំអាចរកឃើញឈ្មោះមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលដែលត្រូវជួបក៏ដោយ ក៏វាមិនមែនជារឿងចម្លែកនោះទេ ដែលការប្រជុំត្រូវលុបចោលនៅនាទីចុងក្រោយ ឬ ត្រូវពន្យារពេលនោះ ។ ក្នុងប្រទេសមួយ នៅពេលការណាត់ជួបត្រូវបានពន្យាររយៈពេលពីរថ្ងៃ មានការល្បួងជាច្រើនបានកើតឡើងដើម្បីសាកល្បងខ្ញុំ—រួមមានការលក់ដូរ និង សកម្មភាពខុសច្បាស់ផ្សេងៗ ។ គ្រាមួយ ការប្រជុំត្រូវបានបើកដោយមានការបញ្ជាឲ្យខ្ញុំចាកចេញ ជាបន្ទាន់ !
ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់បាន ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ២៧:២០–២១ ) ហើយខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិដើម្បីឃើញអព្ភូតហេតុមួយហើយមួយទៀត—ជានិច្ច ហើយមានតែ បន្ទាប់ពី ខ្ញុំបានគិតដោយល្អិតល្អន់ ប្រឹងប្រែងដោយអង់អាច និង អធិស្ឋានដោយស្មោះប៉ុណ្ណោះ ។
ប្រទេសមួយចំនួនបានទទួលស្គាល់សាសនាចក្រ ពីមុនកំពែងទីក្រុងប៊ែកឡាំងបានរលំចុះ ។ ក្រោយៗមកទៀតមានប្រទេសដទៃបានទទួលស្គាល់ដែរ ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩២ ខ្ញុំអាចរាយការណ៍ទៅកាន់ប្រធាន ប៊ែនសឹន ថា ក្រោយមកសាសនាចក្រត្រូវបានស្ថាបនាក្នុងគ្រប់ប្រទេសនៅអឺរ៉ុបខាងកើត !
ក្នុងនាមជាបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ព្រះអម្ចាស់អាចរំពឹងថា អ្នក ក៏នឹងសម្រេចបានរឿងជាប្រវត្តិសាស្ត្រដែរ ! អ្នកនឹងត្រូវបានតម្រូវឲ្យទទួលយកកិច្ចការលំបាកៗ ហើយក្លាយជាឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ហើយទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យអ្នកសម្រេចបាននូវកិច្ចការលំបាកទាំងនោះ ។
តើអ្នកនឹងសម្រេចបាននូវកិច្ចការលំបាកទាំងនោះ បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? តាមរយៈការធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលតម្រូវឲ្យមានដើម្បីពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈការបង្កើនការយល់ដឹងអំពីគោលលទ្ធិដែលបានបង្រៀននៅក្នុងសាសនាចក្រទ្រង់ដែលបានស្ដារឡើងវិញ និង ការស្វែងរកសេចក្ដីពិតដោយឥតស្រាកស្រាន្ត ។ នៅពេលអ្នកត្រូវបានតម្រូវឲ្យធ្វើកិច្ចការលំបាកៗ អ្នក—ក្នុងនាមជាបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ដែលចាក់គ្រឹះនៅលើគោលលទ្ធិដ៏ពិត—នឹងអាចឈានទៅមុខដោយក្ដីជំនឿ ហើយបន្តធ្វើវាជានិច្ច ហើយរីករាយធ្វើអ្វីទាំងអស់ដែលមានក្នុងអំណាចរបស់អ្នក ដើម្បីបំពេញព្រះបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៣:១៧ ) ។
អ្នកនឹងមានគ្រាដែលអ្នកនឹងបាក់ទឹកចិត្តទាំងស្រុង ។ ដូច្នេះ សូមអធិស្ឋានដើម្បីមានភាពក្លាហានដើម្បីកុំចុះចាញ់ឡើយ ! អ្នកនឹងត្រូវការកម្លាំងនោះ ព្រោះវានឹងមានមនុស្សចាប់អារម្មណ៍កាន់តែតិចទៅៗក្នុងការធ្វើជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ជាអកុសល បុគ្គលមួយចំនួនដែលអ្នកគិតថាជាមិត្តរបស់អ្នកនោះ នឹងក្បត់អ្នក ។ ហើយរឿងខ្លះនឹងហាក់ដូចជាពុំយុត្តិធម៌ឡើយ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ពេលអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អ្នកនឹងរកឃើញភាពសុខសាន្ត និង អំណរពិត ។ ពេលអ្នករក្សាក្ដីសញ្ញាដោយមានភាពប្រាកដប្រជាកាន់តែខ្ពស់ ហើយពេលអ្នកការពារសាសនាចក្រ និង នគរព្រះនៅលើផែនដីនេះ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរអ្នកដោយនូវកម្លាំង និង ប្រាជ្ញាដើម្បីសម្រេចបាននូវកិច្ចការលំបាកៗ ។
៣. ដឹងរបៀបទទួលបានព្រះចេស្តាពីស្ថានសួគ៌
យើងគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានចម្ងល់ ។ ការព្យាយាមរៀន យល់ដឹង ហើយស្គាល់សេចក្ដីពិត គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងបទពិសោធន៍ជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង ។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលជាច្រើនក្នុងជីវិតខ្ញុំ ដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវ ។ អ្នកក៏នឹងរៀនបានយ៉ាងល្អបំផុត ដោយសួរសំណួរដ៏បំផុសគំនិត ។
នៅគ្រានេះមានគ្នាយើងមួយចំនួន កំពុងមានបញ្ហាក្នុងការដឹងថាអ្វីដែលខ្លួនគួរតែធ្វើក្នុងជីវិត ។ អ្នកខ្លះទៀត អាចឆ្ងល់ថាតើអ្នកត្រូវបានអត់ទោសពីអំពើបាបរបស់អ្នកហើយឬនៅ ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាភាគច្រើនឆ្ងល់ថាតើនរណាជាដៃគូអស់កល្ប និងថាតើម្នាក់នោះនៅឯណា—និង អ្នកដែលមិនគួរក្លាយជាដៃគូអ្នក ។
អ្នកខ្លះអាចឆ្ងល់ថាតើហេតុអ្វីបានជាសាសនាចក្រ ធ្វើអ្វីមួយចំនួនដែលសាសនាចក្រត្រូវធ្វើ ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាជាច្រើននាក់អាចពុំប្រាកដ អំពីរបៀបទទួលបានចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង និង ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ត្រៀមព្រះកាយជានិច្ច ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរនានាតាមរយៈការបម្រើនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ប៉ុន្តែនោះគឺអាស្រ័យទៅលើខ្លួនអ្នក ដែលត្រូវរៀនដើម្បីបានភាពសក្ដិសម ហើយទទួលបានចម្លើយទាំងនោះ ។
តើអ្នកអាចចាប់ផ្ដើមត្រង់ចំណុចណា ? ចូរចាប់ផ្ដើមដោយចំណាយពេល នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធឲ្យបានកាន់តែច្រើន ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាទីបរិសុទ្ធ ។ សាលាជំនុំក៏ជាទីបរិសុទ្ធដែរ ជាទីដែលអ្នករំឭកសេចក្ដីសញ្ញារៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ដោយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកធ្វើឲ្យផ្ទះជួល អន្តេវាសិកដ្ឋាន គេដ្ឋាន ឬ បន្ទប់របស់អ្នកក្លាយទៅជាទីបរិសុទ្ធ ដែលអ្នកអាចដកខ្លួនអ្នកចេញពីភាពរំខានដ៏ខ្មៅងងឹតនៃលោកិយនេះ ។
ការអធិស្ឋានគឺជាគន្លឹះមួយ ។ ចូរអធិស្ឋានដើម្បីឲ្យបានដឹងថាអ្វីដែលត្រូវឈប់ធ្វើ និង អ្វីដែលត្រូវចាប់ផ្ដើមធ្វើ ។ ចូរអធិស្ឋានដើម្បីដឹងថាអ្វីដែលត្រូវបន្ថែមទៅក្នុងស្ថានភាពរបស់អ្នក និងអ្វីដែលត្រូវដកចេញ ដើម្បីឲ្យព្រះវិញ្ញាណអាចគង់ជាមួយអ្នកយ៉ាងបរិបូរ ។
ចូរទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ សុំអំណោយនៃការចេះសង្កេត ។ ក្រោយមក ចូររស់នៅ ហើយធ្វើការឲ្យបានសក្ដិសមដើម្បីទទួលអំណោយនោះ ប្រយោជន៍ឲ្យកាលណាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ច្របូកច្របល់លើពិភពលោកនេះកើតឡើង នោះអ្នកនឹងដឹងយ៉ាងប្រាកដថាអ្វីដែលពិត និង អ្វីដែលមិនពិត ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៣ ) ។
បម្រើមនុស្សដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ ការបម្រើពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកដែលបានវង្វេង ឬ មានរបួសខាងវិញ្ញាណ អាចបើកចិត្តអ្នកឲ្យទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ។
ចូរចំណាយពេលកាន់តែច្រើន—កាន់តែច្រើនបំផុត—នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធដែលព្រះវិញ្ញាណមានវត្តមាន ។ នោះមានន័យថា ចំណាយពេលកាន់តែច្រើនជាមួយមិត្ត ដែលកំពុងព្យាយាមមានព្រះវិញ្ញាណគង់ជាមួយពួកគេ ។ ចូរចំណាយពេលកាន់តែច្រើនដើម្បីលុតជង្គង់អធិស្ឋាន ជាមួយព្រះគម្ពីរ ជាមួយកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ពេលអ្នកថ្វាយចំណែកនៃពេលវេលារបស់អ្នក ដោយស្ម័គ្រចិត្ត នោះទ្រង់នឹងធ្វើពេលវេលាដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មានកាន់តែមានន័យ ។
យើងគាំទ្របុរស ១៥ នាក់ ដែលបានតែងតាំងជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ ។ ពេលបញ្ហាពិបាកៗកើតឡើង—ហើយហាក់ដូចជាកាន់តែពិបាកពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ—បុរសទាំង ១៥ រូបនេះពុះពារដោះស្រាយបញ្ហានោះ ព្យាយាមស្វែងរកលទ្ធផលដែលអាចដោះស្រាយទៅរួចចំពោះសកម្មភាពនានា ហើយពួកលោកព្យាយាមស្ដាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយឧស្សាហ៍ ។ បន្ទាប់ពីបានតមអាហារ អធិស្ឋាន សិក្សា ពិចារណា ហើយប្រឹក្សាជាមួយពួកបងប្អូនប្រុសអំពីបញ្ហាធំៗហើយ វាមិនមែនជារឿងចម្លែកនោះទេ ដែលខ្ញុំត្រូវភ្ញាក់ដឹងខ្លួនពេលកណ្ដាលរាត្រី ដោយទទួលបានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតលើបញ្ហាដែលយើងកំពុងព្រួយបារម្ភនោះ ។ ពួកបងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ ក៏មានបទពិសោធន៍ដូចគ្នានេះដែរ ។
គណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា ហើយចែកចាយអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំយើងឲ្យយល់ ហើយទទួលអារម្មណ៍ដឹងរៀងៗខ្លួន និង ជាក្រុម ។ បន្ទាប់មក យើងទន្ទឹងចាំមើលព្រះអម្ចាស់ប្រទានអានុភាពឲ្យប្រធាននៃសាសនាចក្រ ប្រកាសអំពីព្រះបំណងទ្រង់ ។
ដំណើរការរបស់ព្យាការីនេះបានចាប់ផ្ដើមក្នុងឆ្នាំ ២០១២ ដែលមានការផ្លាស់ប្ដូរអាយុអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ព្រមទាំងកំណែបន្ថែមនៅក្នុងក្បួនខ្នាតសាសនាចក្រ ដែលបណ្ដាលមកពីការទទួលស្គាល់ឲ្យស្របច្បាប់លើអាពាហ៍ពិពាហ៍ភេទដូចគ្នាក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ។ ដោយសារពេញដោយក្ដីអាសូរដល់មនុស្សគ្រប់រូប ជាពិសេសដល់កុមារទាំងឡាយ ទើបយើងពុះពារដើម្បីបានយល់ព្រះបំណងព្រះអម្ចាស់លើបញ្ហានេះ ។
ទន្ទឹមពេលដែលយើងប្រុងប្រៀបធ្វើតាមផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ និង ក្ដីសង្ឃឹមទ្រង់ឲ្យបុត្រាបុត្រីទ្រង់មានជីវិតអស់កល្បនោះ យើងបានពិចារណាលើការផ្លាស់ប្ដូរ និង ការរៀបចំស្ថានភាពនានាដែលអាចកើតមានឡើង ។ យើងបានជួបប្រជុំគ្នាជាច្រើនដង ដើម្បីតមអាហារ និង អធិស្ឋាន ហើយស្វែងរកការដឹកនាំ និង ការបំផុសគំនិតបន្ថែម ។ រួចកាលព្រះអម្ចាស់បំផុសគំនិតដល់ព្យាការីទ្រង់គឺ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ឲ្យប្រកាសអំពីព្រះទ័យ ព្រមទាំងព្រះបំណងទ្រង់នោះ យើងម្នាក់ៗទទួលបានការបញ្ជាក់ខាងវិញ្ញាណអំឡុងពេលដ៏ពិសិដ្ឋនោះឯង ។ វាគឺឯកសិទ្ធិរបស់យើងក្នុងនាមជាសាវក ដែលត្រូវគាំទ្រអ្វីដែលត្រូវបានបើកសម្ដែងដល់ប្រធាន ម៉នសុន ។ វិវរណៈមកពីព្រះអម្ចាស់ ដល់ពួកអ្នកបម្រើទ្រង់គឺជាដំណើរការមួយដ៏ពិសិដ្ឋ ចំណែកឯឯកសិទ្ធរបស់អ្នកក្នុងការទទួលបានវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនក៏ដូច្នេះដែរ ។
ប្អូនៗប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ អ្នកក៏អាចដឹងព្រះឆន្ទៈ និង ព្រះបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់កាន់តែច្រើន សម្រាប់ជីវិតអ្នកផ្ទាល់ ដូចជាយើងដែលជាសាវកមានសម្រាប់សាសនាចក្រទ្រង់ដែរ ។ ក៏ដូចជាព្រះអម្ចាស់តម្រូវឲ្យ យើង ស្វែងរក ហើយពិចារណា តមអាហារ និងអធិស្ឋាន សិក្សា ហើយពុះពារនឹងសំណួរពិបាកៗដែរ នោះទ្រង់តម្រូវឲ្យ អ្នក ធ្វើដូចគ្នានេះ នៅពេលអ្នកស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។
អ្នកអាចរៀនស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។១ ទោះជា Google, Twitter, និង Facebook មើលទៅដូចជាមានប្រយោជន៍យ៉ាងណាក្ដី ក៏វាមិនផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរចាំបាច់បំផុតរបស់អ្នកនោះដែរ !
មិត្តវ័យក្មេងរបស់ខ្ញុំអើយ អ្នកអាចស្គាល់ព្រះឆន្ទៈ និង ព្រះបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនអ្នកបាន ។ អ្នកមិនបាច់ឆ្ងល់ថាតើព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកនៅទីណា ឬ ថាតើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកធ្វើដែរឬនោះទេ ។ អ្នកអាចដឹងបាន ! ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ « នឹងប្រាប់ដល់អ្នកនូវគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវធ្វើ » ( នីហ្វៃទី ២ ៣២:៣ ) ។
៤. ធ្វើតាមព្យាការី
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៩ កាលកំពុងបម្រើជាប្រធានថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យទូទៅ ខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមសិក្ខាសាលាអ្នកតំណាងភូមិភាគដែលប្រធាន ឃឹមបឹល បានផ្ដល់សុន្ទរកថាដ៏បំផុសគំនិតមួយ អំពីការប្រកាសដំណឹងល្អដល់ជាតិសាសន៍នានា ដែលពេលនោះមិនអនុញ្ញាតឲ្យសាសនាចក្រចូលប្រកាសដំណឹងល្អមានដូចជា ប្រទេសចិនជាដើម ។ លោកបានអញ្ជើញឲ្យអ្នកចូលរួមសិក្ខាសាលានោះទាំងអស់ សិក្សាភាសាចិនកុកងឺ ដើម្បីយើងអាចប្រើជំនាញរបស់យើងជួយដល់ជនជាតិចិន ។
ចំពោះខ្ញុំ ការអញ្ជើញរបស់ប្រធាន ឃឹមបឹល ហាក់ដូចជាការបង្គាប់បែបព្យាករ ។ ដូច្នេះនារាត្រីនោះ ខ្ញុំបានសួរភរិយាដែលស្លាប់ទៅរបស់ខ្ញុំ ដានស្សិល ថាតើនាងចង់សិក្សាភាសាចិនកុកងឺជាមួយខ្ញុំឬទេ ។ នាងបានយល់ព្រម ហើយយើងបានជួលគ្រូបង្រៀនម្នាក់មកបង្រៀនយើង ។ ប្រាកដណាស់ យើងពុំចេះនិយាយភាសាចិនកុកងឺបានយ៉ាងល្អប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែយើងបានដឹងថា នៅពេលយើងត្រូវបានអញ្ជើញនៅឆ្នាំបន្ទាប់នោះ ( តាមរយៈព្រឹត្តិការណ៍ដែលពុំបានគ្រោងទុក ) ដើម្បីទៅប្រទេសចិន ក្នុងនាមជាសាស្ត្រាចារ្យធ្វើទស្សនកិច្ចដើម្បីបង្រៀនវះកាត់បេះដូង នោះខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនបានយ៉ាងល្អ ។
ប្រាំឆ្នាំយ៉ាងលឿនក្រោយមកគឺឆ្នាំ ១៩៨៥ ជាឆ្នាំ បន្ទាប់ពី ខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានទទួលសំណើបន្ទាន់មួយឲ្យទៅប្រទេសចិន ដើម្បីវះកាត់បេះដូងឲ្យតួល្ខោនប្រចាំប្រទេសដ៏ល្បីល្បាញម្នាក់ ដែលគេចាត់ទុកជាវីរបុរសស្នេហាជាតិពេញមួយប្រទេសចិន ។ ខ្ញុំបានពន្យល់ថា តួនាទីខាងសាសនារបស់ខ្ញុំពុំអាចឲ្យខ្ញុំទៅបានទេ ប៉ុន្តែវេជ្ជបណ្ឌិតនៅប្រទេសចិន បានអង្វរឲ្យខ្ញុំទៅម្ដងនេះដើម្បីវះកាត់សង្គ្រោះជីវិត ។
ខ្ញុំបានពិភាក្សាជាមួយប្រធានកូរ៉ុម និង គណៈប្រធានទីមួយ ។ ពួកគេបានទទួលអារម្មណ៍ថា ដើម្បីជួយដល់ជនជាតិចិន ខ្ញុំគួរតែធ្វើដំណើរទៅ ហើយធ្វើការវះកាត់ ។
ដូច្នេះខ្ញុំបានទៅ ។ ដោយអំណរគុណ ការវះកាត់បានបញ្ចប់ទៅដោយជោគជ័យ ! យ៉ាងណាក៏ដោយ នោះគឺជាការវះកាត់ចុងក្រោយដែលខ្ញុំបានធ្វើ ។ វាគឺនៅទីក្រុង ជិនណាន ប្រទេសចិន ថ្ងៃទី ៤ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៩៨៥ ។
ពេលវេលាកន្លងទៅលឿនណាស់ ឥឡូវខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១៥ ទៅហើយ ។ វែនឌី និង ខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យត្រឡប់ទៅសាកលវិទ្យាល័យ ស្សានដុន សាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រនៅទីក្រុង ជិនណាន ។ យើងភ្ញាក់ផ្អើលដែលខ្ញុំត្រូវបានស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្ដៅក្នុងនាមជា « មិត្តចាស់ម្នាក់ » របស់ប្រទេសចិន ហើយបានរួបរួមគ្នាជាមួយគ្រូពេទ្យវះកាត់នានាដែលខ្ញុំបានបង្រៀនកាលពី ៣៥ ឆ្នាំមុន ។ ទស្សនកិច្ចរបស់យើងនោះគឺជួបជាមួយកូនប្រុស និង ចៅប្រុសរបស់តួល្ខោនដ៏ល្បីល្បាញរូបនោះ ។ បទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះ អាចកើតឡើងដោយសារមូលហេតុមួយ ៖ ខ្ញុំបានស្ដាប់តាមដំបូន្មានរបស់ព្យាការីឲ្យសិក្សាភាសាចិនកុកងឺ !
ព្យាការីមើលឃើញការណ៍នានាជាមុន ។ លោកមើលឃើញគ្រោះថ្នាក់ ដែលបច្ចាមិត្តបានដាក់ ឬ នឹងដាក់នៅតាមផ្លូវរបស់យើង ។ ព្យាការីក៏មើលឃើញទុកជាមុននូវការទទួលខុសត្រូវ និង ឯកសិទ្ធិដែលរង់ចាំសម្រាប់អ្នកដែលស្ដាប់តាម ដោយមានចិត្តស្មោះក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ ។ ខ្ញុំដឹងថារឿងនេះពិត ! ខ្ញុំបានដកពិសោធន៍វាដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ ម្ដងហើយម្ដងទៀត ។
ព្រះអម្ចាស់បានសន្យានឹងយើងថា ទ្រង់នឹងមិនបណ្ដោយឲ្យព្យាការីដឹកនាំយើងដើរផ្លូវខុសនោះទេ ។ ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី ( ឆ្នាំ ១៨៩៩–១៩៧៣ ) បានប្រកាសថា ៖ « អ្នកអាចនឹងមិនចូលចិត្តអ្វី ដែលចេញមកពីអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចនៃសាសនាចក្រនោះទេ ។ វាអាចនឹងផ្ទុយពីទស្សនៈខាងនយោបាយរបស់អ្នក ។ វាអាចនឹងផ្ទុយពីទស្សនៈខាងសង្គមរបស់អ្នក ។ វាអាចនឹងជ្រៀតជ្រែកក្នុងជីវិតសង្គមមួយចំនួនរបស់អ្នក ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកស្ដាប់តាមរឿងទាំងនេះ ដូចជាមកពីព្រះឱស្ឋរបស់ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ ដោយសេចក្ដីអត់ធន់ និងសេចក្ដីជំនឿ នោះការសន្យាគឺថា ‹ ទ្វារស្ថាននរកនឹងពុំដែលឈ្នះអ្នកឡើយ មែនហើយហើយព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ ទ្រង់នឹងកម្ចាត់អំណាចនៃសេចក្ដីងងឹតចេញពីអ្នកទៅ ហើយនឹងបណ្ដាលឲ្យផ្ទៃមេឃញាប់ញ័រ ដើម្បីសេចក្ដីល្អដល់អ្នក និងសិរីល្អដល់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់ › ( គ. និង ស. ២១:៦ ) » ។២
អ្នកអាចនឹងមិនយល់ការប្រកាសចេញពីព្យាការី ដែលកំពុងរស់នៅជានិច្ចនោះទេ ។ ប៉ុន្តែពេលអ្នកដឹងថា ព្យាការីគឺជាព្យាការី នោះអ្នកអាចចូលទៅជិតព្រះអម្ចាស់ដោយការបន្ទាបខ្លួន និង ក្ដីជំនឿ រួចទូលសុំសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនអំពីអ្វីគ្រប់យ៉ាង ដែលព្យាការីបានប្រកាស ។
ប្រមាណជា ៤០ ឆ្នាំ មុន គ.ស. មានសាសន៍នីហ្វៃជាច្រើនបានចូលរួមសាសនាចក្រ ហើយសាសនាចក្របានរីកចម្រើន ។ ប៉ុន្តែ បក្សព័ន្ធសម្ងាត់បានចាប់ផ្ដើមរីកដុះដាលឡើង ពួកដឹកនាំរបស់វាដែលពេញដោយល្បិចកលបានលាក់ខ្លួនក្នុងចំណោមប្រជាជន ហើយមានការលំបាកក្នុងការចាប់ពួកវា ។ នៅពេលប្រជាជនកាន់តែឆ្មើងឆ្មៃទៅៗ សាសន៍នីហ្វៃជាច្រើននាក់បាន « ចំអកឡកឡឺយដល់អ្វីៗដែលពិសិដ្ឋ បដិសេធវិញ្ញាណនៃការព្យាករ និង វិវរណៈ » ( ហេលេមិន ៤:១២ ) ។
ការឈ្លានពានទាំងនោះ មានក្នុងចំណោមយើងសព្វថ្ងៃនេះ ។ ភាពពិតជាក់ស្ដែងគឺថា មាន « ពួកអ្នកបម្រើរបស់អារក្សសាតាំង » ( គ. និង ស ១០:៥ ) មានពាសពេញសហគមន៍ ។ ដូច្នេះ ចូរប្រយ័ត្នចំពោះដំបូន្មានដែលអ្នកដើរតាម ( សូមមើល ហេលេមិន ១២:២៣ ) ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ អ្នកកើតមកដើម្បីធ្វើជាបុគ្គលរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងសហស្សវត្សរ៍ ។ អ្នក « គឺជាពូជជម្រើស » (ពេត្រុសទី ១ ២:៩) ដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយព្រះឲ្យធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យ—ដើម្បីជួយរៀបចំមនុស្សលើលោកនេះ សម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ !