ការប្រមូលផលដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ
ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រៀមព្រះកាយជាស្រេចដើម្បីទទួលយកដង្វាយដ៏រាបទាបរបស់យើង ហើយធ្វើឲ្យវាល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ។ ជាមួយព្រះគ្រីស្ទ ពុំមានការប្រមូលផលណា ដែលមិនឥតខ្ចោះនោះទេ ។
កាលនៅពីក្មេង ខ្ញុំបានរៀនស្រឡាញ់ការផ្លាស់ប្ដូររដូវដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងឆ្នាំ នៅភាគនិរតីនៃរដ្ឋម៉ុនតាណា ជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានធំលូតលាស់ឡើង ។ រដូវដែលខ្ញុំចូលចិត្តគឺរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ—ជាពេលប្រមូលផល ។ គ្រួសារយើងបានសង្ឃឹម និងអធិស្ឋានថា ការខិតខំអស់ជាច្រើនខែរបស់យើងនឹងទទួលបានផលផ្លែច្រើនបរិបូរ ។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំព្រួយបារម្ភអំពីអាកាសធាតុ សុខភាពសត្វ និងដំណាំ ព្រមទាំងអ្វីជាច្រើនទៀត ដែលពួកគាត់មិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ។
ពេលខ្ញុំធំឡើង ខ្ញុំបានដឹងកាន់តែច្បាស់ពីភាពបន្ទាន់នោះ ។ ជីវភាពរស់នៅរបស់យើងពឹងអាស្រ័យលើការប្រមូលផលនោះ ។ ឪពុកខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំអំពីឧបករណ៍ដែលយើងប្រើប្រមូលផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ។ ខ្ញុំបានមើល គាត់រំកិលម៉ាស៊ីនចូលទៅក្នុងវាល កាត់គ្រាប់ធញ្ញជាតិមួយត្រួស បន្ទាប់មកពិនិត្យមើលពីក្រោយម៉ាស៊ីនប្រមូលផល ដើម្បីប្រាកដថាគ្រាប់ធញ្ញជាតិធ្លាក់ចុះទៅក្នុងធុងបានច្រើន ហើយមិនធ្លាក់ចេញទៅជាមួយអង្កាម ។ គាត់បានធ្វើដដែលៗជាច្រើនដង ដោយកែសម្រួលម៉ាស៊ីនរាល់ពេល ។ ខ្ញុំបានរត់តាម ហើយបានកកាយអង្កាមជាមួយគាត់ ហើយធ្វើដូចជាខ្ញុំដឹងពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើអ៊ីចឹង ។
បន្ទាប់ពីគាត់កែសម្រួលម៉ាស៊ីនត្រូវចិត្តហើយ ខ្ញុំបានរកឃើញគ្រាប់ធញ្ញជាតិខ្លះនៅលើដីនៅក្នុងអង្កាម ហើយបង្ហាញគាត់ទាំងមុខមាំ ។ ខ្ញុំមិនភ្លេចនូវអ្វីដែលឪពុកខ្ញុំបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា៖ « វាល្អគ្រប់គ្រាន់ និងល្អបំផុតហើយ ដែលម៉ាស៊ីននេះអាចធ្វើបាន » ។ ដោយមិនសូវពេញចិត្តនឹងការពន្យល់របស់គាត់ ខ្ញុំបានពិចារណាពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះនៃការប្រមូលផលនេះ ។
មិនយូរប៉ុន្មានពេលដែលអាកាសធាតុចុះត្រជាក់នៅពេលល្ងាច ខ្ញុំបានមើលសត្វហង្ស សត្វក្ងាន និងសត្វទារាប់ពាន់ក្បាលចុះមកលើវាល ដើម្បីស៊ីចំណី កាលពួកវាហើរចំណាកស្រុកដ៏ឆ្ងាយទៅទិសខាងត្បូង ។ ពួកវាបានស៊ីគ្រាប់ធញ្ញជាតិដែលនៅសល់ពីការប្រមូលផល ដែលមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងនោះ ។ ព្រះបានធ្វើឲ្យវាល្អឥតខ្ចោះ ។ ហើយគ្រាប់ធញ្ញជាតិមួយគ្រាប់ក៏មិនខាតបង់ផង។
ជាញឹកញាប់ វាជាការល្បួងនៅក្នុងពិភពរបស់យើង ទាំងនៅក្នុងវប្បធម៌សាសនាចក្រផង ដែលផ្តោតខ្លាំងទៅលើភាពល្អឥតខ្ចោះ ។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ការរំពឹងដែលគ្មានភាពប្រាកដប្រជា ជារឿយៗ ការរិះគន់ខ្លួនឯងបង្កើតនូវអារម្មណ៍នៃភាពមិនល្អគ្រប់គ្រាន់—ថាយើងមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ ហើយនឹងមិនអាចល្អគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។ អ្នកខ្លះថែមទាំងយល់ខុសចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យ « អ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់លក្ខណ៍ » ។១
សូមចាំថា ភាពឥតខ្ចោះនិយមនោះ គឺមិនដូចគ្នានឹងភាពល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនោះទេ ។២ ភាពឥតខ្ចោះនិយម តម្រូវឲ្យមានបទដ្ឋានដែលមិនអាចធ្វើទៅបាន ដែលធ្វើឲ្យខ្លួនឈឺចាប់ ព្រោះប្រៀបធៀបខ្លួនយើងទៅនឹងអ្នកដទៃ ។ វាបណ្តាលឲ្យមានអារម្មណ៍ថាខុស និង ថប់បារម្ភ ហើយអាចធ្វើឲ្យយើងចង់ដកខ្លួនចេញ និងនៅឲ្យឆ្ងាយពីគេ ។
ការក្លាយជាល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ គឺជារឿងមួយផ្សេងទៀត ។ វាគឺជាដំណើរការ—ដែលបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយក្តីស្រឡាញ់ —ឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ បទដ្ឋានទាំងនេះត្រូវបានកំណត់ដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលមានព្រះទ័យសប្បុរស និងត្រាស់ដឹងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ហើយបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលយើងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យឱបក្រសោប ។ វាសម្រាលយើងពីបន្ទុកនៃអារម្មណ៍ខុសឆ្គង និងភាពមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ វាតែងតែគូសបញ្ជាក់ថា យើងជានរណានៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះ ។ ខណៈដែលដំណើរការនេះលើកកម្ពស់ និងជំរុញយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែល្អប្រសើរ នោះយើងត្រូវបានវាស់វែងដោយការលះបង់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងចំពោះព្រះ ដែលយើងបង្ហាញនៅក្នុងការខិតខំធ្វើតាមទ្រង់ដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ ពេលយើងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យមករកទ្រង់ មិនយូរទេ យើងដឹងថា ភាពល្អបំផុតរបស់យើងគឺល្អគ្រប់គ្រាន់ហើយ ហើយថាព្រះគុណនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់ នឹងប៉ះប៉ូវនូវភាពមិនឥតខ្ចោះរបស់យើងតាមរបៀបដែលយើងមិនអាចនឹកស្រមៃដល់ ។
យើងអាចមើលឃើញគោលការណ៍នេះកើតឡើង នៅពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានអាហារដល់មនុស្សប្រាំពាន់នាក់ ។
ឯ ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់ ងើប ព្រះនេត្រ ឡើង ឃើញ មនុស្ស កកកុញ មក ឯ ទ្រង់ នោះ ទ្រង់ មាន ព្រះបន្ទូល ទៅ ភីលីព ថា យើង នឹង ទិញ នំបុ័ង ពី ណា មក ឲ្យ មនុស្ស ទាំង អស់ នេះ បាន បរិភោគ ?
ភីលីព ទូល ឆ្លើយ ថា ទោះ បើ ទិញ នំបុ័ង អស់ ៤០ រៀល ក៏ មិន គ្រាន់ ឲ្យ គ្រប់ គ្នា សូម្បី តែ បន្តិច បន្តួច ផង ។
« មានសិស្សទ្រង់ម្នាក់ ឈ្មោះអនទ្រេ ជាប្អូនស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស គាត់ទូលទ្រង់ថា
« នៅទីនេះមានក្មេងម្នាក់ មាននំបុ័ងម្សៅឱក៥ និងត្រីតូច២ ប៉ុន្តែដែលមានតែប៉ុណ្ណោះ តើមានប្រយោជន៍អ្វី ដល់មនុស្សច្រើនទាំងម៉្លេះ ? »៣
តើបងប្អូនធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថា តើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានព្រះទ័យយ៉ាងណាចំពោះក្មេងប្រុសនេះ ជាអ្នកដែលមានជំនឿជាកូនក្មេងម្នាក់ បានផ្ដល់នូវអ្វីដែលគាត់ដឹងច្បាស់ថាមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ បើគិតពីកិច្ចការដែលនៅនឹងមុខនោះ ?
« រួចព្រះយេស៊ូវទ្រង់យកនំបុ័ងនោះអរព្រះគុណ រួចចែកទៅឲ្យពួកសិស្ស គេក៏ចែកដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយ បានចែកទាំងត្រីតូចនោះបែបដូច្នោះដែរ តាមតែគេចង់បាន ។
« លុះគេបានឆ្អែតគ្រប់គ្នាហើយ នោះទ្រង់មានបន្ទូលទៅពួកសិស្សថា ចូរប្រមូលចំណិតដែលសល់នៅ ដើម្បីកុំឲ្យបាត់អ្វីឡើយ » ។៤
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើឲ្យដង្វាយដ៏រាបទាបនោះបានល្អឥតខ្ចោះ ។
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីបទពិសោធន៍នេះ ព្រះយេស៊ូវបានឲ្យសិស្សរបស់ទ្រង់ទៅលើទូកមួយ ។ មិនយូរប៉ុន្មានពួកគេបានឃើញថា ខ្លួនបានជួបនឹងព្យុះសមុទ្រនៅកណ្តាលយប់ ។ ពួកគេបានភ័យខ្លាច ពេលពួកគេបានឃើញតួអង្គដូចជាខ្មោចដើរឆ្ពោះទៅរកពួកគេនៅលើទឹក ។
« តែព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលដល់គេភ្លាមថា ចូរសង្ឃឹមឡើង គឺខ្ញុំទេតើ កុំឲ្យភ័យឡើយ ។
« ពេត្រុសទូលតបថា ព្រះអម្ចាស់អើយ បើជាទ្រង់មែន នោះសូមឲ្យទូលបង្គំដើរលើទឹកទៅឯទ្រង់ផង ។
« ទ្រង់មានបន្ទូលថា ចូរមកចុះ ។ ពេត្រុសក៏ចុះចេញពីទូកដើរលើទឹក ដើម្បីទៅឯព្រះយេស៊ូវ ។
« តែកាលគាត់ឃើញខ្យល់បក់ជាខ្លាំង នោះគាត់មានចិត្តភ័យ ហើយដោយព្រោះចាប់តាំងលិចទៅ បានជាគាត់ស្រែកឡើងថា ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមជួយសង្គ្រោះទូលបង្គំផង ។
« ស្រាប់តែព្រះយេស៊ូវទ្រង់លូកព្រះហស្តទៅចាប់គាត់ភ្លាម ដោយបន្ទូលថា ឱមនុស្សមានជំនឿតិចអើយ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកសង្ស័យ ? »៥
បងប្អូនប្រុសស្រីអើយ នោះប្រហែលជាពុំមែនជាទីបញ្ចប់នៃការសន្ទនានោះទេ ។ ខ្ញុំជឿថា នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងកាន់ដៃពេត្រុសត្រឡប់ទៅទូកវិញ ពេត្រុសទទឹកជោគ ហើយអាចនឹងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនល្ងង់ខ្លៅ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចនឹងមានបន្ទូលថា ៖ « ឱ !ពេត្រុសអើយ កុំខ្លាច ហើយកុំព្រួយបារម្ភអី ។ បើអ្នកអាចមើលឃើញខ្លួនឯងដូចជាខ្ញុំឃើញអ្នក នោះការសង្ស័យរបស់អ្នកនឹងរលាយបាត់ទៅ ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកនឹងចម្រើនឡើង ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក ពេត្រុសជាទីស្រឡាញ់អើយ អ្នកបានចេញពីទូកមក ។ ការថ្វាយរបស់អ្នកគឺទទួលយកបាន ហើយទោះជាអ្នកអន់ថយ ក៏ខ្ញុំនឹងនៅទីនោះជានិច្ចដើម្បីលើកអ្នកចេញពីរណ្ដៅ ហើយការថ្វាយរបស់អ្នកនឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះ » ។
ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ បានបង្រៀនថា ៖
ខ្ញុំជឿថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកមើលឃើញ ទទួលអារម្មណ៍ និងដឹងថា ទ្រង់ជាកម្លាំងរបស់អ្នក ។ ដោយមានជំនួយរបស់ទ្រង់ នោះសម្រេចជោគជ័យរបស់បងប្អូនគឺគ្មានដែនកំណត់ឡើយ ។ ដោយមានជំនួយរបស់ទ្រង់ នោះសក្តានុពលរបស់បងប្អូនគឺគ្មានដែនកំណត់ទេ ។ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យបងប្អូនមើលឃើញខ្លួនឯងដូចជាទ្រង់ទតឃើញបងប្អូន ។ ដែលវាខុសពីគ្នាយ៉ាងខ្លាំងពីរបៀបដែលពិភពលោកមើលឃើញអ្នក ។…
« ទ្រង់ចម្រើនកម្លាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ និងដល់អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាគ្មានកម្លាំង ទ្រង់បង្កើនកម្លាំង » ។៦
យើងត្រូវចាំថា អ្វីដែលល្អបំផុតរបស់យើង ទោះជាការថ្វាយដែលមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចធ្វើឲ្យវាល្អឥតខ្ចោះបាន ។ ទោះបីការខិតខំរបស់យើងមើលទៅមិនសូវសំខាន់ក្ដី ក៏យើងមិនត្រូវមើលស្រាលព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឡើយ ។ ពាក្យសប្បុរសដ៏សាមញ្ញមួយ ការសួរសុខទុក្ខមួយភ្លែតតែដោយស្មោះ ឬមេរៀនបឋមសិក្សាដែលបានបង្រៀនដោយក្ដីស្រឡាញ់ តែមានជំនួយមកពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ អាចផ្ដល់នូវការលួងលោម បន្ទន់ចិត្ត និងផ្លាស់ប្ដូរជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។ ការខិតខំដ៏ឆ្គាំឆ្គងរបស់យើង អាចនាំឲ្យមានអព្ភូតហេតុ ហើយយើងអាចចូលរួមក្នុងការប្រមូលផលដ៏ល្អឥតខ្ចោះមួយ នៅក្នុងដំណើរការនេះ ។
ជាញឹកញាប់ យើងត្រូវបានដាក់ឲ្យនៅក្នុងស្ថានភាពនានា ដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងលូតលាស់ ។ យើងអាចនឹងគ្មានអារម្មណ៍ធ្វើកិច្ចការនោះទេ ។ យើងអាចនឹងមើលទៅអ្នកដែលយើងបម្រើជាមួយ ទាំងមានអារម្មណ៍ថាយើងនឹងមិនធ្វើបានល្អដូចគេ ។ បងប្អូនប្រុសស្រី ប្រសិនបើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ដូចនេះ សូមក្រឡេកមើលបុរស និងស្ត្រីដ៏វិសេសវិសាល ដែលអង្គុយនៅពីក្រោយខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបម្រើ ។
ខ្ញុំស្គាល់អារម្មណ៍ឈឺចាប់របស់បងប្អូន ។
ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំបានរៀនថា បើភាពឥតខ្ចោះនិយម វាមិនដូចគ្នានឹងភាពល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ នោះការប្រៀបធៀបខ្លួនឯង ក៏មិនដូចគ្នានឹងការធ្វើតាមនោះដែរ ។ ពេលយើងប្រៀបធៀបខ្លួនយើងទៅនឹងអ្នកដទៃ វាអាចមានលទ្ធផលតែពីរប៉ុណ្ណោះ ។ យើងនឹងមើលខ្លួនយើងថា ប្រសើរជាងអ្នកដទៃ ហើយវិនិច្ឆ័យ និងរិះគន់ពួកគេ ឬយើងនឹងមើលខ្លួនយើងថាអន់ជាងអ្នកដទៃ ហើយប្រែជាថប់បារម្ភ រិះគន់ខ្លួនឯង និងបាក់ទឹកចិត្ត ។ ការប្រៀបធៀបខ្លួនយើងទៅអ្នកដទៃ កម្រនឹងទទួលបានផលអ្វីណាស់ វាមិនលើកស្ទួយ ហើយពេលខ្លះវាធ្វើឲ្យធ្លាក់ទឹកចិត្តភ្លាមៗផង ។ តាមពិតទៅ ការប្រៀបធៀបទាំងនេះ អាចជាការបំផ្លិចបំផ្លាញខាងវិញ្ញាណ រារាំងយើងមិនឲ្យទទួលជំនួយខាងវិញ្ញាណដែលយើងត្រូវការ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការធ្វើតាមអ្នកដែលយើងគោរព ដែលបង្ហាញពីគុណលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទ អាចជាការណែនាំ និង ការលើកស្ទួយ ហើយអាចជួយយើងឲ្យក្លាយជាសិស្សកាន់តែល្អប្រសើររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានគំរូមួយដល់យើងឲ្យដើរតាម កាលដែលទ្រង់ធ្វើតាមព្រះវរបិតា ។ ទ្រង់បានណែនាំ ភីលីពជាសិស្សរបស់ទ្រង់ថា « ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលទៅថា ភីលីពអើយ ខ្ញុំបាននៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជាយូរដល់ម៉្លេះ ហើយអ្នកមិនទាន់ស្គាល់ខ្ញុំឬ អ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ នោះក៏បានឃើញព្រះវរបិតាដែរ ចុះធ្វើដូចម្តេចបានជាអ្នកថា សូមបង្ហាញឲ្យឃើញព្រះវរបិតាផងដូច្នេះ ? »៧
បន្ទាប់មកទ្រង់បានបង្រៀនថា « ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលជឿដល់ខ្ញុំ នោះនឹងធ្វើការដែលខ្ញុំធ្វើដែរ » ។៨
ទោះបីថាការខិតខំរបស់យើងហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ក្ដី បើយើងស្មោះត្រង់ នោះព្រះអង្គសង្រ្គោះនឹងប្រើយើងឲ្យសម្រេចកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ បើយើងគ្រាន់តែធ្វើឲ្យល្អបំផុតតាមដែលយើងអាចធ្វើបាន ហើយទុកចិត្តលើទ្រង់ដើម្បីប៉ះប៉ូវនូវភាពមិនឥតខ្ចោះ នោះយើងអាចក្លាយជាផ្នែកមួយនៃអព្ភូតហេតុដែលមាននៅជុំវិញយើង ។
អែលឌើរ ឌែល ជី រិនឡាន់ បានមានប្រសាសន៍ថា « បងប្អូនមិនចាំបាច់ល្អឥតខ្ចោះទេ ប៉ុន្តែយើងត្រូវការបងប្អូន ព្រោះមនុស្សគ្រប់រូបដែលមានឆន្ទៈ អាចធ្វើអ្វីមួយបាន » ។៩
ហើយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បង្រៀនយើងថា « ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យនឹងការខិតខំ » ។១០
ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រៀមព្រះកាយជាស្រេចដើម្បីទទួលយកដង្វាយដ៏រាបទាបរបស់យើង ហើយធ្វើឲ្យវាល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ។ ជាមួយព្រះគ្រីស្ទ ពុំមានការប្រមូលផលណា ដែលមិនឥតខ្ចោះនោះទេ ។ យើងត្រូវតែមានភាពក្លាហានដើម្បីជឿថា ព្រះគុណរបស់ទ្រង់គឺមានសម្រាប់យើង— ថាទ្រង់នឹងជួយយើង សង្គ្រោះយើងពីរណ្ដៅនៅពេលយើងដួលចុះ ហើយធ្វើឲ្យការខិតខំដែលមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងបានទៅជាឥតខ្ចោះ ។
នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីអ្នកសាបព្រួស ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានរៀបរាប់អំពីគ្រាប់ពូជដែលដាំនៅក្នុងដីល្អ ។ គ្រាប់ពូជខ្លះផ្ដល់ផលបានមួយរយដង ខ្លះហុកសិប ហើយខ្លះទៀតសាមសិប ។ ទាំងអស់គឺជាផ្នែកនៃការប្រមូលផលដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ។១១
ព្យាការី មរ៉ូណៃ បានអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ថា « មែនហើយ ចូរមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងទ្រង់ … ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នានឹងលះបង់ចោលនូវអស់ទាំងអំពើដ៏ឥតបរិសុទ្ធ ហើយស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព អស់ពីគំនិត និងអស់ពីកម្លាំងរបស់អ្នក នោះព្រះគុណរបស់ទ្រង់ល្មមដល់អ្នកហើយ ដោយសារព្រះគុណនៃព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នាអាចបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ។១២
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទថាទ្រង់មានព្រះចេស្ដាធ្វើឲ្យការថ្វាយដ៏រាបសាបំផុតរបស់យើងបានក្លាយទៅជាល្អឥតខ្ចោះ ។ ចូរយើងធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព នាំមកនូវអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន ហើយសូមដាក់ដង្វាយដែលមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងនៅព្រះបាទាទ្រង់ដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ នៅក្នុងព្រះនាមទ្រង់ ដែលជាចៅហ្វាយនៃការប្រមូលផលដ៏ល្អឥតខ្ចោះ គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាមែន ៕