គ្រាន់តែបន្តទៅមុខ—ដោយសេចក្តីជំនឿ
ការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើការបាក់ទឹកចិត្ត មិនថាយើងជួបឧបសគ្គអ្វីនោះទេ ។
អែលឌើរ ចច អេ ស៊្មីធ ជាសាវកមួយរូប បានទទួលដំបូន្មានមកពីព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងគ្រាពិបាកបំផុត ៖ « លោកបានប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនគួរបាក់ទឹកចិត្តទេ ទោះជានៅជុំវិញខ្ញុំមានការលំបាកអ្វីក៏ដោយ ។ បើខ្ញុំត្រូវលិចលង់ទៅក្នុងបាតរណ្ដៅណូវ៉ាស្កូទៀដ៏ជ្រៅបំផុត ហើយភ្នំធំៗទាំងអស់ធ្លាក់សង្កត់មកលើខ្ញុំក្ដី ក៏ខ្ញុំមិនគួរបាក់ទឹកចិត្តឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវតោងឲ្យជាប់ អនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ហើយបន្តមានចិត្តក្លាហាន ហើយនៅទីបំផុតខ្ញុំនឹងបានក្រោកចេញ ហើយឈរនៅលើកំពូលនៃគំនរនោះ » ។១
តើព្យាការី យ៉ូសែប អាចនិយាយបែបនោះ—ទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងរងទុក្ខបានដោយរបៀបណា ? ដោយសារលោកបានដឹងថា វាគឺជាការពិត ។ លោកបានឆ្លងកាត់ហើយ ។ យ៉ូសែបបានជួបការលំបាកធ្ងន់ធ្ងរក្នុងជីវិតលោកម្តងហើយម្តងទៀត ។ ទោះយ៉ាងណា ពេលដែលលោកបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនទ្រង់ ហើយគ្រាន់តែបន្តជឿ នោះលោកបានយកឈ្នះលើឧបសគ្គដែលហាក់ដូចជាមិនអាចយកឈ្នះបាន ។២
ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមរំឭកអំពីការអង្វររបស់យ៉ូសែបជាថ្មីថា កុំឲ្យការបាក់ទឹកចិត្តគ្រប់សង្កត់លើយើងឡើយ ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងការខកចិត្ត បទពិសោធន៍ឈឺចាប់ ភាពមិនគ្រប់លក្ខណៈ ឬឧបសគ្គផ្សេងៗទៀត ។
ពេលខ្ញុំនិយាយថា ការបាក់ទឹកចិត្ត ខ្ញុំមិនសំដៅទៅលើបញ្ហានៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តដែលធ្វើឲ្យល្ហិតល្ហៃ ជំងឺថប់បារម្ភ ឬជំងឺផ្សេងទៀតដែលតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលជាពិសេសនោះទេ ។៣ ខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយអំពីការបាក់ទឹកចិត្តធម្មតា ដែលបណ្តាលមកពីការណ៍ល្អ និងការណ៍អាក្រក់នៅក្នុងជីវិតប៉ុណ្ណោះ ។
វីរជនខ្ញុំបានបំផុសគំនិតខ្ញុំ ដោយពួកគាត់គ្រាន់តែបន្តទៅ—ដោយសេចក្ដីជំនឿ—មិនថាមានអ្វីកើតឡើងនោះទេ ។៤ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន យើងអានអំពីសូរាំ ជាអ្នកបម្រើរបស់ឡាបាន់ ។ នៅពេលនីហ្វៃទទួលបានផ្ទាំងលង្ហិន សូរាំ ត្រូវជ្រើសរើស ថាត្រូវទៅតាមនីហ្វៃ និងបងប្រុសគាត់ ចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ឬគាត់អាចនឹងបាត់បង់ជីវិត ។
ឱ ! នេះជាជម្រើសដ៏ពិបាកណាស់ ! ទំនោរដំបូងរបស់សូរាំគឺ រត់គេច ប៉ុន្តែនីហ្វៃបានចាប់គាត់ជាប់ ហើយស្បថថា បើគាត់ទៅជាមួយពួកគេ នោះគាត់នឹងមានសេរីភាព ហើយមានកន្លែងមួយជាមួយគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ សូរាំបានតាំងចិត្តក្លាហាន ហើយបានទៅជាមួយពួកគេ ។៥
សូរាំបានរងទុក្ខវេទនាជាច្រើននៅក្នុងជីវិតថ្មីរបស់គាត់ ប៉ុន្តែគាត់បានឈានទៅមុខដោយសេចក្តីជំនឿ ។ យើងពុំមានអ្វីបញ្ជាក់ថា សូរាំមានបំណងត្រឡប់ទៅអតីតកាលរបស់គាត់ ឬមានការថ្នាំងថ្នាក់ចិត្តចំពោះព្រះ ឬអ្នកដទៃឡើយ ។៦ គាត់ជាមិត្តដ៏ពិតរបស់នីហ្វៃ ជាព្យាការី ហើយគាត់ និងពូជពង្សគាត់បានរស់នៅក្នុងសេរីភាព និងភាពចម្រុងចម្រើននៅលើដែនដីសន្យានោះ ។ អ្វីដែលជាឧបសគ្គដ៏ធំមួយនៅក្នុងផ្លូវរបស់សូរាំ នៅទីបំផុតបាននាំឲ្យមានពរដ៏បរិបូរ ដោយសារតែភាពស្មោះត្រង់ និងឆន្ទៈរបស់គាត់ដើម្បីបន្តទៅ—ដោយសេចក្តីជំនឿ ។៧
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានស្តាប់ប្អូនស្រីដ៏ក្លាហានម្នាក់ ចែកចាយពីរបៀបដែលគាត់បានតស៊ូឆ្លងកាត់ការលំបាក ។៨ គាត់មានបញ្ហាមួយចំនួន ហើយនៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ គាត់អង្គុយស្តាប់គ្រូថ្នាក់សមាគមសង្គ្រោះម្នាក់ ដែលគាត់បានគិតថា គ្រូនោះរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ឥតខ្ចោះ—គឺខុសពីគាត់ទាំងស្រុង ។ គាត់នឿយហត់ ហើយបាក់ទឹកចិត្ត ។ គាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់មិនល្អគ្រប់គ្រាន់—ឬថែមទាំងមិនចូលចំណោមនឹងគេ—ដូច្នេះគាត់បានក្រោកឡើង ហើយចាកចេញទៅ ដោយគ្រោងថាមិនត្រឡប់ទៅព្រះវិហារម្តងទៀតទេ ។ ពេលកំពុងដើរទៅឡាន គាត់ទទួលអារម្មណ៍ដ៏ពិសេសមួយ ៖ « ឲ្យចូលទៅក្នុងរោងជំនុំ ហើយស្ដាប់អ្នកឡើងនិយាយនៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ » ។ គាត់សង្ស័យពីការបំផុសគំនិតនេះ ប៉ុន្តែបានទទួលអារម្មណ៍នោះយ៉ាងខ្លាំងម្តងទៀត ដូច្នេះគាត់បានចូលរួមការប្រជុំនោះ ។
សារនោះគឺជាអ្វីដែលគាត់ត្រូវការ ។ គាត់បានទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ។ គាត់បានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យគាត់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ ធ្វើជាសិស្សរបស់ទ្រង់ ហើយចូលរួមក្នុងព្រះវិហារ ដូច្នេះគាត់បានធ្វើវា ។
តើបងប្អូនដឹងថា គាត់មានអំណរគុណចំពោះអ្វីដែរទេ ? គឺថាគាត់ពុំចុះចាញ់ ។ គាត់គ្រាន់តែបន្តទៅ—ដោយមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូម្បីតែពេលវាពិបាកសម្រាប់គាត់ រួចហើយគាត់ និងក្រុមគ្រួសារគាត់មានពរយ៉ាងច្រើន នៅពេលគាត់បន្តឈានទៅមុខ ។
ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដីនឹងជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើការបាក់ទឹកចិត្ត និងឧបសគ្គអ្វីក៏ដោយ ដែលយើងជួបប្រទះ បើយើងសម្លឹងទៅទ្រង់ ធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ៩ ហើយគ្រាន់តែបន្តទៅ—ដោយសេចក្ដីជំនឿ ។
ជាការល្អ នៅពេលយើងទន់ខ្សោយ ឬគ្មានសមត្ថភាព នោះព្រះអម្ចាស់អាចពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿយើង ។ ទ្រង់អាចបង្កើនសមត្ថភាពរបស់យើង លើសពីខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំធ្លាប់ដកពិសោធន៍ការណ៍នោះ ។ ជាង ២០ ឆ្នាំមុន ខ្ញុំត្រូវបានហៅជាក្រុមចិតសិបប្រចាំតំបន់ដោយមិនបានរំពឹងទុក ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា មិនល្អគ្រប់គ្រាន់ទេ ។ បន្ទាប់ពីការចាត់តាំងបំពាក់បំប៉នរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវធ្វើជាអធិបតីនៅសន្និសីទស្តេកដំបូងរបស់ខ្ញុំ ។១០ ប្រធានស្តេក និងខ្ញុំបានគ្រោងទុករាល់សេចក្តីលម្អិតយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ។ មិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលសន្និសីទ ប្រធាន ប៊យដ៍ ខេ ផាកកឺ ដែលពេលនោះជាប្រធានស្តីទីនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកទាំងដប់ពីរនាក់ បានទូរសព្ទមកសួរថាតើគាត់អាចទៅជាមួយខ្ញុំបានឬអត់ ។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ហើយពិតណាស់ ខ្ញុំបានយល់ព្រម ។ ខ្ញុំបានសួរថា តើលោកចង់ចាត់ចែងដូចម្ដេច ដោយសារលោកនឹងធ្វើជាអធិបតី ។ លោកបានផ្ដល់យោបល់ថា យើងមិនរៀបចំគម្រោងទេ តែត្រៀមខ្លួនធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណវិញ ។ អរគុណណាស់ ខ្ញុំនៅមានពេល ១០ ថ្ងៃទៀត ដើម្បីសិក្សា អធិស្ឋាន និងត្រៀមខ្លួន ។
យើងបានអង្គុយនៅលើវេទិកា ២០ នាទី មុននឹងការប្រជុំថ្នាក់ដឹកនាំបានចាប់ផ្តើម ដោយគ្មានរបៀបវារៈ ។ ខ្ញុំបានឱនទៅប្រធានស្តេក ហើយបានខ្សឹបថា « នេះជាស្តេកដ៏អស្ចារ្យមួយ » ។
ប្រធាន ផាកកឺ បានគោះកែងដៃខ្ញុំស្រាលៗ ហើយបានប្រាប់ថា « កុំនិយាយគ្នា » ។
ខ្ញុំបានឈប់និយាយ ហើយសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅរបស់លោកអំពី « គារវភាពនាំមកនូវវិវរណៈ »១១ បានផុសក្នុងគំនិតខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញថា ប្រធាន ផាកកឺ បានសរសេរបទគម្ពីរយោងទុក ។ ព្រះវិញ្ញាណបានបញ្ជាក់ដល់ខ្ញុំថា លោកបានទទួលនូវចំណាប់អារម្មណ៍សម្រាប់ការប្រជុំនោះ ។ បទពិសោធន៍នៃការរៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំទើបតែបានចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ ។
ប្រធាន ផាកកឺ បានថ្លែងក្នុងរយៈពេល ១៥ នាទីដំបូង ហើយបានគូសបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃការដឹកនាំការប្រជុំទាំងអស់ ដូចដែលបានណែនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។១២ បន្ទាប់មកលោកថ្លែងថា « ឥឡូវនេះយើងនឹងស្តាប់ពីអែលឌើរ ឃុក » ។
នៅពេលខ្ញុំធ្វើដំណើរទៅកាន់វេទិកា ខ្ញុំបានសួរថាតើលោកចង់ឲ្យខ្ញុំចំណាយពេលប៉ុណ្ណា ហើយមានប្រធានបទអ្វីដែលលោកចង់ឲ្យខ្ញុំថ្លែងឬទេ ។ លោកប្រាប់ថា « មានពេល ១៥ នាទី ហើយបន្ត នៅពេលដែលប្អូនមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើដូច្នោះ » ។ ខ្ញុំចំណាយពេលប្រហែល ១៤ នាទី ហើយបានចែកចាយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំមាននៅក្នុងគំនិត ។
រួចប្រធាន ផាកកឺ បានឡើងមកថ្លែងរយៈពេល ១៥ នាទីទៀត ។ លោកបានចែកចាយបទគម្ពីរនេះ ៖
« ចូរប្រាប់គំនិតទាំងឡាយ ដែលយើងនឹងដាក់ក្នុងចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាចុះ ហើយអ្នកនឹងមិនត្រូវបានធ្វើឲ្យខ្មាសនៅចំពោះមនុស្សលោកឡើយ
« ត្បិតសេចក្ដីដែលអ្នកត្រូវនិយាយ … នឹងបានប្រទានដល់អ្នកនៅម៉ោងនោះ គឺនៅវេលានោះឯង » ។១៣
បន្ទាប់មកលោកថ្លែងថា « ឥឡូវនេះយើងនឹងស្តាប់ពីអែលឌើរ ឃុក » ។
ខ្ញុំរន្ធត់ ។ ខ្ញុំពុំគិតថា ខ្ញុំនឹងត្រូវសុំឲ្យនិយាយពីរដងនៅក្នុងការប្រជុំមួយនោះទេ ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីដែលត្រូវនិយាយនោះទេ ។ ដោយអធិស្ឋានយ៉ាងមុតមាំ ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ដើម្បីជួយ ខ្ញុំក៏បានប្រទានឲ្យមានគំនិត មានបទគម្ពីរមួយ ហើយខ្ញុំអាចនិយាយបាន ១៥ នាទីទៀត ។ ខ្ញុំបានអង្គុយចុះទាំងអស់កម្លាំង ។
ប្រធាន ផាកកឺ បានថ្លែងម្តងទៀតអស់រយៈពេល ១៥ នាទី អំពីការធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ និងបានចែកចាយការបង្រៀនរបស់ប៉ុលថា យើងមិនគួរនិយាយ « ពាក្យសម្ដីដែលប្រាជ្ញាមនុស្សបានបង្រៀនទេ គឺដោយពាក្យសម្ដីដែលព្រះវិញ្ញាណបង្រៀនវិញ » ។១៤ ដូចដែលបងប្អូនអាចស្រមៃឃើញ ខ្ញុំសន្ធប់ចិត្ត ពេលលោកមានចំណាប់អារម្មណ៍មានប្រសាសន៍ជាលើកទីបីថា « ឥឡូវនេះយើងនឹងស្តាប់ពីអែលឌើរ ឃុក » ។
ខ្ញុំអស់ឋាមពលរលីង ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីត្រូវនិយាយទៀតទេ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា វាដល់ពេលដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿបន្ថែមទៀត ។ ខ្ញុំបានដើរទៅកាន់វេទិកាយឺតៗ ទូលអង្វរសុំជំនួយពីព្រះ ។ ពេលខ្ញុំបានទៅកាន់មីក្រូហ្វូន ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ខ្ញុំដោយអព្ភូតហេតុ ដើម្បីផ្តល់សារ ១៥ នាទីទៀត ។១៥
នៅទីបំផុតការប្រជុំបានបញ្ចប់ ប៉ុន្តែរំពេចនោះខ្ញុំបានដឹងថា សម័យប្រជុំមជ្ឈិមវ័យនឹងចាប់ផ្តើមក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងទៀត ។ អូ៎ អត់ទេ ! ដូចសូរាំដែរ ខ្ញុំពិតជាចង់រត់ តែនីហ្វៃបានចាប់ជាប់ ខ្ញុំបានដឹងថា ប្រធាន ផាកកឺ នឹងចាប់ខ្ញុំដែរ ។ ការប្រជុំរបស់មជ្ឈិមវ័យបានធ្វើតាមគំរូដូចគ្នា ។ ខ្ញុំបាននិយាយបីដងទៀត ។ ថ្ងៃបន្ទាប់ អំឡុងពេលសម័យប្រជុំទូទៅ ខ្ញុំបាននិយាយតែម្តងទេ ។
បន្ទាប់ពីសន្និសីទនោះ ប្រធាន ផាកកឺ បានមានប្រសាសន៍ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ថា « យើងនឹងធ្វើវាម្តងទៀត នៅពេលណាមួយ » ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រធាន ប៊យដ៍ ខេ ផាកកឺ និងមានអំណរគុណចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានរៀន ។
តើបងប្អូនដឹងថា ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះអ្វីទេ ? គឺថាខ្ញុំមិនបោះបង់—ឬរឹងទទឹងឡើយ ។ បើខ្ញុំធ្វើតាមតាមបំណងដ៏អស់សង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំ គេចវេសពីការប្រជុំទាំងនោះ ខ្ញុំនឹងគ្មានឱកាសដើម្បីបង្កើនសេចក្ដីជំនឿនិងទទួលបាននូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការគាំទ្រដ៏បរិបូរពីព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំនោះទេ ។ ខ្ញុំបានរៀនអំពីក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ និងអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនទ្រង់ដែលធ្វើឲ្យអ្វីៗអាចកើតឡើងបានដ៏អស្ចារ្យ ព្រមទាំងឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងក្លានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ទោះបីជាខ្ញុំទន់ខ្សោយក្ដី១៦ខ្ញុំបានរៀនថា ខ្ញុំអាចបម្រើ ខ្ញុំអាចរួមចំណែកពេលដែលព្រះអម្ចាស់គង់នៅក្បែរខ្ញុំ បើខ្ញុំគ្រាន់តែបន្តទៅ—ដោយសេចក្ដីជំនឿ ។
មិនថាឧបសគ្គដែលយើងជួបប្រទះក្នុងជីវិតធំធេងមានទំហំ វិសាលភាព និងភាពធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងណានោះទេ យើងទាំងអស់គ្នាមានពេលមួយ ដែលយើងមានអារម្មណ៍ថាចង់ឈប់ ចង់រត់គេច ឬចង់បោះបង់ចោលផងដែរ ។ ប៉ុន្តែការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើការបាក់ទឹកចិត្ត មិនថាយើងជួបឧបសគ្គអ្វីនោះទេ ។
ដូចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបញ្ចប់កិច្ចការដែលត្រូវបានប្រទានដល់ទ្រង់ នោះទ្រង់មានព្រះចេស្ដាជួយយើងឲ្យបញ្ចប់កិច្ចការដែលបានប្រទានដល់យើងដែរ ។១៧ យើងអាចមានពរឲ្យឈានទៅមុខតាមផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញា មិនថាលំបាកប៉ុណ្ណាទេ នៅទីបំផុតយើងទទួលបានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។១៨
ដូចដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ថា « ចូរឈរយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ឱពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះអើយ ចូរកាន់ខ្ជាប់ឲ្យយូរបន្តិចទៀត ហើយខ្យល់ព្យុះនៃជីវិតនឹងកន្លងផុតទៅ ហើយអ្នកនឹងទទួលបានរង្វាន់ ដែលប្រទានឲ្យដោយព្រះដែលអ្នកបម្រើ » ។១៩ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕