ការមានជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទ
« កាលតើនឡើងទ្រង់កំហែងខ្យល់ ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថាចូរស្ងៀមទៅហើយឈប់ចុះ ។ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ហើយស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ » ( សូមមើល ម៉ាកុស ៤:៣៩ ) ។
លើកចុងក្រោយដែលខ្ញុំបាននិយាយនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ រ៉ាយអិន កូនប្រសាខ្ញុំ បានបង្ហាញខ្ញុំពីការចុះផ្សាយនៅលើ ធ្វីតមួយដែលបានសរសេរថា« ពិតឬ ? ដែលបុរសឈ្មោះ ប្រ៊េហ្គ »—មានន័យថា « អួត » —« ហើយតើគាត់មិននិយាយអំពីភាពរាបសាទេឬ ? ឱខាតពេលណាស់ ! » គួរឲ្យស្តាយ ការខកចិត្តនោះនៅតែបន្ត ។
ឪពុកដ៏អស្ចារ្យខ្ញុំជាកីឡាករបាល់បោះពូកែជាងគេបំផុតប្រចាំអាមេរិកនៅ UCLA ក្រោមការគ្រប់គ្រង់របស់ ចន វូដិន ជាគ្រូបង្វឹកដ៏ល្បីល្បាញ ។ ពួកគាត់នៅតែមានភាពជិតស្និទ្ធពេញមួយជីវិតរបស់ឪពុកខ្ញុំ ហើយជួនកាលគ្រូបង្វឹក និងលោកស្រី វូដិន អញ្ជើញមកផ្ទះយើងទទួលទានអាហារពេលល្ងាច ។ គាត់តែងតែរីករាយនិយាយជាមួយខ្ញុំអំពីកីឡាបាល់បោះ ឬអ្វីផ្សេងទៀតដែលនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ ។ ពេលខ្ញុំសួរគាត់ថា តើគាត់មានដំបូន្មានអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំដែរឬទេ ពេលខ្ញុំចូលរៀនវិទ្យាល័យ ។ គាត់តែងមានប្រសាសន៍ក្នុងនាមជាគ្រូថា « ឪពុកក្មួយបានប្រាប់ពូថា ក្មួយបានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដូច្នេះពូដឹងថាក្មួយមានជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ ។ ដោយសេចក្ដីជំនឿនោះត្រូវប្រាកដថាមានជំហរនៅគ្រប់ស្ថានភាព ។ ចូរធ្វើជាមនុស្សល្អពេលជួបព្យុះភ្លៀង » ។
អស់ជាច្រើនឆ្នាំការសន្ទនានោះនៅជាប់ដក់ក្នុងចិត្តខ្ញុំ ។ ដំបូន្មានឲ្យមានចិត្តធ្ងន់ ចិត្តត្រជាក់ នៅគ្រប់ស្ថានភាពនោះ ជាពិសេសនៅពេលមានទុក្ខលំបាក និងសម្ពាធក៏នៅតែនៅជាមួយខ្ញុំ ។ ខ្ញុំអាចមើលឃើញពីរបៀបដែលក្រុមរបស់គ្រូបង្វឹក វូដិន បានលេង ដោយមានជំហរ និងការទទួលជោគជ័យដ៏អស្ចារ្យដែលពួកគាត់បានដកពិសោធន៍ដោយការឈ្នះពានរង្វាន់ជើងឯកថ្នាក់ជាតិចំនួន ១០ ដង ។
ប៉ុន្តែ ជំហរមិនត្រូវបានលើកមកនិយាយច្រើនទេនៅសព្វថ្ងៃនេះ ហើយការហាត់ក៏កាន់តែតិចជាងមុននៅក្នុងគ្រាដ៏ចលាចល និងបែកបាក់នេះដែរ ។ ជារឿយៗគេសំដៅទៅលើកីឡានានា—កីឡាករម្នាក់ ដែលមានជំហរមានចិត្តធ្ងន់ ក្នុងការប្រកួត ឬក្រុមមួយនឹងរុញរាប្រសិនបើខ្វះជំហរ ។ ប៉ុន្តែនេះជាគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យមិនត្រឹមតែសម្រាប់កីឡានោះទេ ។ ជំហរអនុវត្តន៍កាន់តែទូលំទូលាយក្នុងជីវិត និងអាចផ្ដល់ពរដល់ឪពុកម្តាយ ថ្នាក់ដឹកនាំ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា គ្រូបង្រៀន សិស្ស និងអ្នកផ្សេងទៀតដែលកំពុងប្រឈមមុខនឹងព្យុះភ្លៀងក្នុងជីវិត ។
ជំហរខាងវិញ្ញាណបានផ្តល់ពរដល់យើងឲ្យរក្សាភាពស្ងប់ស្ងៀម និងផ្តោតទៅលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុតជាពិសេសពេលយើងកំពុងរងសម្ពាធ ។ ប្រធាន ហ៊ូ ប៊ី ប្រោន បានបង្រៀនថា« សេចក្ដីជំនឿលើព្រះ និងសិទ្ធិនៃការទទួលបានជ័យជម្នះដ៏ខ្ពស់បំផុតរួមចំណែកទាំងជំហរ ខាងផ្លូវចិត្ត និងខាងវិញ្ញាណក្នុងការប្រឈមមុខនឹងការលំបាកនានា »។១
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន គឺជាគំរូដ៏អស្ចារ្យមួយនៃជំហរខាងវិញ្ញាណ ។ គ្រាមួយខណៈ វេជ្ជបណ្ឌិត. ណិលសុនកំពុងធ្វើការវៈកាត់សរសៃឈាមបេះដូងបួនដងសម្ពាធឈាមរបស់អ្នកជំងឺបានធ្លាក់ចុះភ្លាមៗ ។ វេជបណ្ឌិត ណិលសុន បានវាយតម្លៃលើស្ថានភាពដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងបានរកឃើញថាសមាជិកក្រុមម្នាក់បានយកអង្គំចេញដោយចៃដន្យ ។ អង្គំក៏បានដាក់វិញភ្លាមៗហើយវេជ្ជបណ្ឌិត ណិលសុន បានលួងចិត្តសមាជិកក្រុមដោយនិយាយថា « ខ្ញុំនៅតែស្រឡាញ់អ្នក »ហើយដោយនិយាយលេងថា« ពេលខ្លះខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកច្រើនជាងពេលណាៗទាំងអស់់ ! » ។ លោកបានបង្ហាញអំពីរបៀបដែលគួរដោះស្រាយនឹងគ្រាអាសន្ន—ជាមួយនឹងជំហរតែផ្តោតទៅលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុត—ក្នុងការដោះស្រាយកិច្ចការបន្ទាន់ ។ ប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « វាអាស្រ័យលើការលត់ដំខ្លួនឯងឲ្យខ្លាំង ។ ប្រតិកម្មពីធម្មជាតិរបស់អ្នកគឺ ‹ លោកគ្រូដកខ្ញុំចេញទៅ ! ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ › ។ ប៉ុន្តែពិតណាស់យើងមិនអាចធ្វើបានទេ ។ ជីវិតមនុស្សម្នាក់ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើក្រុមវះកាត់ទាំងមូល ។ ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែស្ងប់ចិត្ត និងបន្ធូរអារម្មណ៍ ហើយមោះមុតដូចមុន » ។២
ពិតណាស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះពីជំហរ ។
នៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី ទ្រង់រងការឈឺចាប់ដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់ដែល « ញើសទ្រង់ក៏ត្រឡប់ដូចជាដំណក់ឈាមដ៏ធំៗស្រក់ទៅដី »៣ទ្រង់បានធ្វើជាគំរូនូវនៃជំហរដ៏ទេវភាព ជាមួយនឹងសេចក្តីថ្លែងដ៏សាមញ្ញប៉ុន្តែមហិមាថា « កុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយសូមតាមតែព្រះទ័យទ្រង់វិញ » ។៤ នៅក្រោមសម្ពាធដ៏ធំធេងដើម្បីអាចជួយសង្គ្រោះមនុស្សជាតិទាំងអស់ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញពីលក្ខខណ្ឌសំខាន់ៗបី ដែលជួយយើងឲ្យយល់ពីជំហរដ៏មហិមារបស់របស់ទ្រង់ ។ ទីមួយ ទ្រង់ជ្រាបថាទ្រង់ជានរណា ហើយពិតចំពោះបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់ជ្រាបអំពីផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមាមួយ ។ ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់ជ្រាបថាតាមរយៈដង្វាយធួនជានិរន្ដន៍របស់ទ្រង់ អស់អ្នកដែលដាក់នឹមខ្លួនពួកគេដោយស្មោះត្រង់ ជាមួយនឹងទ្រង់ តាមរយៈការចុះ និង ការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋ ដែលបានទទួលតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព នឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ ដូចដែលត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងស្រស់ស្អាតដោយអែលឌើរ ឌែល ជី រិនឡាន់ សព្វថ្ងៃនេះ ។
ដើម្បីប្រៀបធៀបភាពខុសគ្នារវាងការមិនចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ និងការរក្សាជំហរ សូមគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលព្រះគ្រីស្ទ និងសាវករបស់ទ្រង់បានចាកចេញពីសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ នៅពេលត្រូវប្រឈមនឹងពួកទាហានស្វែងរកមកចាប់ព្រះកាយព្រះយេស៊ូវ នោះប្រតិកម្មរបស់ ពេត្រុស គឺបាត់បង់ជំហរ ហើយវាយប្រហារដោយហិង្សា ដោយកាត់ត្រចៀកបាវសម្តេចសង្ឃឈ្មោះម៉ាលកុស ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រតិកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺមានជំហរលើអង្គទ្រង់ ហើយស្តារស្ថានភាពតានតឹងដោយការព្យាបាល ម៉ាលកុស ។៥
ហើយសម្រាប់ពួកយើងដែលពុះពារក្នុងការរក្សាជំហរ របស់យើង ហើយប្រហែលជាបានធ្លាក់ទឹកចិត្តកាន់តែខ្លាំង សូមពិចារណាអំពីដំណើររឿងរបស់ ពេត្រុសទាំងមូល ។ មួយរយៈក្រោយមកបន្ទាប់ពីហេតុការណ៍នេះ និងការឈឺចាប់ដោយការបដិសេធទំនាក់ទំនងរបស់លោកជាមួយព្រះគ្រីស្ទ៦លោកបានក្រោកឈរនៅចំពោះមុខអ្នកដឹកនាំសាសនាដដែល ដែលបានថ្កោលទោសព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយដោយមានជំហរយ៉ាងក្លៀវក្លា ក្រោមការចោទសួរដ៏ខ្លាំងក្លានោះលោកបានថ្លែងសក្ខីភាពយ៉ាងក្បោះក្បាយ អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។៧
ស្គាល់ខ្លួនឯង ហើយពិតចំពោះអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពរបស់បងប្អូន
សូមពិចារណាអំពីធាតុទាំងឡាយនៃការមានជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ ដើម្បីចាប់ផ្តើមស្គាល់ខ្លួនឯង ហើយពិតចំពោះអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពរបស់យើងដែលនាំមកនូវភាពស្ងប់ស្ងាត់ ។ ការមានជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទតម្រូវឲ្យយើងជៀសវាងពីការប្រៀបធៀបខ្លួនយើង ទៅនឹងអ្នកដទៃ ឬសម្តែងជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនមែនជាខ្លួនយើង ។៨ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា « ប្រសិនបើមនុស្សពុំយល់អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះទេនោះពួកគេក៏ពុំយល់ពីខ្លួនឯងដែរ » ។៩ វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការមានជំហរដ៏៍៍ទេវភាព ប៉ុន្តែគ្មានចំណេះដឹងថា យើងគឺជាបុត្រាបុត្រីដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់នោះ ។
នៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោក « ជម្រើសដើម្បីទទួលបានភាពអស់កល្បជានិច្ច » ប្រធានណិលសុនបានបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចទាំងនេះអំពីការស្គាល់ខ្លួនយើង ៖ យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ យើងជាបុត្រាបុត្រីនៃសេចក្ដីសញ្ញា ហើយយើងជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ ហើយបន្ទាប់មកលោកបានសន្យាថា « កាលដែលបងប្អូនៗទទួលយកសេចក្តីពិតទាំងនេះ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌យើង នឹងជួយបងប្អូនៗឲ្យឈានទៅដល់គោលដៅចុងក្រោយរបស់បងប្អូននៃការរស់នៅដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងទីវត្តមានដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ » ។១០ យើងពិតជាតួរអង្គខាងវិញ្ញាណដ៏ទេវភាពដែលដកពិសោធន៍នៃជីវិតរមែងស្លាប់ ។ ការស្គាល់ខ្លួនយើង ហើយពិតចំពោះអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពនោះគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដើម្បីអភិវឌ្ឍជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។
ដឹងថាមានផែនការដ៏ទេវភាព
បន្ទាប់មកសូមចងចាំថាមានផែនការដ៏ធំមួយដែលបណ្តាលឲ្យមានភាពក្លាហាន និងមានជំហរក្នុងស្ថានភាពលំបាក ។ នីហ្វៃអាច « នឹងទៅ »១១ តាមព្រះអម្ចាស់បញ្ជា « ដោយមិនដឹងជាមុនសោះឡើយ » ១២ អ្វីៗដែលលោកធ្វើ ព្រោះ លោកបាន ដឹងថាលោក នឹងត្រូវដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ក្នុងការ បំពេញនូវផែនការដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច របស់ព្រះ វរបិតាសួគ៌ ដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ។ ជំហរកើតមាននៅពេលយើងមើលឃើញអ្វីៗពីទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ ព្រះអម្ចាស់បានទូន្មានសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យ « ងើបឡើងមើល »១៣ ហើយដើម្បី« ឲ្យការម៉ឺងម៉ាត់អំពីភាពអស់កល្បជានិច្ច ស្ថិតនៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាចុះ » ។១៤ ដោយការចាត់ទុកគ្រាលំបាកដោយមានផែនការដ៏អស់កល្បជានិច្ច នោះសម្ពាធក៏ក្លាយជាឯកសិទ្ធិមួយដើម្បីស្រឡាញ់ បម្រើបង្រៀន និងមានពរដែរ ។ ទស្សនវិស្ស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ចធ្វើឲ្យមានជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។
ស្គាល់ព្រះចេស្ដានៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់
ហើយជាចុងក្រោយ ព្រះចេស្តានៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទអាចកើតមានឡើងតាមរយៈការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ដែលប្រទានកម្លាំងដើម្បីស៊ូទ្រាំ និងទទួលជ័យជម្នះ ។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយើងអាចចុះសេចក្តីសញ្ញាជាមួយព្រះហើយរឹងមាំក្នុងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញានោះ ។ យើងអាចតម្រង់ទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយអំណរ និងភាពស្ងប់ស្ងាត់ ដោយមិនគិតពីកាលៈទេសៈខាងសាច់ឈាមរបស់យើងឡើយ ។១៥ អាលម៉ា ជំពូកទី ៧ បង្រៀនយ៉ាងល្អឯកអំពីព្រះចេស្តានៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ បន្ថែមពីលើការប្រោសលោះយើងពីអំពើបាប ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចពង្រឹងភាពទន់ខ្សោយ ការភ័យខ្លាច និងឧបសគ្គនៅក្នុងជីវិតនេះរបស់យើង ។
នៅពេលយើងផ្តោតទៅលើព្រះគ្រីស្ទ យើងអាចទប់ស្កាត់ការភ័យខ្លាចរបស់យើង ដូចដែលប្រជាជនអាលម៉ាបានធ្វើនៅដែនដីហេឡាម ។១៦ នៅពេលកងទ័ពប្រមូលផ្តុំគ្នាធ្វើការគំរាមកំហែង នោះពួកសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញពីជំហរ ។ អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានបង្រៀន « ផ្ទុយទៅវិញ អាលម៉ា បានទូន្មានអ្នកជឿឲ្យនឹកចាំដល់ព្រះអម្ចាស់ ហើយមានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចរំដោះពួកគេរួច ។( សូមើល នីហ្វៃទី ២ ២:៨ ) ។ ចំណេះដឹងនៃការមើលថែទាំ ការពារពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ធ្វើឲ្យប្រជាជនរម្ងាប់ការភ័យតក់ស្លុតរបស់ខ្លួន » ។១៧ នេះជាគំរូនៃជំហរ ។
បុរសដ៏មហិមានៅកណ្តាលព្យុះ
ណូអេ បានបង្រៀនយើងច្រើនអំពីការអត់ធ្មត់នៅកណ្តាលព្យុះ ប៉ុន្តែព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគ្រូដ៏អស្ចារ្យបំផុតអំពីរបៀបរស់រាននៅកណ្តាលព្យុះ ។ ទ្រង់គឺជាបុរសដ៏អស្ចារ្យនៅកណ្តាលព្យុះ ។ ក្រោយពីការបង្រៀនដ៏នឿយហត់ពេញមួយថ្ងៃ ជាមួយសាវករបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវការសម្រាកបន្តិចបន្តួច ហើយបានឲ្យយោបល់ឲ្យពួកគេឆ្លងទូកទៅត្រើយម្ខាងទៀតនៃសមុទ្រកាលីឡេ ។ ពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាក មានខ្យល់ព្យុះដ៏ធំមួយបានបក់បោក ។ ពេលខ្យល់ និងរលកត្របាក់លេបទូកឲ្យលិច នោះពួកសាវកបានចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លាចបាត់បង់ជីវិតរបស់ខ្លួន ។ ហើយសូមចាំថា ពួកសាវកប៉ុន្មាននាក់នោះគឺជាអ្នកនេសាទដែលបានដឹងច្បាស់ពីព្យុះនៅសមុទ្រនោះ ! ប៉ុន្តែនៅតែព្រួយបារម្ភ ១៨ពួកគេបានដាស់ព្រះអម្ចាស់ហើយទូលសួរថា« [ ព្រះអម្ចាស់ ] យើងវិនាសហើយលោកមិនរវល់ទេឬអី ? » បន្ទាប់មកព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញគំរូនៃជំហរ « តើនឡើងទ្រង់កំហែងខ្យល់ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថា ចូរស្ងៀមទៅហើយឈប់ចុះ ។ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ហើយ … ស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ » ។១៩
ហើយបន្ទាប់មកក៏មានមេរៀនដ៏អស្ចារ្យពីជំហរសម្រាប់សាវករបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានសួរថា « ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាភ័យដល់ម៉្លេះ ម្តេចក៏គ្មានសេចក្តីជំនឿ ? »២០ ទ្រង់បានរំឭកពួកគេថាទ្រង់ជាព្រះសង្រ្គោះនៃពិភពលោកនេះ ហើយទ្រង់ត្រូវបានបញ្ជូនមកដោយព្រះវបិតាសួគ៌ ដើម្បីនាំមកនូវអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ។ ប្រាកដណាស់បុត្រានៃព្រះនឹងមិនវិនាសនៅលើទូកឡើយ ។ ទ្រង់បានធ្វើជាគំរូនៃជំហរដ៏ទេវភាព ពីព្រោះទ្រង់ជ្រាបពីទេវភាពរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់ជ្រាបថា មានផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើង និងរបៀបដែលដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់នឹងមានសារៈសំខាន់ចំពោះជោគជ័យដ៏អស់កល្បនៃផែនការនោះ ។
តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់នោះហើយ ទើបគ្រប់ការណ៍ល្អនឹងចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ នៅពេលយើងចងចាំថាយើងជានរណា ដោយដឹងថាមានផែនការដ៏ទេវភាពនៃសេចក្ដីមេត្តា និងការទទួលបានសេចក្តីក្លាហានដែលពង្រឹងដោយព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចធ្វើការណ៍ គ្រប់យ៉ាងទាំងអស់បាន ។ យើងនឹងរកឃើញភាពស្ងប់ស្ងាត់ ។ យើងនឹងធ្វើជាបុរស និងជាស្ត្រីល្អនៅកណ្តាលព្យុះណាមួយ ។
សូមឲ្យយើងស្វែងរកពរជ័យនៃការមានជំហរដូចជាព្រះគ្រីស្ទ មិនត្រឹមតែជួយខ្លួនយើងក្នុងគ្រាលំបាកប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែដើម្បីផ្តល់ពរដល់អ្នកដទៃ ហើយជួយពួកគេតាមរយៈព្យុះក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ នៅល្ងាចថ្ងៃអាទិត្យធាងចាកនេះខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីសុខសាន្ត សេចក្តីស្ងប់ស្ងាត់ ហើយមានតែជំហរសួគ៌ាប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចប្រោសជីវិតរបស់យើងបាន ខ្ញុំសូមពោលពាក្យ ទាំងនេះនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕