Kanus-a ba Kami Makakita Kanimo nga Nagmasakiton?

Gikan sa 2003 hangtud sa 2005 ako nagserbisyo isip presidente sa Young Women didto sa Gutiérrez Zamora Ward, sa Veracruz, Mexico. Matag pasko ang batan-ong mga babaye ug ang ilang mga lider magluto og mga makaon aron dad-on ngadto sa edaran nga mga miyembro sa among ward.

Samtang ang Pasko sa 2005 nagkaduol, nagpraktis kami sa pagkanta og mga daygon sa Pasko ug nagsul-ob og pula nga mga kalo ug mga bandana. Panahon sa tingtugnaw ang among balangay makadawat og makanunayon nga taligsik ug hilabihan ka tugnaw nga hangin gikan sa amihanan. Apan wala kana makapugong sa pipila sa among batan-ong mga lalaki ug batan-ong mga babaye sa pagpanggawas nga dala ang mga pineapple pie.

Sa diha nga kami miabut sa mga panimalay sa among edaran nga mga brother ug mga sister, nanganta kami uban sa dakong kalipay. Mibiya kami sa matag panimalay nga mibati og kahimuot tungod kay, bisan tuod og makadiyut lamang, nakadala kami og kalipay uban sa among mga pagdaygon ug mga pineapple pie.

Ang katapusang sister nga among gibisita usa ka dili kaayo aktibo sulod na sa daghang mga tuig. Bisan og walay usa sa mga batan-on ang nakakita ni Juanita, ang akong bana ug ako nakaila kaniya sulod na sa dugay nang panahon. Siya karon naglubog, masakiton nga walay pagkaayo, ug hilabihan ka kabus. Pipila ka mga adlaw nga milabay, ang elders quorum mibisita sa iyang panimalay aron moayo sa pipila sa mga nangadaot na.

Sa among pag-abut sa iyang panimalay, akong gitawag ang iyang ngalan. Walay usa nga mitubag, mao nga nagpadayon ako og tawag. Sa wala madugay ako nakadungog og hinay nga tingog nga nag-ingon, “Sulod, Sister Araceli.” Kami misulod ug mikanta uban sa kalipay ug kadasig, bisan tuod og ang iyang kahimtang nakapasubo kanamo. Dili pa lang kaayo dugay, si Juanita hilabihan kalagsik. Karon dihang siya milingkod, ang mga batan-on dili makapugong sa ilang mga luha. Siya natandog sa hilabihan ug mipasalamat kanamo tungod sa pagbisita kaniya ug mitabang kaniya nga mobati, pinaagi sa among mga pagdaygon, nga ang atong Langitnong Amahan nakahinumdom kaniya ug nahigugma kaniya.

Human kami mobiya sa iyang kabus nga pinuy-anan, ang mga batan-on mipahayag og pasalamat tungod sa kahigayunan nga makakanta alang kaniya. Sila wala magsapayan nga misangput sa pagkabasa sa ulan ug katugnaw, ang ilang mga kasingkasing napuno sa hingpit nga kalipay tungod kay nakahimo sa pagpakigbahin sa tipik nga bahin sa kalipay nga ilang gibati. Diha pa niana nga nasabtan nako sa labaw ka hingpit ang mga bersikulo nga mabasa:

“Nagmasakiton ako, ug inyo ako nga giduaw. …

“… Kanus-a ba kami makakita kanimo nga nagmasakiton … ug amo ikawng giduaw?

“Ug kanila motubag ang Hari nga magaingon, Sa pagkatinuod, magaingon ako kaninyo, nga maingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa mga labing gagmay niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako” (Mateo 25:36, 39–40).

Ako nasubo sa diha nga namatay si Juanita paglabay sa pipila ka adlaw, apan ako nasayud sa walay pagduhaduha nga ang Langitnong Amahan nahigugma sa Iyang mga anak. Ako usab nasayud nga kon kita mosunod sa Espiritu, kita mahimong mga instrumento sa Iyang mga kamot sa pagpanalangin sa matag usa.