« តើយើងអាចធ្វើឲ្យក្រុមជំនុំរបស់យើងកាន់តែមានសាមគ្គីភាពដោយរបៀបណា ? » លីអាហូណា ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៣ ទំព័រ ៤៤ ។
ចូរមកតាមខ្ញុំ
តើយើងអាចធ្វើឲ្យក្រុមជំនុំរបស់យើងកាន់តែមានការរួបរួមដោយរបៀបណា ?
ប៉ុលបានឮថា មានការបែកបាក់ក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រនៅទីក្រុងកូរិនថូស ( សូមមើល កូរិនថូស ទី១ ១១:១៨ ) ។ ជាការឆ្លើយតប លោកបានអង្វរពួកគេនៅក្នុងសំបុត្រ « មិនឲ្យមានសេចក្តីបែកខ្ញែកគ្នា [ បំបែកគ្នា ] ក្នុងរូបកាយ [ នៃសាសនាចក្រ ] ឡើយ តែឲ្យអវយវៈទាំងប៉ុន្មានបានជួយគាំពារគ្នាទៅវិញទៅមក » ( កូរិនថូស ទី១ ១២:២៥ ) ។
យើងអាចបង្ហាញ « ការយកចិត្តទុកដាក់ដូចគ្នាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក » តាមរយៈទង្វើមិនគិតពីខ្លួនឯងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសប្បុរស ។ ប៉ុលបាននិយាយតាមរបៀបមួយចំនួនដែលយើងអាចធ្វើបានដើម្បីធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងរបស់យើងកាន់តែមានសាមគ្គីភាព ។
ចូរអរសប្បាយ និងកាន់ទួញយំជាមួយអ្នកដទៃ ។
« ដូច្នេះ បើអវយវៈ១ឈឺ នោះទាំងអស់នឹងឈឺជាមួយគ្នា បើ១បានដំកើងឡើង នោះទាំងអស់នឹងបានរីករាយជាមួយដែរ » ( កូរិនថូស ទី១ ១២:២៦ ) ។
ការធ្វើការបម្រើដោយមិនគិតពីខ្លួនឯង ។
« កុំឲ្យអ្នកណាស្វែងរកតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ ត្រូវរកដល់អ្នកដទៃវិញ » ( Joseph Smith Translation, 1 Corinthians 10:24 [ នៅក្នុង កូរិនថូស ទី១ ១០:២៤, footnote b ] ) ។
បង្រួបបង្រួមទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
« ដ្បិតដែលមាននំបុ័ងតែ១ដុំនោះយ៉ាងណា ចំណែកពួកយើងដែលមានគ្នាច្រើន ក៏ជារូបកាយតែ១យ៉ាងនោះដែរ ពីព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាទទួលទានពីដុំនំបុ័ង [ នៃព្រះគ្រីស្ទ ] តែមួយនោះឯង » ( កូរិនថូស ទី១ ១០:១៧ ) ។
ស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។
« កុំឲ្យធ្វើជាទីបង្អាក់ចិត្ត ដល់ពួកសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ក្រេក ឬពួកជំនុំនៃព្រះឡើយ » ( កូរិនថូស ទី១ ១០:៣២ ) ។