இயேசுவைப்பற்றிய சாட்சியம்.

இயேசு கிறிஸ்துவின் சாட்சியம். என்பது என்ன?

அவர் தேவனின் தெய்வீக குமாரன், மேசியா மற்றும் மீட்பர் என்பது பரிசுத்த ஆவியின் சாட்சி. இயேசு ஆரம்பத்தில் வானத்தையும் பூமியையும் படைத்த தேவனோடு இருந்தார், மேலும் “அவரில் சுவிசேஷம் இருந்தது, சுவிசேஷமே ஜீவனாயிருந்தது, ஜீவன் மனிதர்களுக்கு ஒளியாக இருந்தது” என்பது யோவானின் சாட்சியம்.¹⁰ அது “அப்போஸ்தலர்கள் மற்றும் தீர்க்கதரிசிகளின் சாட்சியம், … அவர் மரித்து, அடக்கம் பண்ணப்பட்டு, மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்து, பரலோகத்திற்கு ஏறினார்.”¹¹ “அதன் மூலமேயன்றி இரட்சிப்பு வருவதற்கு வேறு பெயர் இல்லை” என்பது அறிவு.¹² தீர்க்கதரிசி ஜோசப் ஸ்மித் வழங்கிய “எல்லாவற்றிலும் கடைசி சாட்சி,” “அவர் ஜீவிக்கிறார்! … அவர் பிதாவின் ஒரே பேறானவர்—அவராலும், அவர் மூலமாகவும், அவரைக்கொண்டு, உலகங்கள் சிருஷ்டிக்கப்படுகின்றன, சிருஷ்டிக்கப்பட்டன, அதில் வசிப்பவர்கள் தேவனுக்குப் பிறந்த மகன்கள் மற்றும் மகள்கள்.”¹³

இந்த சாட்சியத்திற்கு அப்பால் கேள்வி இருக்கிறது: இதைக்குறித்து நாம் என்ன செய்வது?

பரலோக ராஜ்யத்தின் வாரிசுகள் ஞானஸ்நானம் பெற்று, பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்று, விசுவாசத்தால் ஜெயங்கொள்வதன் மூலம் இயேசுவின் சாட்சியை முழு அர்த்தத்தில் “பெறுகிறார்கள்”.¹⁴ இயேசு கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்தின் கொள்கைகள் மற்றும் சத்தியங்கள் அவர்களின் முன்னுரிமைகள் மற்றும் அவர்களின் விருப்பங்களை நிர்வகிக்கின்றன. அவர்கள் என்னவாக இருக்கிறார்கள், என்னவாகிறார்கள் என்பதில் இயேசுவின் சாட்சி வெளிப்படுகிறது. அவர்களின் நோக்கம் தயாளத்துவம் “கிறிஸ்துவின் தூய அன்பாய்” இருக்கிறது.¹⁵ அவர்களுடைய கவனம் “கிறிஸ்துவின் பக்திவிருத்தி பரிபூரணத்தின் அளவை” பின்பற்றுவதில் உள்ளது.¹⁶

டிரஸ்டிரியல் ராஜ்யத்தில் காணப்படுபவர்களில் சிலரும் இயேசுவின் சாட்சியத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் அதைப் பற்றி என்ன செய்யவில்லை என்பதன் மூலம் அவர்கள் வேறுபடுகிறார்கள். இரட்சகரின் சாட்சியில் வீரம் காட்டாமல் இருப்பது ஒரு அளவு அக்கறையின்மை அல்லது சாதாரணத்தன்மையைக் குறிக்கிறது—“மந்தமாக” இருப்பது, ¹⁷—உதாரணமாக, மார்மன் புஸ்தகத்தில் உள்ள அம்மோன் மக்களுக்கு எதிராக, “தேவனிடத்தில் அவர்கள் கொண்டிருந்த வைராக்கியத்தினிமித்தமும் தனித்துவம் பெற்றார்கள்.”¹⁸

டிலஸ்டியல் ராஜ்ஜியத்தில் வசிப்பவர்கள், இயேசுவின் சுவிசேஷம், அவருடைய உடன்படிக்கைகள் மற்றும் அவருடைய தீர்க்கதரிசிகளின் சாட்சியத்தை நிராகரிப்பவர்கள். “அவர்கள், தங்களின் சொந்த மாம்ச சிந்தைகளின்படியேயும் விருப்பங்களின்படியேயும் நடந்து, தங்களுக்கு நேராய் இரக்கத்தின் கரங்கள் நீட்டப்பட்டிருந்தபோதும், கர்த்தரை ஒருபோதும் கூப்பிடாமலிருந்தார்கள். ஏனெனில் இரக்கத்தின் கரங்கள் அவர்களுக்கு நேராய் நீட்டப்பட்டிருந்தது. அவர்களோ கூப்பிடவில்லை;” என அவர்கள் அபிநாதியால் விவரிக்கப்பட்டனர்.¹⁹

இயேசுவின் சாட்சியில் வீரமாக இருப்பது என்றால் என்ன?

இந்த கேள்விக்கு பதிலளிப்பதில் பல சாத்தியக்கூறுகள் உள்ளன. சிலவற்றை குறிப்பிடுகிறேன். இயேசுவின் சாட்சியில் வீரமாக இருப்பது நிச்சயமாக அந்த சாட்சியை வளர்ப்பதும் பலப்படுத்துவதும் அடங்கும். உண்மையான சீடர்கள், ஜெபம், வேதங்களைப் படித்தல், ஓய்வுநாளைக் கடைப்பிடித்தல் மற்றும் திருவிருந்தில் பங்குகொள்வது, மனந்திரும்புதல், ஊழியம் செய்தல் மற்றும் கர்த்தருடைய வீட்டில் ஆராதனை செய்தல் போன்ற இயேசுவின் சாட்சியை நிலைநிறுத்தும் மற்றும் பலப்படுத்தும் சிறிய விஷயங்களைப் புறக்கணிக்க மாட்டார்கள். தலைவர் நெல்சன் நினைவூட்டுவதாவது, “பயமுறுத்தும் வேகத்தில், ‘தேவனுடைய நல்ல வசனத்தினால்’ [மரோனி 6:4] தினசரி போஷிக்கப்படாத ஒரு சாட்சி சிதைந்துவிடும். இவ்வாறு, … கர்த்தரை ஆராதிப்பது மற்றும் அவருடைய சுவிசேஷத்தைப் படிப்பது போன்ற தினசரி அனுபவங்கள் நமக்குத் தேவை.” பின்னும் அவர் சொன்னார், “உங்கள் வாழ்க்கையில் தேவன் ஜெயம்கொள்வாராக என்று நான் உங்களிடம் கெஞ்சுகிறேன்.” உங்கள் நேரத்தின் நியாயமான பங்கை கர்த்தருக்குக் கொடுங்கள். நீங்கள் அப்படிச் செய்யும்போது, உங்கள் நேர்மறையான ஆவிக்குரிய வேகத்திற்கு என்ன நடக்கிறது என்பதைக் கவனியுங்கள்.”²⁰

வீரமாக இருப்பது ஒருவரின் சாட்சியைப் பற்றி வெளிப்படையாகவும் பகிரங்கமாகவும் இருப்பதைக் குறிக்கிறது. ஞானஸ்நானத்தில், “மரணம் சம்பவிக்குமட்டும், சதாகாலங்களிலும் எல்லாவற்றிலும், எல்லா இடங்களிலும் தேவனுக்கு சாட்சிகளாய் [நாம்] நிற்கவும்,” நாம் நமது விருப்பத்தை உறுதிப்படுத்துகிறோம்.²¹ குறிப்பாக இந்த ஈஸ்டர் பருவத்தில், உயிர்த்தெழுந்த, ஜீவிக்கும் கிறிஸ்துவைப் பற்றிய நமது சாட்சியை நாம் மகிழ்ச்சியுடன், பகிரங்கமாக மற்றும் தடையின்றி அறிவிக்கிறோம்.

இயேசுவின் சாட்சியில் தைரியமாக இருப்பதன் ஒரு அம்சம் அவருடைய தூதுவர்களுக்கு செவிசாய்ப்பது. தேவன் நம்மை சிறந்த பாதையில், உடன்படிக்கை பாதையில் கட்டாயப்படுத்தவில்லை, ஆனால் அவர் தனது தீர்க்கதரிசிகளுக்கு நமது தேர்வுகளின் விளைவுகளை முழுமையாக அறியும்படி அறிவுறுத்துகிறார். அது அவருடைய சபையின் உறுப்பினர்கள் மட்டுமல்ல. தம்முடைய தீர்க்கதரிசிகள் மற்றும் அப்போஸ்தலர்கள் மூலம், அவர் உலகம் முழுவதையும் விடுவிக்கும் சத்தியத்திற்கு செவிசாய்க்குமாறு அன்புடன் மன்றாடுகிறார்,²² அவர்களை தேவையற்ற துன்பங்களிலிருந்து விடுவித்து, நிலையான மகிழ்ச்சிக்கு கொண்டுவருகிறார்.

இயேசுவின் சாட்சியில் வீரமாக இருப்பது என்பது மற்றவர்களை, குறிப்பாக நம் சொந்த குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவர்களை வீரமாக இருக்கும்படி, வார்த்தையாலும் முன்மாதிரியாலும் ஊக்குவிப்பதாகும். மூப்பர் நீல் ஏ. மேக்ஸ்வெல் ஒருமுறை உரையாற்றினார், “அடிப்படையில் ‘கௌரவமான’ உறுப்பினர்கள் [சபையின்] தங்கள் சீஷத்துவத்தை ஆழப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக மேற்பரப்பிற்கு மேல் சறுக்கிக்கொண்டிருப்பவர்கள் மற்றும் ‘கவலையுடன் ஈடுபடுவதை’ விட சாதாரணமாக ஈடுபடுபவர்கள் (கோட்பாடும் உடன்படிக்கைகளும் 76:75; 58:27).”²³ அனைவரும் தேர்வு செய்ய சுதந்திரமாக உள்ளனர் என்று குறிப்பிட்டு, மூப்பர் மேக்ஸ்வெல் புலம்பினார்: “துரதிர்ஷ்டவசமாக, சிலர் தளர்ச்சியைத் தேர்ந்தெடுக்கும்போது, அவர்கள் தங்களுக்காக மட்டுமல்ல, அடுத்த தலைமுறைக்கும் அதற்கடுத்த தலைமுறைக்கும் தேர்வு செய்கிறார்கள். பெற்றோரில் ஏற்படும் சிறு முரண்பாடுகள் அவர்களின் குழந்தைகளில் பெரிய விலகல்களை உண்டாக்கும்! ஒரு குடும்பத்தில் முந்தைய தலைமுறையினர் அர்ப்பணிப்பைப் பிரதிபலித்திருக்கலாம், அதே சமயம் தற்போதைய தலைமுறையில் சிலர் சமன்பாட்டிற்குச் சான்று பகர்கின்றனர். துரதிர்ஷ்டவசமாக, அடுத்ததாக, அரிக்கப்படுவதால் சிலர் கருத்து வேறுபாடுகளைத் தேர்வு செய்யலாம்.”²⁴

பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, மூப்பர் ஜான் எச். க்ரோபெர்க், 1900களின் முற்பகுதியில் ஹவாயில் ஒரு சிறிய கிளையில் வாழ்ந்த இளம் குடும்பத்தின் கதையை விவரித்தார். அவர்கள் சுமார் இரண்டு ஆண்டுகளாக சபையில் உறுப்பினர்களாக இருந்தபோது அவர்களின் மகள்களில் ஒருவர் கண்டறியப்படாத நோயால் பாதிக்கப்பட்டு மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அடுத்த ஞாயிற்றுக்கிழமை சபையில், தகப்பனும் அவரது மகனும் பல வாரங்கள் செய்ததைப் போலவே திருவிருந்தைத் தயாரித்தனர், ஆனால் இளம் தகப்பன் அப்பத்தை ஆசீர்வதிக்க மண்டியிட்டபோது, ​​கிளைத் தலைவர், திடீரென்று திருவிருந்து மேசையில் யார் இருக்கிறார் என்பதை உணர்ந்து, குதித்தெழுந்து கத்தினார், “நிறுத்துங்கள். நீங்கள் திருவிருந்தைத் தொட முடியாது. உங்கள் மகளுக்கு தெரியாத நோய் உள்ளது. உடனடியாக வெளியேறவும், வேறொருவர் புதிய திருவிருந்து அப்பத்தை தயார்செய்வார் . நீங்கள் இங்கே இருக்க முடியாது. போங்கள்.” திகைத்துப் போன தகப்பன், கிளைத் தலைவரையும், சபையையும் பார்த்து, அனைவரிடமிருந்தும் கவலை மற்றும் சங்கடத்தின் ஆழத்தை உணர்ந்து, அவரது குடும்பத்தினரிடம் சைகை செய்தார், அவர்கள் அமைதியாக சபையை விட்டு வெளியேறினர்.

ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை, மனச்சோர்வடைந்த குடும்பம் தங்கள் சிறிய வீட்டிற்கு பாதை வழியாக நடந்து சென்றது. அங்கே அவர்கள் ஒரு வட்டத்தில் அமர்ந்தனர், தகப்பன் சொன்னார், “நான் பேசத் தயாராகும் வரை அமைதியாக இருங்கள்.” தாங்கள் அனுபவித்த அவமானத்திற்குப் பழிவாங்க அவர்கள் என்ன செய்யலாம் என்று இளம் மகன் யோசித்தான்: கிளைத் தலைவரின் பன்றிகளைக் கொல்வார்களா, அல்லது அவரது வீட்டை எரிப்பார்களா அல்லது வேறு சபையில் சேர்வார்களா? ஐந்து, பத்து, பதினைந்து, இருபத்தைந்து நிமிடங்கள் மௌனத்தில் கழிந்தது.

தகப்பனின் இறுக்கமான முஷ்டிகள் ஓய்வெடுக்க ஆரம்பித்தன, கண்ணீர் உருவானது. அம்மா அழ ஆரம்பித்தாள், விரைவில் ஒவ்வொரு குழந்தையும் அமைதியாக அழுது கொண்டிருந்தது. தந்தை தன் மனைவியிடம் திரும்பி, “நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்” என்று கூறிவிட்டு, அந்த வார்த்தைகளை ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னார். “நான் உங்கள் அனைவரையும் நேசிக்கிறேன், நாம் ஒரு குடும்பமாக எப்போதும் ஒன்றாக இருக்க விரும்புகிறேன். நாம் அனைவரும் பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களின் இயேசு கிறிஸ்து சபையில் நல்ல உறுப்பினர்களாக இருப்பதும், ஆலயத்தில் உள்ள பரிசுத்த ஆசாரியத்துவத்தால் முத்திரிக்கப்படுவதும் ஒரே வழி. இது கிளைத் தலைவரின் சபை அல்ல. இது இயேசு கிறிஸ்துவின் சபை. எந்த மனிதனையும் அல்லது எந்த காயமும் அல்லது சங்கடமும் அல்லது பெருமையும் நம்மை எப்போதும் ஒன்றாக இருப்பதைத் தடுக்க அனுமதிக்க மாட்டோம். அடுத்த ஞாயிறு நாம் மீண்டும் சபைக்கு செல்வோம். நமது மகளின் நோய் தெரியும் வரை நாம் தனியாக இருப்போம், ஆனால் நாம் திரும்பிச் செல்வோம்.

அவர்கள் மீண்டும் சபைக்குச் சென்றார்கள், அவர்களின் மகள் குணமடைந்தாள், அது முடிந்ததும் குடும்பம் லே ஹவாய் ஆலயத்தில் முத்திரிக்கப்பட்டார்கள். இன்று, 100க்கும் மேற்பட்ட ஆத்துமாக்கள் தங்கள் தந்தை, தாத்தா மற்றும் கொள்ளுத்தாத்தாவை ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள், ஏனென்றால் அவர் நித்தியத்தின் மீது தனது கண்களை வைத்திருந்தார்.²⁵

நான் குறிப்பிடும் இயேசுவின் சாட்சியில் வீரமாக இருப்பதன் கடைசி அம்சம் தனிப்பட்ட பரிசுத்தத்திற்கான நமது தனிப்பட்ட தேடல் ஆகும். இயேசுவே நம் இன்றியமையாத மீட்பர்,²⁶ மற்றும் அவர் மன்றாடுகிறார், “பூமியின் கடையாந்திரங்களே நீங்கள் மனந்திரும்பி என்னிடத்தில் வந்து என் நாமத்திலே ஞானஸ்நானம் பெற்றுக்கொள்ளுங்கள். அப்பொழுது நீங்கள் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்றுக் கொள்வதனாலே சுத்திகரிக்கப்பட்டு கடைசி நாளில் எனக்கு முன்பாக கறைதிரையற்றவர்களாக நிற்பீர்கள்.”²⁷

தீர்க்கதரிசியான மார்மன், “மிகுந்த உபத்திரவங்களினூடே நடக்கச் செய்தபோதும்”இந்த முறையில் விடாமுயற்சியுடன் இருந்த பரிசுத்தவான்களின் ஒரு குழுவை விவரிக்கிறான்.²⁸

“அவர்கள் இருதயம் தூய்மையாக்கப்பட்டு, தேவனிடம் தங்கள் இருதயங்களைக் கொடுப்பதினிமித்தமே வருகிற சுத்திகரிப்பினால் சுத்திகரிக்கப்படுமளவிற்கும், அவர்கள் ஆத்துமாக்கள் சந்தோஷத்தாலும், ஆறுதலாலும் நிரப்பப்படும் வரைக்குமாய், அவர்கள் உபவாசமிருந்து, அடிக்கடி ஜெபித்து, தங்கள் தாழ்ச்சியில் மிகுந்த பெலனாயும், கிறிஸ்துவின் விசுவாசத்தில் மிக்க உறுதியாயும் இருந்தார்கள்.”²⁹ இந்த பலத்த இருதயத்தின் மாற்றமே, நமது இருதயங்களை தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்து, இரட்சகரின் கிருபையின் மூலம் நாம் நாடுகிற ஆவிக்குரிய ரீதியில் மறுபிறவி எடுப்பதாகும்.³⁰

இயேசுவின் சாட்சியில் வீரமுள்ளவராக உங்கள் இடத்தைப் பாதுகாக்க இப்போதே செயல்பட வேண்டும் என்பதே எனது அழைப்பு. மனந்திரும்புதல் தேவைப்படுவதுபோல, “உங்கள் மனந்திரும்பும் நாளைத் தள்ளிப்போட வேண்டாம்,”³¹ இல்லையானால், “நீங்கள் நினைத்திராத வேளையில் கோடை கடந்துபோம், அறுவடை முடிந்துபோம், உங்கள் ஆத்துமாக்கள் இரட்சிக்கப்படாது.”³² தேவனுடன் உங்கள் உடன்படிக்கைகளைக் கடைப்பிடிப்பதில் வைராக்கியமாக இருங்கள். “வார்த்தையின் கண்டிப்பினிமித்தம் புண்படாதீர்கள்”³³ “உங்கள் இருதயங்களிலே எப்பொழுதும் எழுதப்பட்டிருக்கிற [கிறிஸ்துவின்] நாமத்தைத் தரித்துக்கொண்டு, தேவனின் இடது பாரிசத்தில் நீங்கள் காணப்படக்கூடாது என்பதை நினைவில் வைக்கவேண்டுமென விரும்புகிறேன். ஆனால் நீங்கள் அழைக்கப்படுகிற சத்தத்தையும், அவர் உங்களை அழைக்கிற நாமத்தையும் செவிமடுத்து, அறிந்துகொள்ளுங்கள்.”³⁴ இறுதியாக, “[இயேசு] உங்களுக்குப் போதிக்கிற மற்றும் கட்டளையிடுகிற காரியங்களை செய்யும்படிக்கு, இதை உங்கள் இருதயங்களில் வையுங்கள்.”³⁵

அவருடைய சிலஸ்டியல் இராஜ்ஜியத்தில் அவரது குழந்தைகள் அனைவரும் அவருடன் நித்திய ஜீவனை அனுபவிக்கவேண்டுமென நமது பிதா விரும்புகிறார். அதைச் சாத்தியமாக்க இயேசு பாடுபட்டு, மரித்து, உயிர்த்தெழுந்தார். அவர் “மனுபுத்திரர் மேல் வைத்திருந்த தம்முடைய இரக்க உரிமைகளைப் பிதாவினிடத்திலிருந்து கோரத்தக்கதாக, அவர் பரலோகத்திற்கு ஏறி, தேவனுடைய வலது பாரிசத்திலே உட்கார்ந்தார்.”³⁶ நாம் அனைவரும் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் அனலான சாட்சியினால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்களாகவும், அந்த சாட்சியில் மகிழ்ந்து, வீரமுள்ளவர்களாகவும், அவருடைய கிருபையின் கனிகளை நம் வாழ்வில் தொடர்ந்து அனுபவிக்கவும் நான் ஜெபிக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவின், நாமத்தினாலே, ஆமென்.