Pag-uswag ug Pagpadayon

Bag-o lang kong miagi og pipila ka masakit nga pakig-date ug migahin og daghang panahon sa dapit sa akong igsoong babaye. Dili kalikayan misangput kini sa pagpangaon og junk food, pagtan-aw sa TV, og pagtagpilaw. Nakamata gikan sa usa niini nga pagtagpilaw, miingon ko, “sa akong hunahuna dili kita maayo alang sa usag usa.” Nangatawa kami, apan nianang gabhiona nagpasalamat ako sa Langitnong Amahan tungod sa pagkaamgo nga akong gigamit ang akong igsoong babaye isip dangpanan ug nag-ampo alang sa mas dakong panabut kon unsa kaha ang akong buhaton sa pagpadayon sa akong kinabuhi. Sulod sa milabay nga pipila ka bulan, kadto nga pag-ampo natubag samtang nakabaton ako og panabut usa ka konsepto sa matag usa ka higayon.

Pagkasunod nga adlaw, samtang nagtambong og miting sa Relief Society, nakamatikod ko og usa ka partikular nga kasulatan: “Ang uban siya mohupay, ug mopakatulog kanila ngadto sa kalibutanon nga kasiguroan, nga sila moingon: Ang tanan maayo sa Zion; oo, ang Zion mouswag, ang tanan maayo. … Busa, alaot ngadto kaniya nga nagpakahamugaway sa Zion!” (2 Nephi 28:21, 24). Kanunay nakong basahon kini nga mga bersikulo ingon nga naghulagway sa mapahitas-on nga nagsimba-simba lang. Wala ko mokonsiderar sa akong kaugalingon isip nagpakahamugaway sa Zion pinaagi sa paggahin og daghang panahon uban sa akong igsoon. Apan nagsugod ako sa pagkasabut nga imbis magtinguha sa pagkaayo, akong gitinguha ang kasayon. Nakahukom ko nga maningkamot pa gayud aron makagawas sa akong naandang hamugaway nga dangpanan.

Ang mao nga determinsayon nakatabang, apan ang paggawas gikan sa akong naandang hamugaway nga dangpanan nakapahimatngon kanako sa akong mga kakulangan, nga naghimo kanakong mas kritikal sa akong kaugalingon. Dihang gihisgutan ko kini nga mga pagbati ngadto sa usa ka higala, mikomentaryo siya, “Dili ba talagsaon ang pagpasaylo sa atong kaugalingon?” Ang iyang komentaryo nakatabang kanako nga magtinguha nga mas makapasaylo sa kaugalingon nakong mga sayop—nga walay pagkahimuot sa kaugalingon sama niadtong “nagpakahamugaway sa Zion.”

Usa ka adlaw natandog ko sa Mormon 2:13–14: “Ang ilang kasubo dili ngadto sa paghinulsol, tungod sa kaayo sa Dios; apan kini tungod sa kasubo sa gipanghimaraut, tungod kay ang Ginoo dili sa kanunay motugot kanila nga maglipay diha sa sala. Ug sila wala moduol ngadto ni Jesus uban sa masulub-on nga mga kasingkasing ug mahinulsulon nga mga espiritu.” Nakasabut ako nga ang akong mga pagbati sa kapakyasan nagpugong sa personal nakong kalamboan, ug nagsugod ako sa pagpamalandong kon unsa nga kasub-anan ang tukma nakong agian. Didto sa Sunday School akong nakaplagan ang tubag.

Ang among magtutudlo midrowing og linya sa pisara, gisulatan ang pikas tumoy, “Gilisud-lisud ang atong kaugalingon” ug sa pikas tumoy, “Kaon, inom ug paglipay.” Among gihisgutan ang mahitungod sa paglikay sa dagkong problema. Naghunahuna ko kon unsang mga pulong ang ibutang sa sentro nga linya, ug ang Espiritu migiya sa akong mga hunahuna ngadto sa hugpong sa mga pulong nga “masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu.” Maingon og alang kanako ang solusyon sa kalagmitan nga paglisud-lisod sa kaugalingon tingali mahulagway isip usa ka mahinulsulon nga espiritu—usa ka tawo nga mahinulsulon, modawat sa tabang sa Ginoo, ug mapasalamaton sa Iyang kalooy. Ang sulbad sa pagpakahamugaway sa Zion tingali matawag nga masulub-on nga kasingkasing—usa ka tawo nga nadasig sa makiangayon nga paagi sa pag-usab ug sa pagkaayo.

Ang Manluluwas mitudlo, “Ug kamo mohalad og usa ka sakripisyo ngari kanako nga usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu” (3 Nephi 9:20). Mapasalamaton ako nga masayud nga kon magtinguha ako sa tabang sa Ginoo aron malikay nga magpakahamugaway sa Zion ug malikayan ang mapintas nga paghukom sa kaugalingon, naghalad ako og dali rang madawat nga sakripisyo ngadto Kaniya—usa ka sakripisyo nga makatabang kanako nga magpadayon sa akong kinabuhi.