Dako nga Kausaban sa Kasingkasing:

Biyernes, Oktubre 28, 1588, tungod sa pagkaguba sa timon nagsalig na lamang sa pangbugsay [oar], ang barko nga La Girona, nga iya sa great Spanish Armada, nabangga sa mga bato sa Lacada Point sa Amihanang Ireland.¹

Ang barko natikyaob. Usa sa mga naningkamot nga maluwas nga nadagsa nagsul-ob og bulawan nga singsing nga gihatag sa iyang asawa kaniya pipila ka bulan sa wala pa kadto mahitabo nga may nakasulat, “Ako walay mas labaw pa nga ikahatag kanimo.”²

“Ako walay mas labaw pa nga ikahatag kanimo,”—usa ka hugpong sa pulong, ug singsing nga gidesinyohan og kamot nga naggunit og kasingkasing, usa ka ekspresyon sa gugma gikan sa asawa ngadto sa iyang bana.

Dihang nagbasa ko niini nga istorya, nakamugna kini og lawom nga impresyon kanako, ug naghunahuna ko sa hangyo nga gihimo sa Manluluwas: “Ug kamo mohalad og usa ka sakripisyo ngari kanako nga usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu.”³

Naghunahuna sab ko sa reaksyon sa mga tawo sa mga pulong ni Hari Benjamin: “Oo, kami mituo sa tanan nga mga pulong diin ikaw namulong ngari kanamo … , [nga] nakahimo og dako nga kausaban dinhi kanamo, o dinhi sa among mga kasingkasing, nga kami wala nay hilig sa pagbuhat og daotan, apan sa pagbuhat og maayo sa kanunay.”⁴

Mopaambit ko kaninyo og akong kasinatian dihang 12 anyos ko, ang epekto niini ania hangtod karon.

Ang akong mama miingon, “Eduardo, pagdali. Ulahi na ta alang sa mga miting sa Simbahan.”

“Ma, pabilin lang ko uban ni Papa karon, “mitubag ko.

“Sigurado ka? Kinahanglan kang motambong sa imong miting sa korum sa pagkapari,” miingon siya.

Mitubag ko,“Kalooy ni Papa! Mag-inusara ra siya. Pabilin lang ko uban ni Papa karon.”

Si Papa dili miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Ang akong mama ug akong mga igsoong babaye miadto sa Pang-Dominggo nga mga miting. Mao nga giadto nako si Papa sa iyang trabahoan, ganahan siya didto kada Dominggo, ug sama sa akong giingon ni mama, ubanan nako siya sa kadali, buot ipasabot, pipila ka minutos uban niya, ug nangutana ko, “Pa, okay ra ba ang tanan?”

Kanunay siyang ganahan mag-ayo og mga radyo ug mga relo, ug siya mipahiyom lang kanako.

Dayon giingnan nako siya, “Makigdula ko sa akong mga higala.”

Si Papa, nga wala motan-aw nako, miingon, “Dominggo karon. Di ba unta moadto ka sa simbahan?”

“Oo, apan karon giingnan nako si Mama nga di ko moadto,” mitubag ko. Si Papa mipadayon sa iyang trabaho, ug para nako pagtugot kadto nga mobiya ko.

Nianang buntaga dunay importante nga dula sa soccer, ug giingnan ko sa akong mga higala nga dili mahimo nga wala ko, ug kinahanglan mi nga modaog nianang dulaa.

Ang akong problema kay adto gyod ko moagi atubangan sa chapel aron makaabot sa dulaan sa soccer.

Nakadesisyon, milakaw ko padulong sa dulaan sa soccer ug mihunong sa hapit na moabot sa dakong babag, ang chapel. Midagan ko sa atbang nga agianan diin naa didto ang pipila ka dagkong kahoy, ug mihukom kong modagan sa tunga niini aron walay makakita nako kay oras kadto nga ang mga miyembro mangabot para sa mga miting.

Nakaabot ko sakto gayod sa oras nga magsugod ang dula. Nakadula ko ug nakauli sa wala pa moabot ang akong mama sa balay.

Ang tanan maayo ra, nakadaog ang among team, ug nalipay ko. Apan kadtong maayo pagkaplano nga pagdagan padulong sa dulaanan namatikdan diay sa adviser sa korum sa deacon.

Si brother Félix Espinoza ang nakakita sa kalit nako nga pagdagan lusot sa matag kahoy, sa paningkamot nga dili masakpan.

Sa pagsugod sa semana, si Brother Espinosa miadto sa akong balay ug mihangyo nga makigsulti nako. Wala siya mosulti og bisan unsa bahin sa iyang nakita niadtong Dominggo, wa pod siya mangutana nako nganong wala ko kaadto sa miting.

Gitunol lang niya kanako ang manwal ug miingon, “akong gusto nga ikaw ang motudlo sa klase sa priesthood karong Dominggo. Gimarkahan na nako ang leksiyon para nimo. Dili kaayo na lisod. Gusto nako nga basahon nimo na. ug mohapit ko human sa duha ka adlaw aron tabangan ka sa pag-andam sa leksiyon.” Human kini masulti, gitunol niya nako ang manwal ug milakaw.

Dili ko gustong motudlo sa klase, apan wala gyod ko makabalibad niya. Akong giplano nga inig ka Dominggo, ubanan na pod nako akong amahan—buot ipasabot, dunay laing importante nga dula.

Si brother Espinoza mao ang tawo nga gidayeg sa mga batan-on.⁵ Nakaplagan niya ang gipahiuli nga ebanghelyo ug nag-usab sa iyang kinabuhi, o sa lain nga pagkasulti, sa iyang kasingkasing.

Dihang miabot ang Sabado sa hapon, naghunahuna ko, “Ah, basin ugma momata ko nga may sakit, ug dili ko moadto sa simbahan.” Dili na ang soccer ang nakapabalaka nako; kondili ang klase nga akoy magtudlo, ilabi na ang leksiyon mahitungod sa Adlawng Igpapahulay.

Ang Dominggo miabot, ug nakamata ko nga mas lagsik kay sa kaniadto. Wala gyod koy ikapasangil—walay lusot.

Kadto mao ang unang higayon nga magtudlo ko og leksiyon, apan si Brother Espinosa naa sa akong kiliran, kadto ang adlaw sa dako nga kausaban sa kasingkasing alang nako.

Sukad niana nga higayon, nagsugod ko sa pagbalaan sa adlawng Igpapahulay, ug sa kadugayan, diha sa mga pulong ni Presidente Nelson, ang Adlawng Igpapahulay nahimo nga usa ka kahimot-an.⁶

“Ginoo, akong ihatag Kanimo ang tanan; ako walay mas labaw pa nga ikahatag Kanimo.”

Unsaon nato sa pag-angkon nianang dako nga kausaban sa kasingkasing? Kini pagasugdan ug mahitabo sa kadugayan

1. kon kita magtuon sa mga kasulatan aron makaangkon og kahibalo nga molig-on sa atong hugot nga pagtuo kang Jesukristo, nga maoy magmugna og tinguha sa pag-usab;⁷

2. kon kita mougmad niana nga tinguha pinaagi sa pag-ampo ug pagpuasa;⁸

3. kon kita molihok, sumala sa pulong nga natun-an o nadawat, ug kita mohimo og pakigsaad nga itugyan ang atong mga kasingkasing ngadto Kaniya, sama sa katawhan ni Hari Benjamin.⁹

Unsaon nato sa pagkahibalo nga ang atong kasingkasing nagkausab?¹⁰

1. Kon kita magtinguha sa pagpahimuot sa Dios sa tanan nga butang.¹¹

2. Kon kita motagad sa uban pinaagi sa gugma, pagtahod, ug kamahunahunaon.¹²

3. Kon kita makakita nga ang mga hiyas ni Kristo nagkahimo nga bahin sa atong kinaiya.¹³

4. Kon kita mobati sa giya sa Espiritu Santo sa mas kanunay nga paagi.¹⁴

5. Kon kita motuman sa sugo nga lisod nato nga tumanon ug dayon ipadayon ang pagsunod niini.¹⁵

Kon kita padayong maminaw pag-ayo sa tambag sa atong mga lider ug puno sa kamaya sa paghukom sa pagsunod niini, wala ba kita magsinati og dako nga kausaban sa kasingkasing?

“Ginoo, akong ihatag Kanimo ang tanan; ako walay mas labaw pa nga ikahatag Kanimo.”

Sa unsang paagi nga atong mapadayon ang dako nga kausaban?

1. Kon kita moambit sa sakramento matag semana ug mobag-o sa pakigsaad sa pagdala ngari kanato sa ngalan ni Kristo, kanunay mohinumdom Kaniya, ug maghupot sa Iyang mga sugo.¹⁶

2. Kon kita mopahimutang sa atong kinabuhi padulong sa templo.¹⁷ Ang kanunay nga pagtambong sa templo makatabang nga atong mapadayon ang usa ka bag-o ug nabag-o nga kasingkasing samtang kita moapil sa mga ordinansa.

3. Kon kita mohigugma ug moserbisyo sa atong mga silingan pinaagi sa mga kalihokan sa pagpangalagad sa misyonaryo nga buhat.¹⁸

Dayon sa atong dako nga kalipay, nga ang kaugalingon nga kausaban malig-on ug mokatag hangtod nga kini mapuno sa maayo nga mga buhat.¹⁹

Kining dako nga kausaban sa kasingkasing makahatag kanato og pagbati sa kagawasan, pagsalig, ug kalinaw.²⁰

Kini nga kausaban sa kasingkasing dili usa ka hitabo; nagkinahanglan kini og hugot nga pagtuo, paghinulsol, ug padayon nga espirituhanon nga buhat aron mahitabo. Magsugod kini kon kita magtinguha sa pagtugyan sa atong kabubut-on ngadto sa Ginoo ug mahitabo kini kon kita mosulod ug motuman sa mga pakigsaad uban Kaniya.

Kana nga tinagsa-tagsa nga lihok adunay positibo nga epekto ngari kanato ug sa mga tawo sa atong palibot.

Sa mga pulong ni Presidente Russell M. Nelson, “Hunahunaa unsa kadali sa makapahugno nga mga kaguliyang sa tibuok kalibotan––ug niadtong anaa sa atong kaugalingon nga mga kinabuhi––masulbad kon kitang tanan mopili sa pagsunod ni Jesukristo ug magtuman sa Iyang mga panudlo.”²¹ Kini nga buhat sa pagsunod sa mga pagtulon-an sa Manluluwas mosangpot ngadto sa dako nga kausaban sa kasingkasing.

Minahal nga mga kaigsoonan, kabatan-onan, ug kabataan, samtang moapil kita sa komperensiya niining kataposan sa semana, itugot nga ang mga pulong sa atong mga propeta, nga maggikan sa Ginoo, mosulod sa atong mga kasingkasing aron masinati ang dako nga kausaban.

Alang niadtong wala pa masakop sa gipahiuli nga Simbahan sa Ginoo, ako modapit kaninyo sa pagpaminaw sa mga misyonaryo uban sa sinserong tinguha nga mahibalo unsay gilaoman sa Dios kaninyo ug makasinati niana nga kausaban sa kaugalingon.²²

Karon ang adlaw nga mohukom sa pagsunod sa Ginoo nga si Jesukristo. “Ginoo, ihatag ko Kanimo, ang akong kasingkasing; ako walay mas labaw pa nga ikahatag Kanimo.”

Sama sa singsing nga nakit-an gikan nianang barko nga natikyaob, kon kita mohatag sa atong kasingkasing ngadto sa Dios, maluwas kita gikan nianang mga mapintas nga unos niining kinabuhia, ug niana nga proseso, kita mahimong lunsay ug tim-os pinaagi sa Pag-ula ni Kristo ug mamahimong “mga anak ni Kristo,” nga “natawo diha Kaniya.”²³ Niini ako mopamatuod sa ngalan ni Jesukristo, amen.