Գլուխ 13
Զենիֆը
Զենիֆն ու մի խումբ Նեփիացիներ թողեցին իրենց տները Զարահեմլայում և ճամփորդեցին դեպի Նեփիի երկիր, որտեղ մի ժամանակ ապրում էին այլ Նեփիացիներ։
Նրանք տեսան, որ այնտեղ ապրում էին Լամանացիները։ Զենիֆը և նրա մարդկանցից չորս հոգի գնացին քաղաք՝ թագավորի հետ խոսելու։ Նրանք հարցրեցին Լաման թագավորին, թե արդյոք կարող էին ապրել նրա երկրում։
Լաման թագավորն ասաց, որ նրանք կարող էին ապրել երկու քաղաքներում։ Թագավորն ուզում էր, որ նրանք ապրեին իր երկրում, որպեսզի նրանց ճորտեր դարձներ։
Զենիֆի մարդիկ կառուցեցին տներ և պարիսպներ բարձրացրեցին իրենց քաղաքների շուրջը։ Նրանք տարբեր տեսակի հացահատիկներ ցանեցին և մրգատու ծառեր տնկեցին։ Նրանք նաև պահում էին կենդանիներ։
Լաման թագավորն ասաց իր ժողովրդին, որ Նեփիացիները չափազանց հզոր են դառնում։ Շուտով շատ Լամանացիներ սկսեցին հարձակվել Նեփիացիների վրա և գողանալ նրանց կենդանիներն ու բերքը։
Նեփիացիները փախան Նեփի քաղաքը։ Այնտեղ Զենիֆը զինեց իր մարդկանց նետ ու աղեղով, սրերով, մահակներով և պարաններով։ Նրանք գնացին կռվելու Լամանացիների դեմ։
Կռվելուց առաջ Նեփիացիները աղոթեցին՝ օգնություն խնդրելով Աստծուց։ Աստված օրհնեց Նեփիացիներին մեծ ուժով, և նրանք հաղթեցին Լամանացիներին։
Մարտից հետո Զենիֆը ժամապահներ կարգեց Նեփիացիների քաղաքների շուրջը։ Նա մտադիր էր պաշտպանել իր ժողովրդին և նրանց կենդանիներին Լամանացիներից։
Նեփիացիները խաղաղության մեջ ապրեցին շատ տարիներ։ Տղամարդիկ աշխատում էին դաշտում, իսկ կանայք թել էին մանում և հագուստներ կարում։
Լաման թագավորը մահացավ, և նրա որդին դարձավ թագավոր։ Նոր թագավորն իր բանակն ուղարկեց Նեփիացիների դեմ։
Նեփիացիները նորից ուժ ստացան Տիրոջից։ Նրանք սպանեցին շատ Լամանացիների, իսկ մնացածը փախուստի դիմեցին։