Գլուխ 17
Ալմայի ու նրա ժողովրդի փախուստը
Մի օր, երբ Ալմայի մարդիկ աշխատում էին իրենց դաշտերում, Լամանացիների բանակն անցավ նրանց երկրի սահմանը։
Նեփիացիները վախեցան և փախան քաղաք։ Ալման նրանց ասաց, որ հիշեն Աստծուն, և Նա կօգնի իրենց։ Նեփիացիները սկսեցին աղոթել։
Տերը փափկացրեց Լամանացիների սրտերը, և նրանք չվնասեցին Նեփիացիներին։ Փորձելով գտնել Լիմքի թագավորի մարդկանց, Լամանացիները մոլորվեցին։
Լամանացիները խոստացան Ալմային, որ չեն անհանգստացնի նրա ժողովրդին, եթե նա ասեր, թե ինչպես կարող էին վերադառնալ իրենց երկիրը։ Ալման նրանց ցույց տվեց ճանապարհը։
Բայց Լամանացիները չպահեցին իրենց խոստումը։ Նրանք պահակներով շրջապատեցին երկիրը, և Ալման ու նրա ժողովուրդն այլևս ազատ չէին։
Լամանացիների թագավորը Ամուղոնին նշանակեց Ալմայի ժողովրդի կառավարիչ։ Ամուղոնը Նեփիացի էր եղել և Նոյ թագավորի չար քահանաներից մեկը։
Ամուղոնը ստիպում էր Ալմայի ժողովրդին ծանր աշխատել։ Նրանք աղոթում էին օգնության համար, բայց Ամուղոնն ասաց՝ ում որ տեսան աղոթելիս, կսպանեն։ Մարդիկ շարունակում էին աղոթել իրենց սրտերում։
Աստված լսեց նրանց աղոթքները և զորացրեց մարդկանց, որպեսզի նրանց աշխատանքը ավելի թեթև թվար։ Մարդիկ կենսուրախ էին և համբերատար:
Աստված գոհ էր, որ մարդիկ հավատով էին։ Նա ասաց Ալմային, որ կօգնի նրանց փախչել Լամանացիներից։
Գիշերով մարդիկ հավաքեցին իրենց մթերքը և կենդանիներին։ Հաջորդ առավոտ Աստված Լամանացիներին քնած պահեց, մինչև Ալման և նրա ժողովուրդը դուրս եկան քաղաքից։
12 օր ճամփորդելուց հետո մարդիկ հասան Զարահեմլա, որտեղ Մոսիա թագավորը և նրա ժողովուրդը ողջունեցին նրանց։