Προσευχή και προσωπική αποκάλυψη

«Δεδομένου ότι ο Κύριος δεν έδωσε ποτέ στον κόσμο να καταλάβει, με οτιδήποτε έχει αποκαλυφθεί μέχρι τώρα, ότι έχει σταματήσει να μιλά στα δημιουργήματά του, όταν το επιζητούν με τον αρμόζοντα τρόπο, γιατί θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι το απίστευτο ότι θα ευαρεστείτο να μιλήσει ξανά ετούτες τις τελευταίες ημέρες για τη σωτηρία τους;

»Πιθανόν να εκπλαγείτε με τον ισχυρισμό αυτό, ότι λέω για τη σωτηρία των δημιουργημάτων του ετούτες τις τελευταίες ημέρες, εφόσον έχουμε ήδη στην κατοχή μας ένα μεγάλο βιβλίο με το λόγο του, τον οποίο έχει δώσει στο παρελθόν. Όμως θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι ο λόγος που ειπώθηκε στον Νώε δεν ήταν αρκετός για τον Αβραάμ ή ότι δεν απαιτείτο από τον Αβραάμ να αφήσει τη γη των προγόνων του και να ζητήσει κληρονομιά σε μια ξένη χώρα κατά το λόγο που ειπώθηκε στον Νώε, αλλά ο ίδιος έλαβε υποσχέσεις από το χέρι του Κυρίου και προχώρησε σε αυτήν την τελειότητα, ώστε ονομάστηκε φίλος του Θεού. Από τον Ισαάκ, το υπεσχημένο σπέρμα, δεν απαιτήθηκε να βασίσει την ελπίδα του επάνω στις επαγγελίες που έγιναν στον πατέρα του, Αβραάμ, αλλά είχε το προνόμιο να λάβει τη διαβεβαίωση της έγκρισης των ουρανών προς το πρόσωπο του, ακούγοντας απευθείας τη φωνή του Κυρίου που απευθυνόταν προς αυτόν.

»Εάν ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει επάνω στις αποκαλύψεις που δόθηκαν σε έναν άλλο, δε θα μπορούσα κι εγώ ανάλογα να ρωτήσω, ποια ήταν η ανάγκη τότε να μιλήσει ο Κύριος στον Ισαάκ, όπως έκανε, καθώς έχει καταγραφεί στο 26^ο κεφάλαιο της Γένεσης; Διότι ο Κύριος εκεί επαναλαμβάνει ή μάλλον υπόσχεται ξανά, να εκπληρώσει τον όρκο τον οποίο είχε προηγουμένως δώσει στον Αβραάμ. Και γιατί αυτή η επανάληψη στον Ισαάκ; Γιατί η πρώτη υπόσχεση δεν ήταν το ίδιο βέβαιη για τον Ισαάκ, όσο ήταν για τον Αβραάμ; Δεν ήταν ο Ισαάκ, ο γιος του Αβραάμ; Και δεν μπορούσε να έχει ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στο λόγο του πατέρα του, ως ανθρώπου του Θεού; Ίσως να πείτε ότι ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος και διαφορετικός άνθρωπος από πολλούς ετούτες τις τελευταίες ημέρες. Επομένως, ο Κύριος τον ευνόησε με ευλογίες ιδιαίτερες και διαφορετικές, καθώς ήταν διαφορετικός από τους ανθρώπους της εποχής μας. Παραδέχομαι ότι ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και ήταν όχι μόνο ξεχωριστά ευλογημένος, αλλά σπουδαία ευλογημένος. Όμως όλη η ιδιαιτερότητα που μπορώ να ανακαλύψω στον άνθρωπο αυτό ή όλη η διαφορά ανάμεσα σε εκείνον και στους ανθρώπους αυτής της εποχής, είναι ότι εκείνος ήταν περισσότερο άγιος και περισσότερο τέλειος ενώπιον του Θεού και ήρθε προς αυτόν με καθαρότερη καρδιά και περισσότερη πίστη από όσο οι άνθρωποι αυτής της εποχής.

»Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί ως προς την ιστορία του Ιακώβ. Γιατί μίλησε σε αυτόν ο Κύριος, σχετικά με την ίδια υπόσχεση, αφού την είχε δώσει μια φορά στον Αβραάμ και την ανανέωσε με τον Ισαάκ; Δε θα μπορούσε ο Ιακώβ να αρκεστεί στο λόγο που ειπώθηκε στους πατέρες του;

»Όταν πλησίαζε ο χρόνος της υπόσχεσης για την ελευθέρωση των τέκνων του Ισραήλ από τη γη της Αιγύπτου, γιατί ήταν απαραίτητο να αρχίσει να μιλά ο Κύριος σε αυτούς; Η υπόσχεση ή ο λόγος προς τον Αβραάμ ήταν ότι το σπέρμα του θα υπηρετούσε υποδουλωμένο και θα καταθλιβόταν επί τετρακόσια χρόνια και μετά από αυτά, θα βγουν με πολλά υπάρχοντα. Γιατί δεν βασίστηκαν επάνω σε αυτή την υπόσχεση και, αφού παρέμειναν υποδουλωμένοι στην Αίγυπτο επί τετρακόσια χρόνια, να βγουν χωρίς να περιμένουν περαιτέρω αποκάλυψη, αλλά να ενεργήσουν βασισμένοι απόλυτα στην υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ ότι θα έπρεπε να βγουν;

»…Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ενώχ περπάτησε με τον Θεό. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Αβραάμ επικοινώνησε με τον Θεό και συνδιαλέχθηκε με αγγέλους. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ισαάκ έλαβε ανανέωση της διαθήκης που έγινε στον Αβραάμ άμεσα, με τη φωνή του Κυρίου. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ιακώβ συνδιαλέχθηκε με άγιους αγγέλους και άκουσε το λόγο του Δημιουργού του, ότι πάλεψε με τον άγγελο μέχρις ότου υπερίσχυσε και έλαβε μια ευλογία. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ηλίας ο Θεσβίτης ανελήφθη στους ουρανούς με μια άμαξα φωτιάς και άλογα φωτιάς. Μπορεί να πιστεύω ότι οι άγιοι είδαν τον Κύριο και συνδιαλέχθηκαν μαζί του, πρόσωπο με πρόσωπο, μετά την ανάστασή του. Μπορεί να πιστεύω ότι η εβραϊκή εκκλησία προσήλθε στο βουνό Σιών και σε πόλη του ζώντος Θεού, την επουράνια Ιερουσαλήμ, και σε μυριάδες αγγέλων. Μπορεί να πιστεύω ότι κοίταξαν στην αιωνιότητα και είδαν τον Κριτή όλων και τον Ιησού, το Μεσίτη καινούργιας διαθήκης.

»Όμως μπορούν όλα αυτά να μου δώσουν τη διαβεβαίωση ή να με φέρουν στους τόπους της αιώνιας ημέρας, με τα ενδύματά μου ακηλίδωτα, αγνά και λευκά; Ή μήπως θα πρέπει να λάβω για τον εαυτό μου, μέσω της δικής μου πίστης και επιμέλειας στην τήρηση των εντολών του Κυρίου, μία διαβεβαίωση σωτηρίας για εμένα; Κι άλλωστε, δεν έχω το ίδιο προνόμιο με τους αρχαίους αγίους; Κι άλλωστε, δε θα ακούσει ο Κύριος τις προσευχές μου και δε θα αφουγκραστεί τις κραυγές μου, όπως έκανε πάντοτε με τις δικές τους, αν έρθω προς αυτόν κατά τον τρόπο που ήρθαν εκείνοι;»⁵.

Η Σάρα Γκρέιντζερ Κίμπαλ ανέφερε: «Στη Σχολή των Προφητών… όταν ο Τζόζεφ Σμιθ έδινε οδηγίες στους αδελφούς, τους είπε να κάνουν τα πάντα που υπόσχονται για ένα θέμα σχετικά με το οποίο προσεύχονται»⁶.

«Επιζητήστε να γνωρίσετε τον Θεό στους κρυφούς χώρους σας, επικαλεστείτε τον όταν είστε στους αγρούς. Ακολουθήστε τις οδηγίες του Βιβλίου του Μόρμον και προσευχηθείτε και για την οικογένειά σας, για τα βόδια σας, τα κοπάδια σας, τις αγέλες σας, τα σιτηρά σας και όλα όσα κατέχετε [βλέπε Άλμα 34:18–27]. Ζητήστε την ευλογία του Θεού για όλους τους μόχθους σας και για όλα με όσα ενασχολείστε»⁷.

«Μην αμελείτε τα καθήκοντά σας στην οικογένειά σας, αλλά επικαλεστείτε τον Θεό για τις ευλογίες του επάνω σε σας και στην οικογένειά σας, επάνω στα κοπάδια και τις αγέλες σας και σε όσα σας ανήκουν –ώστε να έχετε ειρήνη και ευημερία– και ενόσω το πράττετε, ‘ζητάτε την ειρήνη της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχούν εκείνοι που [την] αγαπούν’. [Βλέπε Ψαλμοί 122:6.]»⁸.

Μία προσενχή την οποία κατέγραψε ο Προφήτης τον Αύγονστο τον 1842, δείχνει την επιθνμία τον για σοφία από τον Θεό: «Ω Εσύ, που βλέπεις και γνωρίζεις τις καρδιές όλων… κοίταξε το δούλο Σου, Τζόζεφ, ετούτη την ώρα· και ας δοθεί πίστη σε αυτόν, στο όνομα του Υιού Σου, Ιησού Χριστού, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ο δούλος Σου γνώρισε ποτέ, δηλαδή η πίστη του Ηλία του Θεσβίτου· και ας ανάψει μέσα στην καρδιά του το φως της αιώνιας ζωής και να μην αφαιρεθεί ποτέ· και ας εκχυθούν τα λόγια της αιώνιας ζωής επάνω στην ψυχή του δούλου Σου, ώστε να γνωρίσει το θέλημά Σου, τα θεσπίσματά Σου, τις εντολές Σου και τις κρίσεις Σου, για να τα πράττει. Όπως οι δροσοσταλίδες επάνω στο Όρος Χέρμον, έτσι είθε να εκχυθούν επάνω στην κεφαλή του δούλου Σου οι δωρεές της θείας χάρης Σου, της δόξας και της τιμής, κατά την αφθονία της ευσπλαχνίας Σου, της δύναμης και της καλοσύνης»⁹.

«Παρακαλέστε ταπεινά στο θρόνο της χάρης, ώστε το Πνεύμα του Κυρίου να παραμένει πάντοτε επάνω σας. Να θυμάστε πως αν δεν ζητάμε, δεν μπορούμε να λάβουμε τίποτα· γι’ αυτό, να ζητάτε με πίστη και θα λάβετε τις ευλογίες που ο Θεός θεωρεί αρμόζουσες να απονείμει σε σας. Μην προσεύχεστε με άπληστη καρδιά, ώστε να δαπανήσετε στους πόθους σας, αλλά να προσεύχεστε ειλικρινά για τα καλύτερα χαρίσματα [βλέπε Δ&Δ 46:8–9].»¹⁰.

«Η αρετή είναι από τις πιο εξέχουσες αρχές, η οποία μας καθιστά ικανούς να έχουμε εμπιστοσύνη πλησιάζοντας τον Πατέρα μας, που είναι στους ουρανούς, ώστε να ζητήσουμε σοφία από το χέρι του. Για το λόγο αυτό, αν φυλάς με στοργή αυτή την αρχή στην καρδιά σου, θα μπορέσεις να ζητήσεις με κάθε πεποίθηση ενώπιον του και θα εκχυθεί επάνω σου [βλέπε Δ&Δ 121:45–46]»¹¹.

«Άφησε τις προσευχές των Αγίων να ακουστούν στους ουρανούς, ώστε να φθάσουν στα αφτιά του Κυρίου Σαβαώθ, γιατί οι δεήσεις των δικαίων που γίνονται ένθερμα, πολύ ισχύουν [βλέπε Ιακώβου 5:16]»¹².

0 Χένρν Μπίγκλερ θνμόταν: «Σχετικά με την προσευχή στον Πατέρα μας στους ουρανούς, άκουσα κάποτε την παρατήρηση του Τζόζεφ Σμιθ: ‘Να είστε ειλικρινείς και απλοί και να ζητάτε αυτό που θέλετε, όπως θα πηγαίνατε σε έναν γείτονα και θα λέγατε, θέλω να δανειστώ το άλογό σου για να πάω στο μύλο’»¹³.

«Αποτελεί προνόμιο των τέκνων του Θεού να έρθουν προς τον Θεό και να λάβουν αποκάλυψη… ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης· όλοι έχουμε το ίδιο προνόμιο»¹⁴.

«Πιστεύουμε ότι έχουμε δικαίωμα σε αποκαλύψεις, οράματα και όνειρα από τον Θεό, τον Επουράνιο Πατέρα μας· και φώτιση και ευφυΐα μέσω της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στην πνευματική ευημερία μας, εφόσον τηρούμε τις εντολές του, ώστε να καταστούμε άξιοι στα μάτια του»¹⁵.

«Ένα άτομο μπορεί να ωφεληθεί, παρατηρώντας την πρώτη νύξη του πνεύματος της αποκάλυψης. Για παράδειγμα, όταν αισθάνεστε να ρέει μέσα σας καθαρή ευφυΐα, το πνεύμα της αποκάλυψης μπορεί να σας δώσει ξαφνικά ιδέες, ώστε παρατηρώντας αυτό, μπορεί να δείτε να πραγματοποιούνται οι ιδέες την ίδια ημέρα ή σύντομα· (δηλαδή) εκείνα τα οποία παρουσιάστηκαν στο νου σας με το Πνεύμα του Θεού, θα συμβούν· και έτσι, μαθαίνοντας το Πνεύμα του Θεού και κατανοώντας το, μπορεί να αναπτυχθείτε πνευματικά στην αρχή της αποκάλυψης, έως ότου γίνετε τέλειοι εν Χριστώ Ιησού»¹⁶.

«Έχω μια παλιά έκδοση της Καινής Διαθήκης στη Λατινική, Εβραϊκή, Γερμανική και Ελληνική γλώσσα. …Ευχαριστώ τον Θεό διότι έχω στην κατοχή μου αυτό το παλαιό βιβλίο. Όμως τον ευχαριστώ περισσότερο για τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Έχω το παλαιότερο βιβλίο στον κόσμο. Όμως έχω το παλαιότερο βιβλίο στην καρδιά μου, δηλαδή τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. …Το Άγιο Πνεύμα… είναι μέσα μου και κατανοεί περισσότερα από όλο τον κόσμο· και θα συναναστραφώ με αυτό»¹⁷.

«Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να λάβει το Άγιο Πνεύμα χωρίς να λαμβάνει αποκαλύψεις. Το Άγιο Πνεύμα είναι ένας αποκαλυπτής»¹⁸.

0 Τζων Τέηλορ, ενώ νπηρετούσε ας Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα, ανέφερε: «Θα θυμάμαι μία παρατήρηση του Τζόζεφ Σμιθ προς εμένα, περισσότερο από σαράντα χρόνια πριν. Μου είπε: ‘Πρεσβύτερε Τέηλορ, βαπτίστηκες, έλαβες χειροθεσία στην κεφαλή σου για τη λήψη του Αγίου Πνεύματος και χειροτονήθηκες στην άγια ιεροσύνη. Εάν τώρα συνεχίσεις να ακολουθείς τις παροτρύνσεις αυτού του πνεύματος, θα σε καθοδηγεί πάντοτε σωστά. Κάποιες φορές μπορεί να είναι αντίθετα με την κρίση σου· μη δώσεις σημασία, ακολούθησε όπως σου υπαγορεύει· και αν σταθείς ειλικρινής στους ψιθύρους του, θα γίνει με την πάροδο του χρόνου μία αρχή αποκάλυψης, ώστε θα γνωρίζεις τα πάντα’»¹⁹.