Τα συναισθήματα του Τζόζεφ Σμιθ για την προφητική αποστολή του

«Μοναδική επιθυμία μου είναι να κάνω το καλό σε όλους τους ανθρώπους».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Σμιθ

Από την αρχή της διακονίας του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, η ζωή του βρισκόταν συχνά σε κίνδυνο. Μολονότι ο Κύριος τον απελευθέρωσε πολλές φορές από τους εχθρούς του, ο Προφήτης ήξερε ότι μόλις ολοκλήρωνε την επίγεια αποστολή του, μπορεί να πέθαινε. «Κάποιοι έχουν υποθέσει ότι ο αδελφός Τζόζεφ δεν μπορεί να πεθάνει», είπε σε μία κηδεία στη Ναβού το 1842, «όμως είναι λάθος: πράγματι, υπήρξαν φορές όπου είχα την υπόσχεση ότι θα συνεχιζόταν η ζωή μου, ώστε να πραγματοποιήσω ορισμένα πράγματα, όμως έχοντας τώρα πραγματοποιήσει αυτά τα πράγματα, δεν έχω επί του παρόντος κάποια υπόσχεση παράτασης της ζωής μου. Υπόκειμαι στο θάνατο όπως κάθε άλλος άνθρωπος»¹.

Ο Προφήτης γνώριζε καλά ότι ο ίδιος καθώς και όλοι οι Άγιοι που ζούσαν στη Ναβού, βρίσκονταν σε μια ολοένα και πιο επικίνδυνη κατάσταση. Καθώς η Ναβού διευρυνόταν, κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ζούσαν στην περιοχή, άρχισαν να φοβούνται την αυξανόμενη πολιτική και οικονομική δύναμη των Αγίων και ομάδες όχλου άρχισαν ξανά να τους ενοχλούν. Ο Προφήτης βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο, διότι οι αρχές από το Μισσούρι προέβαιναν σε επανειλημμένες προσπάθειες να τον συλλάβουν και αποστάτες από την Εκκλησία ενέτειναν τις εχθρικές προσπάθειές τους να τον καταστρέψουν. Στις 6 Αυγούστου 1842, ο Προφήτης διακήρυξε ότι θα ερχόταν ο καιρός όπου τα μέλη της Εκκλησίας θα εξαναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τη Ναβού:

«Προφήτευσα ότι οι Άγιοι θα εξακολουθούσαν να υποφέρουν πολλά βάσανα και θα οδηγούνταν στα Βραχώδη Όρη, πολλοί θα αποστατούσαν, άλλοι θα θανατώνονταν από τους διώκτες μας ή θα έχαναν τη ζωή τους, ως συνέπεια της έκθεσης στις καιρικές συνθήκες ή σε ασθένειες και μερικοί από εσάς θα ζούσαν για να μεταβούν και να βοηθήσουν στη δημιουργία εποικισμών και στην οικοδόμηση πόλεων και για να δουν τους Αγίους να γίνονται ένας ισχυρός λαός στο μέσον των Βραχωδών Ορέων»².

Στις ομιλίες και στα κείμενα των τελευταίων λίγων ετών της ζωής του Προφήτη, υπάρχει μία αίσθηση του επείγοντος στα λόγια του. Γνωρίζοντας ότι συντόμευε ο χρόνος ζωής του, εργάστηκε με ζήλο για να διδάξει στους Αγίους τα όσα του είχε αποκαλύψει ο Θεός και τους παρότρυνε να προετοιμαστούν για να δεχθούν αυτές τις αλήθειες. Εξέφρασε, επίσης τη μεγάλη αγάπη του για τους Αγίους, διακηρύσσοντας μάλιστα ότι ήταν πρόθυμος να δώσει τη ζωή του για αυτούς: «Είμαι έτοιμος να προσφερθώ ως θυσία με τον τρόπο εκείνο που θα μπορέσει να προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος και καλό»³.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ ο Προφήτης υπέφερε τόσο πολλή καταδίωξη και πιεζόταν από τις διαρκείς απαιτήσεις της Εκκλησίας που μεγάλωνε, έβρισκε χρόνο να δείξει ότι ενδιαφερόταν για κάθε ένα μέλος της Εκκλησίας ξεχωριστά. Πολλοί Άγιοι κατά τα μεταγενέστερα χρόνια θυμούνταν την αγάπη και την καλοσύνη που έδειξε σε αυτούς ο Προφήτης Τζόζεφ.

Ο Άροετ Χέιλ θυμόταν: «Ο Προφήτης… συχνά συνήθιζε να βγαίνει από το Μάνσιον [Χάουζ] και να παίζει μπάλα με εμάς τα αγόρια, ο δε γιος του, Τζόζεφ, ήταν κοντά στην ηλικία μου. [Ο Προφήτης] Τζόζεφ συμμορφωνόταν πάντοτε με τους κανόνες. Την άρπαζε μέχρι να έρθει η σειρά του να πάρει το ρόπαλο και μετά, όντας ένας πολύ γερός [δυνατός] άνδρας, έστελνε την μπάλα τόσο μακριά, ώστε συνηθίζαμε να φωνάζουμε στο αγόρι που έτρεχε να πιάσει την μπάλα, να πάρει μαζί και το βραδινό του. Αυτό έκανε τον Προφήτη να γελά. Ο Τζόζεφ ήταν πάντα καλοπροαίρετος και του άρεσαν τα αστεία»⁴.

Η Μάργκαρετ ΜακΙντάιρ Μπέρτζες θυμόταν μια άλλη εμπειρία με τον Προφήτη στη Ναβού: «Ο μεγαλύτερος αδελφός μου κι εγώ πηγαίναμε στο σχολείο κοντά στο κτήριο που ήταν γνωστό ως το κατάστημα με τα τούβλα του Τζόζεφ. Είχε βρέξει την προηγούμενη ημέρα και το έδαφος ήταν όλο λάσπες, ιδιαίτερα στο δρόμο εκείνο. Ο αδελφός μου, Ουάλας κι εγώ κολλήσαμε στη λάσπη και δεν μπορούσαμε να βγούμε και, φυσικά, σαν παιδιά, αρχίσαμε να κλαίμε, γιατί νομίσαμε ότι θα μέναμε εκεί για πάντα. Όμως κοιτάζοντας επάνω, είδα τον αγαπημένο φίλο των παιδιών, τον Προφήτη Τζόζεφ, να έρχεται προς το μέρος μας. Σύντομα μας έβγαλε από εκεί και βρεθήκαμε πιο ψηλά και σε πιο στεγνό έδαφος. Μετά έσκυψε και καθάρισε τις λάσπες από τα μικρά καταλασπωμένα παπούτσια μας, έβγαλε το μαντήλι του από την τσέπη του και σκούπισε τα γεμάτα δάκρυα πρόσωπά μας. Μας είπε λόγια καλοσυνάτα και ενθαρρυντικά και μας έστειλε χαρούμενους στο σχολείο μας. Υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι αγαπούσα εκείνον τον σπουδαίο, καλό και ευγενή άνθρωπο του Θεού;»⁵

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Σμιθ

Οι προφήτες διδάσκουν εκείνα που αποκαλύπτει σε αυτούς ο Θεός. Προσπαθούμε να καταλάβουμε και να δώσουμε προσοχή στα λόγια τους.

«Απασχολεί τη σκέψη μου όλη την ημέρα, περισσότερο από το φαγητό και το νερό, να βρω τον τρόπο ώστε να κατανοήσουν οι Άγιοι του Θεού τα οράματα, τα οποία έρχονται στο νου μου σαν δυνατά και συνεχή μεγάλα κύματα. Ω πόσο θα ευφραινόμουν να φέρω εμπρός σας πράγματα τα οποία δεν φανταστήκατε ποτέ! Όμως με εμποδίζουν η φτώχεια και οι έγνοιες του κόσμου…

»Ωσαννά, ωσαννά, ωσαννά στον Παντοδύναμο Θεό, διότι ακτίνες φωτός αρχίζουν να εκχύνονται επάνω μας, ακόμα και τώρα. Δε βρίσκω τα λόγια να εκφραστώ. Δεν είμαι λόγιος, όμως έχω τόσο καλά αισθήματα, όσο κάθε άνθρωπος. Ω και να είχα τη γλώσσα του αρχαγγέλου, ώστε να εκφράσω τα συναισθήματά μου για μια φορά στους φίλους μου! Όμως δεν περιμένω κάτι τέτοιο σε τούτη τη ζωή»⁶.

«Είναι μεγάλη η δυσκολία να εμφυτεύσει κάποιος οτιδήποτε στο νου ετούτης της γενεάς. Είναι σαν να θέλεις να σχίσεις τους ρόζους από όπου φυτρώνει ένα κλαδί στον κορμό με ένα κομμάτι καλαμποκίσιο ψωμί για σφήνα, και μια κολοκύθα με ένα ξύλινο γουδοχέρι [ένα ξύλινο σφυρί]. Ακόμα και οι Άγιοι αργούν να κατανοήσουν.

»Προσπάθησα επί σειρά ετών να προετοιμάσω το νου των Αγίων, ώστε να λάβουν τα του Θεού. Όμως συχνά βλέπουμε κάποιους από αυτούς, αφού υπομείνουν όλα τα βάσανα για το έργο του Θεού, να διασκορπίζεται η πίστη τους σαν κομματάκια σπασμένο γυαλί, μόλις έρθει κάτι το οποίο είναι ασύμφωνο με τις παραδόσεις τους: δεν μπορούν να υπομείνουν καθόλου την εξαγνιστική δοκιμασία. Πόσοι θα είναι εις θέσιν να υπακούσουν ένα σελέστιο νόμο και να προχωρήσουν και να λάβουν την υπερύψωσή τους, δεν ξέρω να πω, καθώς πολλοί είναι οι κλητοί αλλά λίγοι οι εκλεκτοί [βλέπε Δ&Δ 121:40]»⁷.

«Δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους. Ο νους μου είναι αδιάκοπα απασχολημένος με τις υποθέσεις της ημέρας και θα πρέπει να βασίζομαι αποκλειστικά στο ζώντα Θεό για οτιδήποτε λέω σε περιπτώσεις όπως αυτή [μια κηδεία]…

»Εάν είχα την έμπνευση, την αποκάλυψη και τη φυσική δύναμη να επικοινωνήσω αυτά που η ψυχή μου έχει συλλογιστεί στο παρελθόν, δε θα υπήρχε ούτε μία ψυχή σε αυτό το εκκλησίασμα που δεν θα πήγαινε σπίτι, να κλείσει το στόμα της σε αιώνια σιωπή για τη θρησκεία, μέχρι να μάθει κάτι.

»Γιατί να είστε τόσο βέβαιοι ότι κατανοείτε τα του Θεού, όταν τα πάντα μέσα σας είναι τόσο αβέβαια; Είστε ευπρόσδεκτοι σε κάθε γνώση και διάνοια που μπορούν να μεταδοθούν σε σας»⁸.

«Μερικοί άνθρωποι λένε ότι είμαι ένας εκπεσών Προφήτης, διότι δεν φέρνω στο φως περισσότερο από το λόγο του Κυρίου. Γιατί δεν το πράττω; Είμαστε εις θέσιν να τα λάβουμε; Όχι! Ούτε ένας σε αυτή την αίθουσα»⁹.

«Θα σας αποκαλύπτω κατά διαστήματα τα θέματα τα οποία αποκαλύπτονται σε εμένα από το Άγιο Πνεύμα. Όλα τα ψέματα που εκκολάπτονται τώρα για εμένα είναι του διαβόλου, και η επιρροή του διαβόλου και των υπηρετών του θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του βασιλείου του Θεού. Οι δούλοι του Θεού δεν διδάσκουν παρά μόνον αρχές της αιώνιας ζωής, όμως τα έργα τους θα τα γνωρίσετε. Ένας καλός άνθρωπος θα μιλήσει για καλά πράγματα και για άγιες αρχές και ένας δόλιος άνθρωπος για δόλια πράγματα. Αισθάνομαι, στο όνομα του Κυρίου, να επιπλήξω όλες αυτές τις κακές αρχές, τους ψεύτες, κ.λπ., και προειδοποιώ όλους σας να προσέξετε ποιον ακολουθείτε. Σας ικετεύω να δώσετε προσοχή σε καθετί ενάρετο και στις διδασκαλίες που σας έχω δώσει…

»Σας προειδοποιώ να συλλογιστείτε αυτά τα λόγια – προσθέστε στην πίστη σας την αρετή, την αγάπη, κ.λ.π. Λέω, στο όνομα του Κυρίου, εάν αυτά τα πράγματα υπάρχουν σε σας, θα καρποφορείτε [βλέπε Πέτρου Β’ 1:5–8]. Δίνω μαρτυρία ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να τα αποκαλύψει, εκτός από εμένα – τα πράγματα στους ουρανούς, στη γη και στην κόλαση. …Σας εμπιστεύομαι στη φροντίδα του Θεού, ώστε να μπορέσετε να κληρονομήσετε τα πάντα. Και είθε ο Θεός να προσθέσει την ευλογία Του»¹⁰.

Μολονότι οι προφήτες είναι άνδρες με ανθρώπινες αδυναμίες, έχουν κληθεί από τον Θεό να διδάσκουν και να καθοδηγούν το λαό Του.

Το ημερολόγιο του Προφήτη αναφέρει στις 6 Νοεμβρίου 1835: «Μου σύστησαν σήμερα το πρωί έναν άνδρα από τα ανατολικά. Όταν άκουσε το όνομά μου, παρατήρησε ότι δεν ήμουν παρά ένας απλός άνθρωπος, δείχνοντας έτσι ότι υπέθετε πως ένα άτομο το οποίο θεωρούσε κατάλληλο ο Κύριος να αποκαλύψει το θέλημά Του, θα πρέπει να ήταν κάτι περισσότερο από απλός άνθρωπος. Έδειχνε να έχει λησμονήσει τα λεγόμενα από τα χείλη του Αγίου Ιακώβου ότι [ο Ηλίας ο Θεσβίτης] ήταν ένας άνθρωπος υποκείμενος σε όμοια πάθη όπως εμείς, ωστόσο είχε τόση δύναμη από τον Θεό, ώστε Εκείνος, σε απάντηση στις προσευχές του, έκλεισε τους ουρανούς που δεν έδωσαν βροχές επί τρία χρόνια και έξι μήνες. Και πάλι, σε απάντηση στην προσευχή του, οι ουρανοί έδωσαν βροχή, και η γη έδωσε καρπό [βλέπε Ιακώβου 5:17–18]. Πράγματι, τόσο είναι το σκότος και η άγνοια αυτής της γενεάς, ώστε θεωρούν απίστευτο για έναν άνθρωπο να έχει σχέσεις με το Δημιουργό του»¹¹.

«Πότε σας δίδαξα οτιδήποτε λανθασμένο από τούτο το βάθρο; Πότε σας προκάλεσα σύγχυση; Θέλω να θριαμβεύσω στον Ισραήλ προτού αναχωρήσω από εδώ και δεν με δει πια κανείς. Ποτέ δεν σας είπα ότι ήμουν τέλειος. Όμως δεν υπάρχει σφάλμα στις αποκαλύψεις που δίδαξα. Πρέπει, λοιπόν, να με πετάξουν μακριά σαν κάποιον τιποτένιο;»¹²

«Αν και κάνω σφάλματα, δεν κάνω τα σφάλματα τα οποία μου καταλογίζουν: τα σφάλματα που κάνω προέρχονται από τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, όπως και οι άλλοι άνθρωποι. Κανένας άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος. Πιστεύετε ότι ακόμα και ο Ιησούς, εάν βρισκόταν εδώ, θα ήταν αλάνθαστος στα μάτια σας; Οι εχθροί Του, είπαν κάθε είδους κακία εναντίον Του – όλοι αναζητούσαν την ανομία σε Αυτόν»¹³.

Το ημερολόγιο του Τζόζεφ Σμιθ αναφέρει στις 29 Οκτωβρίου 1842: «…Πήγα στο κατάστημα [στη Ναβού του Ιλλινόις], όπου είχε συγκεντρωθεί ένας αριθμός από αδελφούς και αδελφές, οι οποίοι είχαν φθάσει εκείνο το πρωί από μία γειτονιά της Νέας Υόρκης. …Τους είπα ότι δεν ήμουν παρά ένας απλός άνθρωπος και δεν θα έπρεπε να αναμένουν να είμαι τέλειος. Εάν ανέμεναν τελειότητα από εμένα, θα έπρεπε να την περιμένω και από αυτούς. Όμως, εάν με ανέχονταν με τις ατέλειες και τις αδυναμίες των αδελφών, κατά τον ίδιο τρόπο κι εγώ θα ανεχόμουν τις αδυναμίες τους»¹⁴.

Παρά την αντίθεση, οι προφήτες εκπληρώνουν τις αποστολές που τους δίνονται από τον Θεό.

«Είμαι χαρούμενος και ευγνώμων για το προνόμιο να παρίσταμαι σε αυτήν την περίσταση. Μεγάλες προσπάθειες έχουν γίνει από μέρους των εχθρών μας να με φέρουν στο Μισσούρι και να αφανίσουν τη ζωή μου. Όμως ο Κύριος εμπόδισε το δρόμο τους και έως τώρα δεν έχουν πραγματοποιήσει το σκοπό τους. Ο Θεός με κράτησε μακριά από τα χέρια τους. Πολέμησα έναν καλό πόλεμο…

»Θα θριαμβεύσω επί των εχθρών μου: Έχω αρχίσει να θριαμβεύω επ’ αυτών στην πατρίδα και θα το πράξω και εκτός αυτής. Όλοι εκείνοι που ξεσηκώνονται εναντίον μου, θα αισθανθούν σίγουρα το βάρος της ανομίας τους επί των κεφαλών τους»¹⁵.

«Μιλώ με θάρρος και πίστη και με εξουσία. …Γνωρίζω τι λέω. Καταλαβαίνω την αποστολή και το έργο μου. Ο Θεός ο Παντοδύναμος είναι η ασπίδα μου· και τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, αν ο Θεός είναι φίλος μου; Δε θα θυσιαστώ πριν έρθει η ώρα μου· τότε θα προσφερθώ ελεύθερα. …Ευχαριστώ τον Θεό που με διαφύλαξε από τους εχθρούς μου. Δεν έχω εχθρούς παρά μόνον στην υπεράσπιση της αλήθειας. Δεν έχω άλλη επιθυμία από το να κάνω το καλό σε όλους τους ανθρώπους. Θέλω να προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους»¹⁶.

«Εάν δεν βρισκόμουν στο έργο αυτό και δεν είχα κληθεί από τον Θεό, θα υπαναχωρούσα. Όμως δεν μπορώ να υπαναχωρήσω: Δεν έχω αμφιβολία για την αλήθεια»¹⁷.

«Είμαι μία ακατέργαστη πέτρα. Ο ήχος του σφυριού και της σμίλης δεν ακούστηκε ποτέ επάνω μου, έως ότου με πήρε από το χέρι ο Κύριος. Επιθυμώ μόνο τη μάθηση και τη σοφία των ουρανών»¹⁸.

«Προφητεύω και καταθέτω αυτό το πρωινό ότι όλες οι συνδυασμένες δυνάμεις της γης και της κόλασης δεν πρόκειται και δεν θα μπορέσουν ποτέ να ανατρέψουν ή να υπερνικήσουν αυτό το αγόρι, διότι έχω μία υπόσχεση από τον αιώνιο Θεό. Αν έχω αμαρτήσει, έχω αμαρτήσει προς τα έξω. Όμως οπωσδήποτε έχω μελετήσει τα του Θεού»¹⁹.

«Όταν έρχονται άνθρωποι και οικοδομούν επάνω στα θεμέλια άλλων ανθρώπων, το πράττουν με δική τους ευθύνη, χωρίς εξουσία από τον Θεό. Και όταν έρχονται οι πλημμύρες και φυσούν οι άνεμοι, τα θεμέλιά τους θα βρεθεί ότι είναι άμμος, και όλο το κατασκεύασμά τους θα γίνει σκόνη.

»Οικοδόμησα στα θεμέλια οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου; Έχω όλη την αλήθεια που διέθετε ο χριστιανικός κόσμος και μία ανεξάρτητη αποκάλυψη επιπλέον, και ο Θεός θα κάνει ώστε να θριαμβεύσω»²⁰.

Οι προφήτες αγαπούν εκείνους που υπηρετούν και επιθυμούν να τους οδηγούν σωστά, ακόμα και αν αυτό απαιτεί να τους επιπλήττουν.

«Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του [βλέπε Κατά Ιωάννην 15:13]. Βρίσκω εκατοντάδες και χιλιάδες αδελφών μου, έτοιμους να θυσιάσουν τη ζωή τους για μένα.

»Τα φορτία που τίθενται στους ώμους μου είναι πολύ μεγάλα. Οι διώκτες μου δεν με αφήνουν σε αναπαυμό και βλέπω ότι μέσα στις δουλειές και τις έγνοιες, το πνεύμα είναι πρόθυμο αλλά η σαρξ ασθενής. Μολονότι κλήθηκα από τον Επουράνιο Πατέρα μου να θέσω το θεμέλιο αυτού του σπουδαίου έργου και βασιλείου σε αυτή τη θεϊκή νομή, και καταθέτω μαρτυρία για το αποκεκαλυμμένο θέλημά Του να διασκορπιστεί ο Ισραήλ, υπόκειμαι σε πάθη όπως όλοι οι άνθρωποι, όπως οι προφήτες παλαιότερων εποχών…

»Δε βρίσκω σφάλματα στην Εκκλησία και γι’ αυτό επιτρέψτε μου να αναστηθώ με τους Αγίους, είτε ανέλθω στους ουρανούς είτε κατέλθω στην κόλαση ή πάω σε κάποιο άλλο μέρος. Και εάν πάω στην κόλαση, θα εκβάλλουμε από τις θύρες τους διαβόλους και θα την κάνουμε παράδεισο. Όπου είναι αυτός ο λαός, υπάρχει καλή κοινωνία»²¹.

«Δε θα πρέπει να νομίζουν οι Άγιοι ότι επειδή είμαι οικείος προς αυτούς, είμαι φιλοπαίγμων και πρόσχαρος, ότι αγνοώ τι συμβαίνει. Ανομία κάθε είδους δεν μπορεί να υποστηριχθεί στην Εκκλησία και δε θα είναι ανεκτή σε ό,τι με αφορά. Διότι είμαι αποφασισμένος όσο καθοδηγώ την Εκκλησία, να την καθοδηγώ σωστά»²².

«Αισθάνομαι τόσο τυχερός διότι είμαι ο άνθρωπος ο οποίος κατανοεί τον Θεό, και εξηγεί ή μεταφέρει τις αρχές στις καρδιές σας, ώστε το Πνεύμα να τις επισφραγίζει επάνω σας, επομένως, από εδώ κι εμπρός ας σιωπήσουν κάθε άνδρας και γυναίκα, ας θέσουν τα χέρια τους στο στόμα τους και ποτέ να μην υψώσουν τα χέρια ή τη φωνή τους ούτε να πουν ξανά οτιδήποτε εναντίον του ανθρώπου του Θεού ή των δούλων του Θεού. …Εάν σας φέρνω μία γνώση για Εκείνον, κάθε καταδίωξη εναντίον μου θα πρέπει να παύσει. Θα γνωρίζετε τότε ότι είμαι ο δούλος Του. Διότι μιλώ ως άνθρωπος που έχει εξουσία.

»…Μπορώ να γευθώ τις αρχές της αιώνιας ζωής, το ίδιο μπορείτε κι εσείς. Έχουν δοθεί σε εμένα με τις αποκαλύψεις του Ιησού Χριστού· και γνωρίζω πως όταν σας λέω αυτά τα λόγια της αιώνιας ζωής όπως δίνονται σε εμένα, τα γεύεστε κι εσείς, και γνωρίζω ότι τα πιστεύετε. Λέτε ότι το μέλι είναι γλυκό, το ίδιο λέω κι εγώ. Μπορώ, επίσης, να γευθώ το πνεύμα της αιώνιας ζωής. Ξέρω ότι είναι καλό· και όταν σας μιλώ για αυτά τα πράγματα τα οποία δόθηκαν σε εμένα με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, θα πρέπει να τα δεχθείτε ως γλυκά και να αγαλλιάζετε όλο και περισσότερο…

»Οι παρατηρήσεις μου απευθύνονται προς όλους, πλούσιους και φτωχούς, δούλους και ελεύθερους, μεγάλους και μικρούς. Δεν τρέφω εχθρότητα εναντίον κανενός. Σας αγαπώ όλους. Όμως μισώ κάποιες από τις πράξεις σας. Είμαι ο καλύτερος φίλος σας και αν κάποιοι αποτύχουν σε αυτά που προσπαθούν, είναι δικό τους λάθος. Αν επιπλήττω κάποιον και με μισεί, είναι ανόητος. Διότι αγαπώ όλους τους ανθρώπους, ειδικά αυτούς, αδελφοί και αδελφές μου.

»…Δεν με γνωρίζετε· ποτέ δεν γνωρίσατε την καρδιά μου. Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει την ιστορία μου. Δεν μπορώ να την αναφέρω: Ποτέ δεν θα αναλάβω υποχρέωση για αυτό. Δεν κατηγορώ κανέναν σας, επειδή δεν πιστεύει την ιστορία μου. Αν δεν είχα βιώσει αυτά που βίωσα, δεν θα τα πίστευα ούτε εγώ. Ποτέ δεν έβλαψα άνθρωπο από τότε που ήρθα στον κόσμο. Η φωνή μου μιλά πάντοτε για ειρήνη.

»Δεν μπορώ να σταματήσω παρά μόνο όταν τελειώσει όλο το έργο μου. Ποτέ δεν σκέφτομαι οτιδήποτε φθονερό ούτε κάνω κάτι που θα βλάψει τους συνανθρώπους μου. Όταν κληθώ από τη σάλπιγγα του αρχαγγέλου και σταθώ στη ζυγαριά, θα μάθετε όλοι τότε για μένα. Δεν προσθέτω περισσότερα. Ο Θεός να σας ευλογεί όλους»²³.

Προτεινόμενα για μελέτη και διδασκαλία

Συλλογιστείτε τις ιδέες αυτές καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεστε για να διδάξετε. Για επιπλέον βοήθεια, βλέπε σελίδες vii-xiii.

Στη σελίδα 563, διαβάστε σχετικά με την καταδίωξη που αντιμετώπισε ο Τζόζεφ Σμιθ στη Ναβού. Κατόπιν γυρίστε στη σελίδα 564 και επανεξετάστε τις ιστορίες για αυτόν, όταν υπηρετούσε και έπαιζε με τα παιδιά στη Ναβού. Γιατί νομίζετε ότι μπορούσε να κρατά μια τόσο πρόσχαρη, γεμάτη φροντίδα στάση; Σκεφθείτε τι μπορείτε να κάνετε ώστε να παραμείνετε ευτυχείς και στοργικοί σε εποχές δοκιμασίας.
Διαβάστε την τρίτη και τέταρτη παράγραφο στη σελίδα 565, σημειώνοντας την απογοήτευση του Προφήτη Τζόζεφ όταν οι Άγιοι δεν ήταν έτοιμοι να λάβουν όλα όσα ήθελε να τους διδάξει (βλέπε σελίδες 565–67). Τι μπορεί να παρέμβει στην ικανότητά μας να λαμβάνουμε περισσότερη αλήθεια; Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να «είμαστε προετοιμασμένοι για να λάβουμε τα του Θεού;»
Ξαναδιαβάστε την πρώτη παράγραφο της σελίδας 567 και τις δύο επόμενες παραγράφους. Τι συμβουλή θα μπορούσατε να δώσετε σε κάποιον ο οποίος αρνείται να ακολουθήσει έναν ηγέτη της Εκκλησίας, διότι ο ηγέτης έχει κάποιο ελάττωμα χαρακτήρα; Διαβάστε ολόκληρη την πρώτη παράγραφο στη σελίδα 568 και σκεφθείτε πώς ισχύει αυτή η δήλωση για όλες τις σχέσεις μας.
Ο Τζόζεφ Σμιθ εξέφρασε την πίστη ότι ο Θεός θα τον προστάτευε και θα του έδινε τη δυνατότητα να ολοκληρώσει την αποστολή του στη ζωή (σελίδες 568–69). Τι εμπειρίες είχατε, όπου ο Θεός σας βοήθησε να εκπληρώσετε τις ευθύνες σας στην οικογένειά σας ή σε μία κλήση της Εκκλησίας;
Μελετήστε την τρίτη παράγραφο στη σελίδα 570 και την πρώτη παράγραφο στη σελίδα 571. Πότε γευτήκατε τη γλυκύτητα της αλήθειας; Πώς μπορούμε να αγαλλιάζουμε με τα λόγια ενός προφήτη ή άλλου ηγέτη της Εκκλησίας, ακόμα κι όταν μας επιπλήττει για τα παραπτώματά μας;
Επανεξετάστε γρήγορα ολόκληρο το κεφάλαιο, αναζητώντας μία ή δύο δηλώσεις οι οποίες σας βοηθούν ιδιαίτερα. Τι εκτιμάτε στις δηλώσεις που επιλέξατε; Πώς επηρέασε αυτό το κεφάλαιο τη μαρτυρία σας για τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ;

Συσχετιζόμενες γραφές: Δανιήλ 2:44–45, Προς Τιμόθεον Β’ 4:6–8, Ιακώβ 1:17–19, Μωσία 2:9–11, Μόρμον 9:31