Tompoko, mba te-hahita an’i Jesoa izahay

Indray andro tamin’ny lohataonan’ny 1945 dia nisy zatovolahy iray izay nifoha tao amin’ny hôpitaly miaramila iray. Tsara vintana izy fa mbola velona—voatifitra teo ambadiky ny sofiny izy saingy nodidian’ireo dokotera ka afaka nandeha sy niteny toy ny mahazatra.

Mampalahelo fa nahasimba ny ampahany tamin’ny atidohany izay miasa amin’ny famantarana ny tarehin’olona ilay bala. Tsy nahafantatra ny vadiny intsony izy na dia kely aza rehefa mijery azy; tsy fantany ny reniny. Na ilay endrika miseho eo amin’ny fitaratra aza dia vahiny taminy—Tsy fantany na lehilahy na vehivavy izany.¹

Lasa voan’ny tsy fahafantaran’endrika izy—aretina izay mahakasika olona an-tapitrisany.²

Ireo olona izay tena voa mafy amin’ny tsy fahafantaran’endrika dia miezaka mamantatra ny hafa amin’ny alalan’ny fitadidiana fitsipika—fitsipika entina hamantarana zanaka vavy iray amin’ny alalan’ny firafitr’ireo pentina mainty eny amin’ny tarehiny, na namana iray noho ny fomba fitaritarihany ny tongony rehefa mandeha.

Inty misy tantara faharoa izay mahakasika ahy manokana: Fony aho mbola zazalahy kely dia toy ny mpametraka lalàna no fijereko ny reniko. Izy no mpanapaka ny fotoana azoko ilalaovana sy tsy maintsy hatoriako, na, mafy lavitra noho izany aza, dia ny fotoana hanalako ireo ahi-dratsy any an-tokotany.

Mazava ho azy fa tia ahy izy. Saingy matetika loatra aho no nijery azy ho toy ny hoe “Izy ilay tsy maintsy ankatoavina” fotsiny, ary mahamenatra ahy ny milaza izany.

Efa taona maro taty aoriana aho vao nijery azy ho toy ny tena olona. Menatra aho ny milaza fa tsy mbola tena nahatsikaritra ny fahafoizan-tenany mihitsy aho na nanontany tena hoe inona no antony nanaovany ireo zipo roa izay tena efa tranainy nandritra ny taona maro (kanefa aho dia nahazo akanjo vaovao hoentina mianatra) na koa hoe nahoana izy rehefa hariva no reraka tokoa ka maika ny handehanako matory aloha.

Angamba mety efa tsikaritrareo fa tantara iray ihany ireo tantara roa ireo—nandritra ny taona maro, raha ny marina, dia voan’ny tsy fahafantaran’endrika aho. Tsy toy ny tena olona no fahitako ny reniko. Hitako ireo fitsipika izay napetrany saingy tsy hitako tao anatin’izany ny fitiavany.

Tantaraiko aminareo ireo tantara roa ireo mba hanazavana zavatra iray: ahiako ho mahafantatra olona ianao (angamba ianao dia ilay olona) izay voan’ny karazana tsy fahafantaran’endrika ara-panahy.

Mety miatrika tolona ianao mba hahita an’ Andriamanitra amin’ny maha Ray be fitia Azy. Mety hitodika any amin’ny lanitra ianao ary tsy hahita ny endriky ny fitiavana sy famindram-po fa kiriatra fitsipika izay tsy maintsy lalovanao. Mety mieritreritra ianao fa Andriamanitra dia mpanapaka ao amin’ny lanitra misy Azy ao sy miresaka amin’ny alalan’ireo mpaminaniny, ary tia ny anabavinao saingy manontany tena mangingina ianao raha toa Izy ka tia anao.³ Mety efa nahatsapa ny anja-by teo an-tananao ianao saingy tsy mbola nanandrana tamin’ny fitiavan’ Andriamanitra izay itondran’izany anao.⁴

Ahiako ho mahafantatra olona toy izany ianao satria nandritra ny fotoana ela aho dia olona tahaka izany—voan’ny tsy fahafantaran’endrika ara-panahy aho.

Nieritreritra aho fa ny fiainako dia fanarahana fitsipika sy fiezahana hanaraka tsara ireo fenitra idealy. Fantatro fa tia anao tanteraka Andriamanitra saingy tsy nahatsapa izany ho an’ny tenako aho. Manahy aho fa diso nieritreritra loatra mikasika ny hankanesana any an-danitra fa tsy ny hiaraka amin’ny Raiko any An-danitra.

Raha toa ianao indraindray ka manaraka amin’ny molotra fotsiny ihany, tahaka ahy, fa tsy “hikalo ny hiran’ny fitiavana manavotra,”⁵ dia inona no azontsika atao?

Ny valiny, araka ny nampahatsiahivan’ny Filoha Nelson azy, dia i Jesoa mandrakariva.⁶ Ary dia tena vaovao tsara izany.

Misy andinin-tsoratra masina fohy iray ao amin’ny Jaona izay tiako. Mitantara mombana vondron’olona vahiny izay nanatona mpianatra iray mba hanao fangatahana manan-danja izany. “Tompoko,” hoy izy ireo, “mba ta-hahita an’i Jesosy izahay.”⁷

Izany no irintsika rehetra—te hahita an’i Jesoa amin’ny maha-Izy Azy sy hahatsapa ny fitiavany isika. Izany no tokony ho antony hanaovantsika izay ataontsika rehetra ato am-piangonana—ary indrindra ny anton’ireo fivoriana fanasan’ny Tompo rehetra. Raha toa ianao ka manontany tena hoe inona no karazana lesona tokony ho ampianarinao na koa hoe fivoriana toy ny ahoana no tokony homaninao ary raha toa ka tokony hilavo lefona amin’ny fanampiana ireo diakona ka handeha hilalao baolina, dia azonao raisina ho torolalana ity andinin-tsoratra masina ity: moa ve izany hanampy ny olona hahita sy hitia an’i Jesoa Kristy? Raha tsia dia tsara angamba ny manandrana zavatra hafa.

Rehefa tonga saina aho fa tratran’ny tsy fahafantaran’endrika ara-panahy, hoe ireo fitsipika no hitako fa tsy ny endriky ny famindram-pon’ny Ray, dia fantatro fa tsy fahadisoan’ny Fiangonana izany. Tsy fahadisoan’ Andriamanitra izany ary tsy nidika izany fa tsy nisy azo nantenaina intsony; zavatra mila ianarantsika rehetra izany. Na ireo vavolombelona voalohan’ny Fitsanganana tamin’ny maty aza dia matetika no nifanatri-tava tamin’ny Tompo efa nitsangana tamin’ny maty kanefa tsy nahafantatra Azy; nanomboka teo amin’ny Saha nisy ny fasana ka hatrany amoron’i Galilia dia “nahita an’i Jesosy nitsangana teo [izy ireo], nefa tsy fantany ho Jesosy.”⁸ Nila nianatra namantatra Azy izy ireo, ary isika ihany koa.⁹

Rehefa hitako fa azon’ny tsy fahafantaran’endrika ara-panahy aho, dia nanomboka nanaraka ilay toro-hevitr’i Môrmôna mba hivavaka “amin’ny herin’ny fo manontolo” mba ho feno ilay fitiavana izay nampanantenainy ireo mpianany, -ny fitiavako Azy sy ny fitiavany ahy- ary mba “[hahita Azy] tahaka ny maha-Izy Azy; … [ary] mba [hanana] izany fanantenana izany.”¹⁰ Nivavaka nandritra ny taona maro aho mba hahafahako manaraka ilay didy lehibe voalohany mba hitia an’ Andriamanitra ary hahatsapako izany “fahamarinana lehibe voalohany mifandray amin’ny mandrakizay [izany] … fa tia antsika amin’ny fony rehetra sy ny heriny rehetra sy ny sainy rehetra ary ny tanjany rehetra Andriamanitra.” ¹¹

Namaky sy namerina namaky ary mbola namerina namaky ihany koa ireo Filazantsara efatra aho, tamin’ity indray mitoraka ity dia tsy namaky mba hisintona ireo fitsipika fa mba hahita kosa ny maha Izy Azy sy ny zavatra tiany. Ary rehefa nandeha ny fotoana dia talanjona tanteraka tamin’ilay reniranom-pitiavana nitosaka avy Taminy aho.

Tany am-piandohana i Jesoa no nanambara fa tonga Izy mba “[hanasitrana] ny malahelo; naniraka Ahy hitory [fanafahana] amin’ny mpifatotra sy fampahiratana amin’ny jamba.”¹²

Tsy lisitra zavatra mila hatao fotsiny ihany izany na koa fitadiavana laza tsara. Fa tena toy izany mihitsy ilay fitiavany.

Sokafy antsapaka anie ny Filazantsara e! Hitantsika fa isaky ny pejy rehetra dia mikarakara olona izay mijaly—ara-tsôsialy, ara-panahy ary ara-batana—Izy. Mikasika ireo olona izay noheverina ho maloto Izy¹³ ary mamahana ireo noana.¹⁴

Inona no tantara tianao indrindra momba an’i Jesoa? Inoako fa ilay Zanak’ Andriamanitra manolo-tanana mba hanaiky na hanolotra fanantenana ho an’olona iray efa an-jorom-bala—ilay boka,¹⁵ ilay Samaritana nankahalaina,¹⁶ ilay mpanota niampangana sy nanafintohina,¹⁷ na ilay fahavalom-pirenena.¹⁸ Mahatalanjona izany karazana famindram-po izany.

Andramo soratana ireo fotoana tsirairay izay ankasitrahany na anasitranany na iarahany mihinana amin’ny olona vahiny iray dia ho hitanao fa ho lany ny ranomainty ampiasainao alohan’ny hahavitanao ny bokin’i Lioka.

Rehefa nahita izany aho dia nibitaka noho ny fahatsapako ho nitovy tamin’izany ny foko ary nanomboka nahatsapa aho fa mety tia ahy Izy. Nampianatra ny Filoha Nelson hoe: “Arakaraka ny ianaranao momba ny Mpamonjy no mahamora ny fitokisanao amin’ny famindram-pony sy ny fitiavany tsy manam-petra.”¹⁹ Ary arakarak’izany no hahatokisanao sy hitiavanao ny Rainao any An-danitra.

Nampianatra antsika ny Loholona Jeffrey R. Holland fa i Jesoa dia nampiseho “antsika hoe iza ary manao ahoana Andriamanitra ilay Raintsika Mandrakizay, ary tena nanolo-tena tanteraka ho an’ireo zanany amin’ny taona sy firenena rehetra Izy.”²⁰

Nilaza i Paoly fa Andriamanitra dia “Rain’ny famindrampo [rehetra] sady Andriamanitry ny fampiononana rehetra.”²¹

Raha amin’ny fomba hafa no hahitanao Azy dia tohizo ny ezaka ataonao.

Manasa antsika ireo mpaminany mba hikatsaka ny tavany.²² Raisiko ho fampahatsiahivana izany fa ny Raintsika no deraintsika fa tsy raiki-pohy, ary tsy vita ny ezaka ataontsika mandra-pahitantsika an’i Jesoa ho ilay endriky ny fitiavan’ny Ray²³ ary mandra-panarahantsika ny diany, fa tsy ny fitsipiny fotsiny ihany.²⁴

Rehefa miresaka mikasika ny fanekempihavanana ireo mpaminany sy apôstôly dia tsy toy ny mpanazatra mivazavaza avy eny amin’ny (seza mena tsara tarehy) hipetrahany izy ireo, izay miteny antsika hoe “miezaha mafimafy kokoa e!” Tian’izy ireo ho hitantsika fa ireo fanekempihavanana raha jerena ifotony dia miompana amin’ny fifandraisana²⁵ ary afaka ny ho fanasitranana amin’ny tsy fahafantaran’endrika ara-panahy.²⁶ Tsy fitsipika arahina mba ho mendrika ny Fitiavany izy ireo. Efa tia antsika amin’ny fomba tonga lafatra Izy. Ny fanamby atrehintsika dia ny fahatakarana sy ny fampifandraisana ny fiainantsika amin’izany fitiavana izany.²⁷

Miezaka isika ny hahita amin’ny alalan’ny fanekempihavanantsika, toy ny eo amin’ny varavarankely, ny endriky ny famindrampon’ny Ray ao ambadika ao.

Endriky ny fihin’ Andriamanitra ny fanekempihavanana.

Farany, afaka mianatra ny hahita Azy isika amin’ny alalan’ny fanompoana Azy. “Fa ahoana moa no ahalalan’ny olona iray ny tompo izay tsy notompoiny?”²⁸

Taona vitsy lasa izay dia nahazo antso izay noeritreretiko fa tsy ho vitako aho. Nifoha maraina aho no sady nitebiteby—kanefa nisy feo tao an-tsaiko izay tsy mbola reko hatramin’izay: fa ny fanompoana ato amin’ity Fiangonana ity dia midika hoe mijoro ao amin’ilay reniranon’ny fitiavan’ Andriamanitra ireo zanany. Ity Fiangonana ity dia vondrona mpiasa mihazona lapìka sy angady izay manampy mihady ny lalana mba handehanan’ny reniranon’ny fitiavan’ Andriamanitra mankamin’ireo zanany izay eny ampita.

Na iza na iza ianao, na toy ny ahoana ny lasanao dia misy toerana ho anao ato amin’ity Fiangonana ity.²⁹

Mandraisa lapìka sy angady dia miaraha aminay. Manampia amin’ny fitondrana ny fitiavany mankamin’ireo zanany fa ho tsapanao ny ampahany amin’izany.³⁰

Andeha isika hikatsaka ny tavany feno fitiavana, handray ny fanekempihavanany , ary avy eo dia hifampisakambina amin’ireo zanany, ary hiarahantsika mihira ny hoe “Ry Mpanavotra an’i Isiraely”:

Enga anie isika mba hikatsaka ny tavany feno fitiavana ary avy eo dia mba ho fanaky ny famindram-pony ho an’ireo zanany.³² Amin’ny anaran’i Jesoa Kristy, amena.