Voel de liefde van de Heer

Broeders en zusters, er is een gezegde dat luidt: ‘Wees blij met de kans om te groeien.’ En ik ben ervan overtuigd dat ik zal groeien. Ik wil mijn dank uitspreken voor de zusters Smoot, Dew en Jensen, voor het enorme werk dat ze verzet hebben voor ons allen, als kerk. Ik ben ook dankbaar voor mijn raadgeefsters, Kathy en Anne, en voor hun bereidwilligheid om dit werk te doen. Zij zijn gelovige vrouwen.

Ik ben uiterst dankbaar voor mijn moeder en vader, voor wat ze me geleerd hebben, voor hun liefde en dat ze me geleerd hebben om te werken. Ik weet hoe ik moet werken. Ik ben dankbaar voor mijn man. Jim is een fantastische echtgenoot. Ik houd van hem en ben dankbaar voor zijn steun. Hij is integer. Ik ben dankbaar voor mijn zoons en hun echtgenotes, die hen geholpen hebben om een betere man te worden. Ik ben dankbaar voor mijn kleinkinderen. Laatst reden we op een avond naar een van onze zoons om hem te vertellen over deze roeping. Ze hadden hun kinderen al in bed gestopt. Ik zei tegen Brett en Angie: ‘Ik ben geroepen als algemeen ZHV-presidente.’ En Brett zei: ‘Jíj? Presidente van de ZHV van de hele kerk?’ Zijn kinderen niet geweldig? Hij bracht onder woorden wat ik de afgelopen weken zelf al gevoeld heb.

Toen we gisteren thuiskwamen, lag er een fax van onze zoon David en zijn vrouw, Jennifer, uit België. David zei: ‘Moeder, ik weet dat u het kunt. Misschien weet u het niet meer, maar u had vroeger deze tekst aan de koelkast hangen: “Maar ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen!” (Jozua 24:15.)’ Hij zei: ‘Ik pakte vaak wat uit de koelkast, en ik weet dat papa en u dat meenden.’ Ik ben erg dankbaar voor onze kinderen.

Ik ben dankbaar voor de vrouwen van de kerk die me zoveel geleerd hebben, die me liefde gegeven hebben, die me onderwijs gegeven hebben, die in me geloofd hebben. Ik ben dankbaar voor de zendelingen in het zendingsgebied Londen-Zuid (Engeland), voor hun goedheid, voor de manier waarop ze zich aan hun verbonden houden. Ik ben dankbaar voor de Britse heiligen, die mij liefhadden en mij thuis lieten voelen in dat geweldige land.

Broeders en zusters, ik weet niet waarom ik geroepen ben, maar ik weet wel dát ik geroepen ben. Ik zeg u mijn liefde en steun toe en vraag u om geduld met me te hebben terwijl ik leer.

Ik nodig de volwassen jonge vrouwen van de kerk, waar zij ook wonen, uit om eens naar de ZHV te kijken en in te zien dat jullie daar nodig zijn, dat we jullie liefhebben, dat we samen een fijne tijd kunnen hebben. Doe alsjeblieft met ons mee.

Wallace Stegner heeft over de mormonen geschreven: ‘De vrouwen waren fantastisch.’¹ En dat geldt nog steeds! Ik weet dat de Heer de vrouwen van de kerk liefheeft. Als er íéts is wat ik elke vrouw in de kerk toewens, dan is het dat zij dagelijks de liefde van de Heer voelt. Ik heb zelf de liefde van de Heer gevoeld en daar ben ik erg dankbaar voor. Ik ben ook dankbaar voor de gemoedsrust die ik gekregen heb.

Ik getuig van mijn Heiland, Jezus Christus. Ik weet dat Hij leeft. Ik heb zijn liefde gevoeld. Ik heb zijn vergeving gevoeld. Ik denk aan een zendelingzuster die het zendingsveld verliet. In haar laatste getuigenis zei ze: ‘Ik ging op zending om mijn hemelse Vader te laten zien dat ik van Hem hield, om mijn waardering voor Hem te uiten, en Hem iets terug te geven.’ En ze zei: ‘Nu ik wegga, sta ik nog verder bij Hem in de schuld dan toen ik kwam.’

Ik getuig van de kracht van een profeet van God, president Gordon B. Hinckley, en ik ben dankbaar voor hem en voor zijn liefde, en voor alle profeten die vertrouwen in mij hebben gehad. Ik getuig hiervan in de naam van Jezus Christus. Amen.