Kapitulli 4
Fletët prej Tunxhi
Fletët prej tunxhi ishin anale të rëndësishme. Ato tregonin rreth stërgjyshërve të Lehit dhe përmbanin fjalët e Perëndisë të zbuluara nëpërmjet profetëve.
Lamani dhe Lemueli nuk donin të ktheheshin për të marrë fletët prej tunxhi. Ata thanë se do të ishte tepër e vështirë që të realizohej. Ata nuk kishin besim te Zoti.
Nefi donte që t’i bindej Zotit. Ai e dinte se Zoti do t’i ndihmonte atë dhe vëllezërit e tij të merrnin fletët prej tunxhi nga Labani.
Lamani, Lemueli, Sami dhe Nefi u kthyen sërish në Jerusalem për të marrë fletët prej tunxhi.
Lamani shkoi te Labani dhe i kërkoi atij fletët.
Labani u zemërua dhe nuk donte t’ia jepte Lamanit fletët prej tunxhi. Labani donte që ta vriste Lamanin, por Lamani shpëtoi.
Lamani u tregoi vëllezërve të tij se çfarë kishte ndodhur. Ai ishte i frikësuar dhe donte të hiqte dorë e të kthehej tek ati i tyre në vendin e shkretë.
Nefi u tha se ata nuk mund të ktheheshin pa marrë fletët prej tunxhi. Ai u tha vëllezërve të tij të kishin më shumë besim te Zoti dhe ata do të ishin në gjendje t’i merrnin fletët prej tunxhi.
Nefi dhe vëllezërit e tij shkuan në shtëpinë e tyre të vjetër në Jerusalem dhe grumbulluan arin dhe argjendin për t’i këmbyer me fletët.
Ata i treguan Labanit pasurinë e tyre dhe i ofruan ta këmbenin me fletët. Kur Labani pa arin dhe argjendin e tyre, ai i donte ato për veten e tij dhe i flaku ata jashtë.
Labani u tha njerëzve të tij që t’i vrisnin bijtë e Lehit. Nefi dhe vëllezërit e tij vrapuan dhe u fshehën në një zgavër. Labani e mbajti arin dhe argjendin e tyre.
Lamani dhe Lemueli ishin të zemëruar me Nefin. Ata i rrahën Nefin dhe Samin me shkop.
Një engjëll u shfaq dhe u tha Lamanit dhe Lemuelit të ndalonin. Ai tha se Zoti do t’i ndihmonte ata të merrnin fletët. Ai gjithashtu tha se Nefi do të bëhej një udhëheqës mbi vëllezërit e tij.
Nefi u tha vëllezërve të tij të kishin besim te Zoti dhe të mos frikësoheshin nga Labani dhe njerëzit e tij. Nefi i nxiti vëllezërit e tij të ktheheshin në Jerusalem.
Atë natë, vëllezërit e Nefit u fshehën jashtë mureve të qytetit ndërsa Nefi hyri brenda fshehurazi. Ai eci në drejtim të shtëpisë së Labanit.
Kur Nefi iu afrua shtëpisë së Labanit, ai pa një burrë të dehur shtrirë përtokë. Ishte Labani.
Nefi pa shpatën e Labanit dhe e mori atë. Fryma e Shenjtë i tha Nefit ta vriste Labanin, por Nefi nuk donte që ta vriste atë.
Fryma e Shenjtë përsëri i tha Nefit ta vriste Labanin që Nefi të mund të merrte fletët prej tunxhi. Familja e Nefit kishte nevojë për fletët që ata të mund të mësonin ungjillin.
Nefi iu bind Frymës së Shenjtë dhe e vrau Labanin. Nefi pastaj veshi rrobat dhe armatimin e Labanit.
Nefi shkoi në shtëpinë e Labanit dhe ndeshi Zoramin, shërbëtorin e Labanit. Pamja e Nefit dhe zëri i tij ishin tamam si të Labanit.
Ai i tha Zoramit të merrte fletët prej tunxhi. Zorami mendoi se Nefi ishte Labani, kështu që ai ia dha atij fletët. Nefi i tha Zoramit ta ndiqte atë.
Lamani, Lemueli dhe Sami e panë Nefin duke ardhur dhe u frikësuan; ata menduan se ai ishte Labani. Ata filluan të iknin me vrap, por ndaluan kur Nefi u thirri atyre.
Atëherë Zorami e kuptoi që Nefi nuk ishte Labani dhe u përpoq të vraponte. Nefi e kapi Zoramin dhe i premtoi se nuk do t’i bënte keq në qoftë se ai do të shkonte me Nefin në vendin e shkretë.
Zorami ra dakord. Nefi dhe vëllezërit e tij morën Zoramin dhe fletët prej tunxhi dhe u kthyen te Lehi dhe Saria.
Ata ia dhanë Lehit fletët prej tunxhi. Ai dhe Saria ishin të gëzuar që bijtë e tyre ishin shëndoshë e mirë. Ata u gëzuan të gjithë dhe e falënderuan Perëndinë.
Lehi lexoi fletët prej tunxhi. Ato flisnin rreth Adamit e Evës dhe Krijimit të botës. Ato përmbanin fjalët e shumë profetëve.
Lehi dhe Nefi ishin të gëzuar sepse ata i ishin bindur Zotit dhe kishin qenë në gjendje të merrnin fletët prej tunxhi.
Familja e Lehit i paketoi fletët prej tunxhi për t’i marrë me vete në udhëtimin e tyre kështu që ata të mund t’u mësonin fëmijëve të tyre urdhërimet e shënuara në fletë.