Kapitulli 6
Ëndrra e Lehit
Në ëndrrën e tij, Lehi pa një njeri të veshur me një rrobë të bardhë që i tha Lehit ta ndiqte atë. Lehi e ndoqi njeriun në një vend të shkretë, të errët dhe të zymtë.
Pasi udhëtoi në errësirë për shumë orë, Lehi u lut për ndihmë.
Pastaj ai pa një pemë me frutë të bardhë. Kjo frutë e ëmbël i bënte të lumtur ata që e hanin atë.
Lehi e hëngri frutën dhe fruta e mbushi me gëzim. Ai dëshironte që familja e tij ta provonte frutën sepse e dinte që fruta do t’i bënte edhe ata të lumtur.
Lehi pa një lumë që rridhte pranë pemës. Në krye të lumit ai pa Sarian, Samin dhe Nefin.
Lehi u thirri gruas dhe bijve të tij që të vinin dhe ta shijonin frutën. Saria, Sami dhe Nefi shkuan dhe e shijuan frutën, por Lamani dhe Lemueli nuk deshën.
Lehi pa gjithashtu një shufër hekuri dhe një shteg të ngushtë dhe të ngushtuar që të çonte te pema.
Ai pa shumë njerëz duke ecur në shteg ose në drejtim të tij. Për shkak të mjegullës së errësirës, disa u endën jashtë shtegut dhe humbën.
Të tjerët u mbajtën fort te shufra e hekurit dhe ia dolën që nëpër errësirë të shkonin te pema. Ata e shijuan frutën.
Njerëzit në një ndërtesë të madhe në anën tjetër të lumit u tallën me ata të cilët hëngrën frutë. Disave që e kishin ngrënë frutën, u erdhi turp dhe u larguan nga pema.
Lehi pa shumë njerëz në ëndrrën e tij. Disa u mbajtën fort te shufra e hekurit dhe ecën përmes errësirës për te pema. Ata e shijuan frutën. Të tjerë shkuan te ndërtesa e madhe apo u mbytën në lumë ose humbën. Lamani dhe Lemueli nuk deshën ta hanin frutën. Lehi u shqetësua për ata dhe u përpoq t’i ndihmonte që t’u bindeshin urdhërimeve të Perëndisë.