ទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ
ការអញ្ជើញរបស់ខ្ញុំគឺសុំធ្វើសកម្មភាពឥឡូវនេះ ដើម្បីចាប់កន្លែងរបស់បងប្អូន ជាអ្នកដែលមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ។
នៅឆ្នាំ ១៨៣២ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានទទួលការនិមិត្តដ៏អស្ចារ្យមួយអំពីជោគវាសនាដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៃបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ។ វិវរណៈនេះនិយាយអំពីនគរស្ថានសួគ៌ទាំងបី ។ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានថ្លែងអំពី « នគរនៃសិរីល្អ » ទាំងនេះ កាលពីខែតុលាកន្លងទៅ១ ដោយកត់សម្គាល់ថា « តាមរយៈជ័យជម្នះ និងសិរីល្អនៃកូនចៀម »២ មនុស្សទាំងអស់ លើកលែងតែបុគ្គលមួយចំនួនតូច ត្រូវបានប្រោសលោះទៅក្នុងនគរមួយក្នុងចំណោមនគរទាំងនេះនៅទីបំផុត « ស្របតាមបំណងប្រាថ្នាដែលបង្ហាញតាមរយៈការជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ » ។៣ ផែនការនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះគឺជាឱកាសជាសកលមួយសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទ្រង់ទាំងអស់ មិនថាពេលណានិងទីកន្លែងណាដែលពួកគេអាចនឹងរស់នៅលើផែនដីនេះទេ ។
ខណៈដែលសិរីល្អនៃនគរដែលទាបបំផុតក្នុងចំណោមនគរទាំងបី គឺនគរទេឡេស្ទាល ក៏ « ហួសលើសពីអស់ទាំងយោបល់ » ដែរ៤សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ព្រះវរបិតាយើងគឺថា យើងនឹងជ្រើសរើស—ហើយតាមរយៈព្រះគុណនៃព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ មានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់—នគរដ៏ខ្ពស់បំផុត និងមានសិរីល្អបំផុតគឺនគរសេឡេស្ទាល ជាកន្លែងដែលយើងអាចរីករាយនឹងជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចជា « អ្នកគ្រងមរដកនៃព្រះជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទផង » ។៥ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានជំរុញយើងឲ្យ « គិតដល់សេឡេស្ទាល » ធ្វើឲ្យនគរសេឡេស្ទាលជាគោលដៅដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ហើយបន្ទាប់មក « ពិចារណាដោយប្រុងប្រយ័ត្នថា តើការសម្រេចចិត្តនីមួយៗ [ របស់យើង ] ខណៈនៅលើផែនដីនេះ នឹងនាំ [ យើង ] ទៅកន្លែងណានៅពិភពលោកបន្ទាប់ទៀត » ។៦
អស់អ្នកដែលនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាលគឺ « ពួកគេនេះហើយដែលបានទទួលទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ … ពួកគេនេះហើយ ដែលជាមនុស្សសុចរិត ដែលបានធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវដ៏ជាអ្នកកណ្ដាលនៃសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី » ។៧ បណ្ដាជននៃនគរទីពីរ ឬនគរទេរេស្ទ្រាល ត្រូវបានពិពណ៌នាថាល្អខ្លាំងណាស់ រួមទាំង « មនុស្សមានកិត្តិយសនៅលើផែនដី ដែលខ្វាក់ដោយសារឧបាយកលនៃមនុស្ស »។ ចរិតលក្ខណៈកំណត់ចម្បងរបស់ពួកគេ គឺថាពួកគេ « ពុំក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » ទេ ។៨ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកអ្នកដែលស្ថិតនៅក្នុងនគរដែលទាបជាង គឺនគរទេឡេស្ទាល ជាអ្នកដែល « ពុំបានទទួលដំណឹងល្អ ឬទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » ឡើយ ។៩
សូមកត់សម្គាល់ថា លក្ខណៈញែកដាច់សម្រាប់បណ្ដាជននៃនគរនីមួយៗ គឺទាក់ទងទៅនឹង « ទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » ដែលមានតាំងពី (១) ការលះបង់អស់ពីចិត្ត រហូតដល់ (២) គ្មានភាពក្លាហាន ហើយ (៣) វបដិសេធដាច់ខាតតែម្ដង ។ អនាគតដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់មនុស្សម្នាក់គឺផ្អែកលើប្រតិកម្មរបស់គាត់ចំពោះទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវនោះឯង ។
I.
តើអ្វីទៅជាទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ?
វាគឺជាសាក្សីពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រាដ៏ទេវភាពនៃព្រះ ជាព្រះមែស៊ី និងព្រះប្រោសលោះ ។ វាជាទីបន្ទាល់របស់យ៉ូហានដែលថា ព្រះយេស៊ូវនៅជាមួយព្រះតាំងពីដើមដំបូង ហើយថាទ្រង់ជាអង្គបង្កបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ហើយថា « នៅក្នុងទ្រង់មានដំណឹងល្អ ហើយដំណឹងល្អគឺជាជីវិត ហើយជីវិតនោះគឺជាពន្លឺនៃមនុស្សលោក » ។១០ វាគឺជា « ទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវកនិងព្យាការី … ថាទ្រង់បានសុគត បានបញ្ចុះ ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងម្តងទៀតនៅថ្ងៃទីបី ហើយបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ » ។១១ វាគឺជាចំណេះដឹងថា « គ្មាននាមឯណាផ្សេងទៀតទេ ដែលអាចនាំមកនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះ » ។១២ វាគឺជា « ទីបន្ទាល់ចុងក្រោយបង្អស់ » ដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានផ្ដល់ឲ្យ « ថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ ! … ថាទ្រង់គឺជាបុត្រាបង្កើតតែមួយនៃព្រះវរបិតា—ថាដោយសារព្រះអង្គ និងតាមរយៈព្រះអង្គ ហើយពីព្រះអង្គ នោះពិភពលោក ទាំងឡាយមានឡើង ហើយបានបង្កើតមក ហើយបណ្ដាជននៅទីនោះគឺជាបុត្រាបុត្រីបង្កើតចំពោះព្រះ » ។១៣
II.
ក្រៅពីទីបន្ទាល់នេះគឺជាសំណួរថា ៖ តើយើងធ្វើអ្វីខ្លះអំពីទីបន្ទាល់នោះ ?
អ្នកទទួលមរតកនៃនគរសេឡេស្ទាល « ទទួល » ទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវក្នុងន័យពេញលេញបំផុត ដោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងការយកឈ្នះដោយសេចក្ដីជំនឿ ។១៤ គោលការណ៍ និងសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគ្រប់គ្រងលើអាទិភាព និងជម្រើសរបស់ពួកគេ ។ ទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគឺបង្ហាញឲ្យឃើញនៅក្នុងអ្វីដែលពួកគេមាន និងអ្វីដែលពួកគេកំពុងប្រែក្លាយ ។ ការជំរុញទឹកចិត្តរបស់ពួកគេគឺជាសេចក្ដីសប្បុរស ជា « សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។១៥ ការផ្តោតរបស់ពួកគេគឺទៅលើការស្វែងរក « ខ្នាតកម្ពស់នៃសេចក្តីពោរពេញផងព្រះគ្រីស្ទ » ។១៦
យ៉ាងហោចណាស់ មានអ្នកខ្លះដែលនឹងនៅក្នុងនគរទេរេសទ្រាលក៏ទទួលយកទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវដែរ ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានសម្គាល់ដោយអ្វីដែលពួកគេ មិន បានធ្វើអ្វីអំពីទីបន្ទាល់នោះ ។ ការគ្មានភាពក្លាហានជាសាក្សីអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះប្រាប់ពីកម្រិតនៃស្មារតីស្ពឹកស្រពន់ ឬភាពមិនអើពើ—គឺ « ស្ទើរៗ »១៧—ជាឧទាហរណ៍ គឺផ្ទុយពីប្រជាជនអាំម៉ូនក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនដែល « ត្រូវបានញែកចេញ ដោយព្រោះគេមានចិត្តឧស្សាហ៍ដល់ព្រះ » ។១៨
បណ្ដាជននៃនគរទេឡេស្ទាលជាអ្នកដែលបដិសេធទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ព្រមជាមួយដំណឹងល្អ សេចក្ដីសញ្ញា និងព្យាការីរបស់ទ្រង់ផង ។ ពួកគេត្រូវបានពិពណ៌នាដោយអ័ប៊ីណាដៃថា « បានធ្វើតាមចំណង់ និងការប៉ងប្រាថ្នាខាងរូបកាយរបស់គេផ្ទាល់ ដោយពុំដែលអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលដែលព្រះពាហុដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា លូកមករកគេ ដ្បិតព្រះពាហុដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណាបានលូកមករកគេ តែគេពុំចង់បានឡើយ » ។១៩
III.
តើភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវមានន័យដូចម្តេច ?
មានលទ្ធភាពមួយចំនួនដែលអាចពិចារណាក្នុងការឆ្លើយសំណួរនេះ ។ ខ្ញុំនឹងលើកឡើងពីរបីចំណុច ។ ការមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ រួមមានទាំងការចិញ្ចឹមបីបាច់ និងការពង្រឹងទីបន្ទាល់នោះយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ សិស្សពិតប្រាកដ យកចិត្ត ទុកដាក់នឹងរឿងតូចតាចដែលគាំទ្រ និងពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវ ដូចជាការអធិស្ឋាន ការសិក្សាពីព្រះគម្ពីរ ការគោរពថ្ងៃឈប់សម្រាក ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ការប្រែចិត្ត ការងារបម្រើ និងការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ប្រធាន ណិលសុន រំឭកយើងថា « ដោយល្បឿនដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចនេះ បើមិនបីបាច់ទីបន្ទាល់ ‹ ដោយព្រះបន្ទូលដ៏ល្អនៃព្រះ › ជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ [ មរ៉ូណៃ ៦:៤ ] វាអាចវិនាសបាន ។ ដូច្នេះ … យើងត្រូវការបទពិសោធន៍នៃការថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ និងការសិក្សាដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ » ។ លោកបានបន្តទៀតថា « ខ្ញុំសូមអង្វរបងប្អូនទុកឲ្យព្រះឈ្នះនៅក្នុងជីវិតបងប្អូន ។ សូមថ្វាយពេលវេលារបស់បងប្អូនទៅទ្រង់ឲ្យបានសមរម្យ ។ កាលបងប្អូនធ្វើដូច្នោះ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់សន្ទុះវិជ្ជមានខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន » ។២០
ការមានភាពក្លាហានក៏បានបង្ហាញពីការបើកចំហ ជាសាធារណៈអំពីការធ្វើជាសាក្សីរបស់មនុស្សម្នាក់ផងដែរ ។ នៅក្នុងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងបញ្ជាក់ពីឆន្ទៈរបស់យើងដើម្បី « ឈរជាសាក្សីដល់ព្រះនៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់សេចក្ដី និងគ្រប់ទីកន្លែង ដែល [ យើង ] រាល់គ្នាបាននៅ រហូតដល់ពេលស្លាប់ » ។២១ ជាពិសេស នៅរដូវបុណ្យអ៊ីស្ទើរនេះ យើងប្រកាសដោយអំណរ ជាសាធារណៈ និងដោយមិនសំចៃទុកនូវសាក្សីរបស់យើង អំពីព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។
ទិដ្ឋភាពមួយនៃការមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ គឺការស្តាប់តាមពួកសារទូតរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះមិនបង្ខំយើងឲ្យចូលទៅក្នុងផ្លូវដ៏ល្អប្រសើរ គឺផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញានោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់បង្គាប់ពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ឲ្យប្រាប់យើងឲ្យបានដឹងយ៉ាងពេញលេញពីលទ្ធផលនៃជម្រើសរបស់យើង ។ ហើយវាមិនមែនសម្រាប់តែសមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់នោះទេ ។ តាមរយៈពួកព្យាការី និងសាវករបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានអង្វរដោយក្ដីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកឲ្យស្តាប់តាមសេចក្ដីពិតដែលនឹងធ្វើឲ្យពួកគេមានសេរីភាព២២ ដែលនឹងការពារពួកគេរួចពីទុក្ខលំបាកដែលមិនចាំបាច់ ហើយនាំឲ្យពួកគេមានអំណរជានិច្ច ។
ការមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវមានន័យថា ជាការលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកដទៃ ទាំងតាមពាក្យសម្ដី និងគំរូ ឲ្យមានភាពក្លាហានដូចគ្នានេះដែរ ជាពិសេសចំពោះអ្នកនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារយើងផ្ទាល់ ។ អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាកស្វែល ធ្លាប់បានថ្លែងទៅកាន់ « សមាជិក ‹ ដ៏មានកិត្តិយស › [ នៃសាសនាចក្រ ] ដែលអណ្តែតខ្លួនតែនៅលើផ្ទៃខាងលើ ពុំព្រម ជ្រមុជខ្លួនក្នុង ភាពជាសិស្ស ឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ ហើយជាអ្នកដែលចូលរួមធម្មតាៗ ជាជាង ‹ ឧស្សាហ៍ក្នុងការចូលរួម › [ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៧៥៥៨:២៧ ]២៣ដោយកត់សម្គាល់ថា មនុស្សទាំងអស់មានសេរីភាពក្នុងការជ្រើសរើស អែលឌើរ ម៉ាកស្វែល បានទួញសោកថា ៖« ជាអកុសល ទោះជាយ៉ាងណា នៅពេលដែលអ្នកខ្លះជ្រើសរើសយកភាពខ្ជិលច្រអូស នោះពួកគេពុំមែនកំពុងជ្រើសរើស សម្រាប់តែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ តែសម្រាប់ជំនាន់ក្រោយៗទៀតផងដែរ ។ ការប្រើប្រាស់ភាសាមិនច្បាស់បន្ដិចបន្ដួច របស់ឪពុកម្ដាយអាចនាំឲ្យមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងចំពោះកូនៗរបស់ពួកគេ ! មនុស្សជំនាន់មុន នៅក្នុងគ្រួសារអាចបានគិតដល់ការឧទ្ទិសថ្វាយ ខណៈមនុស្សមួយចំនួននៅជំនាន់បច្ចុប្បន្នបង្ហាញពីការមិនយល់ច្បាស់ ។ ជាការណ៍គួរឲ្យសោកស្ដាយ នៅក្នុងជំនាន់ក្រោយទៀត មនុស្សមួយចំនួនអាចរើសយកការទាស់ទែងគ្នាដោយសារវាត្រូវច្រេះស៊ីខ្លាំង » ។២៤
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ អែលឌើរ ចន អេច ហ្គ្រូប៊ើក បានប្រាប់ពីដំណើររឿងរបស់គ្រួសារវ័យក្មេងមួយ ដែលរស់នៅក្នុងសាខាតូចមួយក្នុងរដ្ឋហាវ៉ៃ នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩០០ ។ ពួកគេបានក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រអស់រយៈពេលប្រហែលពីរឆ្នាំ នៅពេលកូនស្រីម្នាក់របស់ពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺដោយជំងឺដែលមិនដឹងរោគសញ្ញាមួយ ហើយត្រូវដេកនៅមន្ទីរពេទ្យ ។ នាថ្ងៃអាទិត្យមួយនៅព្រះវិហារ ឪពុក និងកូនប្រុស គាត់បានរៀបចំពិធីសាក្រាម៉ង់ដូចសព្វមួយដង ប៉ុន្តែកាលដែលឪពុកវ័យក្មេងរូបនោះបានលុតជង្គង់ដើម្បីប្រសិទ្ធពរដល់នំប៉័ង នោះប្រធានសាខាបានដឹងភ្លាមថាជានរណានៅឯតុសាក្រាម៉ង់នោះ ក៏បានក្រោកឡើងភ្លាម ហើយស្រែកថា « ឈប់ ។ ប្អូនមិនអាចប៉ះសាក្រាម៉ង់នេះបានទេ ។ កូនស្រីរបស់ប្អូនមានជំងឺដែលមិនដឹងរោគសញ្ញា ។ សូមចេញទៅភ្លាម ទុកឲ្យអ្នកផ្សេងទៀតរៀបចំសាក្រាម៉ង់សារជាថ្មី ។ យើងមិនអាចឲ្យប្អូននៅទីនេះបានទេ ។ ទៅចុះ ! » ដោយស្រឡាំងកាំង ឪពុករូបនោះបានសម្លឹងមើលទៅប្រធានសាខា និងក្រុមជំនុំ ទាំងទទួលអារម្មណ៏ថប់ព្រួយ និងភាពអាម៉ាស់យ៉ាងខ្លាំងពីមនុស្សទាំងអស់ ក៏បានធ្វើសញ្ញាទៅគ្រួសារគាត់ ហើយពួកគេបានចាកចេញពីរោងជំនុំដោយស្ងៀមស្ងាត់ម្ដងម្នាក់ៗ ។
ពួកគេពុំនិយាយអ្វីឡើយ ដោយទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោន គ្រួសារនោះបានដើរតាមផ្លូវទៅផ្ទះតូចរបស់ពួកគេវិញ ។ នៅទីនោះ ពួកគេអង្គុយជារង្វង់ ហើយឪពុកបាននិយាយថា « សូមស្ងាត់រហូតដល់ប៉ាត្រៀមខ្លួននិយាយបាន » ។ កូនប្រុសតូចឆ្ងល់ថាតើពួកគេនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីសងសឹកចំពោះភាពអាម៉ាស់ដែលពួកគេបានទទួលនោះ ៖ តើពួកគេនឹងសម្លាប់ជ្រូករបស់ប្រធានសាខា ឬដុតផ្ទះរបស់គាត់ ឬក៏ចូលរួមជាមួយព្រះវិហារមួយទៀត ? ប្រាំ ដប់ ដប់ប្រាំ ម្ភៃប្រាំនាទីបានកន្លងផុតទៅដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។
កណ្ដាប់ដៃដែលពេញដោយកំហឹងរបស់ឪពុកបានចាប់ផ្តើមរលា ហើយទឹកភ្នែកចាប់ផ្ដើមរលីងរលោង ។ ម្ដាយចាប់ផ្តើមយំ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានកូនម្នាក់ៗបានយំខ្សឹកខ្សួល ។ ឪពុកបែរទៅភរិយាគាត់ ហើយនិយាយថា « បងស្រឡាញ់អូន » រួចមកនិយាយពាក្យទាំងនោះឡើងវិញទៅកាន់កូនម្នាក់ៗរបស់ពួកគាត់ ។ « ប៉ាស្រឡាញ់កូនទាំងអស់គ្នា ហើយប៉ាចង់ឲ្យយើងនៅជាមួយគ្នាជារៀងរហូតជាគ្រួសារមួយ ។ ហើយវិធីតែមួយគត់ ដែលអាចធ្វើបាន គឺយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវធ្វើជាសមាជិកដ៏ល្អនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយផ្សារភ្ជាប់ដោយបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នេះពុំមែនជាសាសនាចក្ររបស់ប្រធានសាខាទេ ។ វាគឺជាសាសនាចក្រនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ យើងនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យបុរស ឬការឈឺចាប់ ឬការអាម៉ាស់ ឬភាពឆ្មើងឆ្មៃណាមករារាំងយើងពីការនៅជាមួយគ្នាជារៀងរហូតឡើយ ។ ថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ យើងនឹងត្រឡប់ទៅព្រះវិហារវិញ ។ យើងនឹងអង្គុយតែយើង រហូតដល់យើងដឹងពីជំងឺកូនស្រីយើង ប៉ុន្តែយើងនឹងត្រឡប់ទៅវិញ » ។
ពួកគេពិតជាបានត្រឡប់ទៅព្រះវិហារវិញមែន កូនស្រីរបស់ពួកគេបានជាសះស្បើយ ហើយគ្រួសារពួកគេបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ឡាអ៊ីអេ ហាវ៉ៃ នៅពេលដែលព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះសាងសង់រួចរាល់ ។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រលឹងជាង ១០០ នាក់ បានហៅឪពុក លោកតា និងលោកតាទួតរបស់ពួកគេថា មានពរ ព្រោះគាត់ផ្ដោតលើភាពអស់កល្បជានិច្ច ។២៥
ទិដ្ឋភាពចុងក្រោយនៃការមានភាពក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលខ្ញុំនឹងលើកឡើង គឺការស្វែងរកភាពបរិសុទ្ធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអង្គប្រោសលោះដ៏សំខាន់របស់យើង២៦ ហើយទ្រង់អង្វរថា « ចូរប្រែចិត្តចុះ ឱអ្នករាល់គ្នានៅចុងផែនដីអើយ ហើយចូរមករកយើង ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយនូវនាមយើងចុះ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នា អាចបានញែកចេញបរិសុទ្ធ ដោយការទទួលនូវព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នា អាចឈរដោយគ្មានទោសនៅចំពោះយើងនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ » ។២៧
ព្យាការីមរមនពិពណ៌នាអំពីពួកបរិសុទ្ធមួយក្រុម ដែលបានខិតខំព្យាយាមតាមរបៀបនេះ ទោះបីជា « ត្រូវលុយកាត់សេចក្ដីទុក្ខវេទនាជាច្រើន » ក្ដី២៨
« ទោះជាយ៉ាងណាគង់តែពួកគេបានតមអាហារ ហើយបានអធិស្ឋានជាញឹកញាប់ដែរ ហើយបានមុតមាំខ្លាំងឡើងៗនៅក្នុងភាពរាបសារបស់គេ ហើយបានរឹងប៉ឹងឡើងៗនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ នាំឲ្យចិត្តគេបានពោរពេញទៅដោយអំណរ និងការលួងលោមចិត្ត មែនហើយ គឺរហូតដល់ធ្វើឲ្យចិត្តគេបរិសុទ្ធ ហើយញែកចិត្តគេចេញជាបរិសុទ្ធ រីឯការញែកចិត្តចេញបរិសុទ្ធបានមក ដោយសារពួកគេបានថ្វាយចិត្តដល់ព្រះ » ។២៩ គឺជាការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនៃដួងចិត្តនេះ—ដែលបន្ទន់ដួងចិត្តយើងទៅតាមព្រះ ហើយបានកើតឡើងវិញខាងវិញ្ញាណតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ—ដែលយើងស្វែងរក ។៣០
ការអញ្ជើញរបស់ខ្ញុំគឺសុំធ្វើសកម្មភាពឥឡូវនេះ ដើម្បីចាប់កន្លែងរបស់បងប្អូន ជាអ្នកដែលមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ។ នៅពេលត្រូវការការប្រែចិត្ដ ចូរ « កុំបង្អង់នូវពេលវេលាចំពោះការប្រែចិត្ត » ឡើយ៣១ ក្រែងលោ « វេលាដែលអ្នករាល់គ្នាមិនគិត នោះរដូវក្ដៅនឹងកន្លង ហើយរដូវច្រូតកាត់បានផុតទៅ ហើយព្រលឹងរបស់អ្នករាល់គ្នាមិនទាន់បានសង្គ្រោះឡើយ » ។៣២ ចូរខ្នះខ្នែងក្នុងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់បងប្អូនជាមួយព្រះ ។ ចូរកុំ « អាក់អន់ចិត្ត [ ដោយសារ ] ភាពតឹងរឹងនៃព្រះបន្ទូល » ឡើយ ។៣៣ ចូរ « ចងចាំថា គួរតែរក្សាឈ្មោះ [ នៃព្រះគ្រីស្ទ ] នេះ ចារិកនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកជានិច្ច …ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា[ អាច ]ឮ ហើយស្គាល់ សំឡេងដែលនឹងហៅអ្នករាល់គ្នា ព្រមទាំង ឈ្មោះដែលទ្រង់នឹងហៅអ្នកដែរ » ។៣៤ ហើយនៅទីបំផុត « តាំងវានៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ដើម្បីអ្នកនឹងធ្វើនូវរឿងទាំងឡាយដែល [ ព្រះយេស៊ូវ ] នឹងបង្រៀន ហើយបញ្ជាដល់អ្នក » ។៣៥
ព្រះវរបិតាយើងមានព្រះទ័យចង់ឲ្យបុត្ររបស់ទ្រង់ទាំងអស់ រីករាយនឹងជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមួយទ្រង់នៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាលរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខ បានសុគត ហើយបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដើម្បីធ្វើឲ្យវាអាចកើតមានឡើង ។ ទ្រង់ « បានយាងឡើងទៅឯស្ថានសួគ៌ ហើយបានគង់នៅខាងស្ដាំនៃព្រះ ដើម្បីសូមដល់ព្រះវរបិតានូវសិទ្ធិនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះកូនចៅមនុស្សលោក » ។៣៦ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា យើងទាំងអស់គ្នាអាចនឹងទទួលបានពរ ឲ្យមានទីបន្ទាល់ដ៏សន្ធោសន្ធៅអំពីព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ចូររីករាយ និងមានភាពក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់នោះ ហើយរីករាយនឹងផលនៃព្រះគុណរបស់ទ្រង់ក្នុងជីវិតយើងជាបន្តបន្ទាប់ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។