Ipadayon ang Pagpailub

Ang paghulat malisud. Ang mga bata nasayud niini, ug ingon man usab ang mga hingkod. Nagpuyo kita sa kalibutan nga nagtanyag og fast food, dihadiha nga pagpadala og mensahe, naa dayon nga orihinal nga mga salida, ug dihadiha nga mga tubag sa walay hinungdan kaayo o tulugkaron nga mga pangutana. Kita dili gusto nga maghulat. Ang pipila gani saputon lang dayon kon ang ilang linya diha sa grocery mas hinay nga moirug kaysa niadtong naglibut kanila.

Ang pagpailub––ang abilidad sa pagpugong sa atong mga tinguha sulod sa panahon––mao ang bililhon ug talagsaon nga hiyas. Buot natong angkunon ang atong gusto, ug buot nato nga karon dayon. Busa, ang mao nga pailub ingon og dili makapahimuot ug, usahay malisud nga dawaton.

Bisan pa niana, kon walay pagpailub, dili kita makapahimuot sa Dios; dili kita mahimong hingpit. Sa pagkatinuod, ang pailub maoy usa ka makapaputli nga proseso nga maghashas sa panabut, magpasamot sa kalipay, magpapukos sa buluhaton, ug magtanyag og paglaum alang sa kalinaw.

Isip mga ginikanan, kita nasayud nga dili gayud maalamon ang pagpatuyang og tugot sa matag tinguha sa atong mga anak. Apan ang mga bata dili lamang maoy maamong kon palabihan sila og hatag sa diha-diha dayon nga katagbawan. Ang atong Langitnong Amahan nasayud unsa ang masabtan sa buotan nga mga ginikanan sa paglabay sa panahon: kon ang mga bata motubo man ugaling sa pagkahingkod ug moabut sa ilang potensyal, kinahanglan gayud nga makat-on sila sa paghulat.

Sa dihang nag-edad ako og 10 anyos, ang akong pamilya nahimong mga langyaw sa bag-ong yuta. Kanunay akong buotan nga estudyante sa eskwelahan––ingon niana, hangtud nga kami miabut sa West Germany. Didto, ang akong kasinatian sa edukasyon lahi ra gayud kaayo. Ang geography nga among gitun-an sa akong eskwelahan bag-o alang kanako. Ang kasaysayan nga among gitun-an hilabihan usab ka lahi. Kaniadto, nagkat-on ako og Russian isip ikaduhang pinulongan; karon, Iningles na. Lisud kini alang kanako. Sa pagkatinuod, dihay mga higayon nga nagtuo ako nga ang akong dila dili alang sa pagsulti og Iningles.

Tungod kay daghan kaayong kurikulum nga bag-o ug dili pamilyar kanako, naulahi ako. Sa unang higayon sa akong kinabuhi, nagsugod ako sa paghunahuna nga tingali dili gayud kaayo ko maayo sa pag-eskwela.

Maayo gani kay aduna akoy magtutudlo kinsa mitudlo kanako nga magmapailubon. Iya akong gitudloan nga ang malungtaron ug makanunayon nga buhat––mapadayunon nga pagpailub––makatabang kanako sa pagkat-on.

Sa paglabay sa panahon ang malisud nga mga subject nahimong mas klaro––bisan gani ang Iningles. Sa hinayhinay misugod na ako sa pagkamatngon nga kon makanunayon akong magpraktis sa akong kaugalingon, makakat-on ra ako. Wala kini moabut nga diha dayon, kondili uban sa pailub, miabut ra gayud.

Tungod niana nga kasinatian, nakat-on ako nga ang pagpailub maoy labaw pa kay sa paghulat lamang sa butang nga mahitabo––ang pailub nagkinahanglan sa aktibo nga pagtrabaho paingon sa takus nga mga tumong ug dili mawad-an sa paglaum kon ang mga resulta dili moabut diha-diha dayon o sa walay pagpaningkamot.

Adunay importante nga konsepto niini: ang pailub dili ang pagkawalay pagtagad, ni kini kapakyas sa pagbuhat tungod sa atong mga kahadlok. Ang pailub nagkahulugan nga aktibong maghulat ug maglahutay. Nagkahulugan kini nga magpabilin uban sa usa ka butang ug sa pagbuhat sa tanan kutob sa atong mahimo–– motrabaho, molaum, ug mogamit sa hugot nga pagtuo; paglahutay sa kalisud uban sa determinasyon, bisan kon ang mga tinguha sa atong mga kasingkasing nalangan. Ang pailub dili lamang ang paglahutay; kondili paglahutay og maayo!

Ang pagka-dili mapailubon, sa laing bahin, usa ka tilimad-on sa pagkahakog. Kini usa ka kinaiya sa pagka maako-akohon. Naggikan kini sa hilabihan ka komon nga kahimtang sa sakit nga gitawag og “pinaka-importante nga butang sa tibuok kalibutan”, diin nagdani sa mga tawo sa pagtuo nga ang kalibutan nagtuyok libut kanila ug ang uban mga tigsuporta lamang nga bahin sa dakong entablado sa pagkamortal diin sila lamang ang dunay pinakaimportante nga papel.

Unsa ka lahi kini, akong minahal nga mga kaigsoonan, gikan sa sumbanan nga gihan-ay sa Ginoo alang kanato isip mga naghupot sa priesthood.

Isip mga naghupot sa priesthood ug isip mga representante sa Ginoo nga si Jesukristo kinahanglan gayud nga kita moserbisyo sa uban sa paagi nga nahiuyon sa Iyang ehemplo. Adunay usa ka rason nga hapit ang matag leksyon sa pagkapangulo sa priesthood diha sa kaulahian modangat sa ika-121 nga seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad. Diha sa pipila ka mga bersikulo, ang Ginoo naghatag og usa ka master course sa pagkapangulo sa priesthood. “Walay gahum o impluwensya nga makahimo o angay gayud nga magpadayon pinaagi sa hiyas sa pagkapari, gawas lamang sa pagdani, sa pagkamainantuson, sa kalumo ug kaaghup, ug sa tiunay nga paghigugma.”²

Ang mga hiyasnong kinaiya ug mga pagbansay nga gihulagway niini nga mga bersikulo mao ang mga pundasyon sa diosnon nga pailub ug dili magkabulag nga sumpay sa epektibo nga priesthood ug patriyarkal nga pagserbisyo. Kini nga mga kinaiya makahatag kaninyo og kalig-on ug kaalam sa pagpalambo sa inyong balaan nga mga calling, sa pagsangyaw sa ebanghelyo, sa pagpakigdait sa mga miyembro sa korum, ug sa paghatag sa pinaka-importante nga serbisyo sa priesthood—nga sa pagkatinuod mao ang mahigugmaong pag-alagad sa sulod sa inyong kaugalingon mga panimalay.

Hinumduman nato kanunay nga usa sa mga rason nga ang Dios mitugyan sa priesthood ngari kanato, mao ang pagtabang kanato nga maandam alang sa mahangturon nga mga panalangin pinaagi sa paghashas sa atong pagkatawo pinaagi sa pailub nga gikinahanglan sa priesthood nga pagserbisyo.

Ingon nga ang Ginoo mapailubon kanato, magmapailubon kita uban niadtong atong giserbisyuhan. Sabta nga sila, sama kanato, dili mga hingpit. Sila, sama kanato makahimo og mga sayop. Sila, sama kanato, gusto nga maghunahuna kabahin sa uban sa positibo nga paagi.

Ayaw gayud lung-i si bisan kinsa nga tawo. Ug kana naglakip nga dili gayud nato lung-an ang atong kaugalingon.

Ako nagtuo nga ang matag usa kanato, sa usa o sa laing higayon, makaila sa sulugoon diha sa sambingay ni Kristo kinsa nakautang og kwarta sa hari ug kinsa nangamuyo sa hari, nga nag-ingon, “Senyor, angan-angana una ako.”³

Ang mga anak sa Israel naghulat og 40 ka tuig sa kamingawan sa wala pa sila makasulod sa gisaad nga yuta. Si Jacob naghulat og 7 ka dugayng mga tuig alang kang Rachel. Ang mga Judeo naghulat og 70 ka tuig sa Babelonia sa dili pa sila makapauli aron sa pagtukod og balik sa templo. Ang mga Nephite naghulat sa timaan sa pagkatawo ni Kristo, bisan pa sa pagkasayud nga kon ang timaan dili moabut, sila mamatay. Ang mga pagsulay ni Joseph Smith sa Bilanggoan sa Liberty mihimo bisan gani sa propeta sa Dios sa pagkahibulong, “Hangtud kanus-a?”⁴

Sa matag panghitabo, ang Langitnong Amahan adunay katuyoan sa panginahanglan sa Iyang mga anak nga maghulat.

Ang matag usa kanato gisultihan sa paghulat sa atong kaugalingong pamaagi. Kita maghulat alang sa mga tubag sa atong mga pag-ampo. Kita maghulat alang sa mga butang diin sa tukmang higayon mahimong magpakita nga husto kaayo ug maayo kaayo alang kanato diin kita maglisud sa paghunahuna kon ngano nga ang Langitnong Amahan molangan sa tubag.

Nahinumdom ako sa dihang nangandam ako nga bansayon isip usa ka fighter pilot. Migahin kami og dugay kaayo nga panahon sa among pasiuna nga military training sa pisikal nga pagbansay. Sa gihapon wala ako sa tinud-anay makasiguro kon ngano nga ang walay katapusan nga pagdagan gikonsiderar nga ingon niana ka mahinungdanon nga bahin sa pagpangandam sa pagkahimong usa ka piloto. Bisan pa niana, kami mibalikbalik og dagan midagan pa og mas daghan.

Samtang ako nagdagan nakamatikud og usa ka butang nga, sa prangka nga pagkasulti, misamok kanako. Kanunay ako nga maapsan sa mga tawo kinsa motabako, moinom, ug nagbuhat sa tanang butang nga supak sa ebanghelyo ug ilabi na gayud sa Pulong sa Kaalam.

Nahinumdom ako nga naghunahuna, “Taym pa usa! Dili ba unta nga makadagan ako ug dili maluya?” Apan na-luya ako, ug naapsan ako sa mga tawo kinsa piho nga wala magsunod sa Pulong sa Kaalam. Akong itug-an, nga nakasamok kini kanako niadtong higayuna. Nangutana ko sa kaugalingon, “ang saad tinuod ba o dili?

Ang tubag wala moabut dayon. Apan sa kaulahian akong nakat-unan nga ang mga saad sa Dios dili kanunay nga matuman dayon o sa paagi nga atong gilauman; kini moabut sa Iyang panahon ug sa Iyang mga pamaagi. Paglabay sa mga tuig akong makita ang klaro nga ebidensya sa temporal nga mga panalangin nga madawat niadtong kinsa nagsunod sa Pulong sa Kaalam––agig dugang sa espirituhanon nga mga panalangin nga moabut dayon tungod sa pagkamasulundon sa bisan unsang mga balaod sa Dios. Sa paghinumdom, ako nakasiguro nga ang mga saad sa Ginoo, kon tingali dili kanunay nga dali, sa kanunay sigurado.

Si Brigham Young nagtudlo nga kon adunay mga butang nga motunga diin dili niya masabtan kaayo, siya mag-ampo sa Ginoo, “Hatagi ako og pailub sa paghulat hangtud makasabut ako niini sa akong kaugalingon.”⁵ Ug unya si Brigham magpadayon sa pag-ampo hangtud nga iya kining masabtan.

Kinahanglan gayud nga kita makat-on nga sa plano sa Ginoo, ang atong panabut moabut “pagtulun-an ngadto sa lain nga pagtulun-an.”⁶ Sa laktud nga pagkasulti, ang kahibalo ug panabut madawat pinaagi sa pagkamapailubon.

Sa kasagaran tungod sa atong kahimtang karon diin ang atong abilidad sa pagsabut limitado nga masabtan lamang pinaagi sa pagtan-aw og balik niini gikan sa mga kahimtang sa atong umaabut nga kasinatian. Sa kasagaran dili nato makita ang kamot sa Ginoo sa atong mga kinabuhi hangtud nga nakalabay na og dugay ang mga pagsulay. Sa kasagaran ang pinaka-malisud nga mga panahon sa atong kinabuhi mao ang mahinungdanon nga itutukod nga mga bato nga nagporma og pundasyon sa atong kinaiya ug mohatag og agianan sa umaabut nga kahigayunan, panabut, ug kalipay.

Ang pailub usa ka diosnon nga kinaiya nga makaayo sa mga kalag, moabli sa mga bahandi sa kahibalo ug panabut, ug mopausab sa ordinaryo nga mga lalaki ug mga babaye ngadto sa pagka-santos ug pagka-anghel. Ang pailub maoy tinuod nga bunga sa Espiritu.

Ang pailub nagpasabut nga magpabilin uban sa usa ka butang hangtud sa katapusan. Kini nagpasabut og paglangan sa diha-diha nga katagbawan alang sa umaabut nga mga panalangin. Kini nagpasabut og pagpugong sa kasuko, ug pagpugong sa dili mabination nga pulong. Kini nagpasabut nga mobatok sa dautan, bisan kon ang kadautan nagpakita nga naghimo sa uban nga maadunahan.

Ang pailub nagpasabut sa pagdawat niana nga dili mausab ug pag-atubang niini uban sa kaisug, kalumo, ug hugot nga pagtuo. Kini nagpasabut sa pagka “mauyunon sa pagdawat sa tanang mga butang diin ang Ginoo makakita nga angay ipahamtang ngari [kanato], bisan ingon sa usa ka bata nga motugyan sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang amahan.”⁸ Sa kaulahian, ang pailub nagpasabut nga pagka “hugot ug makanunayon, ug dili matarug sa paghupot sa mga sugo sa Ginoo”⁹ matag oras sa matag adlaw, bisan kon lisud kini nga buhaton. Diha sa mga pulong ni Juan nga Tigpadayag, “Ania niini ang agda alang sa pagkamainantuson sa mga santos: sa mga nanagbantay sa mga sugo sa Dios, ug sa … hugot nga pagtuo [kang] Jesus.”¹⁰

Ang pailub usa ka proseso sa pagkahingpit. Ang Manluluwas sa Iyang kaugalingon miingon nga pinaagi sa inyong kamainantuson, mapatunhay ninyo ang inyong mga kinabuhi.¹¹ O, sa paggamit sa laing hubad sa teksto nga Greek, sa inyong pagkamapailubon inyong hingpit nga nakontrolar ang inyong mga kalag.¹² Ang pailub nagpasabut sa pagsunod sa hugot nga pagtuo, nasayud nga usahay pinaagi sa paghulat motubo kita sa hilabihan kaysa pagdawat. Tinuod kini sa panahon sa Manluluwas. Tinuod usab kini sa atong panahon, kay kita gisugo niining katapusang mga adlaw sa “padayon diha sa pagkamapailubon hangtud nga kamo mahingpit.”¹³

Sa paghashas sa mga pulong sa karaang Salmista, kon kita maghulat sa mapailubon nga paagi sa Ginoo, Siya maminaw kanato. Siya maminaw sa atong mga pag-ampo. Siya mohaw-as kanato sa makalilisang nga gahong ug ipahamutang ang atong mga tiil sa ibabaw sa solido nga bato. Mobutang siya sa akong ba-ba og alawiton nga bag-o sa atong mga ba-ba, ug kita modayeg sa atong Dios. Daghan sa atong palibut ang makakita niini, ug sila mosalig sa Ginoo.¹⁴

Akong minahal nga kaigsoonan, ang buhat sa pailub mahinungdanon niini: hupti ang mga sugo; salig sa Dios, ang atong Langitnong Amahan; alagari Siya uban sa kaaghup ug sa Kristohanong gugma; gamita ang hugot nga pagtuo ug paglaum diha sa Manluluwas; ug ayaw gayud paghunong. Ang mga leksyon nga atong nakat-unan tungod sa pagpailub mopalambo sa atong kinaiya, mobayaw sa atong mga kinabuhi, ug modugang sa atong kalipay. Makatabang kini kanato nga mahimong takus nga mga naghupot sa priesthood ug matinud-anon nga mga tinun-an sa atong Magtutudlo, nga si Jesukristo.

Akong pag-ampo nga ang pagpailub mahimong piho natong kinaiya kinsa naghupot sa priesthood sa Labawng Makagagahum nga Dios; nga kita maisugon nga mosalig sa mga saad sa Ginoo ug sa Iyang kapanahunan; nga atong buhaton ngadto sa lain uban sa pagkamapailubon ug kamapuanguron nga atong gitinguha sa atong mga kaugalingon; ug nga kita mopadayon diha sa pagpailub hangtud kita mahingpit. Sa balaan nga pangalan ni Jesukristo, amen.