“Ug Ibabaw sa mga Sulugoong Babaye Niadtong mga Adlawa Igabu-bu Ko ang Akong Espiritu”

Ang usa ka buotan nga babaye nahibalo nga wala na siyay igong panahon, kusog, o oportunidad sa pag-atiman sa tanang mga tawo o sa pagbuhat sa tanang angay nga mga butang nga gipangandoy sa iyang kasingkasing nga buhaton. Ang kinabuhi dili hilum alang sa kadaghanan sa mga babaye, ug sa matag adlaw daw gikinahanglan ang kahumanan sa minilyon ka mga butang, nga kadaghanan niini mga importante. Ang usa ka buotan nga babaye kinahanglan gayud nga kanunay nga makigbatok sa makapadani ug makalingla nga mga mensahe gikan sa daghang mga tinubdan nga moingon kaniya nga angayan siya nga hatagan og mas taas nga panahon palayo sa iyang mga responsibilidad ug nga angayan siya nga hatagan og kinabuhi nga mas hayahay ug gawasnon. Apan uban sa personal nga pinadayag, makahimo siya og prayoridad sa saktong paagi ug masaligon nga makalatas niining kinabuhia.

Ang abilidad nga mahimong sarang, makadawat, ug makalihok sa personal nga pinadayag mao lamang ang labing importante nga kahanas nga mahimong maangkon niining kinabuhia. Ang pagkahimong sarang alang sa Espiritu sa Ginoo nagsugod sa usa ka tinguha alang niana nga Espiritu ug nagpakita og piho nga ang-ang sa katakus. Ang pagsunod sa mga sugo, paghinulsol, ug pagbag-o sa mga pakigsaad nga gihimo atol sa bunyag nagdala ngadto sa panalangin sa pagbaton kanunay sa Espiritu sa Ginoo uban kanato.² Ang paghimo ug pagtuman sa mga pakigsaad sa templo nagdugang usab og espirituhanon nga kalig-on ug gahum ngadto sa kinabuhi sa usa ka babaye. Daghang mga tubag sa lisud nga mga pangutana ang makit-an pinaagi sa pagbasa sa mga kasulatan tungod kay ang mga kasulatan mao ang katabang sa pinadayag.³ Ang panabut nga makita diha sa kasulatan matigum sa katapusan, busa mahinungdanon nga mogahin og pipila ka oras sa mga kasulatan matag adlaw. Ang matag adlaw nga pag-ampo mahinungdanon usab aron sa pagbaton sa Espiritu sa Ginoo uban kanato.⁴ Kadtong kinsa tinuoray nga nagtinguha og panabang pinaagi sa pag-ampo ug pagtuon sa kasulatan kasagaran adunay tupad nga papel ug lapis aron isulat ang mga pangutana ug irekord ang mga pagbati ug mga ideya.

Ang pinadayag mahimong moabut matag oras ug matag gutlo samtang kita nagbuhat sa sakto nga mga butang. Kon ang kababayen-an nag-amuma sama sa pag-amuma ni Kristo, ang gahum ug kalinaw mahimong mokunsad aron sa paggiya sa higayon nga ang tabang gikinahanglan. Sama pananglitan, ang mga inahan mahimong mobati sa tabang gikan sa Espiritu bisan kon gikapoy, ang saba nga mga anak misiyagit aron tagdon, apan mapalayo sila sa Espiritu kon masuko na sila sa ilang mga anak. Ang pagkaanaa sa sakto nga mga dapit ang nagtugot kanato nga madawat ang paggiya. Nagkinahanglan kini og usa ka mahunahunaon nga paningkamot aron mawala ang mga makabalda, apan ang pagbaton sa Espiritu sa pinadayag nakapahimo niining posible nga mopatigbabaw sa mga oposisyon ug mopadayon diha sa hugot nga pagtuo lahus sa lisud nga mga adlaw ug sa mahinungdanon nga naandang mga buluhaton. Ang personal nga pinadayag naghatag kanato og pagsabut kon unsay angay nga buhaton matag adlaw aron sa pagpalambo sa pagtuo ug sa personal nga pagkamatarung, paglig-on sa mga pamilya ug sa mga panimalay, ug pagpangita niadtong kinsa nanginahanglan sa atong panabang. Tungod kay ang personal nga pinadayag usa ka bag-ohonon kanunay nga tinubdan sa kalig-on, kini posibleng bation nga gilibutan sa panabang bisan atol sa gubot nga mga panahon.

Gisultihan kita nga atong ibutang ang atong pagsalig diha niana nga Espiritu nga modala kanato “sa paghimo sa makiangayon, sa paglakaw nga mapainubsanon, sa paghukom nga matinud-anon.”⁵ Gisultihan usab kita nga kini nga Espiritu mohatag og kahayag sa atong mga hunahuna, nga mopuno sa atong mga kalag og hingpit nga kalipay, ug motabang kanato nga masayud sa tanang mga butang nga kinahanglan natong buhaton.⁶ Ang gisaad nga personal nga pagpadayag moabut kon kita mangayo niini, mangandam niini, ug magpadayon diha sa hugot nga pagtuo, mosalig nga ibu-bu kini ngari kanato.

Agig dugang, ang Ginoo diha sa Iyang kaalam mihatag og Relief Society aron sa pagtabang sa Iyang mga anak nga babaye niining ulahing mga adlaw. Kon ang Relief Society molihok sa dinasig nga paagi, kini mobayaw sa mga kababayen-an ug mohaw-as gikan sa samok nga kalibutan ug ngadto sa usa ka pamaagi sa pagpuyo nga moandam kanila alang sa mga panalangin sa kinabuhing dayon. Anaa niini nga kapunongan sa ilang labing kinauyokan ang responsibilidad sa pagtabang sa mga sister sa pagpalambo sa pagtuo ug sa personal nga pagkamatarung, paglig-on sa mga pamilya ug sa mga panimalay, ug pagpangita niadtong kinsa nanginahanglan sa atong panabang. Pinaagi sa Relief Society, ang mga sister makadawat og mga tubag sa ilang mga pangutana ug mapanalanginan pinaagi sa nahiusa nga espirituhanon nga gahum sa tanan nga mga sister. Ang Relief Society nagmatuod sa tinuod ug mahangturon nga kinaiya sa mga anak nga babaye sa Dios. Kini usa ka sagrado nga pagsalig, usa ka magiyahon nga kahayag, ug usa ka sistema sa pag-atiman nga nagtudlo ug nagdasig sa mga kababayen-an nga magmalig-on ug dili matarug. Ang motto niini nga, “Ang gugma nga putli dili mopakyas,”⁷ gipakita sa tanan nga buotan nga mga babaye.

Kon ang usa ka batang babaye iuswag ngadto sa Relief Society o kon ang usa ka babaye nabunyagan sa Simbahan, siya mahimong kabahin sa sisterhood nga molig-on kaniya sa iyang pagpangandam alang sa kinabuhing dayon. Ang pagsulod ngadto sa Relief Society nagpakita nga ang usa ka babaye mahimong masaligan sa paghimo og usa ka mahinungdanon nga kontribusyon diha sa Simbahan. Mopadayon siya pag-uswag isip indibidwal nga dili modawat og daghang panggawas nga pasidungog o pagdayeg.

Ang ikaduha nga kinatibuk-ang presidente sa Relief Society, si Eliza R. Snow, misulti niini ngadto sa mga sister: “Gusto kita nga mamahimong hamtong nga mga babaye diha sa atong mga linihokan, dili sumala sa termino sa pulong sama sa paghukom sa kalibutan, apan tukma sa mga pakig-uban sa mga Dios ug sa mga Balaan. Diha sa usa ka naorganisar nga kapasidad kita makatabang sa usag usa dili lamang sa pagbuhat og maayo apan sa pagpalunsay sa atong kaugalingon, ug ma-diyutay man o madaghan ang moduol ug motabang sa paghimo niining mahinungdanon nga buhat, mao kadto sila nga mohupot sa mga katungdanan sa Gingharian sa Dios.… Ang mga babaye kinahanglan nga magpakababaye ug dili mga batang gagmay nga nagkinahanglan nga tagdon ug korihian sa tanang higayon. Nasayud ko nga ganahan kita nga dayegon apan kon dili nato makuha ang tanan nga pagdayeg nga sa atong hunahuna angay alang kanato, unsa may naa niana? Nasayud kita nga ang Ginoo naghatag og taas nga responsibilidad ngari kanato, ug walay usa ka pangandoy o tinguha nga gibutang sa Ginoo sa atong kasingkasing diha sa pagkamatarung nga dili matuman, ug ang pinakamaayo nga atong mahimo sa atong kaugalingon ug sa usag usa mao ang pagpalunsay ug pag-ugmad sa atong kaugalingon diha sa tanang mga butang nga maayo ug halangdon aron mahimong sarang kanato niadto nga mga responsibilidad.”⁸

Ang buotan nga mga babaye sa kanunay adunay tinguha nga masayud kon milampus ba sila. Sa kalibutan diin ang sukdanan sa kalampusan sa kasagaran nabaligtad, mahinungdanon ang pagtinguha og pagdayeg ug pamahayag gikan sa tukma nga mga tinubdan. Sa pagminubo sa lista nga makita diha sa Isangyaw ang Akong Ebanghelyo, nagbuhat kita og maayo kon atong napalambo ang mga kinaiya ni Kristo ug naningkamot sa pagsunod sa Iyang ebanghelyo uban sa kahigpit. Nagbuhat kita og maayo kon kita nagtinguha sa pagpalambo sa atong kaugalingon ug sa pagbuhat sa atong pinakamaayo. Nagbuhat kita og maayo kon kita nagpalambo sa pagtuo ug sa personal nga pagkamatarung, naglig-on sa mga pamilya ug sa mga panimalay, ug nangita niadtong kinsa nanginahanglan og panabang. Nasayud kita nga kita malampuson kon kita nagsunod aron kita mahimong sarang, makadawat, ug masayud kon unsaon sa pagsunod sa Espiritu. “Kon ato nang nabuhat ang atong pinakamaayo, mahimong makasinati gihapon kita og mga kapakyasan, pero dili kita mahingawa sa atong kaugalingon. Makabati kita og kasiguroan nga ang Ginoo nalipay kon atong mabati ang Espiritu nga naglihok pinaagi kanato.”⁹ Ang kalinaw, kalipay, ug paglaum mahatag ngadto niadtong kinsa mosukod sa kalampusan sa tukmang paagi.

Usa ka pinadayag diha sa basahon ni Joel namahayag nga sa katapusang mga adlaw, ang mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye sa Dios managna ug ang Ginoo mobu-bu sa Iyang Espiritu ngadto sa Iyang mga sulugoon ug sa Iyang mga sulugoong babaye. ¹⁰ Si Presidente Spencer W. Kimball mipalanog niini nga panagna sa dihang miingon siya:

“Ang dakong pagtubo nga moabut sa Simbahan sa katapusang mga adlaw moabut tungod kay daghang buotang mga babaye sa kalibutan (kang kinsa adunay labaw ka sensitibong pagbati nga espirituhanon) ang mapaduol sa Simbahan sa tumang kadaghan. Kini mahitabo sa kahimtang nga ang mga babaye sa Simbahan moaninaw sa pagkamatarung ug sa ilang pagkamaayo og abilidad sa pagpahayag sa ilang mga kaugalingon ug sa kahimtang nga ang mga babaye sa Simbahan makita nga talagsaon ug lahi—sa malipayong paagi—gikan sa mga babaye sa kalibutan.…

“Busa mao kana nga ang babayeng mga ehemplo sa Simbahan nga mahimong mahinungdanong kusog sa gidaghanon ug sa espirituhanong pagtubo sa Simbahan niining katapusang mga adlaw.”¹¹

Ako mohatag sa akong pagsaksi nga ang ebanghelyo ni Jesukristo tinuod. Ang Ginoo nagdepende sa Iyang mga anak nga babaye nga mobuhat sa ilang bahin aron sa paglig-on sa mga panimalay sa Zion ug sa pagtukod sa Iyang gingharian dinhi sa yuta. Samtang sila magtinguha ug mopahimong sarang alang sa personal nga pinadayag, ang Ginoo mobu-bu sa Iyang Espiritu ibabaw sa Iyang sulugoon nga mga babaye niining ulahing mga adlaw. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.