Mahimo bang Ikaw Modungan Nako sa Pag-ampo?

“Mobalik ako sulod sa pipila ka minutos,” miingon ang akong tig-abi-abi nga amahan nga Thai sa iyang pagpadulong pagawas sa atubangan nga pultahan. Sa labing minus, ako, naghunahuna nga kana mao ang iyang gisulti. Ang akong pagsabut sa pinulongan sa Thai dili gayud maayo.

Nakapuyo ako sa Thailand mga upat na ka bulan isip boluntaryo sa pagserbisyo sa komunidad, ug bisan makasulti ako sa komom nga pinulongan sa Thai, daghan pa gihapon kong kinahanglan nga makat-unan. Bag-ohay lang nga nausab ang akong area, apan ang akong bag-o nga tig-abi-abi nga pamilya nakasabut nga ako usa ka miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Gibuhat nako ang tanan sa pagpasabut sa akong mga mithi ug gani mihatag sa pamilya og usa ka Thai nga Basahon ni Mormon ug usa ka pamphlet sa Alang sa Kalig-on sa mga Kabatan-onan.

Samtang nagpaabut ako sa amahan nga akong tig-abi-abi nga mouli, milingkod ako sa salog sa sala ug misugod sa pagtuon og libro sa hugpong sa mga pulong sa Thai. Sa kalit lang, usa ka kusog nga impresyon ang miabut kanako sa pagdapit kaniya sa pag-ampo uban kanako. Nahitabo na kini nako kaniadto sa pagdapit kaniya, apan ang impresyon miabut nga hilabihan ka kusog sukad-sukad. Atol sa akong panahon sa Thailand, mipakigbahin ako sa ebanghelyo sa daghang okasyon, apan wala pa gayud ako mohangyo ni bisan kinsa sa pag-ampo uban kanako.

Ang amahan nga akong tig-abi-abi ug ako adunay maayo nga relasyon. Gani tawagon nako siya og “Papa,” ingon og naganahan siya. Mibati ako og kahinam ug dayon nakuyawan. Unsa kon siya moingon kanako og dili? Unsa kon mobati siya nga dili komportable ngari kanako hangtud sa akong nabilin nga panahon uban sa iyang pamilya? Morisgo ba ako nga maguba ang among relasyon? Sa pagpagrabe sa sitwasyon, dili ko kahibalo nga moampo og Thai. Dili gani paigo ang akong nahibaloan nga Thai sa paghangyo sa amahan nga akong tig-abi-abi sa pag-ampo, busa mihangyo ako sa akong Langitnong Amahan og tabang.

Sa wala madugay pagkahuman, nakadungog ako og kusog nga pakang samtang gisirado ang atubangan nga gate. Samtang misulod ang amahan nga akong tig-abi-abi, siya mitimbaya kanako ug mipahibalo nga siya matulog na. Nakaamgo ako nga dili nako mahimong palabyon kini nga oportunidad. Sa pagbuka nako sa akong ba-ba aron sa pagsulti, diha-diha dayon nakahibalo ako unsa ang isulti ug unsaon sa pagsulti niini sa Thai.

“Pa, sa Amerika naanad ako nga mag-ampo uban sa akong pamilya, ug gimingaw ko kaayo sa pagbuhat niana. Mahimo bang ikaw modungan nako sa pag-ampo?” Natingala ako sa iyang tubag.

“Jon,” siya mitubag, “siyempre akong buhaton. Tudloi ko kon unsaon.

Gipasabut dayon nako niya sa Thai unsa ang pag-ampo apan mihukom sa pagsulti sa akong pag-ampo sa Iningles. Nasayud ako nga ang Dios naminaw, ug ako nasayud nga ang amahan nga akong tig-abi-abi mibati sa Espiritu. Ang akong mga mata napuno sa luha samtang siya misunod sa pagtapos sa akong pag-ampo og “amen.”

Dili nako mapahayag diha sa mga pulong ang hingpit nga kalipay ug gugma nga akong gibati alang sa amahan nga akong tig-abi-abi ug sa akong Langitnong Amahan. Kadto nga kasinatian nakahatag kanako og pasalig ug midala ngadto sa mas daghang kasinatian sa pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa uban. Subo lamang, ang amahan sa pamilya nga akong tig-abi-abi wala modawat sa akong pagdapit sa pagtambong sa lokal nga branch, apan nasayud ako nga ang kahibalo nga akong gipakigbahin uban kanila makaayo kanila sa dili madugay o sa kaulahian.

Bisan tuod dili nato kanunay makita ang mga bunga sa atong mga paningkamot niini nga kinabuhi, nakakat-on ako nga ang pagtanom og mga liso sa ebanghelyo makapanalangin og dili moubos sa usa ka kinabuhi—ang imong kaugalingon. Ug sa panahon sa Ginoo, kadtong mga liso makapanalangin sa kinabuhi sa uban.