2010
Ang Kamatuoran Mopatigbabaw
Septyembre 2010


Unsaon Nako sa Pagkahibalo

Ang Kamatuoran Mopatigbabaw

Kinahanglan ba akong moserbisyo og misyon? Ang tubag nga akong nadawat lig-on kaayo.

Nagtubo ako sa usa ka aktibo nga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga pamilya sa England, ikawalo sa 10 ka mga anak. Ang among matinud-anon nga mga ginikanan mitudlo kanamo sa ebanghelyo ug mipakita og maayo nga mga ehemplo. Apan sa edad nga mga 14, anam-anam akong gilisdan sa pagtambong og sayo sa buntag nga seminary, sa pag-adto sa nagkalain-laing mga klase ug mga fireside, ug sa pagtambong og mga kalihokan sa kabatan-onan. Kadaghanan sa akong mga higala dili mga miyembro sa Simbahan ug adunay lahi kaayo nga mga sumbanan kay sa diin ako nagdako.

Misugod ako sa paghimo og dili maayong mga desisyon tungod kay ako gusto kaayo nga mahisama sa akong mga higala ug makabaton sa gitawag og kalipay nga ilang gibatunan. Sa panahon nga ako nag 15, hingpit na akong dili aktibo sa Simbahan. Samtang ako nahimong mas hingkod, ang akong kinabuhi mas misamot ka kalibutanon.

Sa sama nga higayon, bisan pa niana, misugod ako sa pagbati og usa ka butang ilawom sa akong kalag. Ang mga pangutana mahitungod sa katuyoan sa kinabuhi ug ang padulngan sa tawo misugod sa pagsulod sa akong salabutan. Ang kalibutan nga kanhiay akong nahibaloan ug gituohan nga akong gihigugma nahimo nga hilabihan kangitngit, tugnaw, ug mingaw nga dapit. Ang akong kalag wala matagbaw sa hingpit sa unsay ikatanyag sa kalibutan. Ako dihay pagbati nga kinahanglan nga ako atua sa usa ka dapit nga lahi kay sa akong lungsod nga natawhan, usa ka pagbati nga ako gigahin sa lain nga buluhaton sa akong kinabuhi.

Human sa daghan nga mga semana niini nga mga pagbati ug mga hunahuna, mihukom ako sa pag-ampo ug sa pagpangayo alang sa panabang, ang unang higayon nga ako nag-ampo sa dugay nga panahon. Mihukom ako sa paghulat hangtud sa gabii, kon ang tanan natulog na. Human sa akong pag-ampo, ako mihunahuna ug namati, apan walay nahitabo. Mipadayon ako niini nga paagi sulod sa mga semana hangtud nga nakaamgo ako: tingali ang Dios dili motubag kanako og direkta tungod lamang kay ako gipadako diha sa ebanghelyo ug sa kasubo wala gayud ako sa tininuod mihatag og bili niini.

Usa ka gabii akong giusab ang akong pamaagi. Kay sa mamugos og usa ka tubag ug magpaabut sa Ginoo sa paghatag niini diha dayon, misaad ako sa Ginoo nga kon Siya motubag, moserbisyo ako Kaniya isip usa ka misyonaryo. Sa unang higayon, nag-ampo ako nga masayud kon ang mga pagtulun-an sa Basahon ni Mormon, ni Joseph Smith, ug sa Simbahan mga tinuod ba. Gibati nako ang usa ka butang nga gamhanan kaayo apan malinawon kaayo nga nakahimo kini kanako sa paghilak.

Miadto ako sa akong bishop, kinsa mao usab ang akong kinamagulangang igsoon nga lalaki, ug mihangyo sa pagserbisyo og misyon. Ginerbiyos ako, apan ako nasayud nga tungod kay ang Ginoo mituman sa akong gipangayo Kaniya, ako kinahanglan nga motuman sa akoa. Mitulo ang mga luha diha sa nawong sa akong bishop samtang akong gisaysay ang akong kasinatian.

Unya misugod ako sa pakig-date ni Kelly, usa ka higala kinsa dili miyembro sa Simbahan. Akong gisaysay ngadto kaniya ang akong mga plano sa pagserbisyo og misyon. Nakita ni Kelly nga ako nausab ug nahibulong kon ngano. Kini midala kang Kelly nga matudloan og mga leksyon sa misyonaryo ug nagpasakop sa Simbahan, ug ako dihay oportunidad sa pagbunyag ug pagkumpirma kaniya. Niini nga higayon akong gihunahuna kon kadto nga misyonaryo nga paningkamot nakatuman ba sa akong pagserbisyo ngadto sa Ginoo. Nakigbisog ako kabahin sa akong pag-adto, ug determinado ako sa pag-ampo aron mahibalo kon ang pagbiya ni Kelly ug pagserbisyo og misyon mao ba ang hustong butang nga buhaton.

Mipili ako og usa ka dapit sa mga bungtod diha sa mga panas nga gitawag og Saddleworth Dovestones, diin dili ako madisturbo. Gidala nako ang akong paniudto, mga kasulatan, ug ang akong journal ug mipadulong ngadto, mitungas ngadto sa tumoy sa pagtanyag sa mga tinguha sa akong kasingkasing ngadto sa akong Amahan sa Langit. Samtang ako nag-ampo, naminaw ako og maayo alang sa tubag, tingali usa ka malinawon nga pagbati o usa ka kainit sa akong dughan, apan ako walay gibati.

Sa diha nga mipauli ako, namatikdan nako ang gisunod-sunod nga hinapnig nga dagkong mga bato diha sa yuta, nga mainampingong gipahiluna aron mabasa ang mga pulong “Ang Kamatuoran Mopatigbabaw.” “Katingalahan,” naghunahuna ako, apan wala nay lain. Bisan pa niana, sa diha nga akong gisultihan ang akong inahan, miingon siya sa yano, “Mao kadto ang imong tubag.”

Abi nimo, sa diha nga ang mga misyonaryo sa Santos sa Ulahing mga Adlaw unang miabut sa England niadtong 1837, gisugdan nila ang ilang mga trabaho sa Preston. Niana nga panahon ang siyudad diha taliwala sa dako kaayo nga kasaulugan sa pagmando ni Reyna Victoria. Sa diha nga ang mga misyonaryo nanganaog sa ilang karwahe, ilang nakita ang usa ka bandera sa ibabaw nagpahayag sa tataw kaayong bulawan nga mga letra “Ang Kamatuoran Mopatigbabaw.”

Kini nahimo nga labing ginamit nga hugpong sa mga pulong diha sa Simbahan ug gipakita sa lain-laing mga mantalaan. Usa ka elder, nagreport kabahin sa iyang misyon didto sa Indiana, misulat diha sa usa ka sulat nga gimantala sa Nauvoo nga Times and Seasons niadtong 1841: “Bisan og ang Ginoo nagpili sa huyang nga mga butang niini nga kalibutan sa pagsangyawsa iyang ebanghelyo, ang kamatuoran mopatigbabaw, ug mouswag.”1

Nagsalig sa Ginoo, gisumiter nako ang akong mga papeles sa misyon. Sa akong ika-21 nga adlawng natawhan, uban sa akong sulat sa adlawng natawhan, miabut ang akong call sa pagserbisyo didto sa England London South Mission. Tungod sa mga katuigan sa akong pagka-inactive, gibati ko pa gihapon ang kahuyang ug pagkakulang. Sa kaulahian lamang ako nakasabut unsa kanang nasabtan sa unang misyonaryo: ang Ginoo mahimong magpili og huyang nga mga butang niini nga kalibutan sa pagsangyaw sa Iyang ebanghelyo, apan ang kamatuoran mo patigbabaw ug mo uswag.

Miadto ako uban sa hugot nga pagtuo ngadto sa templo aron magpa-endow. Sa diha nga ako migawas sa templo, nasugatan nako ang duha ka mga misyonaryo kinsa nakaserbisyo sa akong home ward. Sa diha nga kami nag-istorya, gihulagway nako ang akong kasinatian didto sa mga panas. Ang usa sa mga elder mipahiyom og maayo ug mipasabut nga diha sa usa ka piho nga preparation day, siya ug ang iyang kauban mitungas ngadto sa mga panas ug diha sa usa ka piho nga panahon mibati og kadasig sa pagbutang og pipila ka dagkong mga bato tadlas sa kilid sa bungtod nga nagpakita og pamilyar nga hugpong sa mga pulong “Ang Kamatuoran Mopatigbabaw.”

Mga luha mitulo sa among mga nawong sa diha nga among naamgohan unsa ang nahitabo. Kadtong kinsa pamilyar sa dapit nahibalo nga adunay mga milya ug mga milya ka mga tunob taliwala sa mga panas. Gani nahitabo nga ako nagpili sa mao gayud nga dapit diin ang mga misyonaryo mibutang niadtong dagko nga mga bato. Nasayud ako diha dayon nga ang Ginoo mitubag sa akong pag-ampo diha sa mga bungtod nianang adlawa.

Mubo nga sulat

  1. Jacob Gates, Times and Seasons, Dis. 1, 1841, 621.

Paghulagway pinaagi ni Brian Call