ថ្ងៃដ៏រុងរឿងនៃ ការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាព
ដោយ អែលឌើរ អិល ថម ភែរី
នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
យើងគួរតែមានអំណរគុណយ៉ាងខ្លាំង ដែលព្រះអម្ចាស់បានស្ដារសាសនាចក្រ និងអំណាចបព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីឡើងវិញ។
សេចក្ដីពិស្ដារពី ការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ដោយ ឌែល ផារសិន
ពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកផែនដី កិច្ចការដំបូងបំផុតមួយដែលទ្រង់បានធ្វើ គឺស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីប្រាប់យើងថា ទ្រង់ « ចេញទៅឯភ្នំដើម្បីនឹងអធិស្ឋាន រួចទ្រង់អធិស្ឋានដល់ព្រះដរាបទាល់ភ្លឺ » ។ ពេលទ្រង់យាងចុះមកនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ទ្រង់បានហៅពួកសិស្សមកជុំគ្នា ។ « ក៏រើសយក ១២ នាក់ ដែលទ្រង់ហៅថាសាវក » ( លូកា ៦:១២–១៣ ) ។
ក្រោយមកទៀតទ្រង់បានយកពេត្រុស យ៉ាកុប និង យូហាន ទៅលើភ្នំ ហើយនៅទីនោះ ពេត្រុសបានទទួលកូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៧:១–៩; សូមមើលផងដែរ ១៦:១៨–១៩ ) ។ ពេត្រុសបានក្លាយទៅជាសាវកម្នាក់ដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការកាន់កូនសោទាំងអស់នៅលើផែនដី ដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្របន្ទាប់ពីការយាងចេញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ដោយគោរពតាមព្រះបង្គាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល ម៉ាកុស ១៦:១៥ ) នោះពួកសាវកបានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយបានស្ថាបនាសាខាទាំងឡាយនៃសាសនាចក្រ ។ ក្នុងករណីជាច្រើន ពួកលោកបានមានឱកាសសួរសុខទុក្ខដល់សាខាទាំងឡាយបានតែម្ដងប៉ុណ្ណោះ ដែលវាផ្ដល់ឱកាសតិចតួចណាស់សម្រាប់ឲ្យពួកលោកបង្រៀន និង ហ្វឹកហ្វឺន ។ គំនិតរបស់អ្នកមិនជឿលើព្រះគ្រីស្ទក៏ជ្រៀតចូលមកយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយគំនិតផ្សេងៗនៃគោលលទ្ធិរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរ ឬ កែសម្រួល ( សូមមើល អេសាយ ២៤:៥ ) ។ ពេលដែលការក្បត់សាសនាបានរីករាលដាល នោះវាចាំបាច់ដែលព្រះអម្ចាស់ត្រូវដកយកបព្វជិតភាពពីផែនដីទៅ ។ ជាលទ្ធផល ផែនដីពុំបានមានពរជ័យនៃបព្វជិតភាពអស់មួយរយៈវែង ។
ដើម្បីស្ថាបនានគររបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីម្ដងទៀត ជាមួយនឹងអំណាចទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព នោះព្រះអម្ចាស់បានស្ដារដំណឹងល្អឡើងវិញ ។
សូមចងចាំពីការស្ដារឡើងវិញ
ពេលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កំពុងបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអូលីវើរ ខៅឌើរី បានបម្រើជាស្មៀនរបស់លោក នោះពួកលោកបានប្រទះនឹងរឿងមួយក្នុង នីហ្វៃទី៣ អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ បានយាងមកឯអឌ្ឈគោលប៉ែកខាងលិច ។ ពេលពួកលោកបានរៀនអំពីការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ពីបុណ្យជ្រមុជទឹក ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:២៣–២៨ ) ពួកលោកបានឆ្ងល់អំពីទម្រង់ជាច្រើននៃបុណ្យជ្រមុជទឹក ដែលកំពុងត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងជំនាន់របស់ពួកលោក និង អំពីថានរណាដែលមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
យ៉ូសែប និង អូលីវើរ បានសម្រេចចិត្តអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ ដោយអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រៃជិតផ្ទះរបស់យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ។ នៅទីនោះ វិវរណៈដ៏អស្ចារ្យបំផុតបានកើតឡើង កាលដែលយ៉ូហាន បាទីស្ទ បានលេចចេញមក បានដាក់ដៃលើក្បាលពួកលោក ហើយបានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « នៅលើអ្នក ជាពួកអ្នកបម្រើដូចរូបខ្ញុំអើយ ដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះមែស៊ី ខ្ញុំសូមប្រគល់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនដែលកាន់កូនសោទាំងឡាយអំពីការបម្រើនៃពួកទេវតា និង អំពីដំណឹងល្អនៃការប្រែចិត្ត និង អំពីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការពន្លិចសម្រាប់ការផ្ដាច់បាប ហើយបព្វជិតភាពនេះនឹងមិនត្រូវបានដកចេញពីផែនដីទៀតឡើយ រហូតដល់ពេលកូនប្រុសទាំងឡាយនៃលោកលេវីថ្វាយដង្វាយម្ដងទៀតដល់ព្រះអម្ចាស់ដោយសេចក្ដីសុចរិត » ( គ. និង ស. ១៣:១ ) ។
នោះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏រុងរឿង ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកកាន់បព្វជិតទាំងអស់ចងចាំថ្ងៃទី ១៥ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៨២៩ ទុកជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ពិសិដ្ឋមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ និង ជាព្រឹត្តិការណ៍ពិសេសនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក ។
មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ប្រាប់យើងថា « យើងខ្ញុំជឿថា មនុស្សត្រូវតែបានហៅពីព្រះ ដោយការព្យាករណ៍ និង ដោយការដាក់ដៃលើ ដោយអស់អ្នកណាដែលមានសិទ្ធិអំណាច ដើម្បីនឹងផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយប្រព្រឹត្តពិធីការទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ » ( មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:៥ ) ។
មនុស្សទាំងឡាយមិនមែនត្រូវបានហៅដោយព្រៀវៗនោះទេ ពួកគេត្រូវបានហៅដោយការបំផុសគំនិត និង ការព្យាករណ៍ ។ មាននូវខ្សែរយៈនៃការបំផុតគំនិតដោយផ្ទាល់ពីព្រះអម្ចាស់ ដល់ពួកអ្នកដែលត្រូវបានហៅឲ្យកាន់បព្វជិតភាព ។ នោះគឺជារបៀបដែលព្រះអម្ចាស់គ្រប់គ្រងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ហើយនោះគឺជារបៀបដែលទ្រង់បានហៅព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។
សូមមានភាពសក្ដិសមដើម្បីកាន់បព្វជិតភាព
ការទទួលបព្វជិតភាពពុំមែនជាទង្វើដែលជានិមិត្តរូបអំពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងជីវិត ដែលបានមកដោយស្វ័យប្រវត្តិស្របទៅតាមអាយុនោះទេ ។ យើងត្រូវតែមានភាពសក្ដិសម ហើយ « ស្មោះត្រង់ក្នុងកាលបានបព្វជិតភាពទាំងពីរនេះ » ( គ. និង ស. ៨៤:៣៣ ) ។ យើងគប្បីអានដោយប្រុងប្រយ័ត្ននូវពាក្យសម្បថ និង សេចក្ដីសញ្ញានៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ដែលចង្អុលបង្ហាញយ៉ាងពិសេសេពីលក្ខខណ្ឌដែលយើងត្រូវតែយល់ និង យល់ព្រម ដើម្បីទទួលយកបព្វជិតភាពនេះ ៖
« ប៉ុន្តែអស់អ្នកទាំងនោះដែលទទួលបព្វជិតភាព ឈ្មោះថាទទួលសម្បថ និង សេចក្ដីសញ្ញានេះពីព្រះវរបិតាយើង ដែលទ្រង់ពុំអាចបណ្ដាច់ ឬ អាចរើបានឡើយ ។
« ប៉ុន្តែអស់អ្នកណាដែលបណ្ដាច់សេចក្ដីសញ្ញានេះ បន្ទាប់ពីអ្នកនោះបានទទួលរួចស្រេច ហើយបែរចេញព្រងើយ នោះនឹងមិនត្រូវបានអត់ទោសឲ្យឡើយ ទោះជានៅលោកិយនេះ ឬក៏នៅបរលោកក្ដី » ( គ. និង ស. ៨៤:៤០–៤១ ) ។
វាមធ្យ័តណាស់ ។ អ្នកអាចនឹងគិតថា បុរសទាំងឡាយនឹងព្យាយាមចៀសវាងពីការទទួលបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និង មិលគីស្សាដែក ប៉ុន្តែខបន្ទាប់ទៀតចែងថា « វេទនាដល់អស់អ្នកណា ដែល ពុំ ចូលមកក្នុងបព្វជិតភាពនេះ ( គ. និង ស. ៨៤:៤២; ការសង្កត់ន័យត្រូវបានបន្ថែម ) ។
ប្រសិនបើយើងទទួលបព្វជិតភាព ហើយរស់នៅឲ្យសក្ដិសមនឹងវា នោះយើងទទួលបាននូវពរជ័យពីព្រះអម្ចាស់ ។ ប៉ុន្តែបើយើងបំបាក់សេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង ហើយបែរចេញពីបព្វជិតភាពរបស់យើង នោះយើងនឹងមិនទទួលពរជ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ឬ ក្លាយជា « ពួករើសតាំងនៃព្រះ » ឡើយ ( គ. និង ស. ៨៤:៣៤ ) ។
បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ដែលត្រូវទទួលដោយសេចក្ដីសញ្ញា ជួយរៀបចំពួកយុវជនឲ្យទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ដែលជាបព្វជិតភាពខ្ពស់ជាង ដែលត្រូវទទួលដោយសម្បថ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។
ស្វែងរកឱកាសបម្រើ
បព្វជិតភាពគឺជាអង្គភាពនៃបងប្អូនប្រុសដ៏ធំអស្ចារ្យ — ប្រហែលជាអង្គភាពនៃបងប្អូនប្រុសដ៏ធំអស្ចារ្យបំផុតនៅលើផែនដី ។ ទំនាក់ទំនងក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសអ្នកកាន់បព្វជិតភាពរបស់យើង គប្បីជាទំនាក់ទំនងដែលធំធេងជាងទំនាក់ទំនងណាណាផ្សេងទៀត លើកលែងតែទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារយើងប៉ុណ្ណោះ ។ បន្ថែមលើការដែលជាអង្គភាពនៃបងប្អូនប្រុស បព្វជិតភាពគឺជាអង្គភាពបម្រើមួយ ដែលយើងលះបង់ខ្លួនយើងដើម្បីជួយអ្នកដទៃទៀត និង ធ្វើឲ្យអ្វីៗបានប្រសើរឡើង ។
តាំងពីពេលដែលយុវជនម្នាក់ទទួលបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ហើយត្រូវបានតែងតាំងជាឌីកុន ឬ គ្រូ ឬ សង្ឃ នោះគាត់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់កូរ៉ុមមួយ ។ ភាពជាបងប្អូនប្រុសក្នុងកូរ៉ុមនោះបន្ត ពេលដែលគាត់ទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ហើយត្រូវបានតែងតាំងជាអែលឌើរម្នាក់ ។ កូរ៉ុមទាំងឡាយនៅក្នុងបព្វជិតភាពគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ។
ថ្មីៗនេះ មានយុវជនម្នាក់ដែលនឹងទៅបម្រើបេសកកម្ម បាននិយាយក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ ។ ក្នុងការនិយាយរបស់គាត់ គាត់បានពន្យល់ថា គាត់ និង មិត្តភក្ដិបួននាក់បានចាប់ផ្ដើមជាមួយគ្នានៅក្នុងកូរ៉ុមឌីកុន ។ គាត់បាននិយាយថា មិត្តភាព និង ការគាំទ្រដែលពួកគេបានផ្ដល់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ពេលដែលពួកគេប្រឈមនឹងឧបសគ្គនានា និង ពេលឆ្លងកាត់ពីមុខតំណែងទាំងឡាយក្នុងបព្វជិតភាពអើរ៉ុន បានជួយពួកគេឲ្យទៅដល់គោលដៅរបស់ពួកគេគឺបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង ។
ខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិរបស់កូរ៉ុមមួយ ។ វាជាកូរ៉ុមដ៏ពិសេសមួយ ។ វាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយបុរសទាំងឡាយចេញពីគ្រប់ប្រភេទអាជីព និង វិជ្ជាជីវៈទាំងអស់ ។ ប៉ុន្តែពេលយើងប្រព្រឹត្តិក្នុងនាមជាកូរ៉ុម យើងរួបរួមគ្នាក្នុងគោលបំណងមួយ ។
ពេលសមាជិកកូរ៉ុមយល់ស្របជាឯកច្ឆន្ទទៅលើដំណើរការមួយថាត្រូវធ្វើតាម ហើយធ្វើជាមួយគ្នាក្រោមឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះពួកលោកប្រព្រឹត្តស្របនឹងព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះ ។ លើកលែងតែអ្នកមានការយល់ស្របទាំងស្រុងពីសមាជិកនៃកូរ៉ុម បើមិនដូច្នោះអ្នកមិនប្រព្រឹត្តឡើយ ។ សូមគិតថាតើការណ៍នោះអាចការពារអ្នកអស់មួយជីវិតអ្នកយ៉ាងណាដែរ ។
គ្រប់អ្នកដឹកនាំកូរ៉ុមគួរតែមានបញ្ជីសមាជិកក្នុងកូរ៉ុម ហើយគាត់គួរតែមានស្មារតីដឹងអំពីពួកអ្នកដែលមានបញ្ហាក្នុងការកំណត់ពីរបៀបដែលពួកគេគួររស់នៅ ។ ប្រសិនបើមានយុវជនមួយចំនួនបែបនោះជាសមាជិករបស់កូរ៉ុម នោះអ្នកដឹកនាំត្រូវដាក់អាទិភាពក្នុងបញ្ជីរបស់គាត់ ដោយផ្ដល់ការយកចិត្តទុកដាក់លើពួកអ្នកដែលត្រូវការការបីបាច់ជាបន្ទាន់ ។ ហើយគាត់ និង សមាជិកកូរ៉ុមដទៃទៀតត្រូវចាប់ផ្ដើមសួរសុខទុក្ខពួកគេ ដោយបង្កើតមិត្តភាព និង ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងកូរ៉ុម ក្នុងរបៀបមួយដែលនាំពួកគេត្រឡប់មកមានមិត្តភាពវិញ ។
កូរ៉ុមបព្វជិតមានកាតព្វកិច្ច និង ការទទួលខុសត្រូវក្នុងការ « ព្រមាន ពន្យល់ ទូន្មាន និង បង្រៀន ហើយអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ » ( គ. និង ស. ២០:៥៩ ) ។ ការបម្រើក្នុងកូរ៉ុមបព្វជិតភាពគឺចាំបាច់ដល់ការអភិវឌ្ឍន៍របស់យើងនៅលើផែនដីនេះ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ សមាជិកកូរ៉ុមទាំងអស់គួរតែពិចារណាពីកាតព្វកិច្ចទាំងនេះទុកជាផ្នែកនៃកាតព្វកិច្ចនៃការបម្រើរបស់ពួកគេ នៅក្នុងនគររបស់ព្រះវរបិតារបស់យើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ។
យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា យើងប្រឈមនឹងឧបសគ្គទាំងឡាយក្នុងជីវិតសាកល្បងរបស់យើង ។ លើកលែងតែយើងមាននូវការគាំទ្រដើម្បីជួយយើងឆ្លងកាត់ជីវិតនេះ បើមិនដូច្នោះទេ យើងនឹងឃើញថា ខ្លួនយើងពុំមាននូវផែនការរឹងមាំ សេចក្ដីណែនាំរឹងមាំ ឬ ផែនទីបង្ហាញផ្លូវ ដើម្បីដឹកនាំយើងនោះទេ ។ កូរ៉ុមដែលដំណើរការត្រឹមត្រូវ ជួយយើងបង្កើតផែនការ និង ផែនទីបង្ហាញផ្លូវដែលនឹងដឹកនាំយើងត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវរបិតារបស់យើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌វិញ ។
សូមមានអំណរគុណ
ប៊ីស្សពកាន់កូនសោបព្វជិតភាពទាំងឡាយ ដើម្បីធ្វើជាអធិបតីក្នុងវួដរបស់ពួកគាត់ រួមទាំងពួកយុវជននៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុនផងដែរ ។ តាមពិត ប៊ីស្សពគឺជាប្រធាននៃកូរ៉ុមសង្ឃក្នុងវួដរបស់គាត់ ។ គាត់ជួយដល់ពួកយុវជនឲ្យមានភាពសក្ដិសម ដើម្បីទទួល និង ចម្រើនឡើងក្នុងបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ហើយរៀបចំពួកគេដើម្បីទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។ គាត់ជួយពួកគេឲ្យយល់ពីកាតព្វកិច្ច និង ពរជ័យទាំងឡាយដែលមានដល់ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ។ គាត់ជួយពួកគេឲ្យរៀនលើកតម្កើងបព្វជិតភាព ដោយផ្ដល់ការចាត់តាំងទាំងឡាយដល់ពួកគេ ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យបម្រើដល់អ្នកដទៃ ។
កូនសោទាំងឡាយដែលជារបស់បព្វជិតអើរ៉ុនរំឭកយើងថា យើងគប្បីមានអំណរគុណជានិច្ចសម្រាប់បព្វជិតភាពដែលបានស្ដារឡើងវិញ ជាមួយនឹងអំណាច សិទ្ធិអំណាច និង ទំនួលខុសត្រូវទាំងឡាយរបស់វា ៖ « អំណាច និង សិទ្ធិអំណាចនៃរបស់តូចជាង ឬ បព្វជិតភាពអើរ៉ុន គឺត្រូវកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃការងារបម្រើរបស់ពួកទេវតា ហើយដើម្បីចាត់ចែងការប្រព្រឹត្តខាងក្រៅទាំងឡាយនៃពាក្យខាងដំណឹងល្អ បុណ្យជ្រមុជទឹកខាងការប្រែចិត្ត សម្រាប់ការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយ យល់ព្រមតាមសេចក្ដីសញ្ញា និង ព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ » ( គ. និង ស. ១០៧:២០ ) ។
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញពួកយុវជនឲ្យលើកតម្កើងដល់បព្វជិតភាពដែលពួកគេកាន់ និង ឲ្យរៀបចំខ្លួនដើម្បីបានតំណែងដែលខ្ពស់ជាងក្នុងបព្វជិតភាពអើរ៉ុន កាលដែលពួកគេរៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួលបានពរជ័យបន្ថែមទៀតក្នុងការទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ដោយការបម្រើព្រះអម្ចាស់ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង និង ទីបំផុតរៀបការក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពុំមានបុរសរមែងស្លាប់ណាម្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រនេះឡើយ ។ វាគឺជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយទ្រង់ដឹកនាំវាតាមរយៈបព្វជិតភាព ដែលទ្រង់ប្រគល់ដល់បុរសទាំងឡាយនៅលើផែនដី ដើម្បីពួកគេអាចធ្វើជាភ្នាក់ងាររបស់ទ្រង់នៅក្នុងការដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ និង ក្នុងការធ្វើពិធីការបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយ ។ យើងគួរមានអំណរគុណខ្លាំងយ៉ាងណាទៅ ដែលព្រះអម្ចាស់បានស្ដារឡើងវិញនូវសាសនាចក្រ និង បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់ដល់ផែនដីនេះ ។