ពាក្យចុងក្រោយ
ការបង្ហាញដ៏អស្ចារ្យបំផុតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ
ដោយប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ
ប្រធានស្ដីទីក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
ដកស្រង់ចេញពីសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ។
ព្រះបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់សម្រាប់យើង តាមរយៈការប្រទាននូវការណែនាំ ដែលយើងត្រូវការដើម្បីរីកចម្រើន និងឈានដល់សក្តានុពលរបស់យើង ។ ទ្រង់ស្គាល់យើង សក្តានុពលយើងច្បាស់បំផុត ហើយភាពអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងដែលអាចកើតមានឡើងដល់យើង បានផ្ដល់ដល់យើងនូវឱវាទ និងបទបញ្ញត្តិដ៏ទេវភាពនៅក្នុងសៀវភៅណែនាំរបស់ទ្រង់—គឺព្រះគម្ពីរដ៏បរិសុទ្ធ ។ ពេលយើងយល់ ហើយធ្វើតាមការណែនាំទាំងនេះ ជីវិតរបស់យើងមានគោលបំណង និងអត្ថន័យ ។ យើងរៀនថា អង្គបង្កបង្កើតរបស់យើងស្រឡាញ់យើង ហើយមានព្រះទ័យប្រទានសុភមង្គលដល់យើង ។ នៅក្នុងការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាពដែលពុំអាចប្រៀបផ្ទឹមបានសម្រាប់យើង នោះទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
« ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ ។
ពីព្រោះព្រះទ្រង់មិនបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ឲ្យមកក្នុងលោកីយ៍ ដើម្បីនឹងជំនុំជម្រះលោកីយ៍នោះទេ គឺឲ្យលោកីយ៍បានសង្គ្រោះ ដោយសារទ្រង់វិញ » ( យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧ ) ។
ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមកក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ទ្រង់បានដឹកនាំជីវិតដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយការធ្វើបែបនោះ ទ្រង់បានគូសផ្លូវឲ្យយើងដើរតាម ។ ទ្រង់បានបង្រៀនសិស្សទ្រង់ថា ៖ « ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ៍អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ »។ ( យ៉ូហាន ៨:១២ ) ។
យើងអាចចាប់ផ្តើមយល់ពីជម្រៅនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់យើង ពេលយើងពិចារណាថា ទ្រង់មានព្រះទ័យធ្វើពលិកម្មធួន ហើយរងការឈឺចាប់សម្រាប់អំពើបាបយើង « គឺជាសេចក្ដីរងទុក្ខវេទនា ដែលបណ្ដាលឲ្យ [ ទ្រង់ ] គឺជាព្រះដែលមហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស ហើយត្រូវរងទុក្ខព្រមទាំងរូបកាយ និងវិញ្ញាណផង » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៨ ) ។
នៅបុណ្យអ៊ីស្ទើរនេះ ចូរយើងថ្លែងអំណរគុណជាពិសេសដល់ព្រះ ចំពោះដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះរាជបុត្រាសំណព្វគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ដ្បិតនៅក្នុងទ្រង់ ដោយសារទ្រង់ និងតាមរយៈទ្រង់ លក្ខខណ្ឌនៃជីវិតរមែងស្លាប់បណ្តោះអាសន្ននេះ អាចត្រូវបានធ្វើឲ្យទៅជាអចិន្ត្រៃរ៍ ឲ្យមានភាពល្អឥតខ្ចោះ ដែលរកពាក្យណាមកថ្លែងពីអំណរយើងបានឡើយ ។
លក្ខណៈដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់គឺជាផ្នែកមួយនៃព្រះចេស្តាដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ និងការបង្ហាញនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែអព្ភូតហេតុដ៏មហិមាទាំងអស់កំពុងរង់ចាំយើង ។ វានឹងកើតមានឡើងដោយព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ នៅពេលយើងនឹងងើបចេញពីសេចក្តីស្លាប់ និងផ្នូរទៅកាន់ពិភពថ្មីមួយ ដែលនឹងមិនកន្លងផុតទៅឡើយ ជាកន្លែងដែលយើងនៅជាមួយទ្រង់ និងព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ជារៀងរហូតតទៅ ប្រសិនបើយើងស័ក្តិសម ។