2015
Ang Kaisug nga Magminyo
Enero 2015


Ang Kaisug nga Magminyo

Ang tagsulat nagpuyo sa Stockholm, Sweden.

Nakakat-on ko sa paggamit sa akong kabubut-on sa paglihok imbis nga aghaton sa paglihok sa dihang gihimo nako ang pinakaimportanting desisyon sa akong kinabuhi.

Imahe
Two fingers together depicting a bride and groom, photographed against a red background Hands with faces drawn on the fingers and hearts hovering above.

Sa wala: paghulagway sa litrato pinaagi ni Galina Peshkova; sa tuo: paghulagway sa litrato pinaagi ni Olena Kyrian/iStock/Thinkstock

Sa dihang miuli ko sa Sweden human sa akong misyon, dugay ko nga nanlimbasug sa sunod nga lakang sa akong kinabuhi—ang pagminyo diha sa templo. Ang Espiritu mimatuod nga kinahanglan ko nga magsugod og akong pamilya aron mahimong tawo nga ako angayng mamahimo. Akong gitutokan og maayo kon unsaon kini nga nahimong labing importante nga desisyon sa akong kinabuhi, nga bisan tuod mibati ko nga nakit-an na nako ang akong mahangturon nga kapikas, ug ang Ginoo miuyon sa akong pagpili, nahuyang ang akong pagtuo. Ang akong hinigugma, si Evelina, ug ako mipili sa petsa sa among pagpabugkos sa templo, mi-book sa among honeymoon, ug mipalit og mga engagement ring sa wala pa gayud tinuoray nga nahimong sinayuran [engaged]—tanan tungod sa akong kahadlok nga magminyo. Gusto nako nga ang Langitnong Amahan mosugo nako nga minyoan si Evelina tungod kay nahadlok ko nga may tulubagon sa mga desisyon in kaso mapakyas ang among kaminyoon. Ang kahadlok ug sayop nga mga pag-ampo nakapahimo nakong walay mahimo sa akong importante nga desisyon nga nagpaabut.

Kabubut-on—ang Pamaagi sa Ginoo

Ang pagdasig sa Espiritu Santo nakahimo sa kalahian sa dihang nagbasa ko sa Doktrina ug mga Pakigsaad 58:26–29: “Kay tan-awa, kini dili maayo nga Ako magsugo diha sa tanan nga mga butang; kay siya nga gipugos diha sa tanan nga mga butang, ang mao usa ka [tapulan]. …

“… Ang mga tawo kinahanglan nga matinguhaon nga moapil diha sa usa ka maayo nga katuyoan, ug mobuhat og daghan nga mga butang diha sa ilang kaugalingon nga gawasnon nga kabubut-on, ug magpahinabo sa daghan nga pagkamatarung;

“Kay ang gahum anaa kanila, diin sila mga tinugyanan ngadto sa ilang mga kaugalingon. …

“Apan siya nga dili mobuhat sa bisan unsa nga butang hangtud nga siya mandoan, ug modawat sa mando uban sa maduha-duhaon nga kasingkasing, ug mosunod niini uban ang pagkatapulan, ang mao panghimarauton.”

Samtang namalandong ko niini nga mga bersikulo, nakaangkon ko og panabut sa tahas sa kabubut-on diha sa plano sa atong Langitnong Amahan, nga nakapausab sa akong hunahuna ug mihatag kanako og kaisug sa pagpadayon. Si Elder Richard G. Scott sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo nga kon kita makadawat og dinasig nga giya nga walay personal nga mga paningkamot, wala nato masinati ang “mahinungdanong personal nga pagtubo” nga moabut “samtang manglimbasug [kita] sa pagkat-on kon unsaon nga magiyahan sa Espiritu.”1

Gahum nga Magpadayon sa Unahan

Mihukom dayon ko sa paggamit sa akong hugot nga pagtuo ug midesisyon, ug ang Ginoo mipanalangin nako og pagsalig sa akong abilidad sa pagdesisyon. Nakaamgo ko nga ako kinahanglang “matinguhaon nga moapil. … ug mobuhat og daghan nga mga butang diha sa [akong] kaugalingon nga gawasnon nga kabubut-on”—lakip ang ma-engaged. Ang Ginoo nag-awhag kanato sa paggamit sa atong gahum isip mga tinugyanan sa pagdumala sa atong kaugalingon. Ang paggamit niini nga gahum mahinungdanon sa atong kinabuhi.

Nagtuo ko nga ang Ginoo mas naghinam-hinam nga makakita nato nga naggamit sa atong kabubut-on kay sa makakita nato nga kanunay naghimo og hingpit nga desisyon. Hinoon, Siya naghatag kanato sa gikinahanglang mga himan sa paghimo og maayong mga desisyon, ilabi na sa pagdesisyon kon kinsa ang minyoan. Sama sa gitudlo ni Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985), “Ang emosyon dili gyud hingpit nga motino sa mga desisyon, apan ang hunahuna ug kasingkasing, nalig-on pinaagi sa pagpuasa ug pag-ampo ug seryuso nga konsiderasyon, makahatag sa tawo og dako kaayong kahigayunan para magmalipayon sa kaminyoon. Kini naglakip og sakripisyo, pagpakigbahin, ug panginahanglan sa dakong paghunahuna sa uban.”2

Gani kita adunay instruksyon diha sa kasulatan kon unsaon pagdawat og espirituhanong kumpirmasyon: “Ikaw kinahanglan gayud nga magtuon niini diha sa imong hunahuna; unya ikaw kinahanglan nga mangutana kanako kon kini husto, ug kon kini husto Ako mohimo sa imong dughan nga moinit diha sulod kanimo; busa, imong mabati nga kini husto.

“Apan kon kini dili husto ikaw dili makabaton niana nga mga pagbati, apan ikaw makabaton og kasamok sa hunahuna” (D&P 9:8–9). Dili kitang tanan, hinoon, makasinati nga ang dughan moinit isip tubag sa espirituhanong pagkumpirma sa Ginoo. Matag usa kanato kinahanglan nga makat-on sa pag-ila sa atong piho nga paagi sa pagdawat niining pagkumpirma. 3 Pinaagi sa pagsunod niining sumbanan, kita makaangkon og hugot nga pagtuo sa atong abilidad sa pagpili.

Ang Langitnong Amahan nasayud sa mga panginahanglan sa akong kasingkasing, kalag ug hunahuna. Siya mihatag nako niining mga kamatuoran, nga nakahimo sa tanang kalainan. Si Evelina ug ako naminyo. Karon kami nakatagamtam og daghang tuig nga malipayong kinabuhi sa pamilya, ug kami adunay tulo ka matahum nga anak. Mapasalamaton kaayo ko sa Ginoo sa akong pagpamatuod sa kabubut-on ug sa tahas niini sa paghimo sa pinakaimportanting desisyon sa kinabuhi.

Mubo nga mga Sulat

  1. Richard G. Scott, “Aron Makabaton of Espirituhanong Giya,” Liahona, Nob. 2009, 7.

  2. Spencer W. Kimball, “Oneness in Marriage,” Liahona, Okt. 2002, 36.

  3. Tan-awa usab sa Doktrina ug mga Pakigsaad 8:2–3.