2015
Ang Manluluwas miingon nga ang espiritu sa panagbingkil gikan sa yawa. Unsa man ang kalainan tali sa dili pag-uyon sa mga tawo ug sa pakigbingkil kanila?
Enero 2015


Ang Manluluwas miingon nga ang espiritu sa panagbingkil gikan sa yawa (tan-awa sa 3 Nephi 11:29). Unsa man ang kalainan tali sa dili pag-uyon ug pakigbingkil?

Normal lang sa mga tawo nga adunay managlahing hunahuna, ug dunay mga higayon nga ang mga disipulo ni Jesukristo kinahanglan nga mobarug batok sa oposisyon sa unsay atong gituohan. Apan kita kinahanglan nga mosulti sa atong mga gibarugan sa positibo ug tinuod nga paagi nga dili masuko, mapungot, o manginsulto. Mao nga unsaon nato nga makalikay sa mabingkilon nga mga kasamok?

Tingali nakadungog na kamo nga kita mahimong “mosupak nga dili masinupakon.” Ang paglikay sa panagbingkil magsugod sa inyong mga motibo ug mga tinguha. Ang mga kasulatan nag-ingon nga “tungod sa pagkamapahitas-on modangat lamang ang panagkabingkil” (Mga Proverbio 13:10). Kon ikaw mas naghunahuna sa “pagdaog sa argumento” o “pagkahimong sakto”, ang espiritu sa panagbingkil morag sigurado nga mosunod.

Si Elder Russell M. Nelson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo sa pipila ka mga paagi nga makalikay sa panagbingkil: (1) “pakita og kapuangod alang sa uban”; (2) “pugngi ang pasyon sa pagsulti o pagsulat nga mabingkilon alang sa personal nga kaayohan o himaya”; ug (3) “diha sa mapainubsanon nga pagkaaghup, tinud-anay [maghigugma] sa Dios.”1 Dayon kita makaangkon sa Espiritu sa Ginoo uban nato, dili ang espiritu sa panagbingkil.

Mubo nga sulat

  1. Russell M. Nelson, “The Canker of Contention,” Ensign, Mayo 1989, 70–71.