เหตุใดการเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติครอบครัวของฉันจึงสำคัญ

ใช้แหล่งข้อมูลด้านล่างเพื่อช่วยให้เข้าใจงานประวัติครอบครัวมากขึ้น ประสบการณ์ของท่านเองกับงานประวัติครอบครัว รวมถึงการมีประสบการณ์ผ่านกิจกรรมในโครงร่างนี้ จะช่วยให้ท่านสอนเรื่องนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ พิจารณาว่ากิจกรรมในโครงร่างนี้จะช่วยท่านวางแผนวิธีให้เยาวชนมีส่วนในงานประวัติครอบครัวได้อย่างไร อะไรจะช่วยให้เยาวชนเข้าใจความสำคัญของการเรียนรู้ประวัติครอบครัวของพวกเขา

1 โครินธ์ 15:29 (สมาชิกในสมัยโบราณประกอบพิธีบัพติศมาแทนคนตาย)

1 เปโตร 3:18–20; 4:6 (มีการสั่งสอนพระกิตติคุณในโลกวิญญาณ)

มาลาคี 4:5–6; คพ. 2:1–3 (ใจของลูกหลานจะหันไปหาบรรพบุรุษ)

คพ. 110:13–16 (เอลียาห์ฟื้นฟูกุญแจการผนึก)

คพ. 128:16–18 (ศาสนพิธีสำหรับคนตายสร้างห่วงเชื่อมระหว่างคนหลายรุ่น)

เฮนรีย์ บี. อายริงก์, “การรวบรวมครอบครัวของพระผู้เป็นเจ้า,”   เลียโฮนา, พ.ค. 2017, 19–22

ริชาร์ด จี. สก็อตต์, “ปีติจากการไถ่คนตาย,” เลียโฮนา, พ.ย. 2012, 93–95

เดวิด เอ. เบดนาร์, “ใจของลูกหลานจะหันไป,” เลียโฮนา, พ.ย. 2011, 29–33

“งานประวัติครอบครัวและลำดับการสืบเชื้อสาย,” แน่วแน่ต่อศรัทธา (2004), 130–134

เว็บไซต์: “เยาวชนและประวัติครอบครัว”

วีดิทัศน์: ”อ็ลเดอร์เบดนาร์ปราศรัยกับเยาวชน,“ “วิญญาณของเอลียาห์”

ในช่วงสองสามนาทีแรกของชั้นเรียนทุกครั้ง จงช่วยเยาวชนทำการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งที่พวกเขากำลังเรียนรู้ในสภาพแวดล้อมต่างๆ (เช่นการศึกษาส่วนตัว เซมินารี ชั้นเรียนอื่นของศาสนจักร หรือประสบการณ์กับเพื่อนๆ) ท่านจะช่วยให้พวกเขาเห็นความเกี่ยวเนื่องของพระกิตติคุณในการดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างไร แนวคิดด้านล่างอาจจะช่วยท่านได้:

• เชิญเยาวชนหลายคนแบ่งปันหลักธรรมพระกิตติคุณที่พวกเขาเพิ่งเรียนรู้จากพ่อแม่ พี่น้อง หรือสมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัว

• เชื้อเชิญให้เยาวชนแบ่งปันประสบการณ์ที่เคยมีขณะทำงานประวัติครอบครัว (เช่น การรับบัพติศมาแทนบรรพชน มีส่วนร่วมในการทำดัชนี หรือเตรียมชื่อบรรพชนสำหรับศาสนพิธีพระวิหาร) สนทนาในชั้นเรียนว่าเหตุใดพระบิดาบนสวรรค์จึงทรงต้องการให้เราทำงานประวัติครอบครัว

กิจกรรมแต่ละอย่างด้านล่างจะช่วยให้เยาวชนเรียนรู้วิธีมีส่วนร่วมในงานประวัติครอบครัว เลือกกิจกรรมหนึ่งอย่างหรือมากกว่านั้นซึ่งจะได้ผลดีที่สุดกับชั้นเรียนของท่านตามการดลใจของพระวิญญาณ:

• อ่านสี่ย่อหน้าสุดท้ายของคำปราศรัยของประธานเฮนรีย์ บี. อายริงก์  “การรวบรวมครอบครัวของพระผู้เป็นเจ้า” เป็นชั้นเรียน (หรือดูวีดิทัศน์ซึ่งประธานอายริงก์พูดย่อหน้าเหล่านี้) โดยมองหาพรที่มาจากการมีส่วนร่วมในประวัติครอบครัวและงานพระวิหาร ท่านมีเยาวชนในชั้นเรียนที่แสดงประจักษ์พยานเกี่ยวกับพรเหล่านี้ได้หรือไม่ ท่านอาจตั้งเป้าหมายเป็นชั้นเรียนเพื่อมีส่วนร่วมในการทำงานประวัติครอบครัวมากขึ้น ตัวอย่างเช่น สมาชิกชั้นเรียนอาจเตรียมรายชื่อครอบครัวเพื่อนำไปกับพวกเขาเมื่อเข้าพระวิหารครั้งต่อไป 

• ให้ชั้นเรียนอ่าน “คำเชื้อเชิญมายังอนุชนรุ่นหลัง” จากคำพูดของเอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์เรื่อง “ใจของลูกหลานจะหันไป” เชื้อเชิญให้เยาวชนหาสิ่งที่พวกเขาทำได้เพื่อมีส่วนร่วมในงานประวัติครอบครัว หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ ให้เยาวชนดูวิธีใช้ FamilySearch.org เพื่อหาบรรพชนที่ต้องทำศาสนพิธีให้ กระตุ้นพวกเขาให้ไปพระวิหารและรับบัพติศมาและการยืนยันแทนบรรพชนที่พวกเขาพบ ท่านอาจขออนุญาตอธิการเชิญผู้ให้คำแนะนำด้านประวัติครอบครัว (หรือคนที่มีประสบการณ์ในการทำงานประวัติครอบครัว) มาช่วยทำกิจกรรมนี้

• ขอให้เยาวชนอ่านสามย่อหน้าจากคำพูดของเอ็ลเดอร์ริชาร์ด จี. สก็อตต์เรื่อง “ปีติจากการไถ่คนตาย” เริ่มจากวลี “งานใดก็ตามที่ท่านทำในพระวิหาร” เชื้อเชิญพวกเขาให้มองหาและบอกเหตุผลที่การทำงานประวัติครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ขอให้พวกเขาอ่านสองย่อหน้าสุดท้ายของคำพูดนี้และสนทนาสิ่งที่พวกเขาจะ “วางภาระ” เพื่อค้นหาบรรพชนของพวกเขา เชื้อเชิญให้เยาวชนเข้าไปในเว็บไซต์ เยาวชนและประวัติครอบครัว เพื่อดูว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมในประวัติครอบครัวได้อย่างไร

• เชิญเยาวชนครึ่งห้องอ่านหัวข้อ “การไถ่คนตาย” (หน้า 131-132) ของหมวด “งานประวัติครอบครัวและลำดับการสืบเชื้อสาย” ใน แน่วแน่ต่อศรัทธา และขอให้อีกครึ่งห้องอ่านหัวข้อที่เรียกว่า “ความรับผิดชอบของท่านในงานประวัติครอบครัว” (หน้า 132–133) ขอให้พวกเขาเล่าสู่กันฟังว่าเรียนรู้อะไรบ้าง ช่วยเยาวชนเริ่มทำ แผนภูมิสืบสกุล กระตุ้นให้พวกเขานำแผนภูมิสืบสกุลไปทำต่อที่บ้าน เชื้อเชิญให้พวกเขาขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่หรือสมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัว

• เชื้อเชิญให้เยาวชนอ่านข้อพระคัมภีร์ที่แนะนำไว้ในโครงร่างนี้พลางไตร่ตรองคำถาม “เหตุใดเราจึงทำงานประวัติครอบครัว” ขอให้พวกเขาแบ่งปันความคิด เชื้อเชิญให้พวกเขาเขียนวิธีที่พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในงานประวัติครอบครัว เชื้อเชิญให้พวกเขาเลือกบางอย่างจากรายการที่พวกเขาต้องการทำในช่วงสัปดาห์ที่จะมาถึง กระตุ้นให้พวกเขาแบ่งปันประสบการณ์ในชั้นเรียนคราวหน้า

ขอให้เยาวชนแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้วันนี้ พวกเขาเข้าใจความสำคัญของการเรียนรู้ประวัติครอบครัวของพวกเขาหรือไม่ พวกเขามีความรู้สึกหรือความประทับใจอะไรบ้าง พวกเขามีคำถามเพิ่มเติมหรือไม่ การใช้เวลามากขึ้นกับหลักคำสอนนี้จะเป็นประโยชน์หรือไม่

เกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับการสอน

”อย่ากลัวความเงียบ บ่อยครั้งผู้คนต้องการเวลาคิดและตอบคำถามหรือแสดงความรู้สึก ท่านจะหยุดสักครู่หลังจากถามคำถาม หลังจากแบ่งปันประสบการณ์ทางวิญญาณ หรือเมื่อคนหนึ่งกำลังมีอุปสรรคในการแสดงความคิดเห็นของเขาหรือเธอ” (ไม่มีการเรียกใดยิ่งใหญ่กว่าการสอน [1999], 67)

ภาพ

วีดิทัศน์: “เชื้อเชิญเราให้กระทำ”

ดูเพิ่มเติม

ถามเยาวชนว่าพวกเขารู้สึกได้รับการดลใจให้ทำอะไรเนื่องจากสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้วันนี้ กระตุ้นพวกเขาให้กระทำตามความรู้สึกเหล่านี้ หาวิธีที่ท่านจะติดตามผล