មេរៀនទី ២៤ ៖ ថ្ងៃទី ៤
អេភេសូរ ១
សេចក្ដីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទៅពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងអេភេសូរ អំពីការតែងតាំងជាមុនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ ។ លោកបានសរសេរអំពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយបង្អស់—គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាដែលយើងរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ—ជាអំឡុងពេលដែលព្រះនឹង « បំព្រួមគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ( អេភេសូរ ១:១០ ) ។ ប៉ុលបានបង្រៀនថា យើងអាចមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈវិវរណៈ ។
អេភេសូរ ១:១-៨
ប៉ុលបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធថា ពួកគេត្រូវបានតែងតាំងជាមុនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ
សូមគិតអំពីពេលមួយក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ជាពេលដែលអ្នកបានព្រមព្រៀងទទួលយកការទទួលខុសត្រូវដ៏សំខាន់មួយ ។ នៅពេលកិច្ចការនោះមានឧបសគ្គកាន់តែច្រើនឡើង តើអ្នកត្រូវបានជំរុញចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេចដោយដឹងថា អ្នកបានព្រមព្រៀងចំពោះការចាត់តាំងនោះ ហើយមានមនុស្សម្នាក់បានទុកចិត្តថាអ្នកនឹងបំពេញតាមការចាត់តាំងនោះ ? តើអ្នកមានពរ ឬបានរង្វាន់ចំពោះការបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅក្នុងសំបុត្រនេះ សាវកប៉ុល បានព្យាយាមពង្រឹងអ្នកទាំងឡាយដែលបានក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រ ហើយជួយអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីឲ្យរីកចម្រើនក្នុងចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ព្រមទាំងបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្លួន ។
សូមអាន អេភេសូរ ១:៣–៨ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីពិតដែលប៉ុលបានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្លួន ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើ គោលលទ្ធិ គ្រឹះចំនួនពីរ ឬ បីណាខ្លះ ដែលអ្នកនឹងបង្រៀនដើម្បីជួយសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ឲ្យបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់គាត់ ហើយបន្តសកម្មក្នុងសាសនាចក្រ ?
-
តើការយល់អំពីសេចក្ដីពិតទាំងនោះ អាចជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យជ្រើសរើសបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ឃ្លា « មុនកំណើតលោកីយ៍ » នៅក្នុង អេភេសូរ ១:៤ សំដៅទៅលើជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ រីឯឃ្លា « ទ្រង់បានទទួលយើងជាកូនចិញ្ចឹម » និងឃ្លា តម្រូវយើងរាល់គ្នាទុកជាមុន នៅក្នុង អេភេសូរ ១:៥ សំដៅទៅលើអ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានជ្រើសរើស ឬតែងតាំងជាមុនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។ សេចក្ដីពិតមួយដែលយើងរៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះគឺ បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះត្រូវបានតែងតាំងជាមុនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ ។ ការទទួលពរជ័យទាំងនេះអាស្រ័យទៅលើភាពស្មោះត្រង់របស់យើងនៅក្នុងជីវិតនេះ ។
នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដកស្រង់មកពី ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ សូមគិតអំពីរបៀបដែលការយល់ដឹងគោលលទ្ធិនៃការតែងតាំងជាមុន អាចជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យជ្រើសរើសបន្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្លួន ហើយបន្តសកម្មក្នុងសាសនាចក្រ ៖
« ក្នុងពិភពវិញ្ញាណមុនឆាកជីវិតនេះ ព្រះបានចាត់វិញ្ញាណទាំងឡាយ ឲ្យបំពេញបេសកកម្មជាក់លាក់នានាអំឡុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ពួកគេ ។ ការណ៍នេះត្រូវបានហៅថា ការតែងតាំងជាមុន ។
« ការតែងតាំងជាមុនពុំធានាថា បុគ្គលទាំងឡាយនឹងទទួលការហៅបម្រើ ឬ ការទទួលខុសត្រូវជាក់លាក់នោះទេ ។ ឱកាសបែបនោះចូលមកក្នុងជីវិតជាលទ្ធផលមួយនៃការអនុវត្តយ៉ាងសុចរិតនូវសិទ្ធិជ្រើសរើស គឺដូចជាការតែងតាំងជាមុនបានមក ជាលទ្ធផលមួយនៃភាពសុចរិតដែលនៅក្នុងជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះដែរ ។ …
« គោលលទ្ធិអំពីការតែងតាំងជាមុនអនុវត្តចំពោះសមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ គឺមិនគ្រាន់តែសម្រាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ព្យាការីទ្រង់ឡើយ ។ ពីមុនការបង្កើតផែនដី ស្ត្រីស្មោះត្រង់ជាច្រើនត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវការទទួលខុសត្រូវច្បាស់លាស់ ហើយបុរសស្មោះត្រង់ជាច្រើនត្រូវបានតែងតាំងជាមុននូវកាតព្វកិច្ចបព្វជិតភាពច្បាស់លាស់ ។ ទោះជាអ្នកមិនចាំអំពីពេលនោះក៏ដោយ ប៉ុន្តែ អ្នកពិតជាបានព្រមព្រៀងបំពេញកិច្ចការសំខាន់ៗក្នុងការបម្រើដល់ព្រះវរបិតារបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកបង្ហាញភស្ដុតាងថាអ្នកសក្ដិសម នោះអ្នកនឹងទទួលបានឱកាសបំពេញការចាត់តាំងដែលអ្នកបានទទួលនៅពេលនោះ » ( True to the Faith: A Gospel Reference [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៦៩–៧០ ) ។
តើការយល់ថា យើងត្រូវបានតែងតាំងជាមុនដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ ព្រមទាំងពរជ័យជាច្រើនដើម្បីសម្រេចកិច្ចការរបស់យើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ អាចជួយយើងឲ្យបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
អេភេសូរ ១:៩–១២
ប៉ុលថ្លែងអំពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ ។
សូមស្វែងរកទីតាំងនិយមន័យនៃ គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា នៅក្នុងផ្នែកគោលលទ្ធិគ្រឹះនៅដើមសៀវភៅសិក្សានេះ ឬនៅក្នុង Bible Dictionary ។ សូមអានកថាខណ្ឌដែលពន្យល់អំពីអត្ថន័យនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមស្វែងរកគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាដែលយើងរស់នៅ ។
ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានអាន តើគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាដែលយើងរស់នៅបានចាប់ផ្ដើមនៅពេលណា ?
សូមអាន អេភេសូរ ១:៩–១០ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីដែលប៉ុលបានបង្រៀនដែលនឹងកើតឡើងក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើងដែលជា « គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ » ។ ( ឃ្លា « សេចក្តីអាថ៌កំបាំងនៃព្រះហឫទ័យទ្រង់ » សំដៅទៅលើផែនការ និងគោលបំណងរបស់ព្រះ ) ។
នៅពេលប៉ុលសរសេរថា « គ្រប់ទាំងអស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ទាំងនៅលើស្ថានសួគ៌ និងផែនដីនឹងត្រូវបាន « បំព្រួម » ( អេភេសូរ ១:១០ ) លោកសំដៅទៅលើការស្ដារឡើងវិញ និងការប្រមូលផ្ដុំនៃរាល់កូនសោ អំណាច និងការសន្យាដែលព្រះបានបើកសម្ដែងដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ចាប់តាំងពីចាប់ផ្ដើមលោកិយមកម៉្លេះ រួមទាំងចំណេះដឹងផ្សេងទៀតដែលពុំទាន់បើកសម្ដែងពីមុនផងដែរ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៨:១៨ ) ។
ចេញពី អេភេសូរ ១:១០ យើងរៀនសេចក្ដីពិតខាងក្រោម ៖ នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ អ្វីៗទាំងអស់នៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាមុនៗនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ។
រូបភាពអែលឌើរ ប៊ី អេច រ៉ូប៊ឺតអែលឌើរ ប៊ី អេច រ៉ូប៊ឺត នៃពួកចិតសិបនាក់បានពន្យល់អំពីរបៀបដែលគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាពីមុនៗ ទាក់ទងទៅនឹងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ដូចនេះ ៖ « នេះគឺជាគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ ហើយយើងកំពុងរត់ចូលទៅក្នុងគ្រានោះ ដូចជាស្ទឹងហូរយ៉ាងលឿនចូលទៅក្នុងសមុទ្រដែរ គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាពីមុនៗទាំងអស់ដាក់យើងឲ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយវា ហើយយើងឃើញថា នៅក្នុងព្រះតម្រិះរបស់ទ្រង់ ព្រះបានមានគោលបំណងដ៏ធំតែមួយចាប់តាំងពីដំបូងមក ហើយនោះគឺជាសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់បុត្រាបុត្រីទ្រង់ ។ ឥឡូវនេះថ្ងៃចុងក្រោយបានមកដល់ហើយ ជាគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយដែលសេចក្ដីពិត និងពន្លឺ ព្រមទាំងសេចក្ដីសុចរិតត្រូវតែមានពាសពេញផែនដី » ( នៅក្នុង Conference Report, Oct. ឆ្នាំ ១៩០៤ ទំព័រ ៧៣ ) ។
-
អែលឌើរ រ៉ូប៊ឺត បានបង្រៀនថា សេចក្តីពិត ពន្លឺ និងសេចក្ដីសុចរិតត្រូវតែមានពាសពេញផែនដីនៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមធ្វើបញ្ជីនៃសេចក្ដីពិត បទគម្ពីរ សេចក្ដីសញ្ញា និងអំណាចចំនួនប្រាំ ឬច្រើនជាងនេះចេញពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាពីមុនៗ ដែលបានស្ដារឡើងវិញ ហើយនាំទៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ ។ ( ប្រសិនបើអ្នកត្រូវការជំនួយ សូមមើល « ការសាងឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ » នៅក្នុង ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៤៩–៥២ ) ។
-
សូមធ្វើលំហាត់មួយ ឬពីរខាងក្រោមនេះ ៖
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការរស់នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់គឺជាពរជ័យមួយសម្រាប់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើមានធនធានអ្វីខ្លះនៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើងនេះ ដែលធ្វើឲ្យសេចក្ដីពិត និងពន្លឺនៃដំណឹងល្អមានពាសពេញផែនដី ?
-
នៅលើគេហទំព័រប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដែលអ្នកចូលទៅ សូមចុះផ្សាយការពន្យល់មួយអំពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា និងមូលហេតុដែលអ្នកមានអំណរគុណដែលបានរស់នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ នៅពេលអ្នកបានធ្វើដូចនោះហើយ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីអារម្មណ៍ដែលអ្នកមានចំពោះការចុះផ្សាយសារលិខិតរបស់អ្នក ។
-
រូបភាពអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណាអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ដូចនេះ ៖ « បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ អ្វីដែលបានសម្រេចច្រើនមកហើយក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ គឺការផ្សព្វផ្សាយសារលិខិតនៃដំណឹងល្អតាមរយៈបណ្ដាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដែលជាការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អមួយ—ប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាតំណក់ទឹកតូចៗប៉ុណ្ណោះ ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំសូមបន្តអញ្ជើញដល់អ្នកឲ្យជួយបំប្លែងដំណក់ទឹកនោះទៅជាទឹកជន់លិច ។ … ខ្ញុំសូមក្រើនរំឭកអ្នកឲ្យបោសផែនដីដោយប្រើសារលិខិតដែលពេញដោយសេចក្ដីសុចរិត និងសេចក្ដីពិត—ជាសារលិខិតដែលមានភាពពិត ការស្អាងឡើង និងគួរឲ្យគោរព—ហើយពិតជាបោសផែនដីដូចជាទឹកជំនន់ » ( « To Sweep the Earth as with a Flood » [ Brigham Young University Campus Education Week devotional ថ្ងៃទី ១៩ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១៤ ] LDS.org ) ។
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីជួយឲ្យទឹកជន់លិចផែនដីដោយប្រើសារលិខិតដែលពេញដោយសេចក្ដីសុចរិត និង សេចក្ដីពិត ? សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចចែកចាយសេចក្ដីពិតដ៏មានអត្ថន័យនានា ដែលត្រូវបានស្ដារឡើងវិញក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ជាមួយមនុស្សក្បែរខ្លួនអ្នក និងមនុស្សដែលរស់នៅឆ្ងាយពីអ្នក ។
នៅក្នុង អេភេសូរ ១:១១–១២ ប៉ុលបានបង្រៀនថា តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះពួកបរិសុទ្ធបានទទួលមរតកនៅក្នុងនគរព្រះ ។
អេភេសូរ ១:១៣–២៣
ប៉ុលបង្រៀនអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសញ្ញា
សូមអាន អេភេសូរ ១:១៣–១៤ ដោយស្វែងរកពរជ័យមួយដែលពួកបរិសុទ្ធបានទទួលដោយសារតែភាពស្មោះត្រង់ និងការទុកចិត្ត និងជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ការបាន « ដៅចំណាំ [ ដោយ ] ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបានសន្យា » មានន័យថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ « ធ្វើទីបន្ទាល់ដល់ព្រះវរបិតាថា ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយខាងការសង្គ្រោះនោះបានធ្វើដោយត្រឹមត្រូវ ហើយថាសេចក្ដីសញ្ញាដែលរួមនឹងពិធីទាំងនោះ នោះក៏បានកាន់តាម » ( សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា » scriptures.lds.org ) ។ ឃ្លា « ទីបញ្ចាំចិត្តពីដំណើរកេរ្តិ៍អាកររបស់យើងរាល់គ្នា » នៅក្នុង អេភេសូរ ១:១៤ បង្ហាញថា នៅពេលពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសន្យា នោះពួកគេទទួលបានការអះអាងផ្ទាល់ខ្លួនដែលថា នៅទីបំផុត ពួកគេនឹងគ្រងនគរសេឡេស្ទាលទុកជាមរតក ។ ( សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការហៅ និង ការជ្រើសតាំង សូមអាន ពេត្រុសទី២ ១ និងយោបល់ដែលផ្ដល់ឲ្យសម្រាប់ជំពូកនោះក្នុងជំពូកទី ៣០ ៖ មេរៀនថ្ងៃទី ១ ) ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង អេភេសូរ ១:១៥–១៦ ប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា លោកបន្តអរព្រះគុណដល់ព្រះចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេជានិច្ច ។ សូមអាន អេភេសូរ ១:១៧–១៨ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីដែលប៉ុលបានអធិស្ឋានទូលសូមព្រះឲ្យប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។
សូមគិតថា តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងដូចម្ដេចអំពីរបៀបដែលយើងអាចមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
សេចក្ដីពិតមួយដែលយើងអាចស្គាល់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះគឺ យើងអាចមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌បានតាមរយៈវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ ។
នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា សូមគូសចំណាំអ្វីដែលលោកបានបង្រៀនអំពីវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ ៖
រូបភាពអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា« វិវរណៈគឺជាទំនាក់ទំនងពីព្រះដល់បុត្រាបុត្រីទ្រង់នៅលើផែនដី និងជាពរជ័យដ៏មហិមាមួយដែលមានភ្ជាប់ជាមួយអំណោយទាន និងដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាបន្តបន្ទាប់ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា ‹ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអ្នកទទួលវិវរណៈ › ហើយ ‹ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានដោយមិនបានទទួលវិវរណៈបានឡើយ › ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១៣២ ) ។
« វិញ្ញាណនៃវិវរណៈមានដល់មនុស្សគ្រប់រូបដែលទទួលពិធីបរិសុទ្ធបុណ្យជ្រមុជទឹកនៃការសង្គ្រោះដោយការពន្លិចសម្រាប់ការផ្ដាច់បាប និងការដាក់ដៃលើសម្រាប់អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតាមរយៈសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពត្រឹមត្រូវ—និងអ្នកដែលប្រព្រឹត្តដោយសេចក្ដីជំនឿដើម្បីបំពេញតាមការទាមទាររបស់បព្វជិតភាពដើម្បី ‹ ទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ។ ពរជ័យនេះពុំមែនត្រូវបានកម្រិតថាមានចំពោះតែអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចជាអធិបតីក្នុងសាសនាចក្រប៉ុណ្នោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ វាជាកម្មសិទ្ធិ ហើយគួរតែប្រតិបត្តិនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សគ្រប់រូប ទាំងប្រុស ទាំងស្រី ទាំងក្មេង ដែលឈានដល់អាយុមានការដឹងខុសត្រូវ ហើយចូលក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយ ។ បំណងប្រាថ្នាដ៏ស្មោះ និង ភាពសក្ដិសមអញ្ជើញវិញ្ញាណនៃវិវរណៈចូលមកក្នុងជីវិតយើង » ( « The Spirit of Revelation » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៨៧ ) ។
សូមគិតអំពីរបៀបដែលវិវរណៈអាចជួយយើងមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីរបៀបដែលវិវរណៈបានជួយអ្នក ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឲ្យមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌កាន់តែច្បាស់ ។
ការរស់នៅឲ្យសក្ដិសមនឹងភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ អាចជួយអ្នកមកស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌កាន់តែច្បាស់ ។
នៅក្នុង អេភេសូរ ១:១៩–២៣ ប៉ុលបានបន្តបង្រៀនអំពីមរតករបស់ពួកបរិសុទ្ធ និង តំណែងរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងនាមជាសិរសានៃសាសនាចក្រទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា អេភេសូរ ១ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖