មេរៀនទី ៩ ៖ ថ្ងៃទី ៤
លូកា ៣-៤
សេចក្តីផ្តើម
យ៉ូហានបាទីស្ទបានផ្សាយអំពីការប្រែចិត្ត ហើយបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការយាងមករបស់ព្រះមែស៊ី ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ដោយយ៉ូហាន រួចហើយបានតមអាហារនៅក្នុងទីរហោស្ថានអស់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកកាលីឡេ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសដល់ប្រជាជននៅស្រុកណាសារ៉ែតថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។ មនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត បានបដិសេធទ្រង់ ហើយទ្រង់បានទៅស្រុកកាពើណិម ជាកន្លែងដែលទ្រង់បានព្យាបាលមនុស្សឈឺ និងបណ្ដេញអារក្សចេញ ។
លូកា ៣:១-២២
យ៉ូហានបាទីស្ទព្យាករអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សូមរិះគិតមួយសន្ទុះចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកធ្លាប់ត្រូវបានគេចំអន់ ឬ ចំអកដាក់អ្នក ដោយសារតែអ្នកគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រឬទេ ?
-
តើមាននរណាម្នាក់ធ្លាប់សើចចំអក ឬ ជំទាស់អ្វីដែលអ្នកជឿ ឬ បទដ្ឋានដែលអ្នកព្យាយាមរស់នៅតាមដែរឬទេ ?
-
តើមានពិធីជប់លៀង ឬ ការជួបជុំដែលអ្នកមិនត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួម ឬ កន្លែងដែលអ្នកមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកស្រួល ដោយសារតែជំនឿរបស់អ្នកដែរឬទេ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា លូកា ៣:១–២២សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលអាចពន្យល់ មូលហេតុដែលអស់អ្នកដែលរស់នៅតាមដំណឹងល្អ អាចមានអារម្មណ៍នៅដាច់តែឯងពីមនុស្សដទៃទៀតនាពេលនានា ។
នៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ អ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ត្រូវបានហៅថាជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មកដល់ជំនាន់នៃការបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តំណែងនៃសង្ឃជាន់ខ្ពស់ត្រូវបានបាត់បង់ ។ សង្ឃជាន់ខ្ពស់ក៏ជាប្រមុខនយោបាយនៃប្រទេសជាតិផងដែរ ប៉ុន្តែអ្នកកាន់តំណែងនោះពុំត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះនៅពេលនោះឡើយ ។ ពួកគេត្រូវបានជ្រើសរើសដោយមនុស្សដូចជា ហេរ៉ូឌ និងមន្ត្រីជនជាតិរ៉ូមផ្សេងទៀត ( សូមមើល Bible Dictionary « High Priest ») ។
សូមមើល លូកា ៣:២–៦ដោយរកមើលក្នុង ខ ២ ថាព្រះបានមានបន្ទូលទៅកាន់នរណា ជំនួសឲ្យពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ។
សូមសង្ខេបពីអ្វីដែលយ៉ូហាន បាទីស្ទកំពុងបង្រៀនប្រជាជននៅក្នុង លូកា ៣:៣–៦ ។ ( សម្រាប់ជំនួយបន្ថែមអំពីអ្វីដែលយ៉ូហានកំពុងបង្រៀន សូមអាន ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ៣:៤-១១ [ នៅក្នុងឧបសម្ព័ន្ធព្រះគម្ពីរប៊ីប ] ) ។
នៅក្នុងជំនាន់របស់យ៉ូហាន មនុស្សមួយចំនួនជឿថា ដោយសារតែពួកគេជាកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំ នោះពួកគេល្អជាងពួកសាសន៍ដទៃ ឬ ថាព្រះបានស្រឡាញ់ពួកគេជាងពួកដែលពុំមែនជាពួកអ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល លូកា ៣:៨ លេខយោង ឃ) ។ ស្ថានភាពនេះអាចដូចជាមនុស្សបច្ចុប្បន្ននេះ ដោយគិតថាពួកគេនឹងទៅនគរឋានសួគ៌បានយ៉ាងងាយ ដោយសារពួកគេជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។
សូមអាន លូកា ៣:៧-៩ដោយរកមើលអ្វីដែលយ៉ូហាន បានបង្រៀនថា ពួកសាសន៍យូដាចាំបាច់ត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះ ។ ( នៅក្នុង ខ ទី៩ ផ្លែ គឺជានិមិត្តរូបមួយនៃលទ្ធផលនៃជម្រើសដែលយើងជ្រើសរើស ) ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ៩ តើអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលពុំនាំមកនូវ « ផលល្អ » ឬ រស់នៅដោយសុចរិតនោះ ។
នៅក្នុង លូកា ៣:១០-១៥ យើងអានថាយ៉ូហាន បានបង្រៀនដល់ក្រុមប្រជាជាតិយូដាជាក់លាក់ អំពីរបៀបដែលពួកគេអាចនាំមកនូវផលល្អនោះ តាមរយៈការរស់នៅដោយសុចរិត ។ ការបម្រើរបស់យ៉ូហាន គឺគួរឲ្យសរសើរណាស់ ហើយមនុស្សមួយចំនួនបានគិតថា គាត់ប្រហែលជាព្រះមែស៊ីហើយមើលទៅ ។
សូមអាន លូកា ៣:១៦-១៧ដោយរកមើលអ្វីដែលយ៉ូហានបានថ្លែងថាព្រះមែស៊ីនឹងធ្វើ ពេលទ្រង់យាងមក ។
ឃ្លា « នឹងធ្វើបុណ្យជ្រមុជឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយនិងភ្លើងវិញ » ( លូកា ៣:១៦) សំដៅទៅលើឥទ្ធិពលនៃការធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ និងការញែកចេញជាបរិសុទ្ធ នៃការទទួលយកអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀន ៖ « មនុស្សម្នាក់ត្រូវតែកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ » (ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៩០) ។
ដើម្បីយល់ពី លូកា ៣:១៧បន្ថែមទៀត វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការយល់អំពីការញែកចេញរវាង ស្រូវ ចេញពីអង្កាម ។
បន្ទាប់ពីស្រូវត្រូវបានច្រូតកាត់ និងបែនរួចហើយ ( នៅពេលដែលគ្រាប់ស្រូវបោកចេញពីកណ្ដាប់ ) នោះកសិករនឹងអុំគ្រាប់ស្រូវនោះ ។ ការអុំស្រូវគឺជាវិធីពីបុរាណដែលប្រើដើម្បីញែកគ្រាប់ស្រូវចេញពីអង្កាម ( សំបកខាងក្រៅ ) និងសំបកស្រូវ ។ ការអុំស្រូវនឹងប្រើនូវប៉ែល ឬរនាស់ឈើដែលហៅថាអុំ ដើម្បីបោះស្រូវដែលបែនហើយទៅលើខ្យល់ ។ បន្ទាប់មកខ្យល់នឹងបក់ផាត់អ្វីដែលស្រាលៗ គឺអង្កាមដែលគេមិនចង់បាននោះចេញ ហើយគ្រាប់ស្រូវដែលធ្ងន់នឹងធ្លាក់ចុះលើកន្លែងដែលបែននោះ ។
នៅក្នុងការប្រដូចរបស់យ៉ូហាន តើស្រូវអាចតំណាងឲ្យអ្វី ?
តើអង្កាមអាចតំណាងឲ្យអ្វី ?
គោលការណ៍សំខាន់មួយ ដែលបានបង្រៀននៅក្នុង លូកា ៣:១៦–១៧ គឺថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ញែកមនុស្សសុចរិតចេញពីមនុស្សទុច្ចរិត ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
ទោះបីជាមានការញែកមនុស្សល្អចេញពីមនុស្សអាក្រក់នៅទីបំផុត នឹងកើតមាននៅថ្ងៃជំនុំជំរះក្ដី តើការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ បណ្ដាលឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ត្រូវបានញែកចេញពីមនុស្សទុច្ចរិតក្នុងពេលនេះតាមរបៀបណា ?
-
ហេតុអ្វីយើងត្រូវតែយល់ថា នៅពេលយើងព្យាយាមធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចមានអារម្មណ៍ ឬ គិតថាត្រូវបានញែកចេញពីមនុស្សដទៃ ?
-
លូកា ៣:១៨–២២ កត់ត្រាថាព្រះយេស៊ូវ បានយាងមកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយយ៉ូហានបាទីស្ទ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧) ។ ក្រោយមកទៀតស្ដេចហេរ៉ូឌបានចាប់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដាក់គុក ។
លូកា ៣:២៣-៣៨
តំណពូជពង្សរបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានចែងប្រាប់
នៅក្នុង លូកា ៣:២៣–៣៨លូកាបានដាក់បញ្ចូលនូវពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលផ្តល់នូវតំណពូជផ្ទាល់ ឬ សាច់ញាត្តិផ្ទាល់របស់ព្រះយេស៊ូវ ។ លោកក៏បានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូសែបតាម « ការគិតស្មាន » ( មិនដឹងច្បាស់ ) គឺជាឪពុករបស់ព្រះយេស៊ូវ (លូកា ៣:២៣) ។
លូកា ៤:១-១៣
ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានល្បួងដោយសាតាំងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន
លូកា ៤:១–១៣ មាននូវដំណើររឿងមួយអំពីការតមអាហាររបស់ព្រះយេស៊ូវអស់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃនៅក្នុងទីហោរស្ថាន និងការបដិសេធនឹងការល្បួងរបស់សាតាំង ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ៤:១–១១) ។
លូកា ៤:១៤-៣០
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី
សូមពិចារណាអំពីពាក្យដូចតទៅនេះ ៖ ចិត្តសង្រេង ត្រូវគេជិះជាន់ ចាប់ជាឈ្លើយ មនុស្សទ័លក្រ និង មនុស្សខ្វាក់ ។ តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាពាក្យមួយ ឬ ច្រើនជាងនេះ អាចនឹងពិពណ៌នាថាតើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណាចំពោះខ្លួនឯង ? នៅពេលអ្នកសិក្សា លូកា ៤:១៤-៣០សូមរកមើលពាក្យនានាដែលបង្រៀនអ្នកថាតើព្រះយេស៊ូវត្រូវបានបញ្ចូនទៅព្យាបាលដល់អ្នកមានចិត្តសង្រេង និង រំដោះដល់ពួកឈ្លើយតាមរបៀបណា ។
នៅក្នុង លូកា ៤:១៤-១៧ យើងអានថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវត្រឡប់មកពីតមអាហារ ហើយដោយត្រូវបានល្បួងដោយសាតាំងនៅទីរហោស្ថាន នោះទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមផ្សាយនៅក្នុងសាលាជំនុំនៅស្រុកកាលីឡេ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ទ្រង់ត្រឡប់ទៅកាន់ស្រុកកំណើតរបស់ទ្រង់វិញគឺណាសារ៉ែត ។ ខណៈនៅទីនោះ ទ្រង់បានគង់នៅក្នុងសាលាជំនុំមួយ ដើម្បីអានគម្ពីរអេសាយ ដែលបានព្យាករទាក់ទងនឹងបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះមែស៊ី ។
សូមអាន លូកា ៤:១៨-២០ដោយរកមើលអ្វីដែលអេសាយបានព្យាករថាព្រះមែស៊ីនឹងធ្វើសម្រាប់មនុស្ស ។ អ្នកអាចគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៤:២១ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីវគ្គបទគម្ពីរ ដែលទ្រង់បានអាន ។
ដោយមានបន្ទូលថា ការព្យាកររបស់អេសាយត្រូវបានបំពេញ នោះព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីដែលបាននិយាយនៅក្នុងការព្យាករនោះហើយ ។ សូមគិតពីការសរសេរគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ដាក់ក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីព្យាបាលដល់អ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង ហើយរំដោះអស់អ្នកដែលជាប់ឃុំឃាំងខាងវិញ្ញាណ ។
តាមអ្វីដែលអ្នកដឹងអំពីការបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តើទ្រង់បានធ្វើអ្វីខ្លះដែលវាបានបំពេញការព្យាករនេះ ?
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលអ្នកបានឃើញ ដែលបង្ហាញអ្នកថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បន្ដព្យាបាល និង រំដោះយើងនៅក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ ?
សូមអាន លូកា ៤:២២ដោយរកមើលរបៀបដែលមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត បានមានប្រតិកម្មចំពោះការប្រកាសដ៏ត្រង់ៗរបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីដែលគេបានទន្ទឹងរង់ចាំជាយូរមកនោះ ។
នៅក្នុង លូកា ៤:២៣ យើងអានថា ព្រះយេស៊ូវបានដឹងថាប្រជាជននៅស្រុកណាសារ៉ែត នឹងផ្ចាញ់ផ្ចាលទ្រង់ដើម្បីឲ្យទ្រង់បង្ហាញដល់គេថាទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ដោយការធ្វើអព្ភូតហេតុទាំងឡាយ ដែលទ្រង់បានធ្វើនៅស្រុកកាពើណិមឡើងវិញ ។ ព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបដោយសូត្រដំណើររឿងពីរចេញពីព្រះគម្ពីរ ដើម្បីបង្រៀនពួកគេនូវគោលការណ៍អំពីសេចក្តីជំនឿ ។
អេលីយ៉ា ស្ត្រីមេម៉ាយនៅសារិបតា និង កូនប្រុសរបស់នាង
សូមអាន លូកា ៤:២៤-២៧ដោយរកមើលដំណើររឿងពីរដែលព្រះយេស៊ូវបាននិទានប្រាប់ ។ អ្នកអាចអានសង្ខេបពីដំណើររឿងនៃ អេលីយ៉ា និងស្ត្រីមេម៉ាយនៅឯ សារិបតា នៅក្នុង ពង្សាវតារក្សត្រទី ១ ១៧:១–១៦ ដំណើររឿងនៃ ណាម៉ាន់ និង អេលីសេនៅក្នុង ពង្សាវតារក្សត្រទី ២ ៥:១–១៤។ សូមផ្តោតចិត្តទុកដាក់លើអ្វីដែលស្ត្រីមេម៉ាយ និង ណាម៉ាន់បានធ្វើដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួន ។
តើស្ត្រីមេម៉ាយនៃសារិបតា និង ណាម៉ាន់ បានបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿដោយរបៀបណាខ្លះ ?
វាសំខាន់ដើម្បីដឹងថា ព្យាការីគម្ពីរសញ្ញាចាស់នោះគឺអេលីយ៉ាស់ ( អេលីយ៉ា ) និង អេលីសេ ( អេលីស្សា ) ទាំងពីរនាក់បានធ្វើអព្ភូតហេតុដល់មនុស្សដែលពុំមែនជាសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ( ពួកសាសន៍ដទៃ ) ។ ព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀនដល់អស់អ្នកដែលនៅស្រុកណាសារ៉ែតថា ទោះបីជាមានស្ត្រីមេម៉ាយ និង មនុស្សឃ្លង់នៅក្នុងចំណោមសាសន៍អ៊ីស្រាអែលក្តី នោះសាសន៍ដទៃពីរនាក់នោះ អាចដកបទពិសោធន៍នូវអព្ភូតហេតុ ដោយសារពួកគេមានសេចក្តីជំនឿ ហើយបានទទួលព្យាការីរបស់ព្រះ ។
ដោយសារមនុស្សជាច្រើនមកពីស្រុកណាសារ៉ែតខ្វះជំនឿលើទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូវបានសម្តែងអព្ភូតហេតុតិចតួចប៉ុណ្ណោះនៅទីនោះ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:៥៤–៥៨, ម៉ាកុស ៦:១–៦) ។ យើងអាចរៀនអំពីគោលការណ៍មួយអំពីសេចក្តីជំនឿនៅពេលយើង ធ្វើផ្ទុយ ទៅនឹងមនុស្សនៅស្រុកណាសារ៉ែត ជាមួយនឹងស្ត្រីមេម៉ាយ និងណាម៉ាន់ ៖ នៅពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចមើលឃើញអព្ភូតហេតុកើតឡើងជាច្រើន។
ណាម៉ាន់ និង អ្នកបម្រើរបស់អេលីយ៉ា
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេររបៀបនានាដែលយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ថាជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ សូមអាន លូកា ៤:១៨ឡើងវិញ ហើយពិចារណាពីរបៀបនានា ដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចទទួលបានពរជ័យដែលបានសរសេរនៅក្នុងនោះ ។
សូមអាន លូកា ៤:២៨-៣០ដោយរកមើលរបៀបដែលអស់អ្នកដែលនៅក្នុងសាលាប្រជុំឆ្លើយតបចំពោះអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល ។
សូមពិចារណាពីរបៀបដែលដំណើររឿងនេះ បង្ហាញពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានញែកពួកមនុស្សអាក្រក់ចេញពីមនុស្សសុចរិត ( សូមមើល លូកា ៣:១៧) ។
លូកា ៤:៣១-៤៤
ព្រះយេស៊ូវបានបណ្តេញអារក្ស ហើយបានព្យាបាលអ្នកឈឺ
សូមអាន លូកា ៤:៣១-៤៤ដោយរកមើលថាតើប្រជាជននៅក្រុង កាពើណិមបានឆ្លើយតប ខុសគ្នាពីអ្វីដែលអស់អ្នកនៅស្រុកណាសារ៉ែតបានឆ្លើយតប ។
តើដំណើររឿងទាំងនេះបង្ហាញអំពីគោលការណ៍ដែលថា នៅពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវ នោះយើងនឹងទទួលបានពរជ័យរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
-
សូមបញ្ចប់ការសិក្សារបស់អ្នកថ្ងៃនេះ ដោយសរសេរទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ថាជាអង្គសង្គ្រោះ និង ពរជ័យនានាដែលអ្នកបានទទួលនៅពេលអ្នកបានបង្ហាញសេចក្តីជំនឿលើទ្រង់ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា លូកា ៣–៤ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖