មេរៀនទី ២ ៖ ថ្ងៃទី ១
ម៉ាថាយ ១–២
សេចក្តីផ្តើម
ម៉ាថាយបានផ្ដល់ពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមានទេវតាមួយអង្គបានប្រកាសទៅកាន់យ៉ូសែបថា ព្រះយេស៊ូវពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ពួកហោរាមកពីទិសខាងកើត បានធ្វើដំណើរទៅរកទារកតូច ហើយថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ យ៉ូសែបត្រូវបានប្រាប់នៅក្នុងសុបិនឲ្យនាំគ្រួសាររបស់លោកទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ ព្រោះស្ដេចហេរ៉ូឌ មានព្រះទ័យចង់សម្លាប់ព្រះយេស៊ូវ ។
ម៉ាថាយ ១:១-១៧
ម៉ាថាយបានផ្ដល់ពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ
សូមមើលរូបថតឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក រួចមើលថាតើអ្នកអាចឃើញលក្ខណៈខាងរូបកាយ និង ចំណុចណាខ្លះទៀតដែលអ្នកទទួលបានពីពួកលោក ។ នៅលើបន្ទាត់ខាងក្រោមនេះ សូមសរសេរលក្ខណៈមួយចំនួនទាំងនេះ ( មានដូចជា ពណ៌ភ្នែក ពណ៌សក់ កម្ពស់ បុគ្គលិកលក្ខណៈ ឬ ខាងបញ្ញា ) ៖
នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ១–២ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតអំពីមាតាបិតារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ —គឺព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ម៉ារា—និងលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលទ្រង់បានទទួលមក ។
ម៉ាថាយ ១:១–១៧ សរសេរអំពីជីដូនជីតារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ខទី ១ បង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាវង្សាហ្លួងដាវីឌ ( ដែលបានសម្លាប់ កូលីយ៉ាត ហើយក្រោយមកបានក្លាយទៅជាស្ដេចនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ) និង អ័ប្រាហាំ ( ដែលបានស្គាល់ថាជាឪពុកនៃរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ព្រះ ) ។
« ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានប្រកាសថា ព្រះមែស៊ីនឹងជាពូជ ហ្លួងដាវីឌ ( សូមមើល សាំយូអែល ទី២ ៧:១២–១៣, អេសាយ ៩:៦–៧, យេរេមា ២៣:៥–៦ ) ហើយថាពូជពង្សរបស់អ័ប្រាហាំនឹងឲ្យពរ ‹ គ្រប់ទាំងសាសន៍នៅផែនដី › ( លោកុប្បត្តិ ២២:១៨ សូមមើលផងដែរ អ័ប្រាហាំ ២:១១ ) » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ១២ ) ។ ម៉ាថាយបានសរសេរជាពិសេសទៅដល់អ្នកអានសាសន៍យូដាម្នាក់ ហើយបានចង់ឲ្យពួកគេដឹងថា ព្រះយេស៊ូវ បានបំពេញតាមការព្យាករណ៍ទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់អំពីព្រះមែស៊ី ។ ពង្សាវតានៅក្នុង ម៉ាថាយ ១:១–១៧ បង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា និង ជាអ្នកគ្រងមរតបល្ល័ង្ករបស់ដាវីឌដ៏ពេញសិទ្ធិ ។ នៅពេលអ្នក សិក្សា គម្ពីរម៉ាថាយ សូមស្វែងរកគំរូនានាអំពីរបៀប ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញតាមការព្យាករណ៍ទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់អំពីព្រះមែស៊ី ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១:១៦ ដោយស្វែងរកបរមងារដែលបានប្រទានដល់ព្រះយេស៊ូវ ។
ពាក្យ ព្រះគ្រីស្ទ ជាភាសាក្រិចទម្រង់អារ៉ាប់ប្រែថា ព្រះមែស៊ី ដែលមានន័យថា « អង្គដែលបានចាក់ប្រេងតាំង » ។ នៅក្នុងជីវិតមុនផែនដី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ ឲ្យធ្វើជា « ព្យាការី សង្ឃ ស្ដេច និង អង្គសង្គ្រោះ » នៃយើង ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « Anointed One » « ព្រះមែស៊ី » scriptures.lds.org ) ។
ម៉ាថាយ ១:១៨-២៥
ទេវតាមួយអង្គបានប្រកាសទៅកាន់យ៉ូសែបថា ព្រះយេស៊ូវពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១:១៦ នៅចុងបញ្ចប់នៃពង្សាវតារបស់ព្រះយេស៊ូវ ម៉ាថាយបានសរសេរថា ម៉ារាគឺជាភរិយារបស់ យ៉ូសែប ។ ម៉ាថាយ ១:១៨–២៥ ប្រាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលនាំទៅដល់អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ និង ព្រះរាជកំណើតនៃព្រះយេស៊ូវ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ១:១៨ ម៉ាថាយ បានរៀបរាប់ថា យ៉ូសែប និង ម៉ារា គឺជាគូដណ្ដឹងនឹងគ្នា ។ ការណ៍នេះមានន័យថា ពួកគេបានភ្ជាប់ពាក្យ ហើយបានភ្ជាប់សាច់ឈាមជាមួយគ្នាទៅតាមច្បាប់ ប៉ុន្តែពុំបានរួមរស់នឹងគ្នាជាលក្ខណៈប្ដីប្រពន្ធឡើយ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពីមុនអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះកើតឡើង យ៉ូសែបបានដឹងថា ម៉ារ៉ាមានគភ៌ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១:១៩ ដោយស្វែងរកថាតើ យ៉ូសែប បានមានបំណងដូចម្ដេច ។
« លែងនាងចេញ ដោយសម្ងាត់ » មានន័យថា យ៉ូសែប បានគ្រោងនឹងដោះស្រាយបញ្ហានេះជាមួយម៉ារ៉ា ដោយពុំចាំបាច់បង្ខំនាងឲ្យរងភាពអាម៉ាស់ក្នុងចំណោមសាធារណជន ។
តើខគម្ពីរនេះបង្រៀនយើងដូចម្ដេចខ្លះ អំពីលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ យ៉ូសែប និង សេចក្ដីស្នេហ៍របស់គាត់មានចំពោះម៉ារា ?
សូមអាន ម៉ាថាយ ១:២០ ដោយស្វែងរកថាតើមានអ្វីបានកើតឡើង ខណៈដែល យ៉ូសែប កំពុងតែសញ្ជឹងគិតអំពីការបញ្ចប់ការស្ដីដណ្ដឹង ( ការភ្ជាប់ពាក្យជាផ្លូវការ ) របស់គាត់ជាមួយម៉ារានោះ ។
ហេតុអ្វីបានជាទេវតាមានបន្ទូលប្រាប់កុំឲ្យយ៉ូសែបខ្លាចនឹងរៀបការជាមួយម៉ារាឲ្យសោះ ?
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានសរសេរអំពីយ៉ូសែប ដែលទទួលបានសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួននៃសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖
រូបភាពអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី« យ៉ូសែប បានពិចារណា រួចអធិស្ឋាន ។ តើម៉ារាពិតជាមានគត៌ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមែន ឬ តាមរបៀបណាផ្សេងទៀត ? ម៉ារាដឹង អេលីសាបិតដឹង សាការីដឹង អំពីឪពុកពិតប្រាកដនៃទារកដែលកំពុងចាប់កំណើតនោះ ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែទទួលបានទីបន្ទាល់តាមរយៈវិវរណៈ ហើយឥឡូវនេះ យ៉ូសែប ច្បាស់ជាបានដឹងដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់តាមរបៀបដូចគ្នានេះដែរ ។ …
« យើងអាចសន្មត់បានយ៉ាងច្បាស់ថា ម៉ារា បានប្រាប់ យ៉ូសែប អំពីស្ថានភាពរបស់នាង, បន្ទាប់មកនាងបានទៅជួប អេលីសាបិត, យ៉ូសែប បានពុះពារនឹងបញ្ហារបស់គាត់អស់រយៈពេលជិតបីខែដោយទទួលការសាកល្បងយ៉ាងពេញទំហឹង, ទេវតាកាព្រីយ៉ែលបាននាំព្រះសារបន្ទូល, យ៉ូសែបបានសរសេរសំបុត្រប្រាប់អំពីការផ្លាស់ប្ដូរចិត្តរបស់គាត់, នាងបានត្រឡប់មកវិញដោយរួសរាន់ និង មានក្ដីអំណរ ផ្នែកទីពីរនៃពិធីមង្គលការត្រូវបានប្រារព្ធឡើងភ្លាមៗ » ( The Mortal Messiah ៖ From Bethlehem to Calvary វ៉ុល ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៧៩–៨១ ] ១:៣៣២–៣៣ ) ។
រូបភាពអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃីដើម្បីយល់អំពីអត្ថន័យនៃឃ្លា « ដែលមកចាប់ទំផ្ទៃនាង … នោះកើតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ ( ម៉ាថាយ ១:២០ ) សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយអែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី ដូចខាងក្រោមនេះ ៖ « តាមរបៀបដូចគ្នាដែលថាព្រះយេស៊ូវគឺពិតជាបុត្រារបស់ម៉ារា នោះទ្រង់ក៏ជាបុត្រាផ្ទាល់ ហើយពិតរបស់ព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចដែរ ។ … ការថ្លែងប្រាប់របស់ម៉ាថាយថា ‹ នាងមានគភ៌ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ប្រសិនបើជាបកប្រែឲ្យត្រឹមត្រូវគួរតែនិយាយថា ‹ នាងមានគភ៌ ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ › ។ ( ម៉ាថាយ ១:១៨ ) ។ ដំណើររឿងសរសេរដោយ លូកា ( លូកា ១:៣៥ ) កត់ត្រាយ៉ាងច្បាស់អំពីហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើង ។ អាលម៉ាអត្ថាធិប្បាយយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះអំពីការចាប់បដិសន្ធិ និង ការប្រសូតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយព្យាករ ៖ ព្រះគ្រីស្ទ ‹ នឹងប្រសូតមកពីនាងម៉ារា … នាងជាស្ត្រីព្រហ្មចារី គឺជាប្រដាប់ដ៏ជម្រើស ហើយពិសេសមួយដែលនឹងត្រូវគ្របដណ្ដប់ ហើយ ចាប់ទំផ្ទៃដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយនឹងប្រសូតបានបុត្រមួយ មែនហើយ គឺជា ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ › ។ ( អាលម៉ា ៧:១០ ) ។ នីហ្វៃ បានថ្លែងស្រដៀងគ្នាដែរថា នៅពេលដែលនាងមានគត៌នោះ ម៉ារា ‹ ត្រូវបាននាំទៅដោយព្រះវិញ្ញាណ › ជាលទ្ធផលបុត្រដែលបានប្រសូតមកពីនាងគឺជា ‹ កូនចៀមនៃព្រះ មែនហើយ គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច › ។ (នីហ្វៃទី១ ១១:១៩–២១ ) » ។ ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុល ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥--៧៣ ] ១:៨២–៨៣ ) ។
ការបង្រៀនទាំងនេះអះអាងគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះរាជបុត្រាសួគ៌របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ម៉ារា ។ សូមគិតអំពីការសរសេរគោលលទ្ធិនេះក្បែរ ម៉ាថាយ ១:១៨–២៥ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
រូបភាពអែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គសូមរំឭកអំពីរូបថតឪពុកម្ដាយអ្នកដែលអ្នកបានមើល និងបញ្ជីនៃលក្ខណៈទាំងឡាយ ដែលអ្នកទទួលបានពីពួកលោក ។ បន្ទាប់មក សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជេម អ៊ិ ថាល់មេហ្គ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដោយស្វែងរកមូលហេតុវាមានសារៈសំខាន់ដែលត្រូវយល់ថា ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះរាជបុត្រាសួគ៌របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ម៉ារា ៖ « បុត្រនោះម៉ារានឹងប្រសូតមកគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃអេឡូហីម ជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ … នៅក្នុងលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ត្រូវបានបញ្ចូលគ្នារវាងអំណាចនៃព្រះ ជាមួយនឹងលទ្ធភាព និង សមត្ថភាពនៃជីវិតរមែងស្លាប់ ។ … បុត្រាយេស៊ូវ ត្រូវទទួលមរតកបន្ដខាងសាច់ឈាម សតិអារម្មណ៍ និងលក្ខណៈខាងវិញ្ញាណ និន្នាការ និងព្រះចេស្ដាដែលកាត់តាមព្រះបិតាមាតារបស់ទ្រង់—ដែលម្ខាងជាអង្គដ៏អមត និងមានសិរីល្អ—គឺព្រះ និងម្ខាងទៀតជាមនុស្ស—ស្ដ្រី » ( Jesus the Christ ការបោះពុម្ពលើកទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៨១ ) ។
តើលក្ខណៈអ្វីទៅ ដែលព្រះយេស៊ូវទទួលបានពីព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ? តើលក្ខណៈអ្វីទៅដែលទ្រង់ទទួលបានពីព្រះមាតារបស់ទ្រង់ ?
ដោយសារព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាដ៏អមត និងមាតាដែលមានជីវិតរមែងស្លាប់ នោះទ្រង់មានសមត្ថភាពរស់នៅដ៏នៅអស់កល្ប ឬក៏សុគតប្រសិនបើទ្រង់ជ្រើសធ្វើដូច្នោះ ។ និស្ស័យនៃព្រះនេះធ្វើឲ្យទ្រង់មានលក្ខណៈសម្បត្តិវិសេសដាច់ដោយឡែកដែលអាចរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង សុគតលើឈើឆ្កាង ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៤:៩–១០ ) ។
-
សូមស្រមៃថា អ្នកមានឱកាសជួយមិត្តភក្ដិម្នាក់ដែលពុំមានប្រវត្តិជាគ្រឹស្តសាសនិក ឲ្យយល់អំពីថាតើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានរណា ។ តើអ្នកនឹងពន្យល់អំពីនិស្ស័យដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទៅដល់មិត្តភក្ដិរបស់អ្នកតាមរបៀបណា ? សូមកត់ត្រាចម្លើយរបស់អ្នក ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ម៉ាថាយ ២:១-១២
ពួកហោរាត្រូវបានដឹកនាំឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវ
តើនរណាដែលបាននាំយកដង្វាយទៅថ្វាយព្រះអង្គសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានប្រសូតមក ?
ដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយគឺជាដំណឹងល្អតែមួយគត់ ដែលបានដាក់បញ្ចូលដំណើររឿងរបស់ពួកហោរា ។ សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងចន្លោះចំពោះសំណួរនីមួយៗ អំពីពួកហោរា ។
តើអ្នកដឹងអ្វីខ្លះ អំពីពួកហោរាទាំងនោះ ? | |
---|---|
តើពួកហោរាបានដឹងថា ព្រះមែស៊ីបានប្រសូតហើយ ដោយរបៀបណា ? | |
ហេតុអ្វីបានជាពួកហោរាចង់ស្វែងរកព្រះមែស៊ី ? | |
តើពួកសង្ឃរាជ និង ពួកអាចារ្យបានដឹងពីទីកន្លែងដែលព្រះមែស៊ីបានប្រសូតដោយរបៀបណា ? | |
តើស្ដេចហេរូឌចង់ឲ្យពួកហោរាធ្វើអ្វីខ្លះ ក្រោយពីពួកគេបានរកឃើញព្រះយេស៊ូវ ? | |
តើពួកហោរាបានធ្វើអ្វីជំនួសវិញ ? |
ឥឡូវនេះសូមអាន ម៉ាថាយ ២:១–១២ ដោយស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ ។ សូមកែប្រែ និង សម្រួលចម្លើយរបស់អ្នកបើចាំបាច់ ។
តើអ្នកបានរៀនអ្វីថ្មី អំពីពួកហោរាដែរឬទេ ? បើដូច្នេះ សូមគូររូបផ្កាយមួយក្បែរសំណួរ ដែលអ្នកបានរៀនអ្វីដែលថ្មីៗ ។
« យើងពុំដែលត្រូវបានប្រាប់សោះថា បុរសទាំងនេះជានរណា ប៉ុន្តែ ប្រាកដណាស់ពួកគេពុំមែនជាបុរសធម្មតានោះទេ ។ នោះមានន័យថា ពួកគេមានបំណងស្វែងរកព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ហើយថ្វាយដង្វាយដល់ទ្រង់ ហើយពួកគេបានទទួលបានអារម្មណ៍ និង ចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ដែលយើងអាចគិតបានថាជាព្យាការីចំពោះកិច្ចការដ៏ទេវភាពមួយ » ( Bible Dictionary « Wise Men of the East » ) ។
ពួកហោរាត្រូវបាន « ដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីទៅមើលព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ហើយ … ត្រឡប់ទៅឯប្រជាជនរបស់ពួកគេវិញ ដើម្បីថ្លែងជាសាក្សីថា ស្ដេច អេម៉ាញូអែល ពិតជាបានប្រសូតមកក្នុងសាច់ឈាមមែន » ( Bible Dictionary, « Magi ») ។
ជាញឹកញាប់ មនុស្សបានសន្និដ្ឋានថា ពួកហោរាបានទៅមើលព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងរាត្រីនៃការប្រសូតរបស់ទ្រង់ ជាមួយពួកអ្នកគង្វាលចៀម ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ម៉ាថាយ ២:១១ ប្រាប់ថាវាគឺមួយរយៈពេលក្រោយមក ចន្លោះពីមួយ និង ពីរឆ្នាំ ( ដែលពួកហោរាបានរកឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងផ្ទះមួយកន្លែង មិនមែននៅក្នុងស្នូកនោះទេ ហើយពេលនោះទ្រង់គឺជា « កុមារតូច » មិនមែនជាទារកឡើយ ) ។ សូមកត់ចំណាំផងដែរថា ហេតុផលដែលស្ដេចហេរូឌមានព្រះទ័យឲ្យពួកហោរារាយការណ៍ពីទីកន្លែង ដែលពួកគាត់បានរកឃើញព្រះមែស៊ីគង់នោះ គឺដើម្បីនឹងទៅធ្វើគត់ទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២:១៣ ) ។
តើពួកហោរាបានស្គាល់ទីកន្លែង ទៅរកព្រះមែស៊ីបានដោយរបៀបណា ?
គំរូនៃពួកហោរា ជួយយើងយល់អំពីគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយស្មោះ និង ដោយឧស្សាហ៍ នោះយើងនឹងត្រូវបានដឹកនាំទៅរកទ្រង់ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរដូចខាងក្រោម ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកអាចស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយឧស្សាហ៍តាមរបៀបណា ?
នៅពេលពួកហោរាបានរកឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះ ពួកគេបានថ្វាយដង្វាយរបស់ពួកគេដល់ទ្រង់ ។ គោលបំណងមួយនៃការធ្វើដូចនេះ គឺដើម្បីថ្វាយបង្គំ និង គោរពដល់ទ្រង់ ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ ចេញពីគំរូនៃការថ្វាយដង្វាយរបស់ពួកហោរាទៅដល់ព្រះយេស៊ូវ ?
ដើម្បីយល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចថ្វាយដង្វាយដ៏មានអត្ថន័យដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអានឲ្យឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម ដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
រូបភាពអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន« កាលពីសម័យបុរាណ ពេលដែលប្រជាជនចង់ថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ និង ស្វែងរកពរជ័យពីទ្រង់ នោះជាញឹកញាប់ពួកគេបាននាំមកនូវដង្វាយមួយ ។ …
តើអ្នកមានអ្វីមួយ នៅក្នុងជីវិតអ្នក ដែលមិនបរិសុទ្ធ ឬ មិនសក្ដិសមដែរឬទេ ? ពេលអ្នកលះបង់វាចោល នោះហើយជាដង្វាយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើមានទម្លាប់ល្អ ឬ គុណសម្បត្តិណាមួយដែលអ្នកខ្វះខាតនៅក្នុងជីវិតអ្នកដែរឬទេ ? នៅពេលអ្នកសម្របតាម ហើយធ្វើឲ្យវាជាផ្នែកមួយនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់អ្នក នោះអ្នកកំពុងថ្វាយដង្វាយមួយដល់ព្រះអម្ចាស់ហើយ ។ ពេលខ្លះ ការណ៍នេះពិបាកធ្វើ ចុះតើដង្វាយនៃការប្រែចិត្ត និង ការគោរពប្រតិបត្តិរបស់អ្នកនឹងជាអំណោយដ៏សក្ដិសមដែរឬទេ ប្រសិនបើអ្នកពុំបានបង់ថ្លៃអ្វីសោះ ? សូមកុំភ័យខ្លាចចំពោះកិច្ចខិតខំដែលតម្រូវឲ្យមាន ។ ហើយសូមចងចាំថា អ្នកពុំតម្រូវឲ្យធ្វើវាតែឯងនោះទេ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយអ្នកឲ្យបង្កើតដង្វាយដ៏សក្ដិសមមួយចេញពីខ្លួនអ្នក » (« When Thou Art Converted » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១២ ) ។
-
សូមគិតអំពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ហើយពិចារណាថាតើដង្វាយអ្វីខ្លះដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគួរថ្វាយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមកត់ត្រាគំនិតនានា និង ដាក់ផែនការអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងថ្វាយដង្វាយទាំងនេះទៅដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( ដង្វាយដែលអ្នកចង់ថ្វាយទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺចេញពីនិស្ស័យផ្ទាល់ខ្លួនដ៏ឧត្ដុង្គឧត្តមមួយ អ្នកអាចនឹងសរសេរដង្វាយទាំងនោះនៅលើសន្លឹកក្រដាសផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីរក្សាទុក និង យោងទៅកាន់ ហើយបន្ទាប់មកសូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកថា អ្នកបានបញ្ចប់កិច្ចការមួយនេះ ) ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី បានផ្ដល់សេចក្ដីសង្ខេប អំពីកុមារភាពនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចខាងក្រោម ៖
រូបភាពអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី« ទោះជាលំដាប់លំដោយពង្សាវតានៃការធ្វើដំណើរ និង ដំណើរជីវិតរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងកុមារភាព ពុំមានសភាពច្បាស់លាស់ទាំងស្រុងក្ដី ចំណុចខាងក្រោមនេះហាក់ដូចជាពិតប្រាកដសមហេតុផល ៖
« (១) នៅគ្រាដែលពួកគេបានភ្ជាប់ពាក្យ និង រៀបការ យ៉ូសែប និង ម៉ារា បានរស់នៅស្រុកណាសារ៉ែត ភាគខាងកើតនៃខេត្តកាលីឡេ ។ ( លូកា ១:២៦–៣៥, នីហ្វៃទី១ ១១:១៣) ។
« (២) ដោយបានដឹកនាំដោយទិព្វវិញ្ញាណ ពួកគេបានធ្វើដំណើរទៅភូមិបេថ្លេហិម ក្រុងហ្លួងដាវីឌ ជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមកក្នុងក្រោលសត្វ ។ ( លូកា ២:១–៧ ) ។
« (៣) នៅថ្ងៃទីប្រាំបី កាលស្វាមីភរិយាកំពុងនៅឯភូមិបេថ្លេហិមនៅឡើយ ព្រះយេស៊ូវបានកាត់ស្បែក ។ ( លូកា ២:២១ ) ។
« (៤) បន្ទាប់ពីថ្ងៃដែលម៉ារាត្រូវនាំព្រះឱរសទៅញែកចេញជាបរិសុទ្ធ ដែលមានរយៈពេលសែសិបថ្ងៃ ( លេវីវិន័យ ១២ ) ក្រុមគ្រួសារដ៏បរិសុទ្ធនេះ បានធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរ៉ូសាឡិម ជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានគង់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយមាន ស៊ីម្មាន និង អាណ កត់ត្រាអំពីភាពជាព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ( លូកា ២:២២–៣៨ ) ។
« (៥) ដូច្នេះ កាលបាន ‹ សម្រេចគ្រប់ទាំងអស់ តាមក្រឹត្យវិន័យព្រះអម្ចាស់ហើយ › នោះពួកគេក៏នាំគ្នារួសរាន់ត្រឡប់ទៅស្រុកណាសារ៉ែតវិញ ។ ( លូកា ២:៣៩ ) ។ ប្រាកដណាស់ ពួកហោរាពុំទាន់បានត្រឡប់ទៅថ្វាយបង្គំស្ដេចរបស់ពួកគេវិញនោះទេ ព្រោះបន្ទាប់ពីការមកជួបព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះពួកគេបានភៀសខ្លួនទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ ។ នោះមានន័យថា ពួកគេពុំបានទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ ហើយត្រឡប់មកភូមិបេថ្លេហិមវិញក្នុងរយៈពេលសែសិបថ្ងៃនោះ គឺច្បាស់ណាស់ (ក) ព្រោះពួកគេបាននៅប្រទេសអេស៊ីព្ទនៅគ្រានៃការចូលទីវង្គត់របស់ស្ដេចហេរ៉ូឌ ដែលមិនបានកើតឡើងទេរហូតដល់ជិតពីរឆ្នាំបន្ទាប់ពីការប្រសូត និង (ខ) ព្រោះពួកគេបានត្រឡប់មកពីប្រទេសអេស៊ីព្ទទៅស្រុកណាសារ៉ែតវិញ ពុំមែនទៅភូមិបេថ្លេហិមនោះទេ ។
« (៦) ក្រោយមក មានហេតុផលមិនច្បាស់លាស់ និង មិនមានកត់ត្រាមួយចំនួនដែលថា យ៉ូសែប និង ម៉ារា ព្រមទាំងបុត្រតូចបានត្រឡប់ទៅភូមិបេថ្លេហិមវិញ មានផ្ទះនៅទីនោះ ហើយបានរស់នៅក្នុងជីវិតសហគមន៍នៅពេលពួកហោរាបានមកដល់ ។ ( ម៉ាថាយ ២:១–១២ ) ។
« (៧) ដោយមានការព្រមានពីព្រះ ក្រុមគ្រួសារដ៏បរិសុទ្ធនេះ បានភៀសខ្លួនទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទដោយធ្វើដំណើរពុំដឹងអំពីចម្ងាយផ្លូវ អាចជាពីរបីសប្ដាហ៍ ឬពីរបីខែ ។ ( ម៉ាថាយ ២:១៣-១៥ ) ។
« (៨) បន្ទាប់ពីស្ដេចហេរ៉ូឌបានចូលទីវង្គត់ទៅ ពួកគេបានត្រឡប់មកវិញដោយមានគោលបំណងជាក់លាក់មកតាំងទីលំនៅម្ដងទៀតនៅភូមិបេថ្លេហិម ទីនោះហើយដែលពួកគេច្បាស់ជាមានទីកន្លែងសមរម្យដើម្បីរស់នៅ ។ ប៉ុន្តែ ដោយខ្លាចអើខេឡោស ជាបុត្រារបស់ហេរ៉ូឌ នោះពួកគេបានចាកចោលខេត្តយូដា ទៅស្រុកកាលីឡេដើម្បីមានសុវត្ថិភាពកាន់តែប្រសើរ ។ ហេតុនេះហើយ ពួកគេបានត្រឡប់ទៅ ហើយតាំងលំនៅនៅក្នុងភូមិណាសារ៉ែត ។ ( ម៉ាថាយ ២:១៩-២៣ ) ។
« (៩) ចាប់ពីពេលនោះមកដល់ការបម្រើខាងសាច់ឈាមជាផ្លូវការរបស់ទ្រង់ ដែលជារយៈពេលប្រហែលជាម្ភៃប្រាំពីរ ឬ ម្ភៃប្រាំបីឆ្នាំនោះ ព្រះអម្ចាស់របស់យើងបានបន្តរស់នៅក្នុងភូមិណាសារ៉ែត ។ ( លូកា ២:៥១–៥២, I. V. ម៉ាថាយ ៣:២២–២៦ ) » ។ (Doctrinal New Testament Commentary ១:១០៨–៩ ) ។
ម៉ាថាយ ២:១៣-២៣
យ៉ូសែប ម៉ារ៉ា និង ព្រះយេស៊ូវភៀសខ្លួនទៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២:១៣–២៣ ស្ដេចហេរ៉ូឌបានក្រោធខឹងបន្ទាប់ពីពួកហោរា « វិលទៅស្រុកគេវិញ » ( ម៉ាថាយ ២:១២ ) ដោយពុំបានទូលប្រាប់ទ្រង់ពីទីកន្លែងដែលព្រះមែស៊ីគង់នៅ ។ ដោយមានសង្ឃឹមថាអាចធ្វើឲ្យព្រះមែស៊ីសុគតបាន ទ្រង់បានបង្គាប់ថាក្មេងអាយុពីរឆ្នាំចុះក្រោមនៅភូមិបេថ្លេហិម និងតំបន់ជុំវិញនោះត្រូវតែសម្លាប់ចោល ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២:១៣–១៤ ដោយស្វែងរករបៀបដែលយ៉ូសែបបានដឹងអំពីអ្វី ដែលត្រូវធ្វើដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពរបស់គ្រួសារគាត់ ។
តើយ៉ូសែបបាននាំម៉ារ៉ា និង ព្រះយេស៊ូវទៅទីណា ?
យ៉ូសែប ម៉ារ៉ា និង ព្រះយេស៊ូវ បានស្នាក់អាស្រ័យនៅប្រទេសអេស៊ីព្ទ ដរាបដល់ស្ដេចហេរ៉ូឌសោយទីវង្គត់ ។ ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២:១៩–២៣ ព្រះបានត្រាស់បង្គាប់យ៉ូសែប ក្នុងសុបិនឲ្យនាំគ្រួសារគាត់ត្រឡប់ទៅស្រុកយូដាវិញ ហើយពួកគាត់បានតាំងលំនៅក្នុងស្រុកណាសារ៉ែត ។
តើការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់របស់យ៉ូសែបទៅលើកិច្ចការខាងវិញ្ញាណ បានផ្ដល់ពរដល់ជីវិតរបស់មនុស្សដទៃទៀតយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
សូមបញ្ចប់ឃ្លាតទៅនេះ ដើម្បីបង្កើតគោលការណ៍មួយ ដែលយើងអាចរៀនពីយ៉ូសែប ៖ បើសិនជាយើងយកចិត្តទុកដាក់លើព្រះវិញ្ញាណ នោះ ។
-
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែខ្លាំងទៅលើព្រះវិញ្ញាណ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចទទួលបានសេចក្ដីណែនាំ និង ការដឹកនាំនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣២:៣ ) ។ សូមកត់ត្រាគំនិតរបស់អ្នក ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ រួចដាក់គោលដៅដើម្បីប្រព្រឹត្តតាមការបំផុសគំនិតនានាដែលអ្នកទទួលបាន ។
ដោយសារតែរឿងរ៉ាវនៃកុមារភាព និង យុវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវមានកត់ត្រាតែបន្តិចបន្តួច ទើបការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បញ្ចូលខគម្ពីរចំនួនបីនៅបន្ទាប់ពី ម៉ាថាយ ២:២៣ នៅក្នុងកំណែថ្មីនៃព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់ស្តេចជេមស៍ ។ ខគម្ពីរទាំងនេះផ្ដល់នូវសេចក្ដីលម្អិត អំពីគ្រានេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីបន្ថែមខាងក្រោមនេះចេញពី ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សូមពិចារណាថាតើព្រះយេស៊ូវបានបន្ទាបព្រះកាយដល់កម្រិតណា កាលទ្រង់នៅជាយុវជននៅឡើយនោះ ៖
« ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ព្រះយេស៊ូវបានចម្រើនព្រះជន្មឡើងជាមួយបងប្អូនប្រុសរបស់លោក ហើយមាំមួន ថែមទាំងបានទន្ទឹងចាំព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលប្រាប់អំពីកាលវេលាដែលទ្រង់ត្រូវធ្វើការបម្រើ ។
« ទ្រង់បានបម្រើនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ហើយទ្រង់ពុំមានព្រះបន្ទូលដូចជាមនុស្សទូទៅនោះទេ ក៏គ្មាននរណាអាចបង្រៀនទ្រង់បានដែរ ដ្បិតទ្រង់មិនត្រូវការគ្រូបាអាចារ្យណាប្រដៅទ្រង់ឡើយ ។
« អស់កាលជាយូរក្រែលមក វេលានៃការបម្រើរបស់ទ្រង់បានចូលមកដល់ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ម៉ាថាយ ៣:២៤–២៦ [ នៅក្នុងសេចក្ដីបន្ថែមនៃព្រះគម្ពីរប៊ីប ] ) ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ១–២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖