មេរៀនទី ២៣ ៖ ថ្ងៃទី ៣
កូរិនថូស ទី២ ១-៣
សេចក្ដីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស ហើយបានពន្យល់អំពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយសម្រាលទុក្ខមនុស្សដទៃ ។ លោកក៏បានទូន្មានពួកគេឲ្យអត់ទោសដល់អ្នកប្រព្រឹត្តបាប ដែលធ្លាប់បានចូលក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេដែរ ។ ប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធថា នៅពេលពួកគេបែរទៅរកព្រះអម្ចាស់ ពួកគេនឹងក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ ។
កូរិនថូស ទី២ ១
ប៉ុលបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសអំពីរបៀបជួយសម្រាលទុក្ខមនុស្សដទៃ
សូមគិតអំពីគ្រាមួយដែលនរណាម្នាក់ ដែលអ្នកស្គាល់បានជួបប្រទះនឹងការសាកល្បង ឬ ការរងទុក្ខដ៏លំបាកមួយ ។ តើអ្នកបានធ្វើអ្វីដើម្បីជួយពួកគេ ?
តើអ្នកធ្លាប់ចង់ជួយសម្រាលទុក្ខនរណាម្នាក់ ដែលជួបនឹងការសាកល្បងដ៏លំបាកមួយនៅក្នុងជីវិតពួកគេ ប៉ុន្តែពុំដឹងថាត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដែរឬទេ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា កូរិនថូស ទី១ ២ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតមួយដែលអាចជួយអ្នកដឹងអំពីរបៀបជួយសម្រាលទុក្ខអ្នកដទៃនៅក្នុងការសាកល្បង និង ការរងទុក្ខរបស់ពួកគេ ។
សាវកប៉ុលបានស្នាក់នៅក្រុងអេភេសូរកាលលោកបានសរសេរគម្ពីរកូរិនថូស ទី១ ទៅកាន់សមាជិកសាសនាចក្រនៅក្រុងកូរិនថូស ។ កុប្បកម្មមួយបានផ្ទុះឡើងនៅក្រុងអេភេសូរជាការឆ្លើយតបនឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ប៉ុលនៅទីនោះ ( សូមមើល កិច្ចការ ១៩:២៣–៤១, ស្រុកអាស៊ី ដែលមានលើកឡើងនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះគឺជាខេត្តមួយរបស់រ៉ូម ដែលនៅសម័យថ្មីនេះគឺជាប្រទេសតួគី ) ។ ប៉ុលបានធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងអេភេសូរទៅស្រុកម៉ាសេដូន ជាកន្លែងដែលទីតុសបាននាំយកដំណឹងដ៏ល្អប្រាប់ថា ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសបានទទួលសំបុត្ររបស់ប៉ុលហើយ ។ ប៉ុលក៏បានដឹងដែរថា ពួកបរិសុទ្ធបានជួបប្រទះនឹងទុក្ខលំបាក ហើយថាគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លាយនៅក្រុងកូរិនថូសកំពុងតែបំពុលដល់គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ ប៉ុលបានសរសេរគម្ពីរកូរិនថូស ទី២ ដើម្បីជួយសម្រាលទុក្ខពួកបរិសុទ្ធ និងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានានាដែលបណ្ដាលមកពីពួកគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លាយ ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ១:១-៥ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសអំពីទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេ ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក លើសេចក្ដីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍នៅក្នុង ខទី ៣–៤ ដែលទំនងជាបានជួយសម្រាលទុក្ខពួកគេ ។
យើងរៀនចេញពី កូរិនថូស ទី២ ១:៤ នូវសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ដោយសារតែព្រះវរបិតាសួគ៌ជួយសម្រាលទុក្ខយើងនៅក្នុងទុក្ខលំបាករបស់យើង នោះយើងអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យទទួលបានការសម្រាលទុក្ខពីទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីគ្រាមួយដែលអ្នកបានទទួលការសម្រាលទុក្ខពីព្រះនៅអំឡុងពេលការសាកល្បង ។ តើអ្នកគិតថា បទពិសោធន៍នោះបានជួយអ្នកដើម្បីជួយមនុស្សម្នាក់ទៀត ឲ្យទទួលបានការសម្រាលទុក្ខពីទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១:៦–៨ យើងរៀនអំពីសេចក្ដីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស អំពីទុក្ខលំបាកធំៗ និង ដែលគំរាមកំហែងដល់ជីវិតរបស់លោក ព្រមទាំងជីវិតដៃគូរបស់លោកកាលកំពុងប្រកាសដំណឹងល្អនៅក្រុងអេភេសូរ ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ១:៩–១១ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលបានជួយប៉ុល និងដៃគូរបស់លោកអំឡុងពេលការសាកល្បងរបស់ពួកលោក ។
យោងតាម ខទី ១១ សូមបំពេញសេចក្ដីពិតខាងក្រោម អំពីរបៀបដែលអ្នកអាចជួយមនុស្សដែលកំពុងតែជួបនឹងការសាកល្បង ៖ អាចជួយមនុស្សដែលកំពុងតែជួបនឹងការសាកល្បង ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរមួយ ឬ សំណួរទាំងពីរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើការអធិស្ឋានរបស់អ្នក អាចជួយនរណាម្នាក់ដែលកំពុងតែជួបនឹងការសាកល្បងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើការអធិស្ឋានរបស់មនុស្សដទៃ ធ្លាប់បានជួយអ្នកអំឡុងពេលការសាកល្បងដែលអ្នកជួបប្រទះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១:១២–២៤ យើងរៀនថា ប៉ុលបានអរសប្បាយនឹងអស់អ្នកដែលបានទទួលដំបូន្មានដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់លោក ។ នៅក្នុង ខទី ១៥–២០ លោកបានឆ្លើយតបទៅកាន់អស់អ្នកដែលចាប់កំហុសលោក នៅពេលលោកបានផ្លាស់ប្ដូរផែនការរបស់លោកមិនទៅជួបពួកគេ ។ ការរិះគន់មួយចំនួនអំពីប៉ុលទំនងជាថ្លែងថា ដោយសារតែប៉ុលបានផ្លាស់ប្ដូរផែនការធ្វើដំណើររបស់លោក ទើបពួកគេលែងទុកចិត្តលើលោក និងការបង្រៀនរបស់លោកទៀត ។ ប៉ុលបានប្រកាសថា សារលិខិតនៃដំណឹងល្អគឺជាសារលិខិតពិត ទោះជាលោកផ្លាស់ប្ដូរផែនការយ៉ាងណាក្ដី ។
កូរិនថូស ទី២ ២
ប៉ុលទូន្មានពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសឲ្យអត់ទោសដល់អ្នកប្រព្រឹត្តបាប
សូមគិតអំពីគ្រាមួយដែលបុគ្គលម្នាក់បានធ្វើឲ្យអ្នក ឬ មនុស្សដែលអ្នកស្រឡាញ់ឈឺចាប់ ។ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលវាអាចជារឿងដ៏លំបាក ដែលត្រូវអត់ទោសឲ្យបុគ្គលនោះ ។
នៅពេលអ្នកសិក្សា កូរិនថូស ទី២ ២ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតនានា ដែលនឹងជួយអ្នកយល់អំពីមូលហេតុថាវាជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវអត់ទោសឲ្យមនុស្សគ្រប់រូប ។
នៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់សាវកប៉ុលទៅកាន់ពួកកូរិនថូស លោកបានវាយផ្ចាលពួកគេចំពោះការមិនគោរពប្រតិបត្តិ និង ការខ្វះសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ២:១-៤ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានសង្ឃឹមឲ្យពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសដឹង អំពីការវាយផ្ចាលរបស់លោកនោះ ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ៤ លើហេតុផលដែលប៉ុលបានផ្ដល់អំពីការវាយផ្ចាលរបស់លោក ។
តើការវាយផ្ចាល ឬ ការកែតម្រូវ អាចជាភស្ដុតាងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់នរណាម្នាក់មានសម្រាប់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ២:៥–៦ ប៉ុលបានសរសរអំពីសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ ដែលបានប្រព្រឹត្តបាបទាស់នឹងសមាជិកដទៃទៀតនៃសាសនាចក្រ ហើយបានធ្វើឲ្យពួកគេកើតទុក្ខ ។ ជាលទ្ធផល សាសនាចក្របានពិន័យដល់បុរសរូបនេះ ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ២:៧–៨ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍អំពីរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះបុរសរូបនេះ ។ ពាក្យ ស៊ូឲ្យវិញ នៅក្នុង ខទី ៧ មានន័យថា ផ្ទុយពី ឬ ខុសពី ។
ទោះជាបុរសរូបនេះបានប្រព្រឹត្តបាបយ៉ាងណាក្ដី ក៏តម្លៃនៃព្រលឹងគាត់គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៨:១០ ) ។ ប៉ុលបានទូន្មានពួកបរិសុទ្ធឲ្យអត់ទោស សម្រាលទុក្ខ ហើយស្រឡាញ់បុរសរូបនេះដើម្បីជួយគាត់ឲ្យប្រែចិត្ត ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ២:៩–១១ ដោយស្វែងរកហេតុផលមួយទៀត ដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថាពួកបរិសុទ្ធគួរតែអត់ទោសឲ្យមនុស្សដទៃ ។
យោងតាមសេចក្ដីដែលប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុង ខទី ១១ យើងអាចស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងមិនអត់ទោសឲ្យមនុស្សដទៃទេនោះ សាតាំងនឹងទាញយកប្រយោជន៍ពីយើង ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ២:១១ ។ នៅក្នុងវិវរណៈសម័យទំនើប ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់បង្គាប់យើងឲ្យអត់ទោសដល់មនុស្សគ្រប់រូប ( សូមអាន គ. និង ស. ៦៤:៨–១១ ) ។
ការអត់ទោសឲ្យនរណាម្នាក់ពុំមានន័យថា អ្នកប្រព្រឹត្តបាបនោះនឹងមិនទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួននោះទេ ។ ហើយក៏ពុំមានន័យថា យើងដាក់ខ្លួនយើងទៅក្នុងស្ថានភាពដែលមនុស្សអាចបន្ដប្រព្រឹត្តខុសនឹងយើងដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការអត់ទោសមានន័យថា ប្រព្រឹត្តនឹងអ្នកទាំងឡាយដែលប្រព្រឹត្តមិនល្អនឹងយើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយពុំបន្សល់ឲ្យមានការថ្នាក់ថ្នាំងចិត្ត ឬសេចក្ដីក្រោធចំពោះពួកគេ ដែលប៉ះពាល់ដល់ភាពរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់របស់យើងឡើយ ( សូមមើល សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អត់ទោស » scriptures.lds.org ) ។
« បើសិនជាអ្នកជាជនរងគ្រោះដោយអំពើរំលោភបំពានណាមួយ សូមយល់ថា អ្នកជាជនស្លូតត្រង់ ហើយថាព្រះស្រឡាញ់អ្នក ។ ចូរពិភាក្សាជាមួយនឹងឪពុកម្តាយរបស់អ្នក ឬ មនុស្សពេញវ័យផ្សេងទៀតដែលអ្នកទុកចិត្ត ហើយស្វែងរកការប្រឹក្សាពីប៊ីស្សពរបស់អ្នកភ្លាម ។ ពួកគាត់អាចគាំទ្រអ្នកខាងវិញ្ញាណ និង ជួយអ្នកឲ្យទទួលបានការការពារ និង ជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ ។ ដំណើរការនៃការព្យាបាលអាចចំណាយពេលវែង ។ សូមទុកចិត្តលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ទ្រង់នឹងព្យាបាល ហើយប្រទានភាពសុខសាន្តដល់អ្នក » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ៣៦–៣៧ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកគិតថា សាតាំងទាញយកប្រយោជន៍ពីយើង នៅពេលយើងពុំអត់ទោសឲ្យមនុស្សដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមគិតអំពីនរណាម្នាក់ ដែលអ្នកអាចត្រូវអត់ទោសឲ្យ ។ ( សូមចងចាំថា ការអត់ទោសពុំមានន័យថាយើងអនុញ្ញាតឲ្យគេប្រព្រឹត្តមិនល្អនឹងអ្នកនោះទេ ។ វាមានន័យថា អត់ទោសឲ្យជនឧក្រិដ្ឋដើម្បីអ្នកអាចឆ្ពោះទៅមុខទៀតនៅក្នុងភាពរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់របស់អ្នក ) ។ សូមដាក់គោលដៅមួយដើម្បីអត់ទោសឲ្យបុគ្គលនោះ ដើម្បីកុំឲ្យសាតាំងទាញយកប្រយោជន៍ពីយើង ។ សូមទូលសុំជំនួយពីព្រះវរបិតាសួគ៌ នៅពេលអ្នកព្យាយាមអត់ទោសដល់មនុស្សដទៃ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ២:១២–១៧ ប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថាលោកបានថ្លែងអំណរគុណព្រះ ដែលទ្រង់ « ចេះតែនាំយើងខ្ញុំ ឲ្យមានជ័យជំនះក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ( ខទី ១៤ ) ទោះជាអំឡុងពេលលំបាកយ៉ាងណាក្ដី ។
កូរិនថូស ទី២ ៣
ប៉ុលបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសថា នៅពេលពួកគេបែរទៅរកព្រះអម្ចាស់ ពួកគេនឹងក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ
បន្ទាប់ពីសាវកប៉ុលបានធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងកូរិនថូស មានពួកគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លាយខ្លះបានចាប់ផ្ដើមប្រឆាំងនឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក ហើយបានព្យាយាមបន្ទាបបន្ថោកលោកដោយប្រាប់ពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿថា ពួកគេនៅតែត្រូវធ្វើតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេដដែល ។ នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៣:១ នៅក្នុងការឆ្លើយតបទៅកាន់អស់អ្នកដែលបន្ទាបបន្ថោកលោក ប៉ុលបានសួរសំណួរមួយដល់សមាជិកសាសនាចក្រក្រុងកូរិនថូស—ជាសំណួរមួយដែលដាក់ការវាយផ្ចាលដល់ពួកគេ ដែលមិនរំពឹងឲ្យពួកគេឆ្លើយនោះទេ— ថាតើលោកត្រូវផ្ដល់ឲ្យ ឬ ទទួលពីពួកគេនូវ « [ សំបុត្រ ] ផ្ទុកផ្តាក់ » ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីលក្ខណៈសម្បត្តិ និង សិទ្ធិអំណាចស្របច្បាប់របស់លោកក្នុងនាមជាសាវកដ៏ពិតមួយរូបរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( នៅជំនាន់របស់ប៉ុល អ្នកចំណូលថ្មីក្នុងសហគមន៍ត្រូវយកតាមខ្លួននូវសំបុត្រផ្ទុកផ្ដាក់ ) ។ សំបុត្រទាំងនេះណែនាំអ្នកចំណូលថ្មីឲ្យគេស្គាល់ ហើយផ្ដល់ការអះអាងអំពីលក្ខណៈសម្បត្តិល្អរបស់ពួកគេ ) ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ៣:២–៣ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីដែលប៉ុលបានថ្លែង ដែលធ្វើជាសំបុត្រផ្ទុកផ្ដាក់របស់លោក ។
ប៉ុលបានបង្រៀនថា ជីវិតរបស់ពួកបរិសុទ្ធដែលបានផ្លាស់ប្ដូរ គឺដូចជាសំបុត្រមកពីព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ផ្ទាល់ ដែលធ្វើជាសំបុត្រផ្ទុកផ្ដាក់អំពីលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ប៉ុល ។ ឃ្លា « មនុស្សទាំងអស់ក៏ដឹង ហើយអានមើល » នៅក្នុង ខទី ២ មានន័យថា មនុស្សជាច្រើនបានមកស្គាល់សាសនាចក្រជាមុនសិន ហើយទើបកាត់សេចក្ដីអំពីភាពពោរពេញនៃសេចក្ដីពិតរបស់វាតាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គល និង គំរូនៃសមាជិកសាសនាចក្រ ។
សូមគិតដល់ការគូរសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំឃ្លា « ក៏មិនមែនលើបន្ទះថ្មដែរ គឺក្នុងចិត្តខាងសាច់ឈាមវិញ » នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៣:៣ ។ នៅជំនាន់របស់ម៉ូសេ ព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយត្រូវបានចារឹកនៅលើបន្ទះថ្ម ។ ប៉ុលបានប្រើឃ្លានេះដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសយល់ថា តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយត្រូវបានចារឹកនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ។
នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៣:៥–១៣ ប៉ុលបានលើកឡើងអំពីដំណើររឿងមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធយល់អំពីស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណនៅជំនាន់របស់ពួកគេ ។ លោកបានរំឭកពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូសថា ម៉ូសេបានទទូរស្បៃគ្របបាំងមុខនៅពេលលោកបានចុះមកពីទូលជាមួយព្រះអម្ចាស់នៅលើភ្នំស៊ីណាយវិញ ព្រោះពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលមានការភិតភ័យនឹងសិរីល្អដែលចែងចាំងចេញពីផ្ទៃមុខរបស់លោក ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ៣:១៤–១៥ ដោយស្វែងរករបៀបដែលប៉ុលបានប្រៀបធៀបពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលមានការភិតភ័យនឹងសិរីល្អដែលចែងចាំងចេញពីផ្ទៃមុខរបស់ម៉ូសេ ទៅនឹងពួកសាសន៍យូដានៅជំនាន់របស់លោក ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
តើអ្នកគិតថា « ចិត្តគេបានរឹងទទឹងវិញ » ( ខទី ១៤ ) ហើយពួកគេបានយក « ស្បៃ … បាំងចិត្តគេ » ( ខទី ១៥ ) មានន័យដូចម្ដេច ?
គឺដូចជាពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅជំនាន់របស់ម៉ូសេ ដែលពុំអាចទ្រាំទ្រនឹងសិរីល្អចែងចាំងចេញពីផ្ទៃមុខរបស់ម៉ូសេដោយសារតែភាពមិនសក្ដិសមរបស់ពួកគេដែរ ដូច្នេះពួកសាសន៍យូដានៅជំនាន់របស់ប៉ុលក៏ពុំអាចយល់ការព្យាករក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេដោយសារតែភាពទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ ។
សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ៣:១៦–១៨ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានសន្យា ដែលនឹងដកយកស្បៃនៃការភាន់ច្រឡំចេញពីចិត្ត និង គំនិតរបស់មនុស្ស ។
ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ កែប្រែឃ្លា « កាលគេបានងាកបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញ » នៅក្នុង ខទី ១៦ ទៅជា « កាល ចិត្តរបស់គេ បានងាកបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ កូរិនថូស ទី២ ៣:១៦ អក្សរទ្រេតបានបន្ថែម ) ។
យោងតាម កូរិនថូស ទី២ ៣:១៨ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអស់អ្នកដែលបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញ ព្រមទាំងដកយកស្បៃនៃការភាន់ច្រឡំចេញ ? សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំចម្លើយដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ឃ្លា « ផ្លាស់ប្រែទៅ ឲ្យដូចជារូបឆ្លុះនោះឯង ពីសិរីល្អទៅដល់សិរីល្អ » ( ខទី ១៨ ) សំដៅទៅលើការផ្លាស់ប្ដូរបន្តិចម្ដងៗដែលយើងទទួលបានតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ ជាការផ្លាស់ប្ដូរដែលជួយយើងប្រែក្លាយកាន់តែដូចព្រះ ។ យើងរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា នៅពេលយើងបង្វែរចិត្តរបស់យើងទៅឯព្រះអម្ចាស់ នោះយើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណ ដែលកែប្រែយើងបន្តិចម្ដងៗឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចព្រះ ។
-
សូមបំពេញកិច្ចការខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមពន្យល់ថា តើអ្នកគិតថា ដើម្បីបង្វែរចិត្តរបស់យើងទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានន័យដូចម្ដេច ?
-
សូមសរសេរមធ្យោបាយនានា ដែលអ្នកអាចបង្វែរចិត្តរបស់អ្នកទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
សូមគិតអំពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបានកែប្រែអ្នក ចាប់តាំងពីពេលដែលអ្នកចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនៅឆ្នាំនេះ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅទិនានុប្បវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក អំពីគោលដៅមួយដែលនឹងជួយអ្នកបែរទៅរកព្រះអម្ចាស់កាន់តែពេញលេញ ដើម្បីអ្នកអាចទទួលបានព្រះវិញ្ញាណ ហើយប្រែក្លាយកាន់តែដូចព្រះ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា កូរិនថូស ទី២ ១-៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖