មេរៀនទី ២ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ម៉ាថាយ ៤
សេចក្ដីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានចំណាយពេល ៤០ ថ្ងៃតមអាហារ ហើយទូលទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។ បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍នេះ អារក្សបានល្បួងព្រះយេស៊ូវ ។ ព្រះយេស៊ូវបានតតាំងនឹងការល្បួងនីមួយៗដោយប្រើបទគម្ពីរ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅស្រុកកាលីឡេ ជាទីកន្លែងដែលទ្រង់បានហៅពេត្រុស និងអ្នកផ្សេងទៀតឲ្យដើរតាមទ្រង់ ហើយបានយាងទៅបង្រៀន ប្រកាស ហើយព្យាបាល ។
ម៉ាថាយ ៤:១-១១
ព្រះយេស៊ូវតតាំងនឹងការល្បួងរបស់អារក្ស
សូមទៅក្បែរបង្អួចដែលនៅជិតអ្នក ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើវត្ថុជាក់លាក់ណាមួយនៅខាងក្រៅបង្អួចចំនួន ៣០ វិនាទី ដោយមិនចាំបាច់មើលទៅឆ្ងាយឡើយ ។ ( ប្រសិនបើពុំមានបង្អួចទេ សូមផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើវត្ថុនៅខាងក្នុងបន្ទប់ ) ។
តើមានអ្វីមករំខានអ្នក ពីការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើវត្ថុនោះដែរឬទេ ? តើអ្នកបានគិតអំពីអ្វីខ្លះ ក្នុងរយៈពេល ៣០ វិនាទីនោះ ?
នៅពេលយើងព្យាយាមបន្តគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ នោះការរំខាននានាដែលលេចឡើងជាទម្រង់នៃការល្បួង ព្យាយាមទាញយើងចេញពីការផ្ដោតអារម្មណ៍របស់យើង ហើយដឹកនាំយើងទៅប្រព្រឹត្តបាប ។ សូមគិតអំពីរបៀបទាំងឡាយ ដែលសាតាំងព្យាយាមល្បួងអ្នកឲ្យទៅប្រព្រឹត្តបាប ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ៤ សូមស្វែងរកគោលការណ៍មួយ ដែលអ្នកអាចអនុវត្តតាមដើម្បីជួយអ្នកឲ្យតតាំងនឹងការល្បួង ។
បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបទពិសោធន៍មួយ ដែលបានជួយរៀបចំទ្រង់សម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ៤:១–២ ដោយប្រើកំណែចេញពីការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងលេខយោងទាំងឡាយនៃខគម្ពីរទាំងពីរនេះ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមស្វែងរកអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបទពិសោធន៍នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។ ( សូមកត់ចំណាំថា នៅក្នុងបរិបទនេះ ពាក្យ ទូល មានន័យថា ការមានទំនាក់ទំនងខាងវិញ្ញាណដ៏ជិតស្និទ្ធ ) ។
តើការតមអាហារ និង ការទូលទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ បានជួយព្រះយេស៊ូវឲ្យរៀបចំព្រះកាយសម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ព្រះយេស៊ូវបានតតាំងនឹងការល្បួងពីអារក្ស ។
ការល្បួងរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដោយ ខាល ហិនរិច ប្លុក ។ បានទទួលការអនុញ្ញាតជាផ្លូវការពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិនៅវិមាន ហ្វ្រិឌើរីកស្បក នៅ ហីលលើរុត ប្រទេស ដាណឺម៉ាក់ ។ ហាមថតចម្លង ។
តារាងខាងក្រោម អាចជួយអ្នករៀនអំពីបទពិសោធន៍របស់ព្រះយេស៊ូវ កាលទ្រង់ត្រូវបាន ល្បួង ដោយអារក្ស ។ សូមសិក្សាបទគម្ពីរនានា ដែលមាននៅក្នុងប្រអប់ឈរខាងឆ្វេងនៃតារាង ។ បន្ទាប់មក សូមសរសេរអ្វីដែលសាតាំងបានល្បួងឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើ រួចពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបចំពោះការល្បួងនោះ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា សូមដឹងថា ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កែតម្រូវសេចក្ដីចែងដែលមាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ៤:៥, ៨ ដើម្បីបង្ហាញថា គឺព្រះវិញ្ញាណ ពុំមែនអារក្សនោះទេ ដែលបាននាំព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់កន្លែងផ្សេងៗដូចដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ( សូមមើលផងដែរ ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ លូកា ៤:៥ [ នៅក្នុង លូកា ៤:៥ លេខយោង ក ], លូកា ៤:៩ [ នៅក្នុង លូកា ៤:៩ លេខយោង ក ] ) ។
|
រឿងដែលសាតាំងបានល្បួងឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើ |
របៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបចំពោះការល្បួងនោះ | |
|---|---|---|
-
សូមឆ្លើយសំណួរដូចខាងក្រោម ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើដំណើររឿងនេះបង្ហាញអ្វីខ្លះ អំពីយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អារក្សក្នុងការល្បួងយើងឲ្យប្រព្រឹត្តបាប ?
សូមកត់ចំណាំភាពស្រដៀងគ្នានៅក្នុងការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ចំពោះការល្បួងនីមួយៗ ។ បទគម្ពីរទាំងឡាយ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបាននឹកចាំនោះ បានបញ្ជាក់អំពីទង្វើដ៏ត្រឹមត្រូវចំពោះការល្បួងនីមួយៗ ហើយទ្រង់បានអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលមានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនោះ ។ តទៅនេះគឺជាគោលការណ៍មួយ ដែលយើងអាចរៀនចេញពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ នៅពេលយើងនឹកចាំ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលមានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរ នោះយើងអាចតតាំងនឹងការល្បួងរបស់អារក្សបាន ។ អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរគោលការណ៍នេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ម៉ាថាយ ៤:៣–១១ ។
ដោយគិតអំពីគោលការណ៍នេះ ហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ ដែលត្រូវសិក្សាព្រះគម្ពីរជាប្រចាំ ?
អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍អំពីការទន្ទេញចាំបទគម្ពីរ ដូចខាងក្រោមនេះ ៖ « ចូរឈ្លាសវៃនៅក្នុងការប្រើបច្ចេកវិទ្យា ។ ចូរគូសចំណាំបទគម្ពីរសំខាន់ៗនៅលើឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិករបស់អ្នក ហើយបើកមើលវាជាញឹកញាប់ ។ យុវវ័យទាំងឡាយ ប្រសិនបើអ្នក នឹងរំឭកខគម្ពីរមួយឲ្យញឹកញាប់ដូចជាប្អូនរាល់គ្នាមួយចំនួនផ្ញើសារ នោះប្អូនអាចទន្ទេញចាំវគ្គបទគម្ពីររាប់រយបានយ៉ាងឆាប់ ។ វគ្គបទគម្ពីរទាំងនោះនឹងជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិត និង ការណែនាំដ៏មានអនុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងពេលចាំបាច់ » (« For Peace at Home » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៣០ ) ។
-
សូមបំពេញកិច្ចការខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមគូរប្រអប់ឈរចំនួនបីនៅលើទំព័រមួយ ។ នៅក្នុងប្រអប់ឈរទីមួយ សូមសរសេរអំពើបាបបីយ៉ាង ដែលយុវវ័យស្របាលនឹងអ្នក អាចនឹងត្រូវល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្ត ។ នៅក្នុងប្រអប់ឈរទីពីរ សូមសរសេរវិធីមួយដែលសាតាំងព្យាយាមអូសទាញមនុស្សម្នាក់ ឲ្យប្រព្រឹត្តបាបនីមួយៗដែលអ្នកបានសរសេរនៅក្នុងប្រអប់ទីមួយ ។ បន្ទាប់មក សូមស្វែងរកសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរដ៏ជាក់លាក់មួយ ដែលបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិត ដែលមនុស្សម្នាក់អាចនឹកចាំ ហើយអនុវត្តពេលត្រូវបានល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តបាបនីមួយៗ ដែលអ្នកបានសរសេរ រួចសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរនៅក្នុងប្រអប់ឈរទីបី ។ ( សូមគិតអំពីការយោងទៅលើចំណេះចំណានខគម្ពីរដូចជា លោកុប្បត្តិ ៣៩:៩ ឬ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០:៥ ) ។
-
នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកទៀត សូមសរសេរបទគម្ពីរមួយ ដែលអ្នកនឹងនឹកចាំ ហើយអនុវត្តនៅពេលក្រោយ ពេលអ្នកត្រូវបានល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តបាប ។ សូមគិតអំពីការទន្ទេញខគម្ពីរ ដែលអ្នកបានជ្រើសរើស ។
-
ម៉ាថាយ ៤:១២-១៧
ព្រះយេស៊ូវគង់នៅស្រុកកាលីឡេ
ព្រឹត្តិការណ៍មួយចំនួន បានកើតឡើងចន្លោះពេលចុងបញ្ចប់នៃការគង់នៅក្នុងទីរហោស្ថានរយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ ( ម៉ាថាយ ៤:១១ ) និង ការចាប់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដាក់គុក ( ម៉ាថាយ ៤:១២ សូមមើល « Harmony of Gospels » ) ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៤:១២–១៥ យើងរៀនថា បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍របស់ទ្រង់នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ព្រះយេស៊ូវបានយាងទៅស្រុកកាលីឡេ ហើយបានគង់នៅក្រុងកាពើណិម ។ ម៉ាថាយបានកត់ចំណាំថា ការងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅស្រុកកាលីឡេ បានបំពេញការព្យាករមួយរបស់អេសាយ ( សូមមើល អេសាយ ៩:១–២ ) ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ៤:១៦ រួចពិចារណាអំពីការគូសចំណាំអ្វីដែល អេសាយ បានព្យាករថានឹងកើតឡើង ។
យើងរៀនចេញពីការព្យាករនេះថា ព្រះយេស៊ូវនាំពន្លឺមកក្នុងជីវិតអស់អ្នក ដែលស្ថិតក្នុងទីងងឹត ។ នៅពេលអ្នកបន្តសិក្សាអំពីគម្ពីរម៉ាថាយ និង ដំណឹងល្អដទៃទៀត សូមស្វែងរករបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើដូចនេះ ពេញទាំងការងារបម្រើរបស់ទ្រង់ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ៤:១៧ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចាប់ផ្ដើមប្រកាសអំពីការប្រែចិត្ត ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់នគរស្ថានសួគ៌ ( សាសនាចក្រទ្រង់ ) ដែលកំពុងត្រូវបានស្ថាបនានៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ។
ម៉ាថាយ ៤:១៨-២២
ព្រះយេស៊ូវត្រាស់ហៅ ពេត្រុស និងអ្នកផ្សេងទៀតឲ្យដើរតាមទ្រង់
សូមមើលរូបភាពដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រាស់ហៅ ពេត្រុស និង អនទ្រេ ហើយកត់ចំណាំអំពីអ្វីដែល ពេត្រុស និង អនទ្រេ កំពុងតែធ្វើជាមួយនឹងសំណាញ់បង់ត្រីរបស់លោក ។
កាលដែលមនុស្សដទៃមើលពេត្រុស និង អនទ្រេដូចជាអ្នកនេសាទដ៏សាមញ្ញ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទតឃើញសក្ដានុពលដ៏អស្ចារ្យរបស់ពួកគេ ហើយជ្រាបពីអ្វីដែលពួកគេអាចប្រែក្លាយបាន ។ សូមគិតថាតើយើងមានសភាពដូចគ្នាទៅនឹង ពេត្រុស និង អនទ្រេ យ៉ាងដូចម្ដេច ។
នៅពេលអ្នកបន្តសិក្សា ម៉ាថាយ ៤ សូមស្វែករកអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីប្រែក្លាយដូចជាអ្វីទាំងអស់ ដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែក្លាយ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ៤:១៨–២២ ដោយស្វែងរកទំនាក់ទំនងរវាងព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង អ្នកនេសាទត្រី ។
សូមស្រមៃថា អ្នកគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនេសាទទាំងនេះ ។ សូមគិតអំពីអ្វី ដែលធ្វើឲ្យបុរសទាំងនេះបានបរិសុទ្ធ ដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជួយនៅក្នុងការងាររបស់ទ្រង់ ? ហេតុអ្វីបានជាការណ៍នេះអាចជា កិច្ចការដ៏លំបាក ?
សូមកត់ចំណាំអំពីរបៀបដែលអ្នកនេសាទទាំងនេះមាន—ពេត្រុស, អនទ្រេ, យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន—បានឆ្លើយតបទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើចម្លើយភ្លាមៗរបស់ពួកលោកចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បង្ហាញអ្វីខ្លះពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកលោក ?
តើ « អ្នកនេសាទមនុស្ស » ( ម៉ាថាយ ៤:១៩ ) មានន័យដូចម្ដេច ?
សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលបុរសទាំងនេះ នឹងធ្វើបានកាន់តែល្អនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេក្នុងនាមជា « អ្នកនេសាទមនុស្ស » បើប្រៀបធៀបទៅនឹងការធ្វើជាអ្នកនេសាទត្រី ។
យើងរៀនគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ចេញពីគំរូរបស់បុរសទាំងនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងឆ្លើយភ្លាមៗចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ នោះទ្រង់អាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងបានប្រសើរជាង អ្វីដែលយើងអាចធ្វើដោយខ្លួនយើងទៅទៀត ។
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានចោទជាសំណួរមួយ ទាក់ទងនឹង « សំណាញ់ » នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ៖
« ‹ ប្រសិនបើព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រាស់ហៅអ្នកនៅថ្ងៃនេះ តើអ្នកនឹងស្ម័គ្រចិត្តទុកសំណាញ់របស់អ្នកចោល ហើយដើរតាមទ្រង់ដែរឬទេ ? › …
« សំណាញ់មានទំហំ និង ទ្រង់ទ្រាយច្រើន ។ សំណាញ់ដែលពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បានទុកចោលនោះ គឺជាវត្ថុសម្រាប់ជារបររកស៊ី—ជាឧបករណ៍ដែលជួយពួកគេឲ្យរកប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិត ។ …
« សំណាញ់ ជាទូទៅមានន័យថាជាឧបករណ៍សម្រាប់ចាប់យកអ្វីមួយ ។ នៅក្នុងអត្ថន័យដ៏កាន់តែសំខាន់ជាងនេះ យើងអាចផ្ដល់និយមន័យថា សំណាញ់គឺជាអ្វីមួយ ដែលទាក់ទាញ ឬ រារាំងយើងពីការធ្វើតាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ។
« សំណាញ់នៅក្នុងបរិបទនេះ អាចជាការងារ ចំណង់ចំណូលចិត្ត ការកម្សាន្តរបស់យើង និងលើសពីអ្វីទាំងអស់ទៅទៀតនោះ គឺជាការល្បួង និង អំពើបាបរបស់យើង ។ និយាយឲ្យខ្លីទៅ សំណាញ់មួយអាចជាអ្វីៗដែលទាញយើងចេញពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ឬ ពីសាសនាចក្រដែលត្រូវបានស្ដារឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ( « Follow Me » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ១៥ ) ។
-
ដោយយោងតាមនិយមន័យរបស់អែលឌើរ វ៉ឺតលីន អំពី « សំណាញ់ » នោះសូមពិពណ៌នានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីឧទាហរណ៍ ៣–៤ យ៉ាង នៃរបៀបដែលសំណាញ់នាសម័យថ្មីនេះ អាចរារាំងបុគ្គលម្នាក់ពីការឆ្លើយតបភ្លាមៗ ទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ។
ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានបង្រៀនអំពីពរជ័យទាំងឡាយ ដែលអាចកើតមាននៅពេលយើងដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ « បុរស និង ស្ត្រីដែលបង្វែរជីវិតខ្លួនមករកព្រះ នឹងឃើញថា ទ្រង់អាចធ្វើឲ្យជីវិតរបស់ពួកគេបានប្រសើរជាងមុន ។ ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យសេចក្ដីអំណរចាក់ចូលយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងដួងចិត្តពួកគេ ពង្រីកទស្សនវិស័យរបស់ពួកគេ ពន្លឿនគំនិតពួកគេ ពង្រឹងកម្លាំងពួកគេ លើកវិញ្ញាណពួកគេឡើង ចម្រើនពរជ័យពួកគេ បង្កើនឱកាសពួកគេ លួងលោមព្រលឹងពួកគេ បង្កើតមិត្តភាព ហើយចាក់ស្រោចនូវសេចក្ដីសុខសាន្ត ។ នរណាក៏ដោយដែលបានលះបង់ជីវិតនៅក្នុងការបម្រើរបស់ព្រះ នឹងរកឃើញជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » (« Jesus Christ—Gifts and Expectations » Ensign ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៤ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើនៅពេលណាខ្លះ ដែលអ្នក ឬ មនុស្សដែលអ្នកស្គាល់ធ្លាប់ដកពិសោធន៍ពរជ័យស្រដៀងគ្នា ចំពោះការលះបង់ចោលនូវកង្វល់ខាងលោកិយ ដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
នៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីពរជ័យ ដែលយើងទទួលបានដោយការដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដើម្បី ឆ្លើយតប ភ្លាមៗ ទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ?
-
សូមគិតអំពីការដាក់គោលដៅមួយ សម្រាប់របៀបដែលអ្នកអាចឆ្លើយតបបានកាន់តែល្អ ទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ ។
ម៉ាថាយ ៤:២៣-២៥
ព្រះយេស៊ូវយាងទៅបង្រៀន ប្រកាស ហើយព្យាបាលនៅស្រុកកាលីឡេ
សូមអាន ម៉ាថាយ ៤:២៣–២៥ រួចពិចារណាអំពីការគូសចំណាំ អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ ។
ពេញមួយការសិក្សាដំណឹងល្អរបស់អ្នក អ្នកនឹងរៀនអំពីគំរូជាក់លាក់មួយចំនួនក្នុងការបង្រៀន ការប្រកាស និង ការព្យាបាលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងការបម្រើរបស់ ទ្រង់នៅលើផែនដី ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ៤ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖