មេរៀនទី ៥ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ម៉ាថាយ ២១:១៧-២២:១៤
សេចក្តីផ្តើម
បន្ទាប់ពីគង់ក្នុងភូមិបេថេនី ព្រះយេស៊ូវបានយាងត្រឡប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធវិញ ។ នៅតាមផ្លូវ ទ្រង់បានដាក់បណ្ដាសាដល់ដើមល្វាមួយដើម ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានមកឯទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយចោទសួរអំពីសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញដល់ពួកគេជាថ្មី ហើយបានបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចមួយចំនួនដែលបង្ហាញពីផលនៃការបដិសេធ ឬការទទួលយកទ្រង់ និងដំណឹងល្អ របស់ទ្រង់ ។
ម៉ាថាយ ២១:១៧-៣២
ព្រះយេស៊ូវដាក់បណ្ដាសាដើមល្វាមួយដើម ហើយបានបង្ហាញជាថ្មីដល់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា
ពេលខ្លះ អាហារ ការកម្សាន្ត ផលិតផលនានា និងសូម្បីតែជីវិតមនុស្សជាច្រើនពុំមើលទៅមានលក្ខណៈប្រសើរដូចជាអ្វីដែលយើងមើលឃើញនោះទេ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីគ្រាដែលអ្នកបានឃើញថារឿងមួយវាមិនល្អ ដូចជាអ្វីដែលយើងមើលឃើញ ។
ម៉ាថាយ ២១ បង្ហាញដំណើររឿងមួយអំពីគ្រាមួយដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួបនឹងរឿងមួយដែលមិនល្អដូចជាអ្វីដែលទ្រង់បានទតឃើញ ។ នៅពេលអ្នកបន្តសិក្សាជំពូកនេះ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតនានា ដែលអាចដឹកនាំអ្នកឲ្យរស់នៅកាន់តែសុចរិត ។
បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានយាងដោយជោគជ័យចូលទៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ព្រមទាំងបានសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទ្រង់បានគង់នៅភូមិបេថនី ជាភូមិតូចមួយនៅក្បែរក្រុងយេរូសាឡិម ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:១៨–២២ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើនៅថ្ងៃបន្ទាប់នោះ នៅពេលទ្រង់បានធ្វើដំណើរយាងចេញពីភូមិបេថេនីត្រឡប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ។
ស្លឹកនៅលើដើមល្វាជាធម្មតាបង្ហាញថា ដើមនោះមានផលផ្លែ ។ នៅនិទាឃរដូវ ( កាលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឃើញដើមល្វាមួយដែលគ្មានផ្លែ ) ជាធម្មតាដើមល្វាឆាប់មានផ្លែ ។ ប្រសិនបើវាគ្មានផ្លែទេ នោះមានន័យថាវានឹងគ្មានផ្លែនៅក្នុងឆ្នាំនោះទេ ។ ដើមឈើដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងដំណើររឿងនេះ មានភិនភាគជាដើមឈើមានផលផ្លែ ប៉ុន្តែវាគ្មានផ្លែសោះ ។
ហេតុផលមួយដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចនឹងដាក់បណ្ដាសាដើមល្វានោះគឺដើម្បីបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ អំពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាពុករលួយរបស់សាសន៍យូដា ។ អ្នកដឹកនាំទាំងនេះជាច្រើននាក់ខំបង្ហាញថាពួកគេដើរតាមព្រះ ប៉ុន្តែមិនបានបង្កើតផលផ្លែ ឬកិច្ចការនៃសេចក្ដីសុចរិតឡើយ ។ ពួកគេជាមនុស្សលាក់ពុត ។
« ពាក្យ លាក់ពុត ត្រូវបានបកប្រែពីភាសាក្រិកមកមានន័យថា ‹ តួសម្ដែង › ហើយសំដៅទៅលើបុគ្គលដែលធ្វើពុត និយាយបំផ្លើស ឬ បន្តមានទង្វើប្រកបដោយការបោកបញ្ឆោតជាដរាប ។ ព្រះអម្ចាស់បដិសេធ [ អ្នកទាំងឡាយដែលបោកបញ្ឆោតនៅក្នុង ] សភាពខាងក្រៅនៃការរក្សាតាម [ ការគោរពព្រះបញ្ញត្តិ ] ខណៈដែលក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេគឺច្រឡោងខាម និង មិនស្មោះត្រង់ » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៦៨ ) ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:២៣–២៧ យើងអានថា ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាមួយចំនួនបានដើរសំដៅទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានទូលសួរអំពីសិទ្ធិអំណាចដែលទ្រង់បានធ្វើការយាងចូលក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យរបស់ទ្រង់ ហើយបានបោសសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលតបដោយសួរពួកគេថាតើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ( ឬការងារបម្រើ ) របស់យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានអនុញ្ញាតមកពីព្រះ ឬមនុស្ស ។ ពួកអ្នកដឹកនាំទាំងនោះមិនបានឆ្លើយតបសំណួររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទេ ដោយភ័យខ្លាចពីការថ្កោលទោសខ្លួនឯង ឬធ្វើឲ្យមនុស្សបានទទួលយកយ៉ូហានថាជាព្យាការីម្នាក់នោះ មានការរវាតចិត្ត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់ក៏មិនឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេដែរប្រសិនបើពួកគេមិនឆ្លើយនឹងសំណួរទ្រង់នោះ ហើយបន្ទាប់មក ទ្រង់បានលើកឡើងនូវរឿងប្រៀបប្រដូចចំនួនបីដែលបង្ហាញអំពីទង្វើរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំពុករលួយរបស់សាសន៍យូដាទាំងនោះ ។
រឿងប្រៀបប្រដូចទីមួយរៀបរាប់អំពីរបៀបខុសៗគ្នា ដែលកូនប្រុសពីរនាក់បានធ្វើដាក់ឪពុករបស់ខ្លួន ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:២៨–៣០ ដោយស្វែងរកថាតើកូនប្រុសណាមួយ ដែលមានលក្ខណៈដូចជាដើមល្វា និង ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:៣១–៣២ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន ដល់ពួកអ្នកដឹកនាំពុករលួយរបស់សាសន៍យូដាទាំងនោះតាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ។ ( វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍ដែលដឹងថា ពួកអ្នកយកពន្ធ គឺជាពួកជនដើរប្រមូលពន្ធ និង ពួកសំផឹង គឺជាពួកស្រីពេស្យា ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានប្រមាថមើលងាយដល់មនុស្សទាំងពីរក្រុមនេះ ដោយចាត់ទុកថាពួកគេជាអ្នកមានបាប )។
តើពួកអ្នកយកពន្ធ និង ពួកសំផឹង ដែលបានជឿលើ យ៉ូហាន បាទីស្ទ មានលក្ខណៈដូចជាកូនប្រុសទីមួយនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចយ៉ាងដូចម្ដេច ?
យើងរៀនចេញពីរឿងប្រៀបប្រដូចនេះថា ដើម្បីចូលក្នុងនគរព្រះបាន យើងត្រូវតែគោរពតាមព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ហើយប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបរបស់យើង ប្រសើរជាងគ្រាន់តែនិយាយ ឬធ្វើពុតថាយើងគោរពតាមទ្រង់ ។
-
សូមអានទិដ្ឋភាពខាងក្រោម ហើយក្រោយមកឆ្លើយសំណួរទាំងពីរដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
មានយុវជនម្នាក់តែងប្រាប់ឪពុកម្ដាយខ្លួនថា គាត់នឹងទៅចូលរួមសកម្មភាពរបស់សាសនាចក្រ ប៉ុន្តែតាមពិតគាត់បានទៅផ្ទះមិត្តភក្ដិរបស់គាត់ទៅវិញ ។ នៅពេលគាត់នៅក្បែរថ្នាក់ដឹកនាំ និងពួកគ្រូបងៀនក្នុងសាសនាចក្រ គាត់និយាយ ហើយបង្ហាញទង្វើដូចជាគាត់ជាអ្នកដែលគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ប៉ុន្តែនៅខាងក្រៅព្រះវិហារវិញ គាត់បានបំពានព្រះបញ្ញត្តិជាច្រើន ។
មានយុវនារីម្នាក់ចូលចិត្តនិយាយដើមខ្សឹបខ្សៀវនឹងមិត្តៗរបស់នាងអំពីក្មេងស្រីមួយចំនួននៅសាលារៀនរបស់នាង ប៉ុន្តែធ្វើពើជារាក់ទាក់នឹងក្មេងស្រីទាំងនេះនៅពេលពួកគេនៅជិត ។ នាងទៅព្រះវិហារ ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជាទៀងទាត់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងការប្រជុំ ជារឿយៗ នាងបានផ្ញើសារទៅមិត្តនាងដោយសរសេររិះគន់ដល់អ្នកដែលនៅជុំវិញនាង ។
-
តើអ្នកអាចនឹងនិយាយដូចម្ដេចទៅកាន់យុវវ័យទាំងនេះ ដើម្បីជួយពួកគេកែប្រែឥរិយាបថរបស់ខ្លួន ?
-
ក្រៅពីឧទាហរណ៍នៅក្នុងសាច់រឿងទាំងនេះ តើរបៀបផ្សេងទៀតដែលយើងអាចនឹងល្បួងឲ្យធ្វើពុតជាគោរពតាមព្រះវរបិតាសួគ៌ជាជាងគោរពទ្រង់ដោយពិតប្រាកដនោះមានអ្វីខ្លះ ?
-
នៅពេលអ្នកបន្តសិក្សា ម៉ាថាយ ២១ សូមស្វែងរកអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីចៀសវាងកុំមានលក្ខណៈដូចជាដើមល្វាដែលគ្មានផលផ្លែនោះ ។
ម៉ាថាយ ២១:៣៣-២២:១៤
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិត និងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះរាជបុត្រាស្តេច
សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:៣៣–៤១ រួចបំពេញតារាងខាងក្រោមជាមួយនឹងអ្វី ដែលអ្នកគិតថានិមិត្តរូបទាំងបីចុងក្រោយនេះតំណាងឲ្យ ។ វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍ដែលដឹងថា អ្នកធ្វើចម្ការ គឺជាអ្នកមើលថែ និង អ្នកការពារដែលមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការមើលថាតើចម្ការទំពាំងបាយជូរផ្ដល់ផលឬអត់ ។ ( ពេលអ្នកធ្វើចប់ហើយ សូមផ្ទៀងផ្ទាត់ ចម្លើយរបស់អ្នក ជាមួយនឹងចម្លើយទាំងឡាយនៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ ) ។
រឿងប្រៀបប្រដូចអំពីពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិត ( ម៉ាថាយ ២១:៣៣-៤១ ) | |
---|---|
និមិត្តរូប |
អត្ថន័យ |
ថៅកែ |
ព្រះវរបិតាសួគ៌ |
ពួកអ្នកធ្វើចម្ការ | |
អ្នកបម្រើ | |
កូនប្រុសរបស់ថៅកែ |
-
សូមសង្ខេបនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីអ្វីដែលអ្នកគិតថា ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញតាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ។
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍អំពីគំរូរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីពួកអ្នកធ្វើការក្នុងចម្ការទុច្ចរិតដូចតទៅនេះ ៖
« ទំនាក់ទំនងទាំងឡាយ [ របស់ព្រះ ] ជាមួយមនុស្សចាប់តាំងពីការបង្កើតលោកអ័ដាមរហូតដល់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់កូនមនុស្ស ត្រូវបានសង្ខេបនៅក្នុង រឿងប្រៀបប្រដូចអំពីពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិត ។
« ព្រះទ្រង់ផ្ទាល់គឺជាថៅកែ ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ទ្រង់គឺជាផែនដី និង មនុស្សរស់នៅលើនោះ រីឯពួកអ្នកធ្វើការនៅក្នុងចម្ការដែលត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យធ្វើការនៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរ គឺជាអ្នកមើលថែខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សផងទាំងពួង ។ អ្នកដែលត្រូវគេចោលដុំថ្ម វាយ ធ្វើបាប និងសម្លាប់នោះគឺជាពួកព្យាការី និង អ្នកមើលឆុត ដែលត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យមកបម្រើក្នុងចំណោមមនុស្ស រីឯកូនប្រុស និង កូនគ្រងមរតក ដែលត្រូវគេបណ្ដេញចេញពីចម្ការទំពាំងបាយជូរដោយការញុះញង់របស់ពួកអ្នកធ្វើការក្នុងចម្ការទុច្ចរិតនោះគឺ ព្រះយេស៊ូវ » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុល ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៥៩៣–៩៤ ) ។
ដោយប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញថា អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍មានពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលខ្លះ បានបដិសេធព្យាការីរបស់ព្រះ ហើយថាទ្រង់បានជ្រាបហើយថា ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានប៉ុនប៉ងធ្វើគុតទ្រង់ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:៤៣ ដោយស្វែងរកជនដែលនឹងបានទទួលនគរព្រះ ( មានន័យថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ) បន្ទាប់ពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានបដិសេធវា ។
ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ២១:៥៣ ( នៅក្នុងសេចក្ដីបន្ថែមនៃព្រះគម្ពីរប៊ីប ) បង្ហាញថា « ពួកសាសន៍ដទៃ » ជាប្រជាជាតិដែលនឹងទទួលបាននគរព្រះ ។ « ជួនកាល [ ពាក្យ ពួកសាសន៍ដទៃ ] មានន័យថា មនុស្សក្រៅពីពូជពង្សអ៊ីស្រាអែល ជួនកាល ជាមនុស្សក្រៅពីពូជយូដា ហើយជួនកាល ជាពួកសាសន៍ដែលឥតស្គាល់ដំណឹងល្អ ទោះជាមានមនុស្សខ្លះអាចមានឈាមអ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនក៏ដោយ » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សាសន៍ដទៃ » scriptures.lds.org ) ។ ការផ្ទេរនគរនោះទៅឲ្យពួកសាសន៍ដទៃបានចាប់ផ្ដើមនៅពេលពួកសាវកបាននាំយកដំណឹងល្អជាលើកដំបូងទៅដល់ពួកសាសន៍ដទៃ តាមរយៈពួកសាវកដប់ពីរនាក់បន្ទាប់ពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ វាបានបន្តនៅថ្ងៃចុងក្រោយជាមួយនឹងការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដែលបានរស់នៅក្នុងសាសន៍ដទៃ ។
ក្នុងនាមជាសមាជិកក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងស្ថិតនៅក្នុងចំណោមជនដែលព្រះបានប្រទាននគរទ្រង់ឲ្យ ។ ដូច្នេះ ស្របតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:៤៣ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងមានទំនួលខុសត្រូវដើម្បីបង្កើតផលផ្លែនៃសេចក្ដីសុចរិត ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូររូបភាពដើមល្វាដែលមានផ្លែ ។ សូមសរសេរពាក្យលើផ្លែនោះដែលវារៀបរាប់ពីកិច្ចការសុចរិតនានា ដែលយើងគួរធ្វើ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ដែលត្រូវនាំឲ្យមានផលផ្លែដូចនេះ ។ ក្រោយមក សូមសរសេរ អំពីគ្រាមួយដែលអ្នកបានឃើញសមាជិកនៃសាសនាចក្រម្នាក់ នាំឲ្យមានផលផ្លែមួយនៃផលផ្លែសុចរិតទាំងនេះនៅតាមរបៀបមួយដ៏ស្មោះត្រង់ ។
ម៉ាថាយ ២១:៤៥–៤៦ ពន្យល់អំពីរបៀបដែលពួកសង្គ្រាជ និង ពួកផារិស៊ីបានខឹងសម្បារ នៅពេលពួកគេបានដឹងថា ពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិតនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនោះតំណាងឲ្យពួកគេ ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានទប់ចិត្តពីការលើកដៃទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយសារពួកគេខ្លាចមានប្រតិកម្មពីប្រជាជន ប្រសិនបើពួកគេធ្វើដូច្នោះ ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:១–១០ យើងអានថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាននិទានរឿងប្រៀបប្រដូចមួយដែលទ្រង់បានប្រៀបធៀបពរជ័យនៃដំណឹងល្អទៅនឹងពិធីជប់លៀងមង្គលការដែលស្ដេចមួយអង្គបានធ្វើសម្រាប់បុត្រាទ្រង់ ។ មនុស្សដែលត្រូវបានអញ្ជើញដំបូងគេទៅពិធីជប់លៀងនោះ ( ជាតំណាងឲ្យពួកសាសន៍យូដា រូមទាំងពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍នោះដែរ ) បានបដិសេធមិនចូលរួម ។ មនុស្សបន្ទាប់ទៀតដែលត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួម ( តំណាងឲ្យពួកសាសន៍ដទៃ ) បានជ្រើសមកចូលរួម ហើយបានបរិភោគអាហារនៅក្នុងពិធីជប់លៀងនោះ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២២:១១-១៤ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងពិធីមង្គលការនោះ ។
ហេតុអ្វីក៍ភ្ញៀវម្នាក់នេះត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីពិធីជប់លៀងនោះដូច្នេះ ?
ស្តេចអង្គនោះបានបំពេញតាមប្រពៃណីពីបូរាណមួយ ដោយឲ្យពួកភ្ញៀវរបស់ទ្រង់នូវសំលៀកបំពាក់ស្អាតសមរម្យដើម្បីពាក់ចូលរួមក្នុងពិធីមង្គលការ ។ ប៉ុន្តែបុរសនេះមិនព្រមពាក់សំលៀកបំពាក់ដែលស្ដេចបានប្រទានឲ្យទេ ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ សំលៀកបំពាក់ស្អាត និងអាវផាយ ជារឿយៗតំណាងឲ្យសេចក្ដីសុចរិត និងបរិសុទ្ធភាពនៃជនដែលបានជ្រះស្អាតតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៩ ) ។
ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ២២:១៤ បន្ថែមថា ពុំមែនមនុស្សគ្រប់គ្នានៅឯពិធីជប់លៀងនឹងពាក់សំលៀកបំពាក់មង្គលការទាំងអស់គ្នាទេ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២២:១៤ លេខយោងខ ) ។ និយាយម្យ៉ាងទៀត គឺពុំមែនគ្រប់គ្នាដែលទទួលស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ត្រូវបានហៅ ហើយទទួលយកការអញ្ជើញឲ្យធ្វើជាផ្នែកមួយនៃនគរនោះនឹងបានត្រៀមខ្លួន ហើយមានភាពសក្ដិសមដើម្បីរស់នៅដ៏អស់កល្បជាមួយនឹងទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌នោះទេ ។ រឿងប្រៀបប្រដូចនេះអាចទាក់ទងនឹងបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលពុំទាន់បានចូលសាសនាចក្រ—ដែលជានគរព្រះនៅលើផែនដីនេះ—និងបុគ្គលទាំងឡាយដែលបានចូលសាសនាចក្រហើយ ប៉ុន្តែពុំបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះ ។
សូមសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ដើម្បីទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យទទួលយករាល់ពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។ ការអនុវត្តតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងមេរៀននេះ អាចជួយអ្នកត្រៀមខ្លួនទទួលបានពរជ័យទាំងអស់នេះបាន ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ២១:១៧–២២:១៤ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖