ម៉ាថាយ ២១:១-១៦

សេចក្តីផ្តើម

ព្រះយេស៊ូវបានយាងដោយជោគជ័យចូលទៅក្រុងយេរូសាឡិមនៅដើមសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ ។ កាលគង់នៅទីនោះ ទ្រង់បានបោសសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាលើកទីពីរ ហើយបានព្យាបាលមនុស្សខ្វាក់ និងមនុស្សខ្វិនដែលបានមករកទ្រង់ ។

ម៉ាថាយ ២១:១-១១

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងដោយជោគជ័យចូលទៅក្រុងយេរូសាឡិម

សូមគិតអំពីសកម្មភាពមួយដែលនឹងជាសកម្មភាពគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលដើម្បីធ្វើជាមួយមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកក្រុមគ្រួសារ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវកថាខណ្ឌខ្លីមួយអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងថ្លែង ឬ ធ្វើដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នកឲ្យរួមចំណែកក្នុងសកម្មភាពនោះ ។

មានមនុស្សជាច្រើនស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់តែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯយើងមានទំនួលខុសត្រូវដើម្បីជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យរៀនអំពីទ្រង់ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ២១:១–១១ សូមពិរចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីជួយដល់នរណាម្នាក់ដែលចង់ស្គាល់បន្ថែមទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមមើលទៅ ទំព័រ នៅក្នុងមេរៀននេះដែលមានចំណងជើង « សប្ដាហ៍ចុងក្រោយ ដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ ទិដ្ឋភាពសង្ខេបទូទៅនេះដែលស្ដីពីសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ សង្ខេបព្រឹត្តិការណ៍នានាដែលបានដឹកនាំទៅរកការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ វាអាចបញ្ជាក់បន្ថែម ហើយពង្រឹងការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដំណើររឿង ការបង្រៀន គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នានា ដែលទាក់ទិនទៅនឹងការងារបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។

ម៉ាថាយ ២១ កត់ត្រាព្រឹត្តិការណ៍នានា ដែលបានកើតឡើងនៅប្រាំថ្ងៃមុនការឆ្កាងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលចាប់ផ្ដើមដោយការយាងដោយជោគជ័យចូលទៅក្រុងយេរូសាឡិម ។ សូមចងចាំថា មានហ្វូងមនុស្សមួយក្រុមបានដើរតាមព្រះយេស៊ូវ និងពួកសាវករបស់ទ្រង់ កាលទ្រង់បានយាងចេញពីស្រុកយេរីខូ ធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិម ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២០:១៧–១៨, ២៩ ) ។

សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:១-៥ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវ បានត្រាស់បង្គាប់ពួកសាវកទ្រង់ឲ្យធ្វើ ។

ការព្យាករដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:៤–៥ មាននៅក្នុង សាការី ៩:៩–១០ ។ សូមគិតដល់ការសរសេរសេចក្ដីពិតនេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ម៉ាថាយ ២១:៤–៥ ។ ការព្យាករនេះគឺអំពីព្រះមេស៊ីដែលបានសន្យា ឬ « ព្យាការី សង្ឃ ស្ដេច និងជាអ្នករំដោះដែលចាក់ប្រេងតាំងដែលពួកសាសន៍យូដាទន្ទឹងចាំយ៉ាងអន្ទះសាឲ្យយាងមក » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះមែស៊ី » scriptures.lds.org ) ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងថា នៅសម័យព្រះគម្ពីរប៊ីប សត្វលា « គឺជានិមិត្តសញ្ញាមួយនៃភាពជាស្ដេចរបស់សាសន៍យូដា ។ … ការគង់លើសត្វលា … បានបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃភាពសុខសាន្ត ហើយ ‹ រាបទាប › ពុំមែនជាអ្នកឈ្លានពានប្រទេសគង់លើសេះចម្បាំងទេ » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ២០១៤ ] ទំព័រ ៦៤ ) ។

សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:៦–៨ ដោយស្វែងរកអ្វីដែល « ហ្វូងមនុស្សស្ទើរតែទាំងអស់ » ( ខទី ៨ ) បានធ្វើ ដើម្បីទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយការគោរពថាជាព្រះមែស៊ី កាលទ្រង់យាងចូលទៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនោះ ។

ដំណឹងល្អរបស់យ៉ូហានបញ្ជាក់យ៉ាងល្អិតល្អន់ថា ហ្វូងមនុស្សបានប្រើ « ធាងចាក » ( យ៉ូហាន ១២:១៣ ) ។ ធាងចាកគឺជានិមិត្តសញ្ញាមួយនៃ ជោគជ័យ និងជ័យជម្នះលើពួកសត្រូវ ។ ការក្រាលជាកម្រាលនៅលើផ្លូវ ដូចជាអ្វីដែលហ្វូងមនុស្សបានធ្វើដោយប្រើធាង និងសម្លៀកបំពាក់គឺជាកាយវិការមួយគោរពដល់ភាពជាស្តេច ឬអ្នកចម្បាំង ។ ដោយការធ្វើដូច្នេះ នោះហ្វូងមនុស្សបានទទួលស្គាល់ ហើយស្វាគមន៍ដល់ព្រះយេស៊ូវថាជាអ្នករំដោះ និងជាស្ដេចរបស់ពួកគេ ។

សូមមើលទៅរូបភាព ការយាងចូលមកដ៏ជោគជ័យទៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ( សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៩ ] រូបទី ៥០ សូមមើលផងដែរ LDS.org ) ។ សូមស្រមៃថាអ្នកគឺជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សនោះ ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:៩ រួចស្រមៃថាអ្នកកំពុងស្រែកហ៊ោជាមួយពួកគេ ។

រូបភាព

ការយាងចូលមកដ៏ជោគជ័យ

សូមកត់ចំណាំថា ហ្វូងមនុស្សបានស្រែកឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនូវពាក្យ ហូសាណា ដែលមានន័យថា « សង្គ្រោះឥឡូវនេះ » ( Bible Dictionary « Hosanna ») ។ សូមគិតដល់ ការសរសេរ និយមន័យនេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីរក្បែរ ម៉ាថាយ ២១:៩ ។

ការគូសចំណាំ និង ការចារសេចក្ដីពន្យល់បទគម្ពីរ

របៀបដែលជាជំនួយមួយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់សិស្សដើម្បីចងចាំនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀន គឺការគូសចំណាំ និងចារសេចក្ដីពន្យល់បទគម្ពីរ ។ អ្នកអាចធ្វើដូចនេះដោយការគូសបន្ទាត់ពីខាងក្រោម ផាត់ពណ៌ ឬសង្ខេបពាក្យ ឬឃ្លា ។ អ្នកក៏អាចសរសេរនិយមន័យ គោលការណ៍ ប្រសាសន៍ព្យាករ ឬការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះផ្ទាល់ខ្លួន ព្រមទាំងចំណាប់អារម្មណ៍ទាំងឡាយ ដាក់នៅលើគែមនៃខគម្ពីរ ។

ផ្នែកនៃការស្រែកឡើងរបស់ហ្វូងមនុស្សបានបំពេញការព្យាករអំពីព្រះមែស៊ីដែលមាននៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១១៨:២៥–២៦ ។ សូមគិតដល់ការសរសេរបទគម្ពីរយោង នៅលើគែមនៃព្រះគម្ពីរក្បែរ ម៉ាថាយ ២១:៩ ឬ គូសចំណាំវានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:៩ លេខយោង ខ ។ ងាររាជវង្ស និង ព្រះមែស៊ី « បុត្រានៃហ្លូងដាវីឌ » ( ម៉ាថាយ ២១:៩ ) ត្រូវបានរៀបចំដើម្បីគ្រងបល្ល័ងហ្លួងដាវីឌ ។ ដោយការថ្លែងដូចនេះ ហ្វូងមនុស្សបានស្រែកឡើងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ីដែលត្រូវជ្រើសតាំង និងត្រូវបានបញ្ជូនមកដោយព្រះដើម្បីរំដោះ ហើយដឹកនាំរាស្ត្រទ្រង់ ។

សូមស្រមៃថាអ្នកបានរស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនាពេលនោះ ។ តើអ្នកមានគំនិត ឬអារម្មណ៍បែបណាដែរ កាលអ្នកបានឃើញការយាងចូលមកដ៏ជោគជ័យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

មានមនុស្សរាប់ពាន់នាក់បន្ថែមទៀតនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនៅពេលនោះ បានអបអរដល់បុណ្យរំលង ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:១០–១១ ដោយរកមើលឥទ្ធិពលនៃឥរិយាបថរបស់ហ្វូងមនុស្សនោះទៅលើមនុស្សដទៃទៀតនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ។

តើមនុស្សដទៃទៀតបានសួរសំណួរអ្វីខ្លះ ដោយសារតែឥរិយាបថរបស់ហ្វូងមនុស្សនោះ ?

ដំណើររឿងនេះបង្ហាញគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលស្គាល់ ហើយនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាសាធារណៈ នោះយើងអាចជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យបង្កើតបំណងប្រាថ្នាមួយដើម្បីចង់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីទ្រង់ ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក តើបរិយាកាសមួយចំនួនណាខ្លះនៅខាងក្រៅការប្រជុំសាសនាចក្រ ដែលយើងអាចទទួលស្គាល់ហើយនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាសាធារណៈបាន ? បន្ទាប់មក សូមសរសេររបៀបត្រឹមត្រូវនានាដែលអ្នកអាចទទួលស្គាល់ ហើយនិយាយអំពីទ្រង់ ដែលអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យចង់ដឹងបន្ថែមអំពីទ្រង់ ។
សូមឆ្លើយសំណួរមួយ ឬ សំណួរទាំងពីរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើធ្លាប់មានពេលណាដែលការខិតខំរបស់មនុស្សណាម្នាក់ដែលបានទទួលស្គាល់ ហើយនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាសាធារណៈ ដែលបាននាំអ្នកឲ្យចង់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីទ្រង់ ?
2. តើធ្លាប់មានពេលណាដែលអ្នក ឬ មនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ធ្លាប់ជួយមនុស្សម្នាក់ឲ្យចង់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយសារអ្នកបានទទួលស្គាល់ ហើយបាននិយាយអំពីទ្រង់ជាសាធារណៈ ?

សូមស្វែងរក ហើយឆ្លៀតឱកាសដើម្បីទទួលស្គាល់ ហើយនិយាយដោយសមរម្យអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ម៉ាថាយ ២១:១២-១៦

ព្រះយេស៊ូវបានបោសសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានព្យាបាលមនុស្សខ្វាក់ និងមនុស្សខ្វិន

រូបភាព

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុង អូលែនដូ រដ្ឋ ហ្លូរីដា

សូមគិតអំពីគំនិត និង អារម្មណ៍ដែលអ្នកបានមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ប្រសិនបើអ្នកពុំធ្លាប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ សូមស្រមៃអំពីគំនិត និង អារម្មណ៍ដែលអ្នកអាចមាននៅក្នុងនោះ ។

តើមានអ្វីកើតឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលជួយយើងឲ្យដឹងថាវាគឺជាទីដ៏ពិសិដ្ឋ ?

បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងចូលទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម នោះទ្រង់បានយាងទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

រូបភាព

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធស្ដេចហេរូឌមើលពីលើភ្នំអូលីវ

សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:១២–១៣ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលមនុស្សមួយចំនួនកំពុងធ្វើ ដែលវាធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរវាតព្រះទ័យ ។

ភ្ញៀវដែលមកក្រុងយេរ៉ូសាឡិមដើម្បីអបអរបុណ្យរំលង ត្រូវការទិញសត្វដើម្បីថ្វាយជាគ្រឿងបូជានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការថ្វាយបង្គំរបស់ពួកគេ ។ អ្នកប្តូរប្រាក់បានដោះដូររូបិយប័ណ្ណរ៉ូម និង រូបិយប័ណ្ណផ្សេងទៀតជារូបិយប័ណ្ណព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដើម្បីទិញសត្វ ហើយពាណិជ្ជករផ្សេងទៀតបានលក់សត្វទាំងនោះ ។ ទោះជាអាជីវកម្មនេះគឺជារឿងចាំបាច់ ហើយបម្រើក្នុងគោលបំណងល្អយ៉ាងណាក្ដី ប៉ុន្តែការជួញដូរនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺខ្វះការគោរព និង កោតខ្លាច ។ ជាងនោះទៅទៀត ម៉ាថាយ ២១:១៣ ណែនាំថា ពួកអ្នកប្ដូរប្រាក់ និងពាណិជ្ជករគិតតែពីចង់បានប្រាក់ចំណូលជាជាងការថ្វាយបង្គំព្រះ និងការជួយមនុស្សដទៃទៀតឲ្យធ្វើដូចគ្នានេះដែរ ។

សូមកត់ចំណាំថា យ៉ូហាន ២:១៦ អំឡុងពេលទ្រង់សម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធលើកទីមួយ ព្រះយេស៊ូវបានហៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធថា « ដំណាក់នៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ » ។ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១៣ អំឡុងពេលទ្រង់សម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធលើកទីពីរ ព្រះយេស៊ូវបានហៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធថា « ដំណាក់អញ » ។

សេចក្ដីពិតមួយអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលយើងអាចរៀនចេញពីព្រះបន្ទូល និង ទង្វើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១២–១៣ គឺថា ដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាទីដ៏បរិសុទ្ធ ហើយទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងគោរពបូជាទីនោះដោយគារវភាព ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើយើងអាចបង្ហាញគារវភាពចំពោះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់បានដោយរបៀបណា ?
2. តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីមានភាពសក្ដិសមចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?

សូមអាន ម៉ាថាយ ២១:១៤ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ បន្ទាប់ពីបានសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាលើកទីពីរ ។

វាអាចមានប្រយោជន៍ដែលត្រូវដឹងថា « មនុស្សខ្វិន » នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១៤ សំដៅទៅលើបុគ្គលដែលពិការ ឬ មានប្រើប្រាស់ជើងឧបករណ៍សម្រាប់ដើរ ។

ចេញពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់មនុស្សខ្វាក់ និង មនុស្សខ្វិន ដែលបានមករកទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ព្រះអម្ចាស់អាចព្យាបាលយើងបាន ។

តើអ្នកដឹងថាព្រះអម្ចាស់អាចព្យាបាលយើងបាន នៅពេលយើងចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានតាមរបៀបណា ?

រូបភាព
ប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត

ប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការព្យាបាល យើងអាចទទួលបាននៅពេលយើងចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖ « ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិធីជាច្រើន ដែលយើងអាចទទួលបានឥទ្ធិពលនៃការព្យាបាល [ របស់ទ្រង់] ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលព្រះអម្ចាស់បានស្ដារកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធមកលើផែនដីវិញ ។ វាគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ចំពោះកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះសម្រាប់មនុស្សរស់ផង និង មនុស្សដែលបានបានចែកឋានទៅ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើងផ្ដល់កន្លែងមួយដ៏បរិសុទ្ធ ដែលយើងអាចទុកចោលកង្វល់នៃលោកិយមួយអន្លើរ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើងគឺជាទីកន្លែងនៃភាពសុខសាន្ត និង ភាពស្ងប់ស្ងាត់ ។ នៅក្នុងកន្លែងដ៏បរិសុទ្ធទាំងនេះ ព្រះ ‹ ប្រោសអស់អ្នកដែលមានចិត្តសង្រេងឲ្យបានជា ក៏រុំរបួសឲ្យគេផង › ។ ( ទំនុកដំកើង ១៤៧:៣ ) » ( « Spiritual Healing » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩២ ទំព័រ ៧ ) ។

ការព្យាបាលដែលយើងទទួលបាន កាលយើងថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អាចកើតមានភ្លាមៗ ដូចជាវាបានកើតឡើងចំពោះមនុស្សខ្វាក់ និងមនុស្សខ្វិនដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១៤ ដែរ ឬបើមិនដូច្នោះទេ វាអាចនឹងចំណាយពេលយូរ ។

សូមសញ្ជឹងគិតអំពីពេលដែលអ្នក ឬមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ធ្លាប់ដកពិសោធន៍ឥទ្ធិពលនៃការព្យាបាលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១៥–១៦ ពួកមេសង្ឃ និងពួកអាចារ្យមិនរីករាយជាមួយនឹងអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងជាមួយការស្រែកហ៊ោរបស់មនុស្សទៅកាន់ទ្រង់ថា « ហូសាណា » នៅទីនោះឡើយ ។ ព្រះយេស៊ូវបានចង្អុលបង្ហាញថា ការទទួលស្គាល់ទ្រង់ពីសំណាក់មនុស្សទូទៅជាសាធារណៈបានបំពេញការព្យាករមួយ ( សូមមើល ទំនុកដំកើង ៨:២ ) ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ២១:១-១៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖

រូបភាព

តារាងពេលវេលា សប្ដាហ៍ចុងក្រោយ ដង្វាយធួន និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ