កិច្ចការ ៨

សេចក្ដីផ្ដើម

ការបៀតបៀនប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្រនៅក្រុងយេរូសាឡិមបានធ្វើឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រខ្ចាត់ខ្ចាយពាសពេញស្រុកយូដា និង ស្រុក សាម៉ារី ។ ភីលីពបានបម្រើនៅក្នុងស្រុកសាម៉ារី ជាកន្លែងដែលមនុស្សជាច្រើនបានទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់ពីពេត្រុស និង យ៉ូហានបានប្រគល់អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់អ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីហើយ នោះមានគ្រូអាបធ្មប់ម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូនបានព្យាយាមចង់ទិញបព្វជិតភាព ។ ក្រោយមក ព្រះបានដឹកនាំភីលីពទៅកាន់មន្ត្រីនៃសាសន៍អេធីយ៉ូពី ជាម្នាក់ដែលភីលីពបានបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានជ្រមុជទឹក ។

តាមរយៈ មេរៀន នេះ អ្នកអាចមើលផែនទីព្រះគម្ពីរប៊ីប លេខ ១៣ « ដំណើររបស់ប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា » ហើយរកមើលទីក្រុង និង ទីកន្លែងផ្សេងៗដែលអ្នកអានអំពីវា ។

មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការបង្រៀន និង ការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ

មេរៀននីមួយៗដែលផ្តោតលើព្រះគម្ពីរក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាផ្តោតលើបណ្ដុំបទគម្ពីរមួយ ជាជាងផ្តោតទៅលើបរិបទ ប្រធានបទ គោលលទ្ធិ ឬ គោលការណ៍ជាក់លាក់ណាមួយ ។ មេរៀនទាំងនេះរួមបញ្ចូលទាំងមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការបង្រៀន និង ការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ ដោយរួមមាននូវការយល់ដឹងពីបរិបទ និង មាតិកានៃបណ្តុំព្រះគម្ពីរ ការស្វែងរក ការយល់ដឹង និង ការទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីពិត ព្រមទាំងសារសំខាន់នៃគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយហើយអនុវត្តតាមគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងនោះ ។ ការសិក្សាបទគម្ពីរដោយមានគោលបំណងទាំងនេះនៅក្នុងចិត្ត អាចជួយបង្កើនការយល់ដឹង និង ទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះគម្ពីរ និង សេចក្តីពិតដែលមានបង្រៀននៅក្នុងនោះ ។

កិច្ចការ ៨:១-២៥

ភីលីពបម្រើនៅក្នុងស្រុកសាម៉ារី ដែលនៅទីនោះមានស៊ីម៉ូនជាគ្រូអាបធ្មប់ព្យាយាមចង់ទិញបព្វជិតភាព

ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលប្រាក់ច្រើន តើអ្នកចង់ទិញអ្វី ?

មនុស្សមួយចំនួនជឿថា ប្រាក់អាចទិញអ្វីៗបានគ្រប់យ៉ាង ។ ប៉ុន្តែ វត្ថុមានតម្លៃបំផុតមួយចំនួននៅក្នុងជីវិតពុំអាចប្រើប្រាក់ទិញបានឡើយ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា កិច្ចការ ៨ សូមរកមើលអំណោយទានមួយមកពីព្រះដែលពុំអាចទិញបានឡើយ ។

នៅក្នុង កិច្ចការ ៧ អ្នកបានរៀនអំពីសេចក្តីស្លាប់របស់សិស្សម្នាក់ឈ្មោះស្ទេផាននៅក្នុងកណ្តាប់ដៃនៃពួកបៀតបៀន ។ សូមអាន កិច្ចការ ៨:១-៥ ដោយរកមើលអ្វីដែលសមាជិកសាសនាចក្របានធ្វើ ដោយសារតែការបៀតបៀនប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្រនៅក្រុងយេរូសាឡិម ។ ពាក្យ ចាប់ទាញអូស នៅក្នុង ខទី ៣ មានន័យថា ចាំបង្ខំឲ្យចេញ ។

សូមកត់ចំណាំឈ្មោះ ភីលីព នៅក្នុង ខទី ៥ ។ ភីលីពគឺជាបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកសិស្សទាំងប្រាំពីរនាក់ដែលបានតែងតាំងឲ្យជួយដល់ពួកសាវកដប់ពីរនាក់នៅក្នុងការងារបម្រើដល់សេចក្តីត្រូវការនៃសមាជិកសាសនាចក្រ ( សូមមើល កិច្ចការ ៦:៥ ) ។

សូមមើលទៅរូបភាពនៅ « ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃកិច្ចការនៃពួកសាវក » នៅក្នុងមេរៀនទី ១៧ ៖ មេរៀនថ្ងៃទី ១ ហើយអានការត្រាស់បង្គាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះពួកសាវករបស់ទ្រង់ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ១:៨ ។ យោងតាម កិច្ចការ ៨:៥ តើភីលីពបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបំពេញតាមការត្រាស់បង្គាប់នោះ ?

សូមអាន កិច្ចការ ៨:៦-៨ ដោយរកមើលរបៀបដែលពួកសាសន៍សាម៉ារីបានឆ្លើយតបចំពោះការបង្រៀនរបស់ភីលីព និង អព្ភូតហេតុនានាដែលលោកបានសម្តែងឡើង ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:៩-១១ ហើយកត់ចំណាំការពិពណ៌នាពីបុរសម្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងនោះដែលមានឈ្មោះថាស៊ីម៉ូន ។

តើស៊ីម៉ូនបានមានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះទៅលើប្រជាជននេះ ?

រូបភាព
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី

អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ. ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់អត្ថន័យនៃពួកគ្រូអាបធ្មប់ថាជា « ការប្រើអំណាចដែលបានមកពីជំនួយ ឬ ការគ្រប់គ្រងរបស់វិញ្ញាណអារក្ស » ( Mormon Doctrine ការបោះពុម្ពលើកទី ២ [ ឆ្នាំ ១៩៦៦ ] ទំព័រ ៧៤៧ ) ។

ពាក្យ ភាន់ ដែលប្រើនៅក្នុង កិច្ចការ ៨:១១មានន័យថា ភ្ញាក់ផ្អើល ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:១២–១៣ ដោយរកមើលរបៀបដែលស៊ីម៉ូនបានឆ្លើយតបចំពោះការបង្រៀនរបស់ភីលីព ។

យោងតាម ខទី ១៣ តើស៊ីម៉ូនមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងណាខ្លះ ដោយសារតែ « ទីសម្គាល់ និងការឫទ្ធិបារមី » ដែលគាត់បានមើលឃើញនោះ ?

នៅក្នុង កិច្ចការ ៨:១៤–១៦ យើងរៀនថាពេត្រុស និងយ៉ូហានបានចូលមកស្រុកសាម៉ារី បន្ទាប់ពីបានឮថាប្រជាជនបានទទួលយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ។ ពួកលោកបានអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីសាសន៍សាម៉ារីនេះនឹងទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:១៧ ដោយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុស និង យ៉ូហានបានធ្វើសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រថ្មីនៅក្នុងទីក្រុងនៃស្រុកសាម៉ារី ។

ដំណើររឿងនេះបង្ហាញពីគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ៖ អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ត្រូវបានប្រគល់ឲ្យបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកតាមរយៈការដាក់ដៃលើ ដោយអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដែលមានការអនុញ្ញាត ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:១៨-១៩ ដោយរកមើលសំណើរបស់ស៊ីម៉ូនចំពោះពេត្រុស ។

ប្រសិនបើអ្នកមានស្ថានភាពដូចជាពេត្រុស តើអ្នកនឹងឆ្លើយដូចម្តេចទៅកាន់ស៊ីម៉ូន ?

សូមអាន កិច្ចការ ៨:២០–២៤ ដោយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុសបានបង្រៀនស៊ីម៉ូនអំពីការទទួលបព្វជិតភាព ។

រូបភាព

កាក់ និង វិក្កយបត្រ

ប្រាក់ពុំអាចទិញបព្វជិតភាពបានឡើយ ។ ដោយសារបព្វជិតភាពជារបស់ផងព្រះ អំណាចនេះអាចត្រូវបានប្រគល់ឲ្យមនុស្សតាមតែព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។ ព្រះបង្កើតរបៀបមួយដែលបព្វជិតភាពត្រូវទទួលបាន ( សូមមើល មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:៥ ) ។

យោងតាម កិច្ចការ ៨:២១–២៣ ហេតុអ្វីស៊ីម៉ូនអាចពុំទាន់បានទទួលបព្វជិតភាព ? តើអ្នកគិតថា ដួងចិត្តរបស់ស៊ីម៉ូន « មិនស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ » តាមរបៀបណាខ្លះ » ( កិច្ចការ ៨:២១ ) ? សូមមើល អាលម៉ា ៤១:១១ ដើម្បីយល់អត្ថន័យនៃ « នៅក្នុងសេចក្តីជូរល្វីង » ( កិច្ចការ ៨:២៣ ) ។

ដំណើររឿងនេះបង្រៀនពីសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ បព្វជិតភាពត្រូវបានប្រគល់ឲ្យស្របតាមព្រះឆន្ទៈ និង តាមបទដ្ឋាននៃភាពសក្តិសម ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដែលត្រូវដឹងថា បព្វជិតភាពត្រូវបានប្រគល់ដល់បុគ្គលម្នាក់ៗតាមរយៈព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះ និង បទដ្ឋាននៃភាពសក្តិសមតែប៉ុណ្ណោះ ?
2. សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:៣៦-៤២ ។ តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលបព្វជិតភាពត្រូវតែអនុវត្តតាមនោះ ? តើមានអ្វីកើតឡើងដល់បុរសដែលព្យាយាមប្រើបព្វជិតភាព « ដោយនូវសេចក្តីដ៏ឥតសុចរិតណាមួយ » (គ. និង ស. ១២១:៣៧ ) ?

នៅក្នុង កិច្ចការ ៨:២៥ យើងរៀនថាពេត្រុស និងយ៉ូហានបានបង្រៀនដំណឹងល្អនៅក្នុងភូមិជាច្រើននៃស្រុកសាម៉ារី ។

កិច្ចការ ៨:២៦-៤០

ភីលីពបង្រៀន ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យមន្ត្រី អេធីយ៉ូពី

សូមគិតអំពីស្ថានភាពដែលអ្នកធ្លាប់ត្រូវការ ឬ នឹងត្រូវការនរណាម្នាក់ឲ្យដឹកនាំអ្នក ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរពីស្ថានភាពមួយចំនួន ដែលអ្នកអាចធ្វើជាអ្នកដឹកនាំនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតបាន ។ ( សូមគិតអំពីគោលដៅ ឬ ប្រធានបទដែលអ្នកចេះស្ទាត់ ឬ អំពីទេពកោសល្យដែលអ្នកមាន ) ។

នៅពេលអ្នកសិក្សាខគម្ពីរដែលនៅសល់ក្នុង កិច្ចការ ៨ សូមរកមើលរបៀបដ៏សំខាន់មួយដែលអ្នកអាចធ្វើជាអ្នកនាំផ្លូវដល់មនុស្សដទៃទៀតបាន ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:២៦ ដោយរកមើលថា តើនរណាបានដឹកនាំភីលីពឲ្យធ្វើដំណើរទៅក្រុងកាសា ។ ( អ្នកអាចមើលទីតាំងនៃក្រុងកាសានៅក្នុងផែនទីលេខ ១១ « ដែនដីបរិសុទ្ធនៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ») ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:២៧–២៨ ដោយរកមើលថាតើនរណាបានជួបភីលីពនៅតាមផ្លូវ ។

តើមន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីកំពុងធ្វើអ្វីនៅលើរទេះសេះរបស់លោក ? ( វាអាចមានប្រយោជន៍ដែលត្រូវដឹងថា អ៊ីសាយ គឺពាក្យ អេសាយជាភាសាក្រិក ) ។

សូមអាន កិច្ចការ ៨:២៩-៣៥ ដោយរកមើលអ្វីដែលកើតឡើងរវាងភីលីព និង មន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីនោះ ។

សូមគិតពីការគូសចំណាំនៅក្នុង ខទី ២៩ ថាតើនរណាដែលបំផុសគំនិតភីលីពឲ្យទៅកាន់រទេះរបស់មន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីនោះ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំផងដែរនៅក្នុង ខទី ១៣ នូវអ្វីដែលសាសន៍អេធីយ៉ូពីបាននិយាយ ថាគាត់ត្រូវការ ដើម្បីយល់ពីការសរសេររបស់អេសាយ ។ សូមគិតពីការសរសេរ អេសាយ ៥៣:៧–៨ ទុកជាបទគម្ពីរយោងនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ កិច្ចការ ៨:៣២–៣៣ ។

សូមប្រើពាក្យ ដឹកនាំ បំផុសគំនិត និង ឱកាសនានា ដើម្បីបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដែលយើងរៀនពីបទពិសោធន៍របស់ភីលីព ៖ នៅពេលយើងស្តាប់តាម ____________________ ពីព្រះ នោះយើងអាចទទួល ____________________ ដើម្បីជួយ ____________________ មនុស្សដទៃឲ្យមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

រូបភាព
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ. ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការជួយដឹកនាំមនុស្សដទៃឲ្យទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ « ដើម្បីឲ្យយើងម្នាក់ៗ ‹ មករកព្រះគ្រីស្ទ › [គ. និង ស. ២០:៥៩] រក្សាព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ហើយធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ដើម្បីត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាវិញ វាគឺជាគោលបំណងដ៏សំខាន់ ហើយបរិសុទ្ធបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស ។ ជួយអ្នកដទៃទៀតឲ្យធ្វើការណ៍ដូចគ្នានេះ—គឺការបង្រៀន ការបញ្ចុះបញ្ចូល និងការដឹកនាំពួកគេឲ្យដើរលើផ្លូវនៃសេចក្ដីប្រោសលោះប្រកបដោយការអធិស្ឋាន—ប្រាកដណាស់ កិច្ចការនោះត្រូវតែជាកិច្ចការសំខាន់បំផុតទីពីរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ប្រហែលនោះជាហេតុផលដែលប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ បានថ្លែងថា ‹ គ្មានទំនួលខុសត្រូវដ៏ធំណាមួយអាចធា្លក់មកលើបុរស [ ឬស្ត្រី ] គ្រប់រូប ជាងការធ្វើជាគ្រូបង្រៀននៃកូនចៅរបស់ព្រះនោះឡើយ › [ នៅ ក្នុង Conference Report ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩១៦ ទំព័រ ៥៧ ] » ( « A Teacher Come from God » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ២៥ ) ។

សូមជ្រើសរើសស្ថានភាពមួយ ឬ ច្រើនពីស្ថានភាពខាងក្រោមនេះ ៖

ស្ថានភាពទី ១ ៖ យុវជនម្នាក់ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់អ្នកជាសមាជិកព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនាផ្សេងទៀត ។ ថ្ងៃមួយនៅអំឡុងពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ អ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសឲ្យនិយាយជាមួយគាត់អំពីសាសនាចក្រយើង ។

ស្ថានភាពទី ២ ៖ ពេលកំពុងដើរមកពីសាលារៀនទៅផ្ទះវិញ អ្នកបានឃើញយុវនារីម្នាក់កំពុងយំ ។ អ្នកបានស្គាល់ថាគាត់គឺជាសមាជិកម្នាក់នៅក្នុងវួដរបស់អ្នក ដែលពុំបានចូលរួមរាល់ការប្រជុំនៅព្រះវិហារអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំហើយ ។ អ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យនិយាយទៅកាន់គាត់ ។ នៅពេលអ្នកព្យាយាមលួងលោមគាត់ គាត់រៀបរាប់ពីឧបសគ្គរបស់ខ្លួនហើយសួរថា « ហេតុអ្វីខ្ញុំពុំមានក្តីសប្បាយរីករាយអញ្ចឹង ? »

ស្ថានភាពទី ៣ ៖ ថ្មីៗនេះ ម្តាយរបស់យុវជនម្នាក់ដែលអ្នករាប់អាននៅតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមបានទទួលមរណភាព ។ អ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសឲ្យឆ្លើយតបនឹងការចុះផ្សាយថ្មីៗដូចតទៅនេះរបស់គាត់ ៖ « ឥឡូវនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឯកោ ។ ខ្ញុំប្រាថ្នាសូមឲ្យមាននរណាម្នាក់យល់ចិត្តខ្ញុំ » ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងថ្លែង ហើយធ្វើដើម្បីជួយដឹកនាំបុគ្គលនោះឲ្យមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងការពិពណ៌នារបស់អ្នក សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះផងដែរ ៖
1. តើសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អណាខ្លះ ដែលអ្នកចង់ចែកចាយដើម្បីជួយដឹកនាំបុគ្គលនោះឲ្យមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
2. តើខគម្ពីរណាមួយដែលអ្នកអាចអញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យសិក្សា ?
3. តើអ្នកនឹងអញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?

សូមអាន កិច្ចការ ៨:៣៦-៤០ ដោយរកមើលអ្វីបានកើតឡើង ដែលជាលទ្ធផលមកពីការបង្រៀនរបស់ភីលីព ទៅដល់មន្ត្រីសាសន៍អេធីយ៉ូពីអំពីព្រះយេស៊ូវ ។

សូមឆ្លើយសំណួរមួយ ឬ សំណួរទាំងពីរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើអ្នកធ្លាប់បានជួយដឹកនាំនរណាម្នាក់ឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលណា និងតាមរបៀបណាខ្លះ ?
2. តើពេលណា និង តាមរបៀបណា ដែលនរណាម្នាក់បានជួយដឹកនាំអ្នកឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

នៅពេលអ្នកចាប់ផ្តើមជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកជាមួយនឹងការអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន នោះសូមស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីបំផុសគំនិតដល់អ្នក ។ បន្ទាប់មក នៅពេលអ្នកធ្វើកិច្ចការនានានៅថ្ងៃនោះ សូមស្តាប់ការបំផុសគំនិតពីព្រះ ដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យដឹកនាំមនុស្សដទៃទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា កិច្ចការ ៨ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖