យ៉ូហាន ២

សេចក្តីផ្ដើម

នៅក្នុងស្រុកកាណា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសម្តែងអព្ភូតហេតុជាសាធារណៈដំបូងគេនៃការបម្រើលើផែនដីរបស់ទ្រង់ នៅពេលទ្រង់បានប្តូរទឹកឲ្យក្លាយទៅជាស្រា ។ ទ្រង់បានយាងទៅក្រុងយេរូសាឡិមសម្រាប់បុណ្យរំលងលើកដំបូងនៃការបម្រើជាសាធារណៈរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់បានសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាលើកដំបូង ដោយបណ្តេញពួកអ្នកប្តូរប្រាក់ ដែលប្រមាថដល់ព្រះដំណាក់របស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ។

យ៉ូហាន ២:១-១១

ព្រះយេស៊ូវប្តូរទឹកទៅជាស្រា

សូមគិតពីរឿង « ដំបូងៗ » ដែលធ្លាប់កើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ៖ ថ្ងៃចូលរៀនដំបូង ថ្ងៃធ្វើការដំបូង ឬ លើកដំបូងដែលអ្នកចងចាំពីអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើមាន « រឿងដំបូង » អ្វីផ្សេងទៀតដែលអ្នកបានជួបដែលសំខាន់ចំពោះអ្នក ?

ហេតុអ្វីពេលខ្លះអ្នកបានចាត់ទុក « រឿងដំបូង » សំខាន់នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។

មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានជ្រមុជទឹក នោះទ្រង់និងពួកសិស្សទ្រង់បានចូលរួមពិធីជប់លៀងមង្គលការមួយនៅស្រុកកាណា ជាភូមិមួយនៅក្បែរស្រុកណាសារ៉ែតដែលជាស្រុកកំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ វាគឺនៅក្នុងស្រុកកាណានោះហើយដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្តែងអព្ភូតហេតុដំបូងរបស់ទ្រង់ដែលបានកត់ត្រាទុក ។

សូមអាន យ៉ូហាន ២:១–៣ដោយរកមើលបញ្ហាមួយដែលបានកើតឡើងអំពីនៃពិធីជប់លៀងនៃមង្គលការនោះ ។

ស្រាគឺជាភេជ្ជសៈប្រពៃណីនៅក្នុងពិធីជប់លៀងមង្គលការ ។ ពេលខ្លះ ពិធីជប់លៀងមង្គលការបន្តអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ។ ការអស់ស្រាទទួលភ្ញៀវគឺជារឿងគួរឲ្យអាម៉ាស់មួយសម្រាប់ម្ចាស់កម្មវិធីជប់លៀងនោះ ។ ម៉ារា ម្តាយរបស់ព្រះយេស៊ូវ បានងាកមកព្រះយេស៊ូវសុំជំនួយក្នុងការបន្ថែមឲ្យមានស្រាដូចដើមវិញ ។ យើងពុំប្រាកដថាតើម៉ារាមានមុខនាទីអ្វីនៅឯពិធីជប់លៀងនោះទេ ប៉ុន្តែវាប្រាកដថា គាត់មានអារម្មណ៍ទទួលខុសត្រូវនៅពេលស្រានោះអស់ ។

ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធជួយយើងយល់ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះម្តាយរបស់ទ្រង់ ៖ « មាតាអើយ តើអ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីសម្រាប់អ្នក ? ថាខ្ញុំនឹងធ្វើ ដ្បិតពេលវេលាខ្ញុំមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ » ។ ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ២:៤ [ នៅក្នុង យ៉ូហាន ២:៤ លេខយោងក] ) ។ នៅសម័យរបស់ព្រះយេស៊ូវពាក្យថា « ស្ត្រី » គឺជារបៀបមួយហៅឈ្មោះរបស់ម្តាយដោយក្តីស្រឡាញ់ និង ការគោរព ។

សូមអាន យ៉ូហាន ២:៥ដោយរកមើលអ្វីដែលម៉ារាបាននិយាយទៅអ្នកបម្រើ ។ សូមពិចារណាថាតើការណែនាំរបស់ម៉ារាចំពោះអ្នកបម្រើ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់លើព្រះយេស៊ូវ ។

សូមអាន យ៉ូហាន ២:៦–៧ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ដល់អ្នកបម្រើឲ្យធ្វើ ។

ពាងថ្មដាក់ស្រាពីសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនៅក្នុងអ៊ីស្រាអែល

ឃ្លា « ការលាងសម្អាតរបស់សាសន៍យូដា » នៅក្នុង ខ ៦ សំដៅលើទំនៀមទម្លាប់របស់សាសន៍យូដានៃពិធីលាងដៃរបស់ពួកគេជាមួយទឹកពីមុនបរិភោគអាហារ ។ ពាង ថ្មធំដាក់ទឹកបានប្រើប្រាស់ជាទម្លាប់បែបនេះ ។ « មួយ ‹ អម្រែក › មានចំណុះប្រមាណជា៣៤លីត្រ ដូចនេះប្រាំមួយពាងអាចដាក់ទឹកបានប្រមាណពី ៣៨០ ទៅ ៦០០លីត្រ » (New Testament Student Manual [Church Educational System manual [ ឆ្នាំ ២០១៤ ]ទំព័រ ២០៧) ។ សូមកត់ចំណាំ យ៉ូហាន ២:៧ ថាតើពាងនិមួយៗត្រូវបានដាក់ទឹកឲ្យពេញតាមរបៀបណា ។

សូមអាន យ៉ូហាន ២:៨ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ដល់អ្នកបម្រើឲ្យធ្វើក្រោយមកទៀត ។

ប្រសិនបើអ្នកជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកបម្រើទាំងនោះ តើអ្នកអាចមានគំនិត ឬ មានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលអ្នកយកពែងមួយដែលមានភេជ្ជសៈពេញទៅជូនលោកជាម្ចាស់មង្គលការនោះ ?

សូមមើល យ៉ូហាន ២:៩–១០ដោយរកមើលអ្វី ដែលលោកម្ចាស់មង្គលការនោះបាននិយាយ បន្ទាប់ពីបានភ្លក់ភេជ្ជសៈដែលបានយកមកឲ្យខ្លួននោះ ។

តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះទឹកនោះ ?

ដើម្បីយល់ពីអ្វីដែលលោកម្ចាស់មង្គលការបាននិយាយ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងថា ជាញឹកញាប់ស្រាល្អត្រូវបានប្រើនៅពេលចាប់ផ្តើមពិធីជប់លៀង ហើយស្រាដែលមិនសូវល្អត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅពេលក្រោយនៃពិធីជប់លៀង ។

ព្រះយេស៊ូវពុំផ្តល់ការបកស្រាយជាក់លាក់ពីអត្ថន័យ ឬ និមិត្តសញ្ញានៃអព្ភូតហេតុដំបូងនេះដែលបានកត់ត្រានៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ឡើយ ។ ទោះជាយ៉ាងណា មានសេចក្តីពិតសំខាន់ៗជាច្រើន ដែលយើងអាចរៀនពីដំណើររឿងនៃអព្ភូតហេតុដំបូងរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលបានកត់ត្រា ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរសេចក្តីពិតដែលអ្នករកឃើញចេញពី យ៉ូហាន ២:១–១០ អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ជាមួយម្តាយ និង ព្រះចេស្តាទ្រង់ ។

សេចក្តីពិតមួយដែលអ្នកបានរកឃើញចេញពី យ៉ូហាន ២:១–១០ អាចស្រដៀងនឹងសេចក្តីពិតដូចទៅនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្ដាលើវត្ថុសព្វសារពើ ។

សូមអាន យ៉ូហាន ២:១១ដោយរកមើលឥទ្ធិពលនៃអព្ភូតហេតុនេះជះឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះដល់កូនសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។

ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធថ្លែងថា « សេចក្តីជំនឿរបស់កូនសិស្សទ្រង់ត្រូវបានពង្រឹងនៅក្នុងទ្រង់ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ២:១១ ) ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើការយល់ពីអព្ភូតហេតុ និង ការយល់ដឹងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គបង្កបង្កើតឋានសួគ៌ និង ផែនដី ព្រមទាំងមានព្រះចេស្តាលើវត្ថុសព្វសារពើពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្តេច ?
2. តើមានដំណើររឿងផ្សេងណាទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលបង្ហាញផងដែរថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្តាលើវត្ថុសព្វសារពើនោះ ?

យ៉ូហាន ២:១២-២៥

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

សូមគិតពីសកម្មភាពនៃល្បែងកម្សាន្តមួយនៅក្រៅផ្ទះដែលអ្នកលេងកាលនៅតូច ។ ទោះបីជាល្បែងកម្សាន្តនោះវាមិនអាក្រក់ ហើយសប្បាយរីករាយ តើអ្នកមានអារម្មណ៍សុខស្រួលដើម្បីលេងវានៅលើដីដ៏បរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធឬទេ ? ហេតុអ្វីមិនបាន ?

អំឡុងឆ្នាំដំបូងនៃការបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវ នោះទ្រង់បានយាងទៅយេរូសាឡិមដើម្បីប្រារព្ធបុណ្យរំលង ។ សូមអាន យ៉ូហាន ២:១២-១៧ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅពេលព្រះយេស៊ូវបានមកដល់ ។

រូបភាព

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ព្រះយេស៊ូវអន់ព្រះទ័យចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? សូមកត់ចំណាំមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើដើម្បីកែតម្រូវបញ្ហា ។

ភ្ញៀវរាប់ពាន់នាក់ដែលមកទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីប្រារព្ធបុណ្យរំលង ត្រូវការទិញសត្វដើម្បីថ្វាយជាគ្រឿងបូជានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការថ្វាយបង្គំរបស់ពួកគេ ។ អ្នកប្តូរប្រាក់បានដោះដូររូបិយប័ណ្ណរបស់រ៉ូម និង រូបិយប័ណ្ណផ្សេងទៀតជារូបិយប័ណ្ណព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដើម្បីទិញសត្វធ្វើជាគ្រឿងបូជា ហើយពាណិជ្ជករផ្សេងទៀតបានលក់សត្វដែលពួកគេត្រូវការនោះ ។ ទោះបីជាការទិញដូរនេះចាំបាច់ក្តី ការធ្វើកិច្ចការបែបនេះនៅក្នុងផ្នែកខាងក្រោយដំណាក់ហ្លួងនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាការមិនគោរព និង គ្មានគារវភាព ។ ក្រៅពីនោះ អ្នកប្តូរប្រាក់ទាំងនេះបានយកតម្លៃថ្លៃហួសហេតុចំពោះសត្វ ស្វែងរកប្រាក់ចំណេញយ៉ាងច្រើន ។

រូបភាព
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី

អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពិពណ៌នាពីវគ្គនេះ ៖ « នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានយាងចូលទៅខាងក្រៅដំណាក់ហ្លួងនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ … ពីមុខទ្រង់មានក្រោលគោ ក្រោលចៀម ទ្រុងសត្វព្រាបស និង ព្រាបនានា ជាមួយនឹងឈ្មួញលោភលន់ [ អ្នកលក់ ] ដោយលក់គ្រឿងសម្រាប់បូជា [ ថ្លៃយ៉ាងខ្លាំង ] ក្នុងតម្លៃថ្លៃហួសប្រមាណ ។ តុអ្នកប្តូរប្រាក់នោះមានមនុស្សកកកុញ ដែលជាអ្នកប្តូរប្រាក់ស្វែងរកប្រយោជន៍ ដោយប្តូរពីប្រាក់កាក់រ៉ូម និង ប្រាក់កាក់ផ្សេងទៀតទៅជាប្រាក់កាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដើម្បីទិញសត្វធ្វើជាគ្រឿងបូជា » (Doctrinal New Testament Commentary ភាគ ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:១៣៧–៣៨ ) ។

តាមរយៈសកម្មភាព និង ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនភាពពិសិដ្ឋនៃព្រះដំណាក់នៃព្រះបិតាទ្រង់ ។

សូមកត់សម្គាល់នៅក្នុង យ៉ូហាន ២:១៦ ថាព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថាព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាព្រះដំណាក់នៃព្រះវរបិតាទ្រង់ ។ ចេញពីខគម្ពីរនេះយើងរៀនសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាដំណាក់នៃព្រះ ។

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាដំណាក់នៃព្រះដោយសារវាគឺជាទីកន្លែងដែលព្រះអាចយាងមកគង់នៅ ។ ពិធីបរិសុទ្ធទាក់ទងនឹងសេចក្តីសង្គ្រោះនៃកូនចៅរបស់ព្រះ ត្រូវធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយអស់អ្នកដែលចូលរួមព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់នៅទីនោះ ។ ដោយសារតែព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺ « ជាព្រះដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ » ដូចដែលបានសរសេរវានៅខាងក្រៅនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ផ្ទាល់អាចមានវត្តមាននៅទីនោះពេលនោះ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាទីកន្លែងដ៏បរិសុទ្ធបំផុតនៃការថ្វាយបង្គំនៅលើផែនដីនេះ ។

សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ដោយរកមើលមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានបណ្តេញពួកអ្នកប្តូរប្រាក់ និង ពាណិជ្ជករចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ

« នៅក្នុងដំណើរការនៃឱនភាពខាងសីលធម៌ នោះគារវភាពគឺជាគុណធម៌ដំបូងមួយដែលរលត់បាត់បង់ ។ … ក្តីស្រឡាញ់ចំពោះប្រាក់បានក្ដោបយកដួងចិត្តនៃមនុស្សជាច្រើននៅក្នុងស្រុករបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ ពួកគេខ្វល់ខ្វាយចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិជាជាងពួកគេខ្វល់ចំពោះព្រះ ។ ដោយពុំខ្វល់ខ្វាយចំពោះព្រះ តើពួកគេគួរតែខ្វល់ខ្វាយចំពោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធធ្វើអ្វី ? ពួកគេបានប្រែក្លាយដំណាក់ហ្លួងនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធឲ្យទៅជាទីផ្សារ ហើយបំពុលដល់ការអធិស្ឋាន និង ការសរសើរតម្កើងនៃជនស្មោះត្រង់ដោយការប្តូរប្រាក់ដោយលោភលន់ហួសប្រមាណ និង សម្រែកនៃសត្វចៀមដែលឥតទោស ។ ព្រះយេស៊ូវពុំធ្លាប់បញ្ចេញព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំងដូចនៅក្នុងការសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។ …

« ហេតុផលសម្រាប់កំហឹងនោះគឺគ្រាន់តែព្រះបន្ទូលចំនួនបីម៉ាត់ ៖ ‹ ព្រះដំណាក់នៃព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំ › ។ វាពុំមែនជាដំណាក់សាមញ្ញទេ វាគឺជាដំណាក់នៃព្រះ ។ វាត្រូវបានសាងសង់ឡើងសម្រាប់ថ្វាយបង្គំព្រះ ។ វាគឺជាដំណាក់សម្រាប់ដួងចិត្តដ៏មានគារវភាព ។ វាជាកន្លែងដែលមានបំណងសម្រាប់ធូរស្បើយខាងផ្លូវចិត្តនៃមនុស្សដែលមានទុក្ខសោក និង កង្វល់នានា គឺជាទ្វារនៃស្ថានសួគ៌ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា ‹ ចូរយករបស់ទាំងនេះចេញទៅ កុំឲ្យយកដំណាក់នៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ ធ្វើជាផ្ទះជំនួញឡើយ › ។ (យ៉ូហាន ២:១៦) ។ ភក្តីភាពរបស់ទ្រង់ចំពោះព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតបង្កាត់ភ្លើងនៅក្នុងព្រលឹងទ្រង់ ហើយប្រទានព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នូវកម្លាំងដែលចាក់ទំលុះអ្នកប្រមាថទាំងនោះដូចជាកាំបិតស្នៀត » (« Hallowed Be Thy Name » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ទំព័រ ៥២–៥៣ ) ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ខ្ញុំអាចបង្ហាញគារវភាពចំពោះ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធដោយ… បន្ទាប់មកសូមសរសេរនូវរបៀបជាច្រើនដែលសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះអាចត្រូវបានបំពេញ តាមដែលអ្នកអាចសរសេរបានក្នុងរយៈពេលពីរនាទី ។ សូមចាំថាអ្នកអាចបង្ហាញគារវភាពចំពោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទោះបីជាអ្នកមិននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធក៏ដោយ ។

សូមជ្រើសរើសគំនិតមួយដែលបានសរសេរ រួចយកវាដាក់ជាគោលដៅដើម្បីបង្ហាញគារវភាពសម្រាប់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖