មេរៀនទី ៤ ៖ ថ្ងៃទី ៤
ម៉ាថាយ ១៦-១៧
សេចក្តីផ្តើម
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានស្ដីបន្ទោសពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីដែលចង់បានទីសម្គាល់មួយអំពីទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ ពេត្រុសបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយទ្រង់ត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវកូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពឲ្យពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាននៅលើភ្នំប្រែរូប ។ បន្ទាប់ពីយាងចុះពីភ្នំវិញ ព្រះយេស៊ូវបានបណ្ដេញអារក្សចេញពីក្មេងប្រុសម្នាក់ ។ នៅក្រុងកាពើណិម ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានប្រាក់រង្វាន់នៅតាមរបៀបដ៏មានអស្ចារ្យដើម្បីបង់ពន្ធ ។
ម៉ាថាយ ១៦
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្ដីបន្ទោសពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ី ហើយទ្រង់បានសន្យាថានឹងប្រទានកូនសោបព្វជិតភាពទៅឲ្យពេត្រុស ។
តើអ្នកនឹងថ្លែងយ៉ាងដូចម្ដេចទៅនរណាម្នាក់ ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគឺជាសាសនាចក្រតែមួយដែលពិតនៅលើផែនដីនេះ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សាម៉ាថាយ ១៦សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតនានាដែលអាចជួយអ្នកយល់ ហើយពន្យល់ដល់មនុស្សទូទៅអំពីអ្វី ដែលបង្ហាញអំពីភាពខុសគ្នានៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ក្នុងនាមជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដី ( សូមមើល គ. និង ស. ១:៣០ ) ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:១–១២ យើងអានថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្ដីបន្ទោសពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ី នៅពេលពួកគេចង់បានទីសម្គាល់មួយអំពីទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ ក្រោយមក ទ្រង់បានមានបន្ទូលព្រមានពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ កុំឲ្យធ្វើតាមមនុស្សទុច្ចរិតទាំងនេះ ។
រួចព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ « មកដល់ក្រវល់ក្រុងសេសារា-ភីលីព » ( ម៉ាថាយ ១៦:១៣ នៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ពាក្យ ក្រវល់ សំដៅទៅលើភូមិភាគ ឬ តំបន់ ) ។ នៅក្នុងរូបភាពដែលភ្ជាប់មកជាមួយនៃ ក្រុងសេសារា-ភីលីព នេះ តើអ្នកឃើញមានអ្វីនៅពីក្បែរទន្លេ និង ដើមឈើ ?
ប្រភពទឹកទន្លេយ័រដាន់ គឺនៅក្បែរសេសារា-ភីលីព
សូមអាន ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៩ ដោយស្វែងរករបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានប្រើថ្មភ្នំមួយដើម្បីពិពណ៌នាអំពីគ្រឹះនៃសាសនាចក្រទ្រង់ ។ ( ម៉ាថាយ ១៦:១៥-១៩ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំបទគម្ពីរនេះតាមរបៀបមួយ ដែលអ្នកអាចរកវាឃើញដោយងាយស្រួល ) ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ១៦–១៧ ថា នោះគឺតាមរយៈវិវរណៈមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ទើបពេត្រុសបានដឹងថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូលអំពីវិវរណៈដែលទ្រង់បានពិពណ៌នាអំពីគ្រឹះនៃសាសនាចក្រទ្រង់ ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធបានពន្យល់ថា ៖ « ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលក្នុងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ថា ‹ ខ្ញុំនឹងតាំងពួកជំនុំខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះ ហើយទ្វារស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់នឹងមិនដែលឈ្នះពួកជំនុំឡើយ › ។ [ ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ] ។ តើជាថ្មដាអ្វីទៅ ? វិវរណៈ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១៩៥ ) ។
លោកក៏បានថ្លែងទីបន្ទាល់ផងដែរ ៖ « សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយត្រូវបានរកឃើញដោយវិវរណៈដោយផ្ទាល់ ជាសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះដែលធ្លាប់មានពីមុនមក បើយោងតាមព្រះគម្ពីរ ( អេម៉ុស ៣:៧ និង កិច្ចការ ១:២ ) » (Teachings: Joseph Smith ទំព័រ ១៩៥ ) ។
សូមពិចារណាអំពីព័ត៌មានខាងក្រោមនេះ ៖ « នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពេត្រុសអំពីវិវរណៈ ទ្រង់បានប្រើការលេងពាក្យមួយចំពោះឈ្មោះរបស់ពេត្រុស ដោយប្រកាសទៅស៊ីម៉ូនថា ‹ អ្នកឈ្មោះពេត្រុស [ ពេត្រុស ] ខ្ញុំនឹងតាំងពួកជំនុំខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះ [ ពេត្រា ] › ( ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ) ។ ពាក្យក្រិកពេត្រុសមានន័យថាថ្មដា ឬ ថ្មភ្នំតូចមួយដែលនៅតែឯង ។ ពាក្យក្រិកពេត្រាក៏អាចមានន័យផងដែរថាជា ‹ ថ្មភ្នំមួយ › ប៉ុន្តែលើសពី នេះទៀតវាអាចសំដៅទៅលើដីថ្មី ស្រទាប់ថ្ម ដុំថ្មមួយដ៏ធំផងដែរ [ សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៨ លេខយោង ក ] ។ យើងរៀនចេញពីពាក្យទាំងនេះថា សាសនាចក្រពុំសង់ឡើងនៅលើពេត្រុសដែលជាមនុស្សម្នាក់នោះទេ ប៉ុន្តែវាសង់ឡើងនៅលើស្រទាប់ថ្មនៃវិវរណៈ » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ២០១៤ ] ទំព័រ ៥៣ ) ។
អ្នកអាចនឹងសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្បែរ ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ៖ សាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺសង់ឡើងនៅលើវិវរណៈមកពីព្រះ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ចំពោះអ្នក ដែលត្រូវដឹងថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ឬចាក់គ្រឹះ នៅលើវិវរណៈមកពីព្រះ ?
-
តើការណ៍នេះមានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកធ្វើតាមដំបូន្មាននានាមកពីពួកព្យាការីសម័យទំនើប នៅពេលពួកលោកទទួលបានវិវរណៈនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
សូមរំឭក ម៉ាថាយ ១៦:១៩ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថានឹងប្រទានឲ្យពេត្រុស ។
យោងតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « ខ្ញុំនឹងឲ្យកូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ដល់អ្នក បើអ្នកនឹងចងទុកអ្វីៗនៅផែនដី នោះនឹងត្រូវចងទុកនៅលើស្ថានសួគ៌ដែរ » យើងរៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទុកព្រះទ័យប្រទានកូនសោនៃនគរទ្រង់ ឲ្យដល់ព្យាការី និង សាវកដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស ។ កូនសោនៃនគរទ្រង់គឺជាកូនសោបព្វជិតភាព ចំណែកនគរដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានព្រះបន្ទូលអំពីនោះ គឺជាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ថាតើកូនសោបព្វជិតភាពគឺជាអ្វី និង មូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ ៖ « ‹ កូនសោបព្វជិតភាពគឺជាសិទ្ធិអំណាចព្រះ ដែលបានប្រទានដល់ [ ពួកអ្នកកាន់ ] បព្វជិតភាពដើម្បី ដឹកនាំ គ្រប់គ្រង និង ត្រួតត្រាការប្រើប្រាស់បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី › [ ក្បួនខ្នាតភាគ ២ ៖ ការគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រ ( ឆ្នាំ ២០១០) ] ចំណុច ២.១.១ ] ។ រាល់សកម្មភាព ឬពិធីបរិសុទ្ធដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងសាសនាចក្រត្រូវធ្វើឡើងនៅក្រោមការអនុញ្ញាតសិទ្ធិអំណាចដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលពីសំណាក់បុគ្គលម្នាក់ដែលកាន់កូនសោសម្រាប់ការងារនោះ » ( « The Keys and Authority of the Priesthood » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៤៩ ) ។
កូនសោដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថានឹងប្រទានឲ្យពេត្រុស រួមបញ្ចូលទាំងអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់—ជាអំណាចដើម្បីចង ឬ ស្រាយនៅផែនដី និងស្ថានសួគ៌ ។ អំណាចនេះអនុញ្ញាតឲ្យពិធីបរិសុទ្ធនានា ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្រោមសិទ្ធិអំណាចនៃថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រនៅផែនដី ដើម្បីមានសុពលភាពនៅស្ថានសួគ៌ដែរ ។ វាក៏ត្រូវបានប្រើផងដែរដើម្បីចងភ្ជាប់គ្រួសារ ឲ្យរួបរួមគ្នាសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ ម៉ាថាយ ១៦:១៩ ជួយយើងយល់អំពីមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រទានកូនសោបព្វជិតភាពដល់ព្យាការី និង ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ៖ កូនសោបព្វជិតភាពគឺចាំបាច់ក្នុងការគ្រប់គ្រងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដី ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជាសាសនាចក្រតែមួយគត់នៅលើផែនដី ដែលបានទទួល ហើយមានសិទ្ធិអំណាច និង កូនសោបព្វជិតភាពពីព្រះអម្ចាស់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:២១–២៨ យើងរៀនថា ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូលអំពីពលិកម្មធួនរបស់ទ្រង់ ហើយបានបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា ពួកគេក៏ត្រូវតែមានឆន្ទៈលះបង់ដែរដើម្បីដើរតាមទ្រង់ ។ ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ផ្ដល់នូវការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃការផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួន ៖
« ហើយឥឡូវសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ដែលផ្ទុកឈើឆ្កាងលើខ្លួន នោះគឺបានបដិសេធនូវរាល់សេចក្ដីអាក្រក់ និងតណ្ហានៃលោកិយទាំងអស់ ហើយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់យើង ។
« ចូរកុំល្មើសនឹងព្រះបញ្ញត្តិរបស់យើងដើម្បីនឹងរក្សាជីវិតរបស់អ្នកឲ្យសោះ ដ្បិតអ្នកដែលបាត់ជីវិតក្នុងលោកិយនេះ ដោយព្រោះខ្ញុំ នឹងរកបានជីវិតវិញនៅក្នុងពិភពខាងមុខ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ម៉ាថាយ ១៦:២៦–២៧ [ នៅក្នុង Bible appendix ] ) ។
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
-
សូមស្វែងរកសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិម្នាក់ ឲ្យជួយអ្នកដើរតួឈុតឆាកខាងក្រោមនេះ ៖
សូមស្រមៃថាអ្នកកំពុងនិយាយទៅកាន់មិត្តម្នាក់ ដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ មិត្តរបស់អ្នកបានសួរសំណួរខាងក្រោមនេះដល់អ្នក ។ សូមប្រើសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានរៀនចេញពី ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ដើម្បីឆ្លើយសំណួរមិត្តរបស់អ្នក ។
-
ខ្ញុំឮថា សាសនាចក្ររបស់ឯងប្រកាសថាជាសាសនាចក្រពិតតែមួយគត់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើនោះជាអ្វីដែលឯងជឿមែនទេ ?
-
សាសនាចក្ររបស់ខ្ញុំក៏ជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ អញ្ចឹងហេតុអ្វីឯងគិតថាសាសនាចក្ររបស់ឯងគឺជាសាសនាចក្រពិតតែមួយគត់នោះ ?
បន្ទាប់ពីអ្នកបានដើរតួរួចហើយ សូមសុំឲ្យសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិរបស់អ្នក ចារនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកថា អ្នកបានធ្វើកិច្ចការនោះហើយ ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិដើម្បីជួយទេ អ្នកអាចឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះដោយសាមញ្ញៗ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
ម៉ាថាយ ១៧
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ា បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន
សូមគិតអំពីរបៀបដែលសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពអាចត្រូវបានប្រដូចទៅនឹងបណ្ណបើកបរ ចំណែកកូនសោបព្វជិតភាពអាចត្រូវបានប្រដូចទៅនឹងកូនសោដែលចាំបាច់ដើម្បីដំណើរការរថយន្ត ។
សូមគិតអំពីសំណួរខាងក្រោម ៖ តើការមានប័ណ្ណបើកបរមួយ ផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើអ្វីបានខ្លះ ? ហេតអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីមានកូនសោរថយន្ត បន្ថែមពីលើការមានប័ណ្ណបើកបរ ? តើការមានប័ណ្ណបើកបរ និងកូនសោរថយន្តអាចនឹងប្រៀបបាននឹងសិទ្ធិអំណាច និងកូនសោនៃបព្វជិតភាពដែលចាំបាច់ដើម្បីដឹកនាំកិច្ចការរបស់ព្រះបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ពេលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថានឹងប្រទាន « កូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ » ដល់ពេត្រុស ( ម៉ាថាយ ១៦:១៩ ) ឬ សិទ្ធិអំណាចដើម្បីចាត់ចែងកិច្ចការរបស់ព្រះនៅលើផែនដី នោះពេត្រុស និង សាវកដទៃទៀត បានទទួលសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពរួចស្រេចទៅហើយ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែពួកគេពុំទាន់បានទទួលកូនសោបព្វជិតភាពដើម្បីត្រួតត្រាលើនគរប៉ុណ្ណោះ—ដែលជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ១៧ សូមស្វែងរករបៀបដែល ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បានទទួលកូនសោនៃព្រះនគរ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១៧:១–២ ដោយស្វែងរកទីកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានយកពេតុ្រស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន ទៅជាមួយដើម្បីទទួលកូនសោនៃបព្វជិតភាព ។
តើមានអ្វីបានកើតឡើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅលើភ្នំនោះ ?
ប្រែរូប សំដៅទៅលើ « លក្ខណៈនៃជនទាំងឡាយណាដែលបានប្រែប្រួលរាងកាយ និងសភាពមួយរយៈ—គឺថា បានលើកឡើងទៅឯស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណដែលខ្ពស់ជាង—ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទ្រាំទ្រវត្តមាន និងសិរីល្អនៃពួកពលសួគ៌ាទាំងឡាយបាន » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ប្រែរូប » scriptures.lds.org សូមមើលផងដែរ Bible Dictionary « Transfiguration, Mount of » ) ។ ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន ក៏បានប្រែរូបនៅពេលនេះដែរ ( សូមមើល គ. និង ស. ៦៧:១១–១២ ) ។
នៅពេលអ្នកអាន ម៉ាថាយ ១៧:៣ សូមសរសេរបញ្ចូលឈ្មោះទៅតារាងឈ្មោះនៃបុគ្គលពីរនាក់ទៀត ដែលបានមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប ។ សូមកត់ចំណាំថា អេលីយ៉ាស សំដៅទៅលើអេលីយ៉ា ជាព្យាការីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៧:៣ លេខយោង ខ ) ។ « មានគេប្រើពាក្យ [ អេលីយ៉ាស ] នេះនៅកន្លែងមួយចំនួនក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ (១) វាគឺជាឈ្មោះក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( ក្រិក ) របស់អេលីយ៉ា ( ហេព្រើរ ) មានដូចជា លូកា ៤:២៥–២៦, យ៉ាកុប ៥:១៧ និង ម៉ាថាយ ១៧:១-៤ ) ។ អេលីយ៉ាសនៅក្នុងឧទាហរណ៍ទាំងនេះ អាចជាព្យាការីអេលីយ៉ាតែម្នាក់គត់ដែលការងារបម្រើរបស់លោកត្រូវបានចែងនៅក្នុង ពង្សាវតារក្សត្រ ទី១ និង ទី២ » ( Bible Dictionary « អេលីយ៉ាស » សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អេលីយ៉ាស »scriptures.lds.org ) ។
|
បុគ្គលទាំងឡាយដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប | ||
|---|---|---|
|
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ |
ក. រូបភាព យ៉ូហាន បាទីស្ទ តែងតាំង យ៉ូសែប ស៊្មីធ, អូលីវើរ ខៅឌើរី | |
|
ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន |
ខ. រូបភាព ការនិមិត្តដំបូង | |
|
ម៉ាថាយ ១៧:៣ ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ម៉ាកុស ៩:៣ ( នៅក្នុង ម៉ាកុស ៩:៤ លេខយោង ក ) |
គ. រូបភាព ពេត្រុស យ៉ាកុប យ៉ូហាន តែងតាំង យ៉ូសែប ស៊្មីធ | |
|
ឃ. រូបភាព អេលីយ៉ា បានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ | ||
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ រួចគូសសម្គាល់មូលហេតុដែល ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ា ដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំ ៖ « ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ាស [ អេលីយ៉ា ] បានប្រទានកូនសោទាំងឡាយ [ នៃបព្វជិតភាព ] ដល់ ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន នៅលើភ្នំនោះ ជាពេលដែលពួកលោកបានប្រែរូបនៅចំពោះលោក » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១០៥ ) ។
ម៉ូសេបានស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោនៃការប្រមូលផ្ដុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១១ ) ហើយអេលីយ៉ាបានស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោដែលទាក់ទងនឹងអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១៣–១៦) ។
ការបកប្រែព្រះគម្ពីរប៊ីបដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បញ្ជាក់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ—ដែលស្ដេចហេរូឌបានសម្លាប់—ក៏បានបង្ហាញខ្លួនមកនៅលើភ្នំនោះដែរ ( សូមមើល ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាកុស ៩:៣ [ នៅក្នុង ម៉ាកុស ៩:៤ លេខយោង ក ] ) ។ Bible Dictionary បញ្ជាក់ថា « ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាកុស ៩:៣ ពុំបញ្ជាក់ថា អេលីយ៉ាស នៅលើភ្នំប្រែរូបគឺជា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ឡើយ ប៉ុន្តែថា បន្ថែមលើអេលីយ៉ាដែលជាព្យាការី នោះ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ក៏មានវត្តមាននៅទីនោះដែរ » ( Bible Dictionary « Elias » ) ។ សូមសរសេរ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ទៅក្នុងតារាងខាងលើ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១៧:៤–៩ ដោយរកមើលបុគ្គលផ្សេងទៀតដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប ។
( សូមសរសេរបន្ថែមព្រះជាព្រះវរបិតាចូលទៅក្នុងតារាង ។
បទពិសោធន៍របស់ ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន នៅលើភ្នំប្រែរូប គឺជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយនៅក្នុងការស្ថាបនាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅលើផែនដី ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែងថា « លុះត្រាតែមនុស្សស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏ខ្ពស់មួយអំពីការយល់ដឹងខាងវិញ្ញាណជាងស្ថានភាពនាពេលឥឡូវនេះ ទើបពួកគេអាចរៀនចេះអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅលើភ្នំប្រែរូបបាន » ហើយអ្វីដែលយើងដឹងគឺ « ចេញពីដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី និង ចេញពីចំណេះដឹងដែលត្រូវបានបើកសម្ដែងបន្ថែមតាមរយៈ យ៉ូសែប ស៊្មីធ » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុល ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៣៩៩ ) ។
អ្នកអាចចងចាំថា គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាមួយនៅក្នុងដំណឹងល្អគឺជាគ្រាមួយដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ពិធីបរិសុទ្ធ និងចំណេះដឹងអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ដល់មនុស្សនៅលើផែនដី តាមរយៈពួកអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល Bible Dictionary « Dispensations » ឬ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា » scriptures.lds.org ) ។ បុគ្គលម្នាក់ៗដែលមាននៅក្នុងតារាង ដែលបានមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប ក៏បានបង្ហាញខ្លួនដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើងដែរ ។
សូមគូសបន្ទាត់ចេញពីឈ្មោះរបស់បុគ្គលទាំងឡាយដែលមានក្នុងតារាង ឲ្យភ្ជាប់ទៅនឹងរូបភាពដែលប្រាប់អំពីគ្រាដែលពួកលោកបានបង្ហាញខ្លួនដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ បន្ទាប់ពីអ្នកបានគូសរួចហើយ សូមផ្ទៀងផ្ទាត់ចម្លើយរបស់អ្នកដោយប្រើព័ត៌មានខាងក្រោម ៖
-
ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅក្នុងការនិមិត្តដំបូងរបស់លោក ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:១៦–១៧ ) ។
-
យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានផ្ដល់កូនសោបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣ ) ។
-
ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បានផ្ដល់កូនសោបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី ( សូមមើល គ. និង ស. ២៧:១២ ) ។
-
អេលីយ៉ាបានផ្ដល់កូនសោនៃអំណាចផ្សារភ្ជាប់ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុង ខឺតឡង់ ។ ម៉ូសេបានផ្ដល់កូនសោសម្រាប់ការប្រមូលរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលដល់ពួកលោកនៅថ្ងៃតែមួយនោះ ( សូមមើល គ. និង ស. ១១០ ) ។
យើងរៀនចេញពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងនៅលើភ្នំប្រែរូប និង បទពិសោធន៍របស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅគ្រាដំបូងនៃការស្ដារឡើងវិញថា នៅគ្រប់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាទាំងអស់ ព្រះប្រទានកូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកអ្នកបម្រើដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស ដើម្បីពួកលោកអាចចាត់ចែងកិច្ចការទ្រង់នៅលើផែនដីបាន ។
ព្យាការី និងពួកសាវកនាពេលបច្ចុប្បន្ន កាន់កូនសោដូចគ្នានឹងកូនសោដែល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលដែរ ។ កូនសោទាំងនេះត្រូវបានប្រគល់បន្តពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដល់ព្រិកហាំ យ៉ង់ និងពួកព្យាការីបន្តបន្ទាប់ទៀត ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីវាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដែលត្រូវដឹងថា លំនាំដូចគ្នានៃការប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដែលបានប្រព្រឹត្តទៅនៅជំនាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ក៏ប្រព្រឹត្តទៅនៅជំនាន់របស់យើងជាមួយនឹងព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែរនោះ ?
-
តើអ្នកនឹងពន្យល់ទៅកាន់មិត្តភក្ដិម្នាក់ថា សារទូតសួគ៌ា ( ទេវតា ) ប្រទានកូនសោនៃបព្វជិតភាពដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ តាមលំនាំដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះ តាមរបៀបណា ?
-
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរគោលដៅមួយអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើឲ្យបានកាន់តែប្រសើរជាងមុនក្នុងធ្វើតាម ហើយគាំទ្រអ្នកទាំងឡាយ ដែលកាន់កូនសោនៃព្រះនគរស្ថានសួគ៌ក្នុងជំនាន់យើងនេះ ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋនេះនៅលើភ្នំប្រែរូប ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានត្រាស់បង្គាប់ពួកលោកថា « កុំឲ្យប្រាប់អ្នកណាពីការជាក់ស្តែងនេះឲ្យសោះ ទាល់តែកូនមនុស្សបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ » ( ម៉ាថាយ ១៧:៩ ) ។
សូមពិចារណាថាតើសេចក្ដីណែនាំនេះស្រដៀងទៅនឹងដំបូន្មានខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់យ៉ាងដូចម្ដេច ៖ « ខ្ញុំក៏បានដឹងដែរថា វាមិនឆ្លាតវៃទេដើម្បីបន្ដនិយាយអំពីបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យនោះ ។ វាគួរតែត្រូវបានរក្សាទុកដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងចែកចាយតែពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យប្រើវាដើម្បីប្រទានពរដល់មនុស្សទូទៅប៉ុណ្ណោះ » ( «The Candle of the Lord» Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៨៣ ទំព័រ ៥៣ ) ។
ហេតុអ្វីបានជាយើងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់លើការចែកចាយបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋ ហើយចែកចាយតែពេលដែលយើងត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយព្រះវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ ?
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៧:១០–២៧ យើងរៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបណ្ដេញអារក្សចេញពីក្មេងប្រុសម្នាក់ ហើយបានប្រទានប្រាក់បង់សម្រាប់ទ្រង់ និង ពេត្រុស ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ១៦-១៧ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖