មេរៀនទី ១៧ ៖ ថ្ងៃទី ៣
កិច្ចការ ២
សេចក្ដីផ្ដើម
ពួកសិស្សបានពោរពេញទៅ ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃបុណ្យទីហាសិប ហើយត្រូវបានប្រទានពរឲ្យមាននូវអំណោយទាននៃភាសា នៅពេលពួកគេបានផ្សាយដំណឹងល្អ ។ ពេត្រុសបានប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវគឺជា « ព្រះអម្ចាស់ ហើយជាព្រះគ្រីស្ទផង » ( កិច្ចការ ២:៣៦ ) ហើយបានអញ្ជើញមនុស្សឲ្យប្រែចិត្ត ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ មានមនុស្សប្រហែល ៣០០០នាក់បានប្រែចិត្តជឿ និង ជ្រមុជទឹកនៅថ្ងៃនោះ ហើយពួកគេបានបន្តនៅស្មោះត្រង់ក្នុងសាសនាចក្រ ។
កិច្ចការ ២:១-១៣
ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប
សូមគិតពីឱកាសថ្មីៗនេះដែលអ្នកអាចមានឱកាសដើម្បីនិយាយនៅក្នុងព្រះវិហារ បង្រៀនមេរៀន ឬ ចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនរណាម្នាក់ ។ តើមានអ្វីជាឧបសគ្គចំពោះអ្នកដើម្បីនិយាយ បង្រៀន ឬថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដទៃអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា កិច្ចការ ២:១–១៣ សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលអាចជួយអ្នក នៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ភិតភ័យ ឬ ខ្លាចក្នុងការនិយាយ បង្រៀន និង ថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដទៃអំពីដំណឹងល្អដែលបានស្តារឡើងវិញ ។
ប្រហែលជាមួយសប្តាហ៍ក្រោយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅឋានសួគ៌វិញ ពួកសាសន៍យូដាមកពីប្រទេសជាច្រើន បានមកកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីចូលរួមពិធីជប់លៀងនៃបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប និង ដើម្បីថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងថ្លែងអំណរគុណថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ « ជាផ្នែកនៃក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ គឺការជប់លៀងនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ឬការជប់លៀងនៃផលផ្លែមុនដំបូងប្រព្រឹត្តឡើង ៥០ ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការជប់លៀងនៃបុណ្យរំលង (លេវី. ២៣:១៦) ។ បុណ្យថ្ងៃទី ៥០ គឺសម្រាប់ធ្វើបុណ្យពិធីចម្រូត ហើយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺបានហៅថា ការជប់លៀងរដូវចម្រូត ឬការជប់លៀងនៃសប្ដាហ៍ » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « បុណ្យថ្ងៃទី ៥០ » scriptures.lds.org ) ។
សូមអាន កិច្ចការ ២:១-៤ ដោយរកមើលអ្វីដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបទពិសោធន៍នៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប ។
ឃ្លាថា « អណ្តាតបែកចេញពីគ្នា » មានន័យពិតថាជាអណ្តាតបែកព្រែកជាពីរ ឬ ព្រែកជាជំពាម ឬ ថាមានរូបរាងជាអណ្តាតភ្លើង ។ នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានចាក់ស្រោចមកលើពួកសិស្សនោះ « អណ្តាតដូចជាអណ្តាតភ្លើង ដែលបែកចេញពីគ្នា » (កិច្ចការ ២:៣) ក៏បានបង្ហាញបែបជាវត្តមានរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ។
យ៉ូហាន បាទីស្ទបានប្រដូចការទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទៅនឹងបុណ្យជ្រមុជ « ដោយភ្លើង » ( ម៉ាថាយ ៣:១១, លូកា ៣:១៦ ) ។ នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណជានិច្ចកាលភ្លើងគឺជានិមិត្តសញ្ញានៃវត្តមានរបស់ព្រះ ។ រូបភាពនៃ « អណ្តាតបែកចេញពីគ្នា » ត្រូវបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាពីភ្លើងរបស់ព្រះនៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប ជានិមិត្តរូបថាពួកសិស្សបានទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានសន្យាដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល កិច្ចការ ១:៨) ។
សូមអាន កិច្ចការ ២:៥-៨ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលពួកសិស្សបានពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមស្រមៃគិតថាវាមានសភាពបែបណាដែលបានឃើញនូវព្រឹត្តិការណ៍នេះ ។
សូមអាន កិច្ចការ ២:៩–១១ ដោយផ្ចិតផ្ចង់ ហើយរាប់ក្រុមមនុស្ស ឬ សញ្ជាតិផ្សេងៗគ្នា ដែលបានស្តាប់ឮពួកសិស្សនិយាយគ្នាជាភាសានានាដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមកំណត់ទីតាំងមួយចំនួនដែលបាននិយាយនោះ នៅលើផែនទីដែលមានភ្ជាប់ជាមួយ ។
សូមកត់សម្គាល់ថា មនុស្សនៃក្រុមនីមួយៗនេះបានស្តាប់ឮ « ការណ៍អស្ចារ្យរបស់ព្រះ » ដោយផ្សាយតាមភាសារៀងៗខ្លួន ( កិច្ចការ ២:១១ ) ។ តើមនុស្សនៅជុំវិញពិភពលោកអាចស្តាប់ឮសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អ ដែលបានផ្សាយតាមភាសារៀងៗខ្លួននៅក្នុងជំនាន់របស់យើងនេះតាមរបៀបណាខ្លះ ?
ដោយសារតែលទ្ធផលនៃការពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះពួកសិស្សអាចចែកចាយសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាមួយមនុស្សដទៃទៀត ជាភាសាកំណើតនៃអស់អ្នកដែលពួកគេកំពុងបង្រៀន ។ សេចក្តីពិតមួយដែលយើង អាចរៀនចេញពីដំណើររឿងនេះគឺ នៅពេលយើងពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់នឹងជួយយើងបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដទៃ ។
ការបង្ហាញមួយនៃសេចក្តីពិតនេះ កើតមាន នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយយើងបង្រៀនដំណឹងល្អ ដល់អស់អ្នកដែលនិយាយភាសាផ្សេងក្រៅពីភាសាកំណើតរបស់យើង ។
ដើម្បីយល់បានកាន់តែប្រសើរឡើងពីអត្ថន័យនៃការពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះសូមមើលរូបគំនូរខាងក្រោម ហើយគិតស្រមៃពីការព្យាយាមចាក់ទឹកទៅក្នុងពែងទាំងនោះ ។ សូមកត់ចំណាំពីមូលហេតុដែលវាពិបាកដើម្បីចាក់ទឹកឲ្យពេញពែងទាំងនោះ ។
សូមពិចារណាពីរបៀបដែលពែងទឹកទាំងនេះ គឺដូចជាមនុស្សទូទៅ ហើយទឹកនោះគឺដូចទៅនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើឧបសគ្គនានាចំពោះការចាក់ទឹកឲ្យពេញពែងទាំងនោះអាចតំណាងឲ្យអ្វី ? តើឥរិយាបថ និង អាកប្បកិរិយាអ្វីខ្លះដែលរារាំងយើងពីការពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះ ?
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបានពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីទ្រង់អាចជួយអ្នកឲ្យបង្រៀន និង ថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដទៃ ?
-
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយអ្នកឲ្យបង្រៀនដំណឹងល្អ ឬ ចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកជាមួយមនុស្សដទៃទៀតតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ធ្វើឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយនឹងយើងដោយរបៀបណា ?
-
នៅក្នុង កិច្ចការ ២:១២–១៣ យើងអានថា ពួកសាសន៍យូដាមួយចំនួនមានការណ៍អស្ចារ្យ ចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានស្តាប់ឮ នៅពេលពួកសិស្សបាននិយាយជាភាសានានា ខណៈដែលមនុស្សដទៃបានសើចចំអកពួកសិស្ស ដោយចោទប្រកាន់ពួកគេថាស្រវឹងស្រា ។
កិច្ចការ ២:១៤-៤៧
ពេត្រុសថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបង្រៀនមនុស្សពីរបៀបដើម្បីទទួលបាននូវសេចក្តីសង្គ្រោះ
សូមអាន កិច្ចការ ២:១៤ ដោយរកមើលថានរណាបានចាប់ផ្តើមបង្រៀនហ្វួងមនុស្ស ។
សូមគិតស្រមៃពីខ្លួនរបស់អ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់សាវកពេត្រុស ដោយឈរនៅពីមុខហ្វូងមនុស្ស ។ តើសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អណាខ្លះដែលអ្នកនឹងបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីវានោះ ? ហេតុអ្វី ?
ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ២:១៥–៣៥ ពេត្រុសបានប្រកាសថាអំណោយទាននៃភាសា និង ការបើកបង្ហាញដទៃផ្សេងទៀតនៃព្រះវិញ្ញាណក្នុងចំណោមពួកសិស្ស យ៉ាងហោចណាស់គឺជាការបំពេញមួយ និង ជាអត្ថន័យនៃការព្យាករដែលបានផ្តល់ឲ្យដោយព្យាការី យ៉ូអែល ( សូមមើល យ៉ូអែល ២:២៨–៣២) ។ ក្រោយមក ពេត្រុសបានបង្រៀន និង ថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់មនុស្សដោយប្រើព្រះបន្ទូល និង ទំនុកតម្កើងរបស់ស្តេចដាវីឌ ។
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា យ៉ូអែល ២:២៨–៣២ គឺជាគំរូមួយនៃខគម្ពីរដែលអាចមានអត្ថន័យ និង ការបំពេញជាច្រើន ៖
« វគ្គបទគម្ពីរនៃការព្យាករ និង គោលលទ្ធិជាច្រើននៅក្នុងខគម្ពីរនេះមានអត្ថន័យច្រើនយ៉ាង ។ …
« គំរូ [ មួយ ] អំពីអត្ថន័យជាច្រើនទាក់ទងនឹងការព្យាករនៅក្នុងគម្ពីរយ៉ូអែលដែលថានៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ព្រះអម្ចាស់នឹងចាត់ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់លើគ្រប់ទាំងមនុស្ស នោះកូនប្រុសស្រីរបស់យើងនឹងទាយ ( សូមមើល យ៉ូអែល ២:២៨ ) ។ នៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប សាវកពេត្រុសបានប្រកាសថាព្រឹត្តិការណ៍ដែលពួកគេបានឃើញគឺជា ‹ សេចក្តីទំនាយរបស់ហោរាយ៉ូអែល › (កិច្ចការ ២:១៦) ។ មួយពាន់ប្រាំបីរយឆ្នាំក្រោយមក ទេវតាមរ៉ូណៃបានដកស្រង់នូវការព្យាករដដែលនេះ ហើយបានមានបន្ទូលថា ‹ ពាក្យព្យាករនេះពុំទាន់បានសម្រេចនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែនឹងបានសម្រេចនៅពេលឆាប់ៗ › [ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៤១ ] » (« Scripture Reading and Revelation » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៨ ) ។
ទាំងពេត្រុស និង មរ៉ូណៃបានថ្លែងត្រូវគ្នាថា ការព្យាករនេះដែលបានប្រទានដល់ព្យាការីយ៉ូអែលបានសម្រេចហើយ មានអត្ថន័យ និង អនុវត្តចំពោះបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប និង ថ្ងៃចុងក្រោយ ។
-
សូមអាន កិច្ចការ ២:២២–២៤, ២៩–៣៣, ៣៦ ហើយបន្ទាប់មក ឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើសេចក្តីពិតសំខាន់ៗអ្វីខ្លះដែលពេត្រុសបានបង្រៀន និង ថ្លែងទីបន្ទាល់ ?
-
តើមានទីបន្ទាល់អ្វីខ្លះរបស់ពេត្រុសចំពោះសាសន៍យូដា ដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ជាងគេ ?
-
សូមពិចារណាពីអ្វីដែលពេត្រុសបាននិយាយ និង ធ្វើនៅពេលគេសួរអំពីទំនាក់ទំនងរបស់លោកជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅយប់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវគេចាប់ព្រះកាយ ( សូមមើល លូកា ២២:៥៤–៦២) ។
សូមគិតអំពីភាពផ្សេងគ្នានៃពាក្យសម្តី និង ទង្វើរបស់ពេត្រុសនៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប និង ព្រឹត្តិការណ៍ដែលលោកបានបដិសេធបីដងថាពុំស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ ។ តើអ្នកគិតថាអ្វីទៅដែលមានឥទ្ធិពលធ្វើឲ្យពេត្រុសមានការផ្លាស់ប្តូរនេះ ?
សូមអាន កិច្ចការ ២:៣៧ ដោយរកមើលរបៀបដែលពាក្យសម្តីរបស់ពេត្រុសបានជះឥទ្ធិពលលើហ្វូងមនុស្ស ។ ( កិច្ចការ ២:៣៦-៣៨ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំវាតាមរបៀបចំណាំមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចងាយនឹងរកវាឃើញ ) ។
សូមកត់សម្គាល់ពីឃ្លាថា « មានសេចក្តីចាក់ចុចក្នុងចិត្ត » នៅក្នុង កិច្ចការ ២:៣៧ ។ ពាក្យ ចាក់ចុច នៅខគម្ពីរនេះមានន័យថា ទម្លុះ ហើយប្រាប់ថា មនុស្សទាំងនោះមានអារម្មណ៍សោកសៅ ហើយកើតទុក្ខ ដោយសារសាសន៍យូដា ព្រោះជាប្រជាជន និង ប្រជាជាតិមួយដែលបានឆ្កាងព្រះអម្ចាស់របស់ខ្លួនគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពេត្រុសពុំបានថ្លែងបញ្ចាក់ថា ពួកក្រុមសាសន៍យូដាមកពីសញ្ជាតិនានាជាច្រើន ដែលលោកបានបង្រៀននៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិបនោះគឺជាក្រុមដែលមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះការឆ្កាងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឡើយ ។
យោងតាម កិច្ចការ ២:៣៧ តើប្រជាជនបានសួរសំណួរអ្វីខ្លះ ? សូមពិចារណាថាតើសំណួរនេះបើកសម្តែងថា មនុស្សបានចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច ។
សូមអាន កិច្ចការ ២:៣៨–៤១ ដោយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុសបានបង្គាប់ឲ្យប្រជាជនធ្វើ ។ ពាក្យ វៀច មានន័យថា បះបោរ អំពើខូចអាក្រក់ ឬ ទុច្ចរិត ។
យោងតាម កិច្ចការ ២:៤១ តើប្រជាជននោះបានឆ្លើយតបចំពោះការបង្រៀន និង ការអញ្ជើញរបស់ពេត្រុសឲ្យប្រែចិត្ត ហើយ ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយរបៀបណា ?
មានមនុស្សជាច្រើនបានទទួលសេចក្តីពិត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
សូមអាន កិច្ចការ ២:៤២–៤៧ ដោយរកមើលអ្វីដែលពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើ បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលសេចក្តីពិតដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹករួច ។
តើសកម្មភាពរបស់ពួកគេ បានបង្ហាញថាពួកគេពិតជាបានប្រែចិត្តជឿដោយរបៀបណាខ្លះ ?
ឃ្លា « កាច់នំបុ័ង » ( កិច្ចការ ២:៤២ ) សំដៅលើការចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ ហើយដើម្បីមាន « របស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នា » ( កិច្ចការ ២:៤៤ ) សំដៅលើពួកបរិសុទ្ធរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ ដែលរួមមានការមើលថែទាំដល់ជនក្រីក្រ និង ទុគ៌តក្នុងចំណោមពួកគេ ។
សូមចាំថា ពីមុនពួកគេបានស្តាប់ឮ និង បានអនុវត្តតាមពាក្យសម្តីរបស់ពេត្រុស ពួកសាសន៍យូដាទាំងនេះពុំបានទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវថាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពួកគេទេ ហើយពួកគេក៏ពុំបានធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ សូមពិចារណាពីការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំធេងដែលប្រជាជនទាំងនោះមាន ។
គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនចេញពី កិច្ចការ ២:៣៧–៤៧ គឺថា នៅពេលយើងទទួលព្រះបន្ទូលនៃព្រះតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះដួងចិត្តរបស់យើងនឹងផ្លាស់ប្តូរ ហើយយើងនឹងប្រែចិត្តជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមធ្វើដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សូមសរសេរពីអ្វីដែលមនុស្សម្នាក់អាចធ្វើដើម្បីទទួលបាននូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
សូមសួរសំណួរដូចតទៅនេះដល់សមាជិកគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ ឬ អ្នកជិតខាង ហើយសរសេរចម្លើយរបស់គាត់ ( អ្នកក៏អាចចង់សរសេរចម្លើយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកចំពោះសំណួរនេះផងដែរ ) ៖ នៅពេលអ្នកបានព្យាយាមរៀន និង រស់នៅតាមសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អ តើព្រះវិញ្ញាណបានជួយអ្នកផ្លាស់ប្តូរ ហើយកាន់តែប្រែចិត្តជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
-
សូមចំណាយពេលពីរបីនាទីសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វី ដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីទទួលបានព្រះបន្ទូល និង ការបង្រៀនរបស់ព្រះឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើអ្នកអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរជាក់លាក់អ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកព្យាយាមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតនានាដែលអ្នកបានទទួល ? សូមកត់ត្រាគំនិត និង អារម្មណ៍របស់អ្នកនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមដាក់គោលដៅអំពីអ្វី ដែលអ្នកនឹងធ្វើនៅសប្តាហ៍នេះ ដើម្បីទទួលបានព្រះបន្ទូល និង ការបង្រៀនរបស់ព្រះឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
សូមអាន កិច្ចការ ២:៣៨ ម្តងទៀត ដោយរកមើលពរជ័យអ្វីដែលពេត្រុសបាននិយាយថាមនុស្សនឹងបានទទួល ដែលជាលទ្ធផលនៃការប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះ ។
ចេញពីខគម្ពីរនោះយើងរៀនថា នៅពេលយើងមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក នោះយើងត្រូវបានរៀបចំខ្លួនទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើការប្រែចិត្ត និង បុណ្យជ្រមុជទឹករៀបចំបុគ្គលម្នាក់ឲ្យទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ? ចេញមកពីព្រះគម្ពីរមរមន យើងរៀនថាយើង « បានញែកចេញបរិសុទ្ធ ដោយការទទួលនូវព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » (នីហ្វៃទី ៣ ២៧:២០) ហើយថាតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះយើងអាចទទួលបានការផ្តាច់បាបពីអំពើបាបរបស់យើង ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៧ ) ។
-
សូមប្រៀបធៀប កិច្ចការ ២:៣៦–៣៨ ជាមួយនឹងមាត្រានៃសេចក្តីជំនឿទីបួន ។ សូមរកមើលនៅក្នុង កិច្ចការ ២:៣៦–៣៨ នូវពាក្យ និង ឃ្លានានាដែលបង្ហាញ ឬ បង្រៀននូវគោលការណ៍ និង ពិធីបរិសុទ្ធដំបូងនៃដំណឹងល្អ ។ សូមសរសេរតួអក្សរដំបូងនៃពាក្យនិមួយៗនៅក្នុង កិច្ចការ ២:៣៨ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ( ឧទាហរណ៍ ព ឆ ច ប ហ ប ទ ដ ព … ) ។ ក្រោយមកសូមប្រើអ្វីដែលអ្នកបានសរសេរ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យទន្ទេញចាំខគម្ពីរនេះចេញពីវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ សូមសូត្រខគម្ពីរនេះ រហូតដល់អ្នកអាចចាំស្ទាត់ ។ សូមស្រមៃពីការអញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យជ្រមុជទឹក ប្រយោជន៍ឲ្យគាត់ អាចរីករាយនឹងអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា កិច្ចការ ២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖