មេរៀនទី ២៩ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ពេត្រុសទី ១ ១-២
សេចក្តីផ្ដើម
សាវកពេត្រុសបានសរសេរសំបុត្រដើម្បីពង្រឹងសេចក្តីជំនឿពួកបរិសុទ្ធ នៅពេលពួកគេកំពុងរងទុក្ខ ដោយសារការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងពីចក្រភពរ៉ូម ។ លោកបានគូសបញ្ជាក់ថា ពួកគេត្រូវបានប្រោសលោះតាមរយៈព្រះលោហិតដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងរំឭកពួកគេពីមរតកនៃភាពជាព្រះរបស់ពួកគេ ក្នុងនាមជារាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ ។ លោកបានបង្គាប់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យសរសើរតម្កើងដល់ព្រះនៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ហើយស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខ ដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើ ។
ពេត្រុសទី ១ ១
ពេត្រុសបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីសក្តានុពលនៃមរតករបស់ពួកគេ និង ភាពចាំបាច់នៃការសាកល្បង
អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលខ្ញុំធ្វើដំណើរទូទាំងសាសនាចក្រ នោះខ្ញុំឃើញថា សមាជិកបានជួបនូវការសាកល្បងនៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេ » ( « Hyrum Smith: ‘Firm As the Pillars of Heaven » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៩ ) ។
ប្រដាប់ដុតរំលាយលោហធាតុគឺជាប្រអប់មួយ សម្រាប់ដាក់ដែក ឬ លោហធាតុផ្សេងទៀតដើម្បីបន្សុទ្ធវា នោះមានន័យថាដែក ឬ លោហធាតុនោះត្រូវបានដុត ហើយរំលាយវា ដើម្បីដកចេញនូវធាតុមិនសុទ្ធ ហើយបង្កើនភាពរឹងមាំដល់ផលិតផលចុងក្រោយ ។ ដូចដែលអែលឌើរ បាឡឺដ បានប្រើពាក្យ « ការសាកល្បងនៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខវេទនា » អាចសំដៅលើឧបសគ្គនៃការសាកល្បងនានានៃជីវិតនេះ ។ តើមានការសាកល្បងណាខ្លះ ឬ « ការសាកល្បងនៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខវេទនា » ណាខ្លះ ដែលអ្នកបានជួប ?
សាវកពេត្រុសបានសរសេរសំបុត្រដើម្បីពង្រឹង និងលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធ នៅពេលពួកគេជួបនូវការសាកល្បង ។ រហូតដល់ប្រហែលជាឆ្នាំ ៦៤នៃ គ. ស. គឺជាគ្រាដែលពេត្រុសបានសរសេរសំបុត្រនេះ នោះរដ្ឋាភិបាលរ៉ូមបានបង្ហាញការអត់ទ្រាំនឹងពួកគ្រីស្ទាននៅឡើយ ។ នៅក្នុងខែកក្កដានាឆ្នាំដដែលនោះ មានភ្លើងមួយបានឆេះបំផ្លាញចក្រភពរ៉ូមយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ។ អ្នកមានមុខមាត់សាសន៍រ៉ូមមួយចំនួនបានចោទប្រកាន់ពួកគ្រីស្ទានថា ជាអ្នកដុតភ្លើងនោះ ។ ការណ៍នេះបាននាំឲ្យមានការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងក្លាលើពួកគ្រីស្ទានទូទាំងចក្រភពរ៉ូម ។ ពួកគ្រីស្ទានមួយចំនួនបានជួបនូវការធ្វើបាបមកពីសំណាក់មិត្តភក្តិ និង អ្នកជិតខាងពីមុនៗរបស់ពួកគេ ។
នៅពេលអ្នកសិក្សា ពេត្រុសទី ១ ១-២ សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលអាចជួយអ្នក ឲ្យបន្តស្មោះត្រង់នៅអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងរបស់អ្នក ។
នៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ១:១–២ ពេត្រុសបានទទួលស្វាគមន៍ពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងបណ្តាខេត្តចក្រភពរ៉ូមនៃអាស៊ីតូច ( ប្រទេស តួកគីបច្ចុប្បន្ននេះ ) ហើយបានរំឭកថា ពួកគេគឺជាប្រជាជនជម្រើស ។
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ១:៣-៥ ដោយរកមើលពរជ័យនាពេលខាងមុខ ដែលបានសន្យាដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យ សេចក្តីសង្គ្រោះ និង ភាពតម្កើងឡើង ជាញឹកញាប់ត្រូវបានប្រើក្នុងន័យដូចគ្នា ។ នៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ១:៥ ពេត្រុសកំពុងនិយាយអំពីភាពលើកតម្កើង ឬ ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺជាជីវិតដែលរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ ហើយបន្ដជាក្រុមគ្រួសារ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣២:១៩–២០ ) ។
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ១:៦ ដោយរកមើលរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធបានឆ្លើយតបចំពោះការសន្យានៃពរជ័យនាពេលអនាគតទាំងនោះ ។ សូមកត់សម្គាល់ថាពាក្យ សេចក្តីល្បួង គឺសំដៅលើការសាកល្បង និង ទុក្ខវេទនា ( សូមមើល ពេត្រុសទី ១ ១:៦ ) ។
យើងអាចរៀនសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះមកពី ពេត្រុសទី ១ ១:៣–៦ ៖ ទោះបីជាយើងជួបការសាកល្បងក្តី យើងអាចរីករាយនៅក្នុងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង នៅក្នុងពរជ័យនាពេលខាងមុខដែលព្រះបានសន្យាថានឹងប្រទានដល់យើង ។
ពេត្រុសបានបង្រៀនថា ទោះបីជាមានការលំបាកដែលយើងបានហែលឆ្លងកាត់ក្តី ក៏យើងអាចរីករាយ ដោយសារយើងនឹងមានពរជ័យដ៏មហិមា តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើការចងចាំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ជួយអ្នកឲ្យរីករាយយ៉ាងដូចម្តេច ទោះបីជានៅពេលអ្នកកំពុងជួបនូវការសាកល្បងនោះ ?
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ១:៧-៩ ដោយរកមើលអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំអ្វីដែលលោកបានប្រៀបធៀបទៅនឹងការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ។
សេចក្តីជំនឿដូចជាមាសគឺមានតម្លៃណាស់ ។ ប៉ុន្តែ សេចក្តីជំនឿគឺមានតម្លៃវិសេសជាងមាស ទៅទៀតដោយសារមាសចេះ « ខូច » ( ពេត្រុសទី ១ ១:៧ ) ប៉ុន្តែសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាំទៅរកសេចក្តីសង្គ្រោះ ( សូមមើល ពេត្រុសទី ១ ១:៩ ) ដែលវាជាអ្វីដែលអស់កល្ប ។ ក្រៅពីនោះ មាសត្រូវបានបន្សុទ្ធដោយត្រូវប្រើកំដៅភ្លើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយស្រដៀងនេះផងដែរពេលខ្លះ សេចក្តីជំនឿ និង ការជឿរបស់យើង បានជួបឧបសគ្គដោយការរំខាន ចម្ងល់ និង ការសង្ស័យ ។ សេចក្តីពិតមួយដែលយើងអាចរៀនពីពាក្យរបស់ពេត្រុសចំពោះពួកបរិសុទ្ធគឺថា សេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានសាកល្បង ហើយបន្សុទ្ធ នៅពេលយើងស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងដោយស្មោះត្រង់ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើមានការសាកល្បងណាខ្លះ ដែលអ្នក ឬ មិត្តរបស់អ្នកកំពុងជួបប្រទះក្នុងពេលឥឡូវនេះ ?
-
តើការសាកល្បងទាំងនេះ ល្បងសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នក ឬ របស់ពួកគេតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយគូសចំណាំពីអ្វី ដែលលោកបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យធ្វើ នៅពេលយើងជួបនូវការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ៖
« តើអ្នកអាចនៅតែ ‹ ខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយមុតមាំ › [ អាលម៉ា ១:២៥ ] អំឡុងពេលនៃការសាកល្បងសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? អ្នកបានជ្រមុជខ្លួននៅក្នុងគ្រប់អ្វីៗដែលបានជួយកសាងស្នូលនៃសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក [ នៅចំពោះមុខនៃការសាកល្បង ] ៖ អ្នកអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទ អ្នកអធិស្ឋាន អ្នកពិចារណាអំពីព្រះគម្ពីរ អ្នកប្រែចិត្ត អ្នកកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ហើយអ្នកបម្រើអ្នកដទៃ ។
នៅពេលអ្នកជួបនឹងការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿ—ទោះជាអ្នកធ្វើអ្វីក៏ដោយអ្នកមិនត្រូវដើរចេញពីសាសនាចក្រនេះឡើយ ! ការឃ្លាតខ្លួនអ្នកចេញពីនគរព្រះ អំឡុងពេលការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿមួយ គឺដូចជាការចាកចេញពីតំបន់សុវត្ថិភាពនៃជម្រកផុតភ័យពីព្យុះ ពេលមានព្យុះសង្ឃរាមួយបានមកដល់ដូច្នោះដែរ » ( « Trial of Your Faith » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៤០ ) ។
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាសំខាន់ដើម្បីធ្វើតាមអ្វីៗដែលអែលឌើរ អាន់ឌើរសិនបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យធ្វើ នៅពេលសេចក្តីជំនឿរបស់យើងកំពុងត្រូវបានសាកល្បង ?
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ១:១៣–១៧ ដោយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុសបានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើ ដើម្បីបន្តស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងដោយស្មោះត្រង់ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។ ឃ្លាថា « ចូរក្រវាត់គំនិតអ្នករាល់គ្នាឲ្យមាំមួនចុះ » នៅក្នុង ខទី ១៣ មានន័យថាចូររៀបចំខ្លួនរបស់អ្នក ។
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ១:១៨-២១ ដោយរកមើលសេចក្តីពិតបន្ថែមទៀត ដែលពេត្រុសបានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងរបស់ខ្លួនដោយស្មោះត្រង់ ជាជាងបោះបង់សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ។
ខាងក្រោមនេះគឺជាសេចក្តីពិតមួយចំនួនដែលពេត្រុស បានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ៖ យើងត្រូវបានប្រោសលោះតាមរយៈព្រះលោហិតដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរស់នៅក្នុងជីវិតដែលគ្មានអំពើបាប នោះទ្រង់អាចថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់ជាការបូជាដ៏ល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានតែងតាំងពីមុនកំណើតលោកិយ ដើម្បីឲ្យក្លាយជាព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា « នៅក្នុងការរៀបចំទីមួយនៅស្ថានសួគ៌ យើងទាំងអស់គ្នាបានចូលរួម ហើយបានឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលត្រូវបានជ្រើសរើស និងចាត់តាំង ហើយផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះត្រូវបានបង្កើតឡើង ហើយយើងបានឱបក្រសោបគាំទ្រការជ្រើសរើសនោះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ២០៩ ) ។
តើការចងចាំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះអាចជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងរបស់ពួកគេដោយស្មោះត្រង់តាមរបៀបណា ?
-
សូមគិតពីគ្រាមួយនៅពេលអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងដោយសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាជាងបោះបង់សេចក្តីជំនឿលើទ្រង់ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីបទពិសោធន៍ និង របៀបនានាដែលសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នក ឬ របស់បុគ្គលនោះ លើព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានពង្រឹងនៅក្នុងដំណើរការនោះ ។
នៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ១:២២–២៥ ពេត្រុសបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធ ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយចងចាំថា ពួកគេបានកើតមកម្តងទៀតតាមរយៈព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដែលស៊ូទ្រាំជារៀងរហូត ។
ពេត្រុសទី ១ ២:១-១២
ពេត្រុសគូសបញ្ជាក់ពីការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកបរិសុទ្ធ
តើសមាជិកសាសនាចក្រ មានភាពខុសពីអស់អ្នកដែលធ្វើតាមមាគ៌ារបស់លោកិយនេះតាមរបៀបណាខ្លះ ? តើមានឧបសគ្គអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចជួបប្រទះ ដោយសារយើងមានភាពខុសប្លែកពីពួកគេនោះ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ពេត្រុសទី ១ ២:១–១២ សូមរកមើលគោលការណ៍មួយ ដែលអាចជួយពង្រឹងបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នក ដើម្បីធ្វើខុសប្លែកពីលោកិយនេះ ។
ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ២:១–៨ ពេត្រុសបានបង្រៀនថា ពួកបរិសុទ្ធដែលស្មោះត្រង់ គឺដូចជាថ្មរស់ ដែលបានសាងសង់ឡើងនៅលើថ្មជ្រុងយ៉ាងឯកនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថាអស់អ្នកដែលមិនគោរពប្រតិបត្តិ នោះធ្វើឲ្យទ្រង់រវាតព្រះទ័យ ដោយសារទ្រង់ពុំគាំទ្រដល់ការមិនគោរពរបស់ពួកគេឡើយ ។
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ២:៩-១០ ដោយរកមើលរបៀបដែលពេត្រុសបានពិពណ៌នាអំពីពួកបរិសុទ្ធដ៏ស្មោះត្រង់ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំឃ្លាទាំងឡាយដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ។
តើឈ្មោះណាមួយដែលពេត្រុសបានដាក់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធដែលធ្វើឲ្យអ្នកពេញចិត្ត ?
ដើម្បីយល់ពីអត្ថន័យនៃឃ្លា « រាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ » សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ២:៩ ។
តើពាក្យដែលពេត្រុសបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ២:៩–១០ បានជួយពួកគេមានចិត្តក្លាហានបែបណា នៅពេលពួកគេជួបនូវការបៀតបៀនខាងសាសនានោះ ?
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ២:១១-១២ ដោយរកមើលអ្វីដែលពេត្រុសសូមអង្វរដល់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើ ក្នុងនាមជារាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាកររបស់ព្រះអម្ចាស់ ឬ ជារាស្ត្រនៃរតនៈសម្បត្តិ ។ សូមកត់សម្គាល់ថា ពេត្រុសអាចហៅពួកបរិសុទ្ធថា « ពួកប្រទេសក្រៅ » ឬ « អ្នកគ្រាន់តែសំណាក់ » ដោយសារពួកគេបានរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ដែលមានវប្បធម៌ និង សាសនាផ្សេងពីពួកបរិសុទ្ធ ឬ ដោយសារពួកគេនៅឆ្ងាយពីផ្ទះសួគ៌ារបស់ពួកគេ ដោយរស់នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះជាបណ្តោះអាសន្ន ។
ពេត្រុសបានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា ពួកគេអាចធ្វើជាគំរូដល់មនុស្សដែលនៅជុំវិញពួកគេ ហើយជួយអ្នកដទៃឲ្យសរសើរតម្កើងដល់ព្រះ ( សូមមើល ពេត្រុសទី ១ ២:១២ ) ។ ចេញពី ពេត្រុសទី ១ ២:១១–១២ យើងរៀនថា ព្រះហៅពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ឲ្យនៅដាច់ដោយឡែក ហើយខុសពីលោកិយ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកដទៃអាចឃើញពីគំរូរបស់ពួកគេ ហើយសរសើរតម្កើងដល់ទ្រង់ ។ សូមគិតពីការសរសេរ ឬ កត់ចំណាំគោលការណ៍នេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ស៊ិស្ទើរ អេលែន អេស. ដាល់ថុន កាលគាត់ជាប្រធានយុវនារីទូទៅបានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ប្រសិនបើអ្នកមានបំណងធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងពិភពលោកនេះ អ្នកត្រូវធ្វើខុសប្លែកពីលោកិយនេះ » ( « Now Is the Time to Arise and Shine! » Ensign ឬ Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១២៤ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើយុវវ័យនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយត្រូវបានសុំឲ្យនៅដាច់ដោយឡែក និង ធ្វើខុសប្លែកពីលោកិយនេះតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើការជ្រើសរើសរបស់អ្នក ដើម្បីនៅដាច់ដោយឡែក និង ធ្វើខុសប្លែកពីលោកិយនេះ ជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកដទៃសម្រាប់សេចក្តីល្អ ឬ ជួយដឹកនាំពួកគេឲ្យទៅរកព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដែលប្រសើរជាងមុន ដើម្បីនៅដាច់ដោយឡែក និង ធ្វើខុសប្លែកពីលោកិយនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចក្លាយជាគំរូគេនោះ ? ( សូមសរសេរគោលដៅអំពីផែនការ ដែលអ្នកបានដាក់ដើម្បីធ្វើជាគំរូដល់អ្នកដទៃ ) ។
-
ពេត្រុសទី ១ ២:១៣-២៥
ពេត្រុសទូន្មានពួកបរិសុទ្ធឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខដូចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខដែរ
នៅក្នុង ពេត្រុសទី ១ ២:១៣–១៨ ពេត្រុសបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធឲ្យចុះចូលខ្លួនពួកគេទៅនឹងច្បាប់ និង អាជ្ញាធររដ្ឋប្បវេណី ដែលគ្រប់គ្រងពួកគេ ( រួមទាំង អធិរាជចក្រពភរ៉ូម ដែលជំរុញឲ្យមានការបៀតបៀនប្រឆាំងនឹងពួកគេផងដែរ ) ។ លោកបានលើកទឹកចិត្តដល់អស់អ្នកដែលរងទុក្ខជាខ្លាំង ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខរបស់ខ្លួន ដោយការអត់ធ្មត់ ហើយចងចាំថាព្រះជ្រាបដឹងពីការរងទុក្ខទាំងនោះ ។
សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ២:១៩-២០ ដោយរកមើលការទូន្មានរបស់ពេត្រុសចំពោះពួកបរិសុទ្ធ អំពីរបៀបដែលពួកគេគប្បីស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខ ។
ពេត្រុសបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខដោយការអត់ធ្មត់ ។ សូមអាន ពេត្រុសទី ១ ២:២១-២៥ ដោយរកមើលការពិពណ៌នារបស់ពេត្រុស អំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឆ្លើយតបចំពោះការបៀតបៀន ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំនូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
យោងតាម ពេត្រុសទី ១ ២:២១ តើការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចផ្ដល់អ្វីខ្លះដល់យើង ?
យើងអាចរៀនសេចក្តីពិតខាងក្រោមពីការបង្រៀនរបស់ពេត្រុសអំពីការស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បង ៖ យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរយៈការស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងដោយការអត់ធ្មត់ ។
សូមពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបានប្រសើរជាងមុន ដើម្បីធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងការស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងដោយការអត់ធ្មត់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ពេត្រុសទី ១ ១–២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖