មេរៀនទី ២៨ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ហេព្រើរ ១១
សេចក្តីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានបង្រៀនសមាជិកសាសនាចក្រ អំពីសេចក្តីជំនឿ និង សារៈសំខាន់នៃការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លោកបានថ្លែងពីគំរូរបស់បុរស និង ស្ត្រីដ៏សុចរិតនានា មកពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានធ្វើអព្ភូតហេតុ ស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាកនានា ហើយបានទទួលពរជ័យដ៏មហិមា ។
ហេព្រើរ ១១:១–៦
ប៉ុលបង្រៀនសមាជិកសាសនាចក្រអំពីសារៈសំខាន់នៃការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សូមអានដំណើររឿងខាងក្រោមនេះ ហើយកត់ចំណាំពីអ្វីដែលយុវនារីនេះបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ៖
យុវនារីម្នាក់មកពីប្រទេស ហ្វីលីពីន បានពន្យល់ថា កាលពីរដូវក្តៅមួយឪពុករបស់នាងបានទៅធ្វើការនៅឆ្ងាយ ។ នៅពេលគាត់បានបើកប្រាក់ខែ នោះគាត់បានផ្ញើប្រាក់នោះទៅឲ្យគ្រួសារគាត់នៅផ្ទះ ។ នាថ្ងៃសៅរ៍មួយ គ្រួសារនោះបានចាយប្រាក់នោះអស់ នៅសល់តែពីរសន្លឹកប៉ុណ្ណោះដែលមួយសន្លឹកមានតម្លៃស្មើនឹងទឹកប្រាក់ ២០ ពេសូ ។ នៅពេលយុវនារីនោះបានមើលទៅបញ្ជីទំនិញដែលគ្រួសារនាងត្រូវការ នោះនាងបានដឹងថា ពួកគេនឹងគ្មានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទិញទំនិញទាំងអស់នោះ ហើយបង់ថ្លៃធ្វើដំណើររបស់នាង និង គ្រួសារនាងទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃបន្ទាប់ឡើយ ។ នាងបានសួរម្តាយនាងថានាងគួរធ្វើបែបណា ។ ម្តាយរបស់នាងបានប្រាប់ថា ឲ្យទៅទិញទំនិញទាំងនោះ ហើយថាព្រះនឹងប្រទានមធ្យោបាយសម្រាប់ថ្លៃធ្វើដំណើរ ។
យុវនារីនោះបានអធិស្ឋានថា នាងអាចទិញទំនិញតាមបញ្ជីនោះ ហើយនៅតែមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃធ្វើដំណើរទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ។ ដំបូងនាងត្រូវទិញធ្យូង ដើម្បីឲ្យគ្រួសារនាងអាចមានភ្លើងចំអិនអាហារ ។ នាងមានការភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលនាងបានឃើញថា តម្លៃធ្យូងមួយបាវបានកើនឡើងទ្វេដងគឺពី ៥ ពេសូ ទៅជា ១០ ពេសូវិញ ។ ដោយដឹងថាគ្រួសាររបស់នាងត្រូវការធ្យូងដើម្បីយកទៅចម្អិនអាហារ នោះនាងបានទិញធ្យូងពីរបាវដែលមានតម្លៃស្មើនឹង ២០ ពេសូ ។ យុវនារីនេះបានអធិស្ឋានដោយស្មោះត្រង់ថែមទៀតថា គ្រួសារនាងនឹងនៅតែអាចទៅព្រះវិហារបាន ។ នៅពេលនាងបានអធិស្ឋាន នោះមានសំឡេងមួយបានខ្សឹបប្រាប់នាងថា ៖ « ចូរទៅ ហើយទិញទំនិញផ្សេងៗទៀតដែលអ្នកត្រូវការចុះ ។ វានឹងមិនអីទេ » ។ ដូច្នោះនាងបានបន្តដើរទិញទំនិញដោយមានទឹកប្រាក់តែ ២០ពេសូដែលនៅសល់នោះ ( កែសម្រួលចេញពីវីដេអូ « Pure and Simple Faith » LDS.org ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើយុវនារីនេះបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរបៀបណាខ្លះ ?
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:១ ដោយរកមើលអ្វីដែលសាវកប៉ុលបានបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនឿ ។ សូមអានការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:១ ( នៅក្នុង ហេព្រើរ ១១:១ ) ។
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានប្រើ ហេព្រើរ ១១:១ ព្រមទាំងធនធានផ្សេងៗទៀត ដើម្បីពន្យល់ពីធាតុគ្រឹះបីនៃសេចក្តីជំនឿ ៖
« សាវកប៉ុលបានឲ្យនិយមន័យ សេចក្តីជំនឿ ថា ‹ ជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថា នឹងបានដូចសង្ឃឹម [ និង ] ជាសម្គាល់ពីការដែលមើលមិនឃើញ › ( ហេព្រើរ ១១:១ ) ។ អាលម៉ាបានប្រកាសថា សេចក្ដីជំនឿគឺពុំមែនជាដំរិះដ៏ឥតខ្ចោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងមានសេចក្ដីជំនឿ នោះយើង ‹ សង្ឃឹមទៅលើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ [ ប៉ុន្តែ ] ដែលពិត › ( អាលម៉ា ៣២:២១ ) ។ លើសពីនេះទៀតយើងរៀននៅក្នុង Lectures on Faith ថាសេចក្តីជំនឿគឺជា ‹ គោលការណ៍ទីមួយនៅក្នុងសាសនាដែលបានបើកសម្តែង ហើយជាគ្រឹះនៃភាពសុចរិតទាំងអស់ › ហើយថាវាក៏ជា ‹ គោលការណ៍នៃសកម្មភាពនៅក្នុងគ្រប់ទម្រង់នៃបញ្ញាទាំងអស់ › [Lectures on Faith ( ឆ្នាំ ១៩៨៥ ) ទំព័រ ១ ] ។
« ការបង្រៀនទាំងនេះ គូសបញ្ជាក់នូវធាតុគ្រឹះបីនៃសេចក្តីជំនឿ ៖ (១) សេចក្តីជំនឿដូចជា ការធានាអះអាងមួយ នៃអ្វីៗដែលសង្ឃឹមថាជាការពិត (២) សេចក្តីជំនឿដូចជា ភស្តុតាង នៃអ្វីៗដែលមើលមិនឃើញ និង (៣) សេចក្តីជំនឿគឺជាគោលការណ៍នៃ សកម្មភាព នៅក្នុងគ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់នៃបញ្ញា ។ ខ្ញុំសូមពិពណ៌នាពីធាតុទាំងបីនេះនៃសេចក្តីជំនឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលប្រឈមមុខព្រមៗគ្នានឹងអនាគតដែលនឹងកើតឡើង មើលទៅអតីតកាល ហើយចាប់ផ្តើមសកម្មភាពនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។
« សេចក្តីជំនឿនោះគឺជាការអះអាងនៃអ្វីៗដែលសង្ឃឹមចង់បាន សម្រាប់ពេលអនាគត ។ …
« ហើយជាលទ្ធផល សេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទគឺជាចំណងដែលមិនអាចកាត់ផ្ដាច់បាន ទៅនឹងការមានសេចក្តីសង្ឃឹមលើព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់សេចក្តីប្រោសលោះ និង ភាពតម្កើងឡើងរបស់យើង ។ ហើយការអះអាង និង សេចក្តីសង្ឃឹមធ្វើឲ្យយើងអាចដើរទៅដល់គែមនៃពន្លឺនោះ ហើយបោះពីរបីជំហានទៀតទៅកាន់ភាពងងឹត—ដោយរំពឹង និង ទុកចិត្តលើពន្លឺដើម្បីរំកិលទៅមុខ ហើយបំភ្លឺផ្លូវ [ សូមមើល ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ‹ The Candle of the Lord › Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៨៣ ទំព័រ ៥៤ ] ។ ការផ្គុំគ្នានៃការអះអាង និង សេចក្តីសង្ឃឹមបង្កើតឲ្យមានសកម្មភាពនៅក្នុងបច្ចុប្បន្ននេះ ។
« សេចក្តីជំនឿជាភស្តុតាងនៃអ្វីៗទាំងអស់ដែលមើលមិនឃើញ កាលពីអតីកាល ហើយបញ្ជាក់សេចក្តីទុកចិត្តរបស់យើងលើព្រះ និង សេចក្តីក្លាហានរបស់យើងលើភាពពិតពេញលេញនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលមើលមិនឃើញ ។ យើងបោះជំហានចូលទៅក្នុងភាពងងឹត ជាមួយនឹងការអះអាង និង សេចក្តីជំនឿ ហើយយើងបានទទួលភស្តុតាង និង ការបញ្ជាក់ នៅពេលពន្លឺបានរំកិលទៅមុខ ហើយផ្តល់នូវការបំភ្លឺផ្លូវដែលយើងត្រូវការ ។ សាក្សីដែលយើងបានទទួលបន្ទាប់ពីការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ( សូមមើល អេធើរ ១២:៦) គឺជាភស្តុតាងដែលពង្រីក និង ពង្រឹងការអះអាងរបស់យើង ។
« ការអះអាង សកម្មភាព និង ភស្តុតាងជះឥទ្ធិពលលើគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងដំណើរការជាបន្តបន្ទាប់ » ( « Seek Learning by Faith » Ensign ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦១–៦៣ ) ។
-
សូមបំពេញកិច្ចការខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមសង្ខេបការពន្យល់អំពីអត្ថន័យនៃការមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
សូមបំពេញ និយមន័យខាងក្រោមអំពីសេចក្តីជំនឿដែលសាវកប៉ុលបាននិយាយ នៅក្នុងការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:១ ៖ សេចក្តីជំនឿគឺជាការអះអាងនៃ … ភស្តុតាងនៃ… ( សូមគិតពីការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំពីសេចក្តីពិតនេះនៅក្នុង ហេព្រើរ ១១:១ ) ។
-
សូមគិតពីគ្រាមួយ នៅពេលអ្នកត្រូវបានស្នើសុំឲ្យធ្វើអ្វីមួយ ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ភិតភ័យអំពីការធ្វើ ឬ ហាក់បីដូចជាលើសពីសមត្ថភាពដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ។ ប្រហែលជាទំនុកចិត្តរបស់អ្នកត្រូវបានពង្រឹង នៅពេលអ្នកចងចាំពីអ្វីមួយដែលអ្នកបានធ្វើ ឬ បានជួបកាលពីអតីតកាល ។ បទពិសោធន៍ពីមុនៗផ្តល់ជាភស្តុតាង ដែលអាចជួយអ្នកប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គថ្មីៗ ជាមួយនឹងការធានាអះអាងថាអ្នកអាចមានជោគជ័យ ។ នៅក្នុងរឿងខាងវិញ្ញាណ ភស្តុតាងនៃជំនួយរបស់ព្រះកាលនៅអតីតកាលផ្តល់ការអះអាងដល់យើង នៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងអនាគត ហើយវាជួយយើងឲ្យធ្វើការដោយមានទំនុកចិត្តដោយសេចក្តីជំនឿនៅក្នុងបច្ចុប្បន្នកាល ។ ដូចអែលឌើរ បែដណា បានបង្រៀនថា ការអះអាង ភស្តុតាង និង សកម្មភាព—ធាតុទាំងបីនៃសេចក្តីជំនឿនេះ—ធ្វើការរួមគ្នា នៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងអនាគត មើលទៅអតីតកាល ហើយធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខុសពីការគ្រាន់តែជឿលើទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើដំណើររឿងរបស់យុវនារីដែលមកពីប្រទេសហ្វីលីពីននោះបង្ហាញធាតុទាំងបីនៃសេចក្តីជំនឿដែលអែលឌើរ បែដណាបានពិពណ៌នាយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
សូមពិពណ៌នាអំពីគ្រាមួយនៅពេលអ្នកបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ ។
-
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:២–៥ ដោយរកមើលគំរូដែលប៉ុល បានប្រើដើម្បីបង្ហាញពីអ្វីដែលអាចកើតមានឡើង នៅពេលមនុស្សអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ឃ្លា « ព្រះទ្រង់បានធ្វើបន្ទាល់ពីមនុស្សចាស់បុរាណ ដោយព្រោះគេមានសេចក្តីជំនឿនោះឯង » ខទី ២ មានន័យថា មនុស្សចាស់បុរាណបានទទួលសាក្សី ឬ ទីបន្ទាល់ ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:៦ ដោយរកមើលអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនឿ ។
គោលការណ៍មួយដែលយើងរៀនចេញពី ហេព្រើរ ១១:៦ គឺថា ដើម្បីផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះ យើងត្រូវអនុវត្តសេចក្តីជំនឿរបស់យើង តាមរយៈការមកកាន់ទ្រង់ ជឿលើទ្រង់ ហើយជឿថា ទ្រង់ប្រទានរង្វាន់ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំសេចក្តីពិតនេះនៅក្នុង ខទី ៦ ។
សូមអានចុងបញ្ចប់នៃដំណើររឿងរបស់យុវនារីដែលមកពីប្រទេស ហ្វីលីពីននោះ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង ដោយសារនាងបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
នៅពេលយុវនារីនោះបានទៅបង់ថ្លៃសម្រាប់ទំនិញផ្សេងៗទៀតដែលគ្រួសារនាងត្រូវការ នោះនាងបានលូកទៅក្នុងហោប៉ៅរបស់នាង ហើយប៉ះក្រដាសមួយដុំធំ ។ ពេលនាងបើកវាមើល នោះនាងបានឃើញក្រដាសប្រាក់ប្រាំសន្លឹកបន្ថែមទៀតដែលមួយសន្លឹកមានតម្លៃស្មើ ២០ ពេសូ រុំនៅក្នុងក្រដាសប្រាក់ ២០ ពេសូរបស់នាងដែលនៅសល់នោះ ។ នៅគ្រានោះ នាងបានដឹងថានាងមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទិញទំនិញសម្រាប់តម្រូវការរបស់គ្រួសារនាង ហើយបង់ថ្លៃធ្វើដំណើរសម្រាប់គ្រួសារនាងទៅព្រះវិហារ ។ យុវនារីនេះបានពន្យល់ថា អំឡុងពេលនៃបទពិសោធន៍នោះ នាងមានអារម្មណ៍ថា ព្រះជួយនាង ហើយស្រឡាញ់នាង ។ នៅពេលនាងទៅដល់ផ្ទះ នាងបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះអព្ភូតហេតុនោះ ( កែសម្រួលចេញពីវីដេអូ « Pure and Simple Faith » LDS.org ) ។ យើងអាចមានសេចក្តីជំនឿថា ព្រះអម្ចាស់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានតាមរបៀបរបស់ទ្រង់ និង ពេលវេលារបស់ទ្រង់ ។
ប្រសិនបើអ្នកមានអ៊ិនធើរណែត អ្នកអាចមើលវីដេអូ « Pure and Simple Faith » ( ៥:២២ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ LDS.org ។
តើភស្តុតាងអ្វីខ្លះដែលយុវនារីនេះ បានទទួលមកពីការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
តើបទពិសោធន៍នេះអាចជួយយុវនារីនេះ ឲ្យអនុវត្តសេចក្តីជំនឿនាពេលអនាគតយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅពេលយើងក្រឡេកមើលភស្តុតាងពីអតីតកាល ដែលព្រះបានជួយយើង នោះយើងអាចត្រូវបានធានាអះអាងថា ទ្រង់នឹងជួយយើងម្តងទៀតនាពេលអនាគត ។ ដោយសារភស្តុតាង និង ការអះអាងនេះ នោះយើងអាចមានសេចក្តីជំនឿ ដើម្បីធ្វើកិច្ចកានៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ ប្រសិនបើយើងបន្តធ្វើកិច្ចការដោយសេចក្តីជំនឿ នោះដំណើរការនេះនឹងបន្តទៅមុខ ហើយសេចក្តីជំនឿរបស់យើងនឹងចម្រើនកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
សូមពិចារណាពីសកម្មភាពដ៏ស្មោះត្រង់ណាខ្លះ ដែលអ្នកត្រូវធ្វើនៅក្នុងជីវិតអ្នក ។ តើអ្នកជឿថា ព្រះអម្ចាស់នឹងជួយអ្នក ពេលអ្នកធ្វើកិច្ចការនោះឬទេ ? អ្នកអាចសរសេរគោលដៅមួយដើម្បី ធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលអ្នកអាចមានអំឡុងពេលរៀនមេរៀននេះ ។ នៅពេលអ្នកបំពេញគោលដៅរបស់អ្នក អ្នកនឹងទទួលបានភស្តុតាងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះអ្នក ។
ហេព្រើរ ១១:៧-៤០
ប៉ុលបានផ្តល់គំរូនៃមនុស្សសុចរិត ចេញពីគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ
តើមានស្ថានភាពណាខ្លះ ដែលអ្នកជួបពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ឬ នឹងជួបនាពេលខាងមុខ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ហេព្រើរ ១១:៧-៤០ សូមរកមើលពរជ័យនៃការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សាវកប៉ុលបានផ្តល់គំរូអំពីមនុស្សសុចរិត ចេញពីជំនាន់នៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ។ ការណ៍នេះគឺជាការអះអាងដល់អ្នកអានរបស់គាត់ថា ពួកគេនឹងទទួលបានពរជ័យផងដែរ តាមរយៈការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ។ សូមអាន ហេព្រើរ ១១ ដោយត្រួសៗ ដោយរកមើល ឃ្លា « ដោយសារសេចក្តីជំនឿ » និង « តាមរយៈសេចក្តីជំនឿ » ។ សូមគិតពីការគូស ឬ កត់ចំណាំពីឃ្លាទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:៧ ដោយរកមើលថា តើណូអេបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះតាមរបៀបណា ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលណូអេបានទទួល ដោយសារតែលោកបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ?
-
សូមអានគំរូនានាអំពីសេចក្តីជំនឿនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរបី ឬ ច្រើនជាងនេះ រួមមាននៅក្នុងតារាងដែលភ្ជាប់មកជាមួយនេះ ។ នៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរនោះ សូមរកមើលថា តើបុគ្គលម្នាក់ៗនោះបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿដោយរបៀបណា ហើយពរជ័យអ្វីខ្លះដែលអ្នកពួកគេបានទទួល ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូសតារាងដែលមានវគ្គបទគម្ពីរដែលអ្នកបានជ្រើសរើសនោះ ហើយរួមទាំងសរសេរគំនិតរបស់អ្នកអំពីបុគ្គលទាំងនោះដែលអ្នកបានអាន ។ សូមសរសេរពរជ័យស្រដៀងគ្នានេះដែលអ្នកសង្ឃឹមថាបានទទួល តាមរយៈការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
|
ខគម្ពីរយោង |
បុគ្គលដែលបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ |
គំនិត |
ពរជ័យដែលខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានទទួល |
|---|---|---|---|
|
អ័ប្រាហាំ | |||
|
សារ៉ា ( សារ៉ាយ ភរិយារបស់អ័ប្រាហាំ ) | |||
|
អ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក | |||
|
អ៊ីសាក យ៉ាកុប | |||
|
ម៉ូសេ | |||
|
ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល រ៉ាហាប ( សូមមើល យ៉ូស្វេ ២:១-២២ ) |
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:១៣–១៦ ដោយរកមើលអ្វីដែលយើងអាចរៀនចេញពីគំរូរបស់អ័ប្រាហាំ សារ៉ាយ និង មនុស្សដទៃទៀតអំពីការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ។ ឃ្លាថា « ស្រុកមួយដ៏ប្រសើរ » នៅក្នុង ខទី ១៦ សំដៅលើជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
ការសន្យាជាច្រើនបានប្រទានដល់អ័ប្រាហាំ និង សារ៉ាយពុំបានបំពេញឡើយអំឡុងពេលដែលពួកគាត់នៅរស់ ។ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ពួកគេបានបន្តស្មោះត្រង់ ទោះបីជាពួកគេពុំបានទទួលការសន្យារបស់ព្រះទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតនេះក្តី ? តើគំរូរបស់ពួកគេអាចជួយយើងបន្តស្មោះត្រង់ដូចម្តេចដែរ ?
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:៣២–៣៥ ដោយរកមើលពរជ័យបន្ថែមទៀតដែលកើតមានឡើងដល់អស់អ្នកដែលបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំ ឬ កត់ចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១១:៣៦-៤០ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង ចំពោះបុគ្គលទាំងនោះដោយសារតែពួកគេស្មោះត្រង់ ។
ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធនៃ ហេព្រើរ ១១:៤០ និយាយថា « ព្រះបានប្រទានអ្វីៗមួយចំនួនដ៏ប្រសើរ សម្រាប់ពួកគេតាមរយៈការរងទុក្ខ ដ្បិតបើគ្មានសេចក្តីរងទុក្ខទេ នោះពួកគេពុំអាចបានល្អឥតខ្ចោះឡើយ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេព្រើរ ១១:៤០ [ នៅក្នុង ហេព្រើរ ១១:៤០ ] ) ។ សូមកត់សម្គាល់ពីពរជ័យដែលបានសន្យាដល់អស់អ្នកដែលអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ។
សេចក្តីពិតមួយដែលយើងអាចរកឃើញពីគំរូនៃមនុស្សស្មោះត្រង់ទាំងនេះគឺថា នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខ ធ្វើអព្ភូតហេតុ ទទួលការសន្យាមកពីព្រះ ពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីទ្រង់ ហើយដើរឆ្ពោះទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរអំពីនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ដែលជាគំរូនៃការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើអ្នកធ្លាប់បានឃើញពរជ័យអ្វីខ្លះកើតមានឡើង ដល់ជីវិតរបស់បុគ្គលនោះ ដោយសារគាត់បានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ?
សូមគិតម្តងទៀតអំពីស្ថានភាពនានាដែលតម្រូវឲ្យអ្នក អនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមស្វែងរកឱកាសនានាដើម្បីទុកចិត្តលើការសន្យារបស់ទ្រង់ ហើយធ្វើកិច្ចការដោយស្មោះត្រង់ តាមរបៀបមួយដែលនឹងនាំឲ្យមានការណែនាំ និង ពរជ័យរបស់ទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ហេព្រើរ ១១ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖