មេរៀនទី ១៥ ៖ ថ្ងៃទី ៤
យ៉ូហាន ១៤-១៥
សេចក្តីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីអាហារនៃបុណ្យរំលងមក ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកសាវករបស់ទ្រង់អំពីរបៀប ដើម្បីត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង របៀបដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះទ្រង់ ។ បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានសន្យានឹងពួកសាវករបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់នឹងបញ្ជូនព្រះដ៏ជាជំនួយមួយអង្គផ្សេងទៀត ។ ទ្រង់បានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជាដើមទំពាំងបាយជូរពិត ហើយថាពួកសិស្សរបស់ទ្រង់គឺជាមែក ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានបញ្ជាដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបានព្រមានពួកគេពីការបៀតបៀន ដែលពួកគេនឹងជួបដោយសារតែពួកគេទាក់ទងជាមួយទ្រង់ ។
យ៉ូហាន ១៤:១-១៤
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនពួកសាវករបស់ទ្រង់ពីរបៀបដើម្បីត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ
សូមស្រមៃថាមិត្តម្នាក់សួរថា « មានគេប្រាប់ខ្ញុំថា មានផ្លូវជាច្រើនដើម្បីទៅឋានសួគ៌ ហើយសាសនាផ្សេងៗបង្ហាញយើងពីរបៀបផ្សេងៗគ្នាដើម្បីទៅនគររបស់ព្រះ ។ តើអ្នកជឿថាការណ៍នេះពិតឬទេ ?» សូមសរសេរថាតើអ្នកនឹងឆ្លើយតបចំពោះសំណួរនេះសឮដូចម្តេច នៅក្នុងចន្លោះដែលបានផ្តល់ឲ្យ ហើយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿ ឬ ពុំជឿថាសេចក្តីថ្លែងនោះពិត ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:១-៦ដោយរកមើលការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីរបៀបដើម្បីត្រឡប់ទៅនគររបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។ (យ៉ូហាន ១៤:៦ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
ចេញពី យ៉ូហាន ១៤:៦ យើងរៀនថា មានតែតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង តាមរយៈការធ្វើតាមរបៀបរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌បាន ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាផ្លូវតែមួយគត់ដែលយើងអាចត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌វិញដោយរបៀបណា ?
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាសេចក្តីពិតតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាជីវិតតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
របៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់រួមមាន ការបង្កើនសេចក្តីជំនឿលើទ្រង់ និង ព្រះវរបិតាសួគ៌ ប្រែចិត្ត ទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ដូចជាបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត នៅក្នុងសេចក្តីជំនឿ និង ការគោរពប្រតិបត្តិ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:៧-១៤ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកសិស្សអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ជាមួយព្រះវរបិតាទ្រង់ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំឃ្លា « អ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ នោះក៏បានឃើញព្រះវរបិតាដែរ » នៅក្នុង ខ ៩។
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថាព្រះវរបិតាបានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាទ្រង់មកដើម្បីជួយយើងឲ្យស្គាល់ ស្រឡាញ់ ហើយគោរពតាមព្រះវរបិតារបស់យើងដែលគង់នៅឋានសួគ៌ ៖
« នៅគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូវ យាងមកមានបន្ទូល និងធ្វើ រួមមាន និងជាពិសេស នៅក្នុងការរងទុក្ខនៃដង្វាយធួន និងការពលិកម្មរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់កំពុងបង្ហាញដល់យើងថា តើព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងជានរណា និងយ៉ាងដូចម្តេច ហើយថាតើទ្រង់បានលះបង់យ៉ាងណាខ្លះសម្រាប់កូនចៅរបស់ទ្រង់គ្រប់វ័យ និងគ្រប់ជាតិសាសន៍នោះ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានព្យាយាមបើកសម្ដែងគ្រប់បន្ទូល និងទង្វើ ហើយធ្វើឲ្យយើងដឹងដោយផ្ទាល់អំពីលក្ខណៈពិតរបស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ថាគឺជាព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ។
« យ៉ាងហោចណាស់ ទ្រង់បានធ្វើការណ៍នេះជាផ្នែកៗ ដោយសារគ្រានោះ និងគ្រានេះ យើងទាំងអស់គ្នាចាំបាច់ត្រូវស្គាល់ព្រះឲ្យកាន់តែពេញលេញ ដើម្បីស្រឡាញ់ទ្រង់កាន់តែខ្លាំង ហើយគោរពទ្រង់កាន់តែពេញលេញ ។ …
« បន្ទាប់ពីព្យាការីជាច្រើនជំនាន់បានព្យាយាមបង្រៀនគ្រួសារនៃមនុស្សលោកពីព្រះឆន្ទៈ និង របៀបរបស់ព្រះវរបិតា ដែលតែងតែមានជោគជ័យតិចតួច នោះនៅក្នុងកិច្ចខិតខំដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ទ្រង់ ព្រះបានឲ្យយើងស្គាល់ទ្រង់ ហើយបានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយ និង ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ដែលបានបង្កើតឡើងដូច និង មានរូបកាយដូចទ្រង់ ដើម្បីរស់នៅ ហើយបម្រើនៅក្នុងចំណោមជីវិតរមែងស្លាប់ដ៏លំបាករៀងរាល់ថ្ងៃនេះ ។ …
« … ព្រះយេស៊ូវ … បានយាងមកធ្វើឲ្យការមើលឃើញរបស់មនុស្សអំពីព្រះបានកាន់តែច្បាស់ឡើង ហើយបានទូលអង្វរជាមួយពួកគេ ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ពួកគេ នៅពេលទ្រង់តែងតែ និង ស្រឡាញ់ពួកគេជាប់ជានិច្ច ។ ផែនការរបស់ព្រះ ព្រះចេស្តានៃព្រះ បរិសុទ្ធភាពនៃព្រះ មែនហើយ ទោះបីជាព្រះពិរោធ និង សេចក្តីជំនុំជម្រះនៃព្រះនោះធ្វើឲ្យពួកគេយល់ ។ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះ ជម្រៅនៃភក្តីភាពរបស់ទ្រង់ចំពោះកូនចៅរបស់ទ្រង់ នោះពួកគេនៅតែមិនបានដឹងពេញលេញ—រហូតដល់ព្រះគ្រីស្ទយាងមក ។
« ដូច្នេះ ការឲ្យអាហារដល់អ្នកស្រេកឃ្លាន ការព្យាបាលអ្នកឈឺ ការវាយផ្ចាលដល់មនុស្សលាក់ពុត ការទូលអង្វរសុំសេចក្ដីជំនឿ—គឺជារបៀបដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញយើងពីមាគ៌ានៃព្រះបិតាទ្រង់គឺ ‹ ប្រកបដោយក្ដីមេត្តាករុណា និង ព្រះគុណ កម្រនឹងព្រះពិរោធ អត់ធ្មត់ និងពេញដោយសេចក្ដីល្អ › [Lectures on Faith ( ឆ្នាំ ១៩៨៥ ) ទំព័រ ៤២ ] ។ នៅក្នុងជីវិតរបស់ទ្រង់ និងជាពិសេសនៅក្នុងការសុគតរបស់ទ្រង់ នោះព្រះគ្រីស្ទកំពុងប្រកាសថា ‹ នេះគឺជាសេចក្តីមេត្តាករុណា របស់ព្រះ ដែលយើងកំពុងបង្ហាញដល់អ្នក ហើយវាក៏ជាសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់យើងផ្ទាល់ផងដែរ › » (« The Grandeur of God » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៧០–៧២ ) ។
![]()
រូបភាពjournal icon
-
ការទន្ទេញចំណេះចំណានខគម្ពីរនៅក្នុង យ៉ូហាន ១៤:៦ អាចជួយអ្នកឲ្យឆ្លើយសំណួរដូចជាសំណួរមួយនៅពេលចាប់ផ្តើមមេរៀននេះ ។ សូមទន្ទេញវគ្គបទគម្ពីរនេះឲ្យឮៗឲ្យបានច្រើនដង ។ ក្រោយមកសូមសូត្រខគម្ពីរនេះឲ្យសមាជិកគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិម្នាក់ស្ដាប់ ។ បន្ទាប់មកសូមសរសេរ ខ្ញុំបានទន្ទេញ យ៉ូហាន ១៤:៦ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ហើយសូមឲ្យបុគ្គលដែលអ្នកបានសូត្រឲ្យស្តាប់នោះចុះហត្ថលេខាលើសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ។
យ៉ូហាន ១៤:១៥-៣១
ព្រះយេស៊ូវណែនាំពួកសាវករបស់ទ្រង់ពីរបៀបដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះទ្រង់
សូមគិតពីនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្រឡាញ់ ។ តើអ្នកបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះបុគ្គលម្នាក់នោះដោយរបៀបណា ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:១៥ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះទ្រង់ ។ (យ៉ូហាន ១៤:១៥ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
យោងតាមអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកសាវករបស់ទ្រង់ សូមបំពេញសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ យើងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈ ។
សូមគិតពីរបៀបដែលការរក្សាបទបញ្ញត្តិនីមួយៗខាងក្រោមនេះ បង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ រក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបានបរិសុទ្ធ គោរពឪពុកម្តាយរបស់អ្នក បង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និង ការស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នក ។
សូមចំណាយពេលបី ឬ បួននាទី ហើយគិតឲ្យស៊ីជម្រៅអំពីរបៀបដែលអ្នកកំពុងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកខ្លាំងប៉ុណ្ណាចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរយៈការគោរពបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:១៦-១៧, ២៦ដោយរកមើលការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះពួកសាវករបស់ទ្រង់ ។
ឃ្លាថា « ព្រះដ៏ជាជំនួយមួយអង្គទៀត » នៅក្នុង ខទី ១៦ សំដៅលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ដោយសារព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាព្រះដ៏ជាជំនួយដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់អំឡុងពេលនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គ នោះទ្រង់បានហៅព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថាជាព្រះដ៏ជាជំនួយ មួយអង្គទៀត ។ សម្រាប់ហេតុផលមួយចំនួន ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំមានដំណើរការពេញលេញឡើយនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទោះយ៉ាងណាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដំណើរការពេញលេញទាំងពីមុន និង បន្ទាប់ពីការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល សេចក្តីយោងដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ») ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ពីតួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថាជាព្រះដ៏ជាជំនួយ ៖
« ដរាបណាព្រះយេស៊ូវគង់នៅជាមួយពួកគេ នោះទ្រង់គឺជាព្រះដ៏ជាជំនួយរបស់ពួកគេ ទ្រង់បានមានបន្ទូលពីភាពសុខសាន្តដល់ព្រលឹងរបស់ពួកគេ អស់អ្នកដែលផ្ទុកធ្ងន់ ហើយនឿយព្រួយ និង រងទុក្ខ ព្រមទាំងជួបឧបសគ្គនៃពិភពលោកនេះបានមករកទ្រង់ ហើយរកឃើញសេចក្តីសម្រាកដល់ព្រលឹងខ្លួន ។ ទ្រង់បានលួងលោមស្រីមេម៉ាយ ហើយធ្វើជាឪពុកដល់អស់អ្នកដែលគ្មានឪពុក ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បានលើកស្ទួយព្រលឹងដែលជឿ ទៅដល់កម្រិតមួយនៃភាពស្ងប់ចិត្ត និង ភាពសុខសាន្ត ។ ឥឡូវនេះទ្រង់កំពុងចាកចេញទៅហើយ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងបញ្ជូនព្រះដ៏ជាជំនួយមួយអង្គផ្សេងទៀត—ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ—ឲ្យគង់នៅជាមួយអ្នកស្មោះត្រង់ជារៀងរហូត ។
« ដ្បិតមនុស្សទាំងអស់លើកលែងតែពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះ បានឮព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់នៅក្នុងមតភាព គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជាព្រះដ៏ជាជំនួយមុនគេ ។ សមាជិកមួយអង្គនេះនៃក្រុមព្រះមានព្រះបន្ទូលអំពីសេចក្តីសុខសាន្តដល់ព្រលឹងនៃជនសុចរិតនៅគ្រប់សម័យទាំងអស់ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ‹ ជាអំណោយទាននៃព្រះដល់អស់អ្នកណាដែលព្យាយាមស្វែងរកទ្រង់ ទោះជានៅជំនាន់បុរាណក៏ដូចជានៅជំនាន់ដែលទ្រង់នឹងសម្តែងរូបអង្គទ្រង់ដល់កូនចៅមនុស្សដែរ › (នីហ្វៃទី ១ ១០:១៧) ហើយព្រមទាំងនៅក្នុងគ្រាខាងមុខផងដែរ ។ ទ្រង់គឺជាព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិត—គឺដូចជាព្រះគ្រីស្ទផងដែរ—ប៉ុន្តែពិភពលោកពុំអាចទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឡើយ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនឹងពុំគង់នៅរោងឧបោសថណាដែលមិនស្អាតឡើយ » (The Mortal Messiah ៖ From Bethlehem to Calvary ភាគទី ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៧៩–៨១ ] ៤:៧៤–៧៥ ) ។
យោងតាម យ៉ូហាន ១៤:១៦–១៧, ២៦តើចំណុចបីណាខ្លះដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចធ្វើសម្រាប់យើង ? សូមឆ្លើយសំណួរនេះដោយបំពេញសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាច ។
-
សូមឆ្លើយនឹងសំណួរខាងក្រោមមួយ ឬ ច្រើនជាងនោះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលួងលោមអ្នក ?
-
តើនៅពេលណា ដែលអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្រៀនអ្នក ?
-
តើនៅពេលណាដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយអ្នកឲ្យចងចាំពីអ្វីមួយ ?
-
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:១៨–២៣ដោយរកមើលការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់អ្នកដែលបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេដល់ទ្រង់ តាមរយៈការគោរពព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះយើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងរក្សាព្រះបញ្ញត្តិ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងគង់នៅជាមួយយើង ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣០:៣ដោយរកមើលអត្ថន័យ ដែលថាព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគង់នៅជាមួយពួកយើង ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:២៧ដោយរកមើលព្រះបន្ទូលលើកទឹកចិត្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះពួកសាវករបស់ទ្រង់ ។
សូមពិចារណាពីភាពខុសគ្នារវាងសេចក្តីសុខសាន្ត ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានឲ្យ និង សេចក្តីសុខសាន្តដែលពិភពលោកផ្តល់ឲ្យ ។
អែលឌើរ ម៉ាក់ខនឃី បានពិពណ៌នាពីភាពសុខសាន្តដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានឲ្យ ៖ « [ វាគឺជា ] សេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងចិត្តដែលកើតចេញពីជំនឿស៊ប់នៃភាពជាព្រះរបស់នគររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដីនេះ ជាភាពសុខសាន្តដែលនាំមកនូវការធានាអះអាងនៃពិភពលោកមួយកាន់តែប្រសើរដែលនឹងកើតឡើង ជាសេចក្តីសុខសាន្តដែលនៅក្នុងដួងព្រលឹងរបស់មនុស្ស ទោះបីជាពួកគេនៅក្នុងសង្គ្រាម និង ចលាចលក៏ដោយ » (Doctrinal New Testament Commentary ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៧៤២ ) ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៤:២៨–៣០ យើងរៀនថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ថា ពួកគេគួរតែមានក្តីអំណរ ដោយសារទ្រង់រៀបនឹងចាកចេញពីពួកគេ ដើម្បីត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ច្បាស់នៅក្នុងការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះព្រះយេស៊ូវក៏បានប្រាប់ពួកគេផងដែរថា សាតាំងគ្មានអំណាយលើទ្រង់ឡើយ ដោយសារទ្រង់បានយកឈ្នះលើពិភពលោកហើយ ប៉ុន្តែសាតាំងអាចបន្តមានឥទ្ធិពលលើពួកគេ ដោយសារពួកគេពុំទាន់បានបំពេញកិច្ចការរបស់ខ្លួននៅលើផែនដីចប់នៅឡើយទេ ( សូមមើលការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ១៤:៣០ [ នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៤:៣០ លេខយោង ក] ) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:៣១ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះព្រះវរបិតាទ្រង់ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំនូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
![]()
រូបភាពjournal icon
-
ចាំមើលថាតើអ្នកចំណាយពេលប៉ុន្មានដើម្បីទន្ទេញ យ៉ូហាន ១៤:១៥។ សូមសូត្រខគម្ពីរនេះឲ្យឮៗ ។ សូមសរសេរខគម្ពីរនេះតាមការចងចាំ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:៣១ឡើងវិញដោយរកមើលគំរូដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទធ្វើសម្រាប់ពួកយើងអំពីគោលការណ៍ដែលទ្រង់បានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៤:១៥។ សូមកត់ចំណាំឃ្លា « ចូរយើងក្រោកឡើងចេញពីទីនេះទៅ » (យ៉ូហាន ១៤:៣១) ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះទំនងជាចង់មានបន្ទូលពីការចាកចេញពីបន្ទប់ខាងលើ ដែលជាកន្លែងអាហារយប់ថ្ងៃចុងក្រោយ ដែលបានធ្វើឡើង ហើយក្រោយមកបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ទ្រង់ចំពោះព្រះនៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី និង នៅលើភ្នំគាល់កូថា ។ ព្រះបញ្ញត្តិលំបាកបំផុតចេញពីព្រះវរបិតាចំពោះព្រះរាជបុត្រាគឺថាព្រះយេស៊ូវត្រូវរងទុក្ខ និង សុគតសម្រាប់យើង ( សូមមើល នីហ្វៃទី ៣ ២៧:១៣–១៤) ។ សូមពិចារណាពីព្រះបញ្ញត្តិ និង បទដ្ឋាននានារបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលពិបាកឲ្យអ្នកធ្វើតាម ។ សូមសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលការធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិទាំងនោះ នឹងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរគោលដៅមួយដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិនៅក្នុងរបៀបមួយដែលអ្នកបានពិចារណា ។
យ៉ូហាន ១៥:១-១១
ព្រះយេស៊ូវពន្យល់ថា ទ្រង់គឺជាដើមទំពាំងបាយជូរពិត
សូមគិតស្រមៃមើលពីជីវិតរបស់អ្នករយៈពេល៦០ឆ្នាំចាប់ពីពេលនេះទៅមុខទៀត ។ សូមគូសរង្វង់លើពាក្យមួយខាងក្រោមនេះ ដែលអ្នកចូលចិត្តខ្លាំងបំផុតដើម្បីពិពណ៌ពីជីវិតរបស់អ្នក ៖ ភាពជោគជ័យ ភាពមិនសប្បាយចិត្ត មានអំណរ មានប្រយោជន៍ គ្មានការច្នៃប្រឌិត បង្កើតផ្លែផ្កា មានគំនិតច្នៃប្រឌិត មានភាពពេញបរិបូរ គ្មានភាពជោគជ័យ ។
ព្រះយេស៊ូវបានប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចអំពី ផ្លែទំពាំងបាយជូរ ដើម្បីជួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យយល់ពីរបៀបដើម្បីមានជីវិតដែលបង្កើតផ្លែផ្កា មានគំនិតច្នៃប្រឌិត និង មានភាពបរិបូរ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:១–៥ដោយរកមើលភាពខុសគ្នានៃធាតុដែលតំណាងនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនោះ ។
យើងរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា ដើមទំពាំងបាយជូរតំណាងឲ្យព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមែកតំណាងឲ្យពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ផ្លែអាចតំណាងឲ្យកិច្ចការ និងទង្វើល្អដែលសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគួរតែបង្កើតឡើង ។ សូមសរសេរអត្ថន័យទាំងនេះនៅក្បែរស្លាកសញ្ញានៅក្នុងរូបភាពនេះ ។ ពាក្យថាអ្នកដាំ នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលនៅក្នុង យ៉ូហាន ១៥:១គឺជាព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ អ្នកដាំគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលថែទាំចម្ការទំពាំងបាយជូរ ។
សូមគិតពីការគូសចំណាំនូវពាក្យទាំងនេះម្តងមួយ នៅជាប់ ឬ ជាប់នឹង នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៥:៤–៥។ ពាក្យ នៅជាប់ ដូចបានប្រើនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះមានន័យថានបន្តនៅរឹងមាំ និង ខ្ជាប់ខ្ជួនជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៥:៥ យើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងនៅជាប់នៅក្នុងព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងនឹងបង្កើតកិច្ចការសុចរិត ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៥:៦–៨ យើងរៀនថាព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានបង្រៀនថា អស់អ្នកដែលពុំនៅជាប់នឹងទ្រង់ គឺដូចជាមែកមួយដែលត្រូវបានកាត់ចេញ—វានឹងស្វិត ហើយងាប់ ។ បុគ្គលទាំងឡាយដែលនៅជាប់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្កើតកិច្ចការសុចរិតដែលសរសើរតម្កើងដល់ព្រះ ។
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីនៅជាប់ជាមួយ ឬ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងរឹងមាំនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:៩–១១ ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើ និង ពរជ័យដែលពួកគេនឹងបានទទួល ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
ព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រាស្រឡាញ់ពួកយើងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតខ្ចោះ និង អស់កល្បជានិច្ច ហើយការរក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ពួកទ្រង់ធ្វើឲ្យយើងទទួលបាននូវពរជ័យមួយដ៏ពេញលេញ ដែលពួកទ្រង់មានព្រះទ័យប្រទានដល់យើងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ១ ១៧:៣៥, គ. និង ស. ៩៥:១២, ១៣០:២០–២១) ។
ចេញពី យ៉ូហាន ១៥:១០–១១ យើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងគោរពព្រះបញ្ញត្តិ នោះយើងនឹងនៅជាប់ជាមួយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយទទួលបាននូវសេចក្តីអំណរពោរពេញ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីការនៅជាប់ជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្វើឲ្យយើងទទួលបាននូវសេចក្តីអំណរពេញលេញ ?
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីអស់អ្នកដែលនៅជាប់ជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងបង្កើតកិច្ចការសុចរិត ?
-
សូមគិតអំពីរបៀបនានាដែលអ្នកអាចបន្តមានទំនាក់ទំនងនៅតែរឹងមាំនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយក្រោយមកទទួលបានសេចក្តីអំណរកាន់តែប្រសើរឡើង ។
យ៉ូហាន ១៥:១២-១៧
ព្រះយេស៊ូវបញ្ជាពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា « ពិតណាស់ភស្តុតាងដ៏ល្អបំផុតនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់យើងលើព្រះយេស៊ូវនោះគឺការធ្វើគំរូតាមទ្រង់ »(« The Mission and Ministry of Jesus Christ » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៣៨ ) ។
សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ និង ការគោរពយ៉ាងខ្លាំង ហើយ ការធ្វើគំរូតាមទ្រង់ មានន័យថា ត្រាប់តាម ឬ ចម្លងតាម ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:១២ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសុំពួកយើងឲ្យធ្វើតាមគំរូទ្រង់ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំនូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:១៣–១៧ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្រឡាញ់ពួកយើង ។ នៅក្នុង ខ ១៣សូមគិតពីការគូសចំណាំនូវអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថាជាការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏មហិមានោះ ។
សូមគូសបន្ទាត់ពីក្រោមអ្វី ដែលអែលឌើរ ក្លូឌីអូ អរ អែម កូស្តា ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់បានផ្តល់យោបល់ថាយើងត្រូវធ្វើអ្វី ដើម្បីលះបង់ជីវិតរបស់យើងចំពោះអស់អ្នកដែលយើងស្រឡាញ់ ៖ « យើងអាចលះបង់ជីវិតរបស់យើងចំពោះអស់អ្នកដែលយើងស្រឡាញ់បានដោយពុំមែនដោយការស្លាប់ខាងរូបកាយរបស់យើងសម្រាប់ពួកគេឡើយ ប៉ុន្តែដោយការរស់នៅសម្រាប់ពួកគេ—គឺផ្តល់ពេលវេលារបស់យើង មានវត្តមានជានិច្ចនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ បម្រើពួកគេ មានភាពគួរសម មានសេចក្តីសប្បុរស ហើយបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតចំពោះអស់អ្នកដែលជាគ្រួសាររបស់យើង និង ដល់មនុស្សទាំងអស់ —ដូចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន » (« Don’t Leave for Tomorrow What You Can Do Today » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៧៤ ) ។
សូមគិតអំពីនរណាម្នាក់ដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់ខ្លួនតាមរបៀបមួយសម្រាប់អ្នក ។
យ៉ូហាន ១៥:១៨-២៧
ព្រះយេស៊ូវដាស់តឿនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីការបៀតបៀន ដែលពួកគេនឹងជួបប្រទះដោយសារការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់
បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីការនៅជាប់នឹងទ្រង់ ហើយបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក នោះទ្រង់បានបង្រៀនពួកគេអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់ពួកគេដោយសារតែពួកគេទាក់ទងជាមួយទ្រង់ ។ នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៥:១៨-២៥ យើងរៀនថាពិភពលោកនេះ ឬ អស់អ្នកដែលពោរពេញដោយអំពើបាបនឹងស្អប់ពួកសាវក ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបន្ទូលថាអស់អ្នកដែលស្អប់ទ្រង់ ក៏ស្អប់ព្រះវរបិតាដែរ ហើយថាពួកគេនឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះជម្រើសរបស់ពួកគេ ។
ទោះបីជាមានការស្អប់ខ្ពើម និង ការបៀតបៀនពីសំណាក់មនុស្សដទៃចំពោះពួកអ្នកដើរតាមទ្រង់ក្តី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រទានរបៀបនានាសម្រាប់ពិភពលោក ដើម្បីទទួលនូវទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:២៦-២៧ដោយរកមើលសាក្សីដែលនឹងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចំពោះពិភពលោក ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១៤-១៥ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖