មេរៀនទី ១៦ ៖ ថ្ងៃទី ១
យ៉ូហាន ១៦
សេចក្តីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីសោយអាហារបុណ្យរំលងហើយ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបន្តបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនពួកគេថា មិនយូរប៉ុន្មានទេ ទ្រង់នឹងយាងទៅព្រះវរបិតា ហើយថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឬ ព្រះដ៏ជាជំនួយ នឹងយាងមក ហើយដឹកនាំពួកគេទៅរកសេចក្តីពិត ។ ព្រះយេស៊ូវបានព្យាករអំពីការសុគត និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងបានប្រកាសថាទ្រង់នឹងមានជ័យជំនះលើពិភពលោក ។
យ៉ូហាន ១៦:១-១៥
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអធិប្បាយអំពីតួនាទីនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
សូមស្រមៃថាអ្នកកំពុងធ្វើដំណើរជាលើកដំបូង ឆ្លងកាត់ទឹកដីដ៏ស្រស់ត្រកាល ប៉ុន្តែប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ ។ មិត្តស្និទ្ធស្នាល និង មានបទពិសោធន៍ម្នាក់គឺជាមគ្គទេសក៍របស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកទៅដល់កន្លែងមួយដែលពិបាកខ្លាំងក្នុងការធ្វើដំណើររបស់អ្នក នោះអ្នកឃើញថាមិត្តរបស់អ្នកបានទៅណាបាត់ ហើយអ្នកនៅឯកោតែម្នាក់ឯង ព្រមទាំងវង្វេងផ្លូវ ។ តើកង្វល់ និង អារម្មណ៍អ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចមាននៅក្នុងស្ថានភាពនោះ ?
តើអ្នកធ្លាប់មានកង្វល់ និង អារម្មណ៍ស្រដៀងគ្នានេះ អំឡុងពេលនៃឧបសគ្គ ឬ គ្រាដែលឯកោនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែរឬទេ ? នៅពេលអ្នកសិក្សា យ៉ូហាន ១៦សូមរកមើលគោលការណ៍នានាដែលអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងពីរបៀប ដើម្បីស្វែងរកការណែនាំ និង ភាពសុខសាន្តនៅពេលអ្នកត្រូវការវា ។
បន្ទាប់ពីចំណាយពេលអស់ជិតបីឆ្នាំជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រាប់ពួកគេថា ទ្រង់នឹងយាងទៅឆ្ងាយហើយ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:២៨) ។ នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៦:១–៤ យើងរៀនថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានសោយអាហារនៃបុណ្យរំលងជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ហើយ នោះទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថាពេលវេលាដែលនឹងមកដល់ នៅពេលមនុស្សនឹងស្អប់ពួកគេ ហើយមនុស្សទាំងនេះនឹងជឿថា ដោយការសម្លាប់ពួកសាវក នោះពួកគេកំពុងធ្វើការបម្រើព្រះ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:៥-៦ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ និង ថាតើពួកគេមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីវា ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:៧ដោយរកមើលថានរណាដែលព្រះយេស៊ូវបានសន្យាថានឹងបញ្ជូនមកបន្ទាប់ពីទ្រង់យាងទៅបាត់នោះ ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស. អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖ « ដរាបណាព្រះយេស៊ូវនៅជាមួយពួកសិស្សដោយផ្ទាល់ នោះវាពុំចាំបាច់ត្រូវការនូវភាពជាគូកនដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនពេញលេញនៃព្រះវិញ្ញាណជាមួយពួកគេឡើយ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវយាងទៅ » (Doctrinal New Testament Commentary ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៧៥៣ ) ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៦:៨–១២ ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថាតួនាទីមួយរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺ « សម្តែងឲ្យមនុស្សលោកដឹងច្បាស់ពីអំពើបាប » (យ៉ូហាន ១៦:៨) ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:១៣ដោយរកមើលតួនាទីផ្សេងទៀតនៃព្រះដ៏ជាជំនួយដើម្បីបំពេញនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកសិស្សបន្ទាប់ពីទ្រង់បានចាកចេញពីពួកគេទៅ ។
មានប្រសាសន៍ពី យ៉ូហាន ១៦:៩–១១អែលឌើរ ម៉ាខនឃី បានពន្យល់ ៖ « យើងពិបាកយល់ខគម្ពីរទាំងនេះ ដោយសារវាមានភាពស្មុគស្មាញ និង សង្ខេប ដែលធ្វើឲ្យការបកស្រាយមានការពិបាក ។ វាហាក់បីដូចជាមានន័យ ៖ ‹ នៅពេលអ្នកទទួលភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកនិយាយអ្វីដែលទ្រង់បើកសម្តែងដល់អ្នក បន្ទាប់មកការបង្រៀនរបស់អ្នកនឹងកាត់ទោសពិភពលោកនេះអំពី អំពើបាប សេចក្តីសុចរិត និង កាជំនុំជម្រះ ។ ពិភពលោកនេះនឹងត្រូវបានថ្កោលទោសពី អំពើបាប ចំពោះការបដិសេធយើង ដោយព្រោះតែពុំជឿលើការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណនៃទីបន្ទាល់របស់អ្នក ថាយើងគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ដែលទ្រង់ជាអង្គដែលប្រទានសេចក្តីសង្គ្រោះ ។ ពួកគេនឹងត្រូវបានកាត់ទោដោយព្រោះតែការបដិសេធទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពី ភាពសុចរិតរបស់យើង—ដោយសន្មត់ថាយើងគឺជាអ្នកប្រមាថ អ្នកបោកបញ្ឆោត និង មនុស្សក្លែងបន្លំ—នៅពេលយើងយាងទៅកាន់ព្រះវរបិតារបស់យើងវិញ យើងពុំអាចធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយបានឡើយ លុះត្រាតែកិច្ចការរបស់យើងនោះគឺជាកិច្ចការពិត និង សុចរិតប៉ុណ្ណោះ ។ ពួកគេនឹងត្រូវបានថ្កោលទោសពី ការវិនិច្ឆ័យ ខុសដោយសារការបដិសេធទីបន្ទាល់របស់អ្នក ដែលថ្លែងទាស់នឹងសាសនាទាំងឡាយនៅសម័យនោះ និងដោយសារការជ្រើសរើសធ្វើតាមសាតាំងជំនួសវិញ ដែលវាជាពួកចៅហ្វាយនៅលោកីយគឺជាខ្លួនវាផ្ទាល់ រួមនឹងទស្សនខាងទស្សនវិទ្យានៃសាសនាទាំងអស់របស់វា នឹងត្រូវជំនុំជម្រះ ហើយត្រូវបានឃើញថាមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ › » ។ (Doctrinal New Testament Commentary ១:៧៥៤ ) ។
តើពួកសិស្សបានទទួលផលប្រយោជន៍ពីការណែនាំ និង ការយល់ដឹងដែលព្រះវិញ្ញាណប្រទានឲ្យដោយរបៀបណា ?
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលយើងអាចរៀនមកពី យ៉ូហាន ១៦:១៣?
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្តីពិតតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ អាចបង្ហាញយើងនូវរឿងដែលនឹងកើតឡើងតាមរយៈបៀបណាខ្លះ ?
-
តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះអាចប្រទាននូវការធានាអះអាង សេចក្តីសង្ឃឹម ការនិមិត្ត ការព្រមាន និង ការណែនាំសម្រាប់អនាគតរបស់យើង ។
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍តទៅនេះ ដែលថ្លែងដោយ អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដោយរកមើលរបៀបដែលអ្នកអាចអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីដឹកនាំអ្នកនៅក្នុងជីវិតនេះ ៖ « តើយើងយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធធ្វើជាមគ្គុទេសក៍របស់យើងដោយរបៀបណា ? យើងត្រូវតែប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកយើងរាល់សប្តាហ៍ និង រំឭកសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង តាមរយៈការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយដៃស្អាតស្អំ និង ដួងចិត្តបរិសុទ្ធ នៅពេលយើងត្រូវបានបញ្ជាឲ្យធ្វើ ( សូមមើល គ. និង ស. ៥៩:៨–៩, ១២) ។ មានតែតាមផ្លូវនេះទេដែលយើងអាចទទួលបានការសន្យាដែលថា យើងនឹង ‹ មានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយ [ យើង ] ជានិច្ច › (គ. និង ស. ២០:៧៧) ។ ថាព្រះវិញ្ញាណគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលមានបេសកកម្មដើម្បីបង្រៀនយើង ដើម្បីដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្តីពិត ហើយដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រា ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:២៦, យ៉ូហាន ១៥:២៦, យ៉ូហាន ១៦:១៣, នីហ្វៃទី ៣ ១១:៣២, ៣៦) » (« Be Not Deceived » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៤៦ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដឹកនាំអ្នកទៅរកសេចក្តីពិត ឬ បង្ហាញអ្នកអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ?
-
តើអ្នកដឹងថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានដឹកនាំអ្នកដោយរបៀបណា ?
-
សូមពិចារណាពីជម្រើសរបស់អ្នកដែលអាចធ្វើឡើង ដើម្បីអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យក្លាយជាមគ្គុទេសក៍របស់អ្នក ? សូមព្យាយាមរស់នៅតាមរបៀបមួយដែលអញ្ជើញព្រះចេស្តានៃការដឹកនាំរបស់ទ្រង់ទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៦:១៣ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹង « មានព្រះបន្ទូល មិនមែនដោយអាងព្រះអង្គទ្រង់ទេ គឺនឹងមានព្រះបន្ទូល ចំពោះតែសេចក្តីណាដែលទ្រង់ឮ » ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:១៤-១៥ដោយរកមើលថាតើសារលិខិតរបស់នរណាដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងមានបន្ទូលមកកាន់ពួកយើង ។
ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងខគម្ពីរទីនេះ សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបើកសម្តែងសេចក្តីពិត និង សេចក្តីណែនាំដែលបានមកពី ។
តើហេតុអ្វីបានជាវាមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងថា នៅពេលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលមកកាន់ពួកយើង នោះទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថ្វាយព្រះវរបិតា និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
« ទំនាក់ទំនង [ ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ] ទៅនឹងវិញ្ញាណរបស់អ្នកកាន់តែស៊ីជម្រៅជាងទំនាក់ទំនងនានាដែលអ្នកអាចទទួលតាមរយៈញាណពីកំណើតរបស់អ្នក » (True to the Faith [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៨២) ។ នេះមានន័យថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអ្នកដឹកនាំដ៏មានតម្លៃបំផុតរបស់អ្នកក្នុងការរៀនពីសេចក្តីពិត ។ ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់គឺកាន់តែមានតម្លៃជាងភស្តុតាងមើលឃើញ យោបល់របស់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត ឬ ហេតុផលនានារបស់ពិភពលោកទៅទៀត ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវការរៀនដើម្បីពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថាជាអ្នកដឹកនាំមួយអង្គនៅពេលព្រះអម្ចាស់អវត្តមាន គឺដូចដែលយើងត្រូវការពឹងផ្អែកលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធសព្វថ្ងៃនេះដែរ ។
យ៉ូហាន ១៦:១៦-៣៣
ព្រះអង្គសង្គ្រោះពិគ្រោះអំពីការសុគត និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងបានមានបន្ទូលថាទ្រង់នឹងមានជ័យជំនះលើពិភពលោក
សូមគិតអំពីគ្រាដែលអ្នកបាននិយាយលាមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកគ្រួសារ មួយរយៈពេល ឬ ពុំដឹងពីរយៈពេលនោះ ។ តើអ្នកនឹងនិយាយអ្វីខ្លះ ដើម្បីលួងលោមគ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលអ្នកនិយាយពាក្យលាគ្នា ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:១៦ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកសិស្ស ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានការលួងលោមចិត្ត នៅពេលពួកគេបានគិតពីការចាកចេញរបស់ទ្រង់ ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៦:១៧–១៩ យើងអានថាពួកសិស្សពុំយល់ពី អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនោះទេ នៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា ទ្រង់ចាកចេញទៅ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងឃើញទ្រង់ម្តងទៀត ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:២០–២២ដោយរកមើលអ្វីដែល ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថាពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នឹងមានអារម្មណ៍ នៅពេលទ្រង់ចាកចេញទៅ និង អ្វី ដែលពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍នៅពេលពួកគេបានឃើញទ្រង់ម្តងទៀត ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដោយដឹងថាឃ្លា « ស្ត្រីកាលណាហៀបនឹងសំរាលកូន » នៅក្នុង ខទី ២១ សំដៅលើស្ត្រីដែលកំពុងពុះពារជាមួយការឈឺពោះឆ្លងទន្លេពីមុនកូនរបស់នាងកើតចេញមក ។
យោងតាមខគម្ពីរនេះ តើពួកសិស្សមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានយាងចេញទៅ ? តើទ្រង់បានសន្យាថាពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលពួកគេបានឃើញទ្រង់ម្តងទៀត ?
ព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបថាពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នឹងឃើញទ្រង់ម្តងទៀតបន្ទាប់ពីទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ ទោះបីជាពួកគេកើតទុក្ខជាខ្លាំងដោយសារការសុគតរបស់ទ្រង់ក្តី នោះសេចក្តីអំណរដែលពួកគេនឹងទទួលបានបន្ទាប់ពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់នឹងនៅមានជារៀងរហូត ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៦:២៣–៣២ យើងរៀនថាព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកសាវករបស់ទ្រង់ដើម្បី អធិស្ឋានដោយផ្ទាល់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងព្រះនាមទ្រង់គឺព្រះនាម ( របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ) ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៦:២៣) ហើយបញ្ជាក់ពួកគេអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសម្រាប់ពួកគេ និង ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានអះអាងពួកគេថា ការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេបានទូលដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ នឹងបានទទួលចម្លើយ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៦:៣៣ដោយរកមើលពាក្យ និង ឃ្លាដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានប្រើដើម្បីលួងលោមពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំនូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
ហេតុអ្វីយើងអាចមានសុភមង្គល និង ភាពសុខសាន្ត ទោះបីជាពិភពលោកនេះពោរពេញដោយសេចក្តីទុក្ខលំបាក អំពើបាប និង សេចក្តីស្លាប់ក្តី ?
ចេញពី យ៉ូហាន ១៦:៣៣ យើងអាចរៀនថា ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានឈ្នះលើពិភពលោក នោះយើងអាចមានសង្ឃឹម និង មានភាពសុខសាន្ត ។ តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដែរថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឈ្នះលោកិយហើយ ?
ក្នុងនាមជាបុត្រាបង្កើតតែមួយគត់របស់ព្រះវរបិតា នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរស់នៅក្នុងជីវិតដែលគ្មានអំពើបាប យកឈ្នះលើគ្រប់ការល្បួងនៃលោកិយ ។ ទ្រង់ក៏មានបទពិសោធន៍នូវគ្រប់ការឈឺចាប់ និង រងទុក្ខវេទនាគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយបានធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបនៃកូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ តាមរយៈព្រះជន្មទ្រង់ ការរងទុក្ខ និង សុគត ព្រមទាំងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់យកឈ្នះលើគ្រប់របាំងទាំងអស់ដែលនឹងរារាំងយើងចេញពីភាពស្អាតស្អំ ស្វែងរកភាពសុខសាន្ត ហើយរស់នៅម្តងទៀតជាមួយព្រះវរបិតាដែលគង់នៅឋានសួគ៌ និង អស់អ្នកដែលយើងស្រឡាញ់ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឈ្នះលើពិភពលោកនេះ អាចជួយឲ្យអ្នកមានសង្ឃឹម និង មានភាពសុខសាន្តតាមរបៀបណាខ្លះ ?
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដោយរកមើលអ្វីដែលអ្នកអាចមានសង្ឃឹម ទោះបីជានៅក្នុងការសាកល្បង និង ការលំបាកនានានៃពិភពលោកនេះក្តី ៖
« សូមឲ្យយើងមានក្តីសង្ឃឹម ដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតនេះចុះ ។ ទោះបីយើងរស់នៅក្នុងគ្រាដ៏វឹកវរក៏ដោយ ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់ ហើយគិតដល់យើង ។ ទ្រង់នៅខាងយើងជានិច្ច នៅពេលយើងធ្វើអ្វីដែលត្រូវ ។ ទ្រង់នឹងជួយយើងពេលយើងមានអាសន្ន ។ …ជីវិតយើងអាចមានក្តីអំណរបានផងដែរ នៅពេលយើងធ្វើតាមការបង្រៀននៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
« ព្រះអម្ចាស់បានក្រើនរំឭកថា ‹ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកិយហើយ » [យ៉ូហាន ១៦:៣៣] ។ នេះជាសុភមង្គលដ៏មហិមាដែលចំណេះដឹងនេះបានប្រទានដល់យើង ។ ទ្រង់រស់ដើម្បីយើង ហើយក៏សុគតដើម្បីយើងដែរ ។ ទ្រង់បានបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបយើង ។ សូមឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ ។ សូមឲ្យយើងបង្ហាញអំណរគុណថ្វាយទ្រង់ ដោយទទួលពលិកម្មរបស់ទ្រង់ ហើយរស់នៅក្នុងជីវិតដែលសមឲ្យយើងត្រឡប់ទៅរស់ជាមួយនឹងទ្រង់វិញនៅថ្ងៃណាមួយ » (« God Be with You Till We Meet Again » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១១០–១១ ) ។
សូមពិចារណាអំពីសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖ តើនៅពេលណាដែលការដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឈ្នះលើលោកិយនេះ អាចជួយឲ្យអ្នកមានសង្ឃឹម និង មានភាពសុខសាន្ត ?
សូមព្យាយាមមានសង្ឃឹម ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេលអ្នកធ្វើដូច្នោះ នោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍នៃភាពសុខសាន្ត និង សេចក្តីសង្ឃឹមដែលមាន តាមរយៈពលិកម្មដ៏ធួន និង ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖