សេចក្ដីណែនាំស្តីពីគម្ពីរ យូដាស
ហេតុអ្វីសិក្សាគម្ពីរនេះ ?
សំបុត្រទូទៅរបស់យូដាសពិពណ៌នាពីកម្លាំងនៃការក្បត់សាសនាដែលបានកើតមាននៅក្នុងសាសនាចក្រកាលពីបុរាណ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាសំបុត្រនេះ អ្នកអាចរៀនពីរបៀបដើម្បីដឹងពីជនដែលស្វែងរកអូសទាញពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីសេចក្ដីជំនឿ ។ អ្នកក៏អាចទទួលអារម្មណ៍អំពីសារៈសំខាន់នៃការខំតយុទ្ធ ដើម្បីការពារសេចក្តីជំនឿនិងការបន្តមានភក្ដីភាពចំពោះសេចក្ដីជំនឿនោះផងដែរ ។
តើនរណាបានសរសេរគម្ពីរនេះ ?
អ្នកនិពន្ធសំបុត្រនេះបង្ហាញខ្លួនឯងថាជា « យូដាស ជាបាវបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជាប្អូនយ៉ាកុប » ( យូដាស ១:១ ) ។ ជាទូទៅ អ្នកនិពន្ធនេះត្រូវបានគេជឿថាជា យូដាសជាបងប្អូនពោះតែមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:៥៥, ម៉ាកុស ៦:៣ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « យូដាស » ) ។
ជាក់ស្ដែងណាស់ថាយូដាសគឺជាសមាជិកសាសនាម្នាក់ដែលមានគេគោរពរាប់អានច្រើននៅយេរូសាឡិម ហើយលោកប្រហែលជាធ្វើដំណើរទៅផ្សាយសាសនា ( សូមមើល កិច្ចការ ១:១៣–១៤, កូរិនថូស ទី១ ៩:៥ ) ។ គ្មានការបញ្ជាក់ណាមួយពីតំណែងបព្វជិភាពដែលយូដាសបានកាន់ឡើយ ប៉ុន្តែសំបុត្រនេះប្រាប់ថា លោកមានតួនាទីជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចមួយរូប ទើបធ្វើឲ្យលោកអាចសរសេរសំបុត្រទូន្មានបាន ។
តើគម្ពីរនេះត្រូវបានសរសេរឡើងនៅពេលណា ហើយនៅកន្លែងណា ?
យើងពុំដឹងពីទីកន្លែងដែលសំបុត្ររបស់យូដាសត្រូវបានសរសេរឡើងឡើយ ។ ប្រសិនបើសំបុត្រនេះពិតជានិពន្ធដោយយូដាសដែលជាប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូវមែន នោះវាប្រហែលជាសរសេរឡើងនៅចន្លោះ គ.ស. ឆ្នាំ ៤០ និង ៨០ ។
តើគម្ពីរនេះត្រូវបានសរសេរដល់នរណា ហើយតើហេតុអ្វី ?
សំបុត្ររបស់យូដាសបានលើកឡើងពីពួកគ្រីស្ទានដ៏ស្មោះត្រង់—« ជាពួកអ្នកស្ងួនភ្ងាក្នុងព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតា ដែលបម្រុងទុកក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( យូដាស ១:១ ) ។ គោលបំណងរបស់យូដាសដែលបានលើកឡើងគឺដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកអ្នកអានរបស់លោកឲ្យ « ខំតយុទ្ធ ដើម្បីការពារសេចក្តីជំនឿ » ( យូដាស ១:៣ ) ទាស់នឹងពួកគ្រូបង្រៀនខាងលោកិយដែលបានចូលក្នុងសាសនាចក្រ ហើយកំពុងតែលើកកម្ពស់ដល់ឥវិយាបថអសីធម៌ និងការបង្រៀនខុសឆ្គងដែលបានបដិសេធដល់ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តើគម្ពីរនេះមានលក្ខណៈពិសេសអ្វីខ្លះ ?
ទោះវាជាគម្ពីរខ្លីបំផុតមួយក្នុងចំណោមគម្ពីរដ៏ខ្លីបំផុតនានានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីក្ដី ក៏សំបុត្ររបស់យូដាសមាននូវព័ត៌មានដែលគ្មាននៅកន្លែងណាផ្សេងទៀតក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបមាន ។ យូដាសបានសរសេរអំពី « ពួកទេវតាដែលមិនបានរក្សាសណ្ឋានដើមរបស់ខ្លួន » ( យូដាស ១:៦ សូមមើលផងដែរ អ័ប្រាហាំ ៣:២៦ ) នៃការប្រឈមមុខមួយរវាងមីកែល និងលូស៊ីហ្វើរចំពោះរូបកាយរបស់ម៉ូសេ ( យូដាស ១:៩ ) និងពីការព្យាករមួយរបស់អេណុកអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( យូដាស ១:១៤–១៥ សូមមើលផងដែរ ម៉ូសេ ៧:៦៥–៦៦ ) ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានកត់សម្គាល់ពីលក្ខណៈពិសេសមួយចំនួននៃសំបុត្ររបស់យូដាស ៖
« នៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូល មានតែយូដាសម្នាក់គត់ដែលបានរក្សាសម្រាប់យើងនូវគំនិតថា ជីវិតមុនគឺជាសណ្ឋានទីមួយរបស់យើង ហើយថាមានពួកទេវតាដ៏ជាក់លាក់មិនបានជាប់ការសាកល្បងនោះទេ ។
« មានតែលោកប៉ុណ្ណោះដែលយើងបានរកឃើញចំណេះដឹងពីជម្លោះរវាងមីកែល និងលូស៊ីហ្វើរអំពីរូបកាយរបស់ម៉ូសេ ។
« មានតែលោកម្នាក់គត់ដែលកត់ត្រាពីការព្យាករដ៏រុងរឿងរបស់អេណុកអំពីការយាងមកជាលើកទីពីរនៃកូនមនុស្ស » ( Doctrinal New Testament Commentary វគ្គទី ៣ [ ឆ្នាំ១៩៦៥–៧៣ ] ៣:៤១៥ ) ។
ពាក្យរបស់យូដាទាស់ត្រង់ៗចំពោះអ្នកដែលបដិសេធព្រះ និងពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ហើយទាស់នឹងអ្នកដែលកំពុងអនុវត្តការថ្វាយបង្គំផាហ្គាដែលអសីលធម៌ និងកំពុងប្រកាសថាខ្លួនលែងត្រូវការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិ រួមទាំងច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពផងដែរ ។ លោកបានពិពណ៌នាពីបុគ្គលិកលក្ខណៈមួយចំនួននៃបុគ្គលទុច្ចរិតទាំងនេះ ។
គម្រោងមេរៀន
យូដាស ១ ។ យូដាសដាស់តឿនសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យ « ខំតយុទ្ធ ដើម្បីការពារសេចក្តីជំនឿ » ( យូដាស ១:៣ ) ។ លោកពន្យល់ថា មនុស្សបានលបចូលទាំងសំញែងនៅក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធ ហើយកំពុងផ្សព្វផ្សាយគោលលទ្ធិខុសឆ្គង ហើយជំរុញឲ្យធ្វើអាក្រក់ ។ លោកព្រមានអំពីការជំនុំជម្រះដែលនឹងកើតឡើងដល់អស់អ្នកដែលងាកចេញពីព្រះ ហើយលោកទូន្មានសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ហើយ « ស្អាងចិត្តឡើងក្នុងសេចក្តីជំនឿដ៏បរិសុទ្ធបំផុត[ របស់ពួកគេ ] » ( យូដាស ១:២១ ) ។