មេរៀនទី ៣២ ៖ ថ្ងៃទី ២
វិវរណៈ ១៤-១៦
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅក្នុងការនិមិត្ត សាវកយ៉ូហានបានឃើញទេវតាមួយអង្គចុះមកកាន់ផែនដី ដើម្បីស្ដារឡើងវិញនូវដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។ លោកក៏បានឮសំឡេងមកពីលើមេឃ ដែលពិពណ៌នាពីពរជ័យដែលរីករាយដោយអស់អ្នកដែលបានស្លាប់ទៅដោយមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។ យ៉ូហានបានឃើញការប្រមូលផ្តុំនៃពួកសុចរិត និង ការប្រមូលផ្តុំនៃពួកទុច្ចរិតនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ព្រមទាំងការជនុំជម្រះរបស់ព្រះដែលចាក់ស្រោចលើពួកទុច្ចរិត ។
វិវរណៈ ១៤
យ៉ូហានឃើញពីការស្តារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ និង ការប្រមូលផ្តុំនៃពួកសុចរិត និង ពួកទុច្ចរិត
មនុស្សមួយចំនួនឆ្ងល់ថា តើអាចមានអារម្មណ៍នៃភាពសុខសាន្តនៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលពោរពេញដោយអំពើទុច្ចរិត គ្រោះធម្មជាតិ និង អំពើឃោរឃៅបែបណា ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចនិយាយជាមួយមនុស្សទាំងនេះ ។
នៅពេលអ្នកសិក្សា វិវរណៈ ១៤-១៦ សូមរកមើលសេចក្តីពិត ដែលអាចនាំភាពសុខសាន្តដល់អ្នក ទោះបីជាអ្នករស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលពោរពេញដោយអំពើទុច្ចរិត គ្រោះធម្មជាតិ និង អំពើឃោរឃៅ ។
នៅក្នុង វិវរណៈ ១៤:១–១៣ យើងអានថា សាវកយ៉ូហានបានឃើញការនិមិត្តមួយអំពីថ្ងៃចុងក្រោយ ឬ ជំនាន់របស់យើង ។ នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លោក នោះលោកបានឃើញគ្រោះមហន្ដរាយ ដែលនឹងកើតមានមកលើពួកទុច្ចរិត ។ លោកក៏បានឃើញពីអ្វីដែលនឹងនាំភាពសុខសាន្តដល់ជនសុចរិតនៅថ្ងៃចុងក្រោយផងដែរ ។
សូមអាន វិវរណៈ ១៤:១-៥ ដោយរកមើលថា តើយ៉ូហានបានឃើញនរណាឈរនៅជាមួព្រះអង្គសង្គ្រោះ « នៅលើភ្នំស៊ីយ៉ូន » ( វិវរណៈ ១៤:១ ) ឬ ស៊ីយ៉ូន ។
អ្នកអាចរំឭកពីការរៀនថាមនុស្ស ១៤៤០០០ ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង ខទី ១ គឺជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់នៃពួកកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ ចេញមកពីគ្រប់សាសន៍ ហើយត្រូវបានតែងតាំងឲ្យនាំមនុស្សទៅ « ឯសាសនាចក្រនៃកូនច្បង » ( គ. និង ស. ៧៧:១១ សូមមើល វិវរណៈ ៧:៤–៨ ) ។ ឃ្លា « ដែលមិនបានបង្ខូចខ្លួននឹងស្រីឡើយ » ( វិវរណៈ ១៤:៤ ) មានន័យថា ពួកគេនឹងត្រូវបានបរិសុទ្ធ ឬ មានភាពស្អាតបាតខាងសីលធម៌ ។ នៅក្នុង វិវរណៈ ១៤:៥ ឃ្លា « មិនឃើញមានសេចក្តីភូតភរ នៅក្នុងមាត់គេឡើយ » មានន័យថា ពួកគេនឹងមានភាពទៀងត្រង់ ហើយស្មោះសរ ហើយឃ្លា « ឥតសៅហ្មង » មានន័យថាពួកគេនឹងបានជ្រះស្អាតពីអំពើបាប ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីការមានភាពបរិសុទ្ធ ភាពទៀងត្រង់ និង ស្អាតបាតពីអំពើបាប នឹងជួយពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ១៤៤០០០ នាក់នោះនាំយកដំណឹងល្អទៅកាន់អ្នកដទៃ ?
អំឡុងពេលនៃការនិមិត្តរបស់យ៉ូហានអំពីថ្ងៃចុងក្រោយ លោកបានឃើញទេវតាបីអង្គបន្ថែមទៀត ។ សូមអាន វិវរណៈ ១៤:៦ ដោយរកមើលថាតើទេវតាទីមួយនោះមានអ្វី ។
បន្ទាប់ពីដកស្រង់ វិវរណៈ ១៤:៦ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានប្រកាស ៖ « ទេវតានោះបានយាងមក ។ ព្រះនាមរបស់ទ្រង់គឺមរ៉ូណៃ » ( « Stay the Course—Keep the Faith » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ១៩៩៥ ទំព័រ ៧០ ) ។
ទេវតាមរ៉ូណៃបានបង្ហាញខ្លួនលើកដំបូងដល់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយបានប្រាប់លោកថា ព្រះមានកិច្ចការសំខាន់មួយឲ្យលោកធ្វើ ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ––ប្រវត្តិ ១:២៩–៣៥ ) ។ យោងតាម យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ––ប្រវត្តិ ១:៣៤ ក្រោមការដឹកនាំរបស់របស់ព្រះ តើមរ៉ូណៃបានប្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធអំពីអ្វីខ្លះ ដែលជួយស្តារដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចមកកាន់ផែនដីវិញ ។
ដោយដឹងពីតួនាទីរបស់មរ៉ូណៃនៅក្នុងការស្តារឡើងវិញ អាចជួយអ្នកយល់ពីមូលហេតុដែលរូបចម្លាក់របស់លោកត្រូវបានដាក់នៅលើកំពូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាច្រើនរបស់យើង ។
ទេវតាដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង វិវរណៈ ១៤:៦ ក៏អាចតំណាងឲ្យបណ្តុំមួយនៃសារទូតជាច្រើនរបស់ស្ថានសួគ៌ រួមមាន មរ៉ូណៃ ដែលបានជួយស្តារដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ( សូមមើល ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី Doctrinal New Testament Commentary ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ៣:៥២៩–៣១ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១៣, ១១០:១១–១៦, ១២៨:២០–២១ ) ។
សូមអាន វិវរណៈ ១៤:៧ ដោយរកមើលអ្វីដែលទេវតានោះបានមានបន្ទូល ។ ឃ្លា « ពេលដែលទ្រង់ត្រូវជំនុំជម្រះ នោះបានមកដល់ហើយ » សំដៅលើគ្រានៃពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងជំនុំជម្រះមនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី ។ ការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់នឹងកើតមានឡើងទាំងនៅគ្រានៃការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ និង គ្រានៃសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ។
ចេញពីការនិមិត្តរបស់យ៉ូហានអំពីទេវតានោះ យើងរៀនថា ហេតុផលមួយដែល ព្រះបានស្ដារឡើងវិញនូវដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺដើម្បីរៀបចំពូជពង្សរបស់ផែនដីសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តើដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រៀបចំមនុស្សសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់តាមរបៀបណាខ្លះ ?
តើដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ ជួយនាំភាពសុខសាន្តដល់អ្នក អំឡុងពេលរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលទុច្ចរិត និង ច្របូកច្របល់នេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអាន វិវរណៈ ១៤:៨–១១ ដោយរកមើលអ្វីដែលទេវតាទីពីរ និង ទីបីនោះបានមានបន្ទូល ។
យ៉ូហានត្រូវបានបង្រៀនថា បាប៊ីឡូន ឬ អំពើទុច្ចរិត នឹងមាននៅក្នុងគ្រប់សាសន៍ទាំងអស់ ។ អត្ថន័យមួយនៃឃ្លា « ក្រុងបាប៊ីឡូនដ៏ជាធំ បានរលំហើយ » ( វិវរណៈ ១៤:៨ ) គឺថា ថ្ងៃនោះនឹងមកដល់ នៅពេលអំពើទុច្ចរិតនៃពិភពលោកនេះនឹងបញ្ចប់ ។
សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការដឹងថា អំពើទុច្ចរិតនៃពិភពលោកនឹងបញ្ចប់ អាចនាំភាពសុខសាន្តដល់អ្នក ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានពន្យល់អំពីអ្វីដែលពួកទុច្ចរិតនឹងជួបបន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ ៖
« សេចក្តីវេទនាដ៏ធំនៃវិញ្ញាណដែលបានលាចាកលោកនេះទៅកាន់ពិភពវិញ្ញាណ ជាកន្លែងដែលពួកគេទៅបន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ គឺការដឹងថា ពួកគេពុំទទួលបានសិរីរុងរឿង ដែលមនុស្សដទៃរីករាយ ហើយថាពួកគេអាចមានក្តីរីករាយចំពោះខ្លួនពួកគេ ហើយពួកគេគឺជាអ្នកចោទប្រកាន់ខ្លួនឯង » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ២២៤ ) ។
« មនុស្សម្នាក់គឺជាម្ចាស់នៃអំពើបាបខ្លួន ហើយក៏ជាអ្នកកាត់ទោសខ្លួនឯងដែរ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ពួកគេនឹងទៅក្នុងបឹងដែលឆេះជាភ្លើង និងស្ពាន់ធ័រ [ សូមើល វិវរណៈ ២១:៨ ] ។ ការដាក់ទោសនៃការខកចិត្តនៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សម្នាក់គឺខ្លាំងដូចជាបឹងដែលឆេះជាភ្លើង និងស្ពាន់ធ័រ ( Teachings: Joseph Smith ទំព័រ ២២៤ ) ។
បន្ទាប់ពីរៀនពីអ្វីដែលពួកទុច្ចរិតនឹងជួបបន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ នោះយ៉ូហានបានឮសំឡេងមួយមកពីមេឃ ដោយរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកសុចរិតនឹងជួបបន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ ។
សូមអាន វិវរណៈ ១៤:១២-១៣ ដោយរកមើលអ្វីដែលពួកសុចរិតនឹងជួប បន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ទៅនោះ ។
« ឈប់សម្រាក ពីគ្រប់ទាំងការនឿយហត់ [ របស់យើង ] » ( ខទី ១៣ ) បន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ មានន័យថា យើងនឹងគ្មានបន្ទុកនៃកង្វល់ ការបារម្ភ និង ទុក្ខព្រួយទៀតឡើយ ( សូមមើល អាលម៉ា ៤០:១២ ) ។
គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនចេញពី វិវរណៈ ១៤:១២–១៣ គឺថា ប្រសិនបើយើងរស់នៅដោយសុចរិត នោះយើងនឹងបានទទួលពរចំពោះកិច្ចការរបស់យើង ហើយសម្រាកពីកិច្ចការរបស់យើងបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ ។ អ្នកអាចសរសេរ ឬ កត់ចំណាំគោលការណ៍នេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្បែរ វិវរណៈ ១៤:១២–១៣ ។
-
សូមពិចារណាពីរបៀបដែលគោលការណ៍នេះអាចនាំភាពសុខសាន្តដល់អ្នក ទោះបីជាអ្នករស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលពោរពេញដោយអំពើទុច្ចរិតនេះក្តី ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរកំណត់ចំណាំលើកទឹកចិត្តមួយដល់មិត្តភក្តិ ដែលអាចមានចម្ងល់ថា តើវាសក្តិសមឬទេដើម្បីរស់នៅដោយសុចរិត ខណៈដែលហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយអំពើទុច្ចរិតនោះ ។
យើងអាននៅក្នុង វិវរណៈ ១៤:១៤-២០ ថានៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លោក យ៉ូហានបានឃើញការច្រូតកាត់ពីរ ។ លោកបានឃើញថា នៅក្នុងអំឡុងពេលច្រូតកាត់ទីមួយមនុស្សសុចរិតត្រូវបានប្រមូលផ្តុំមកពីពួកទុច្ចរិត ( សូមមមើល វិវរណៈ ១៤:១៤–១៦ ) ហើយថានៅអំឡុងពេលច្រូតកាត់ទីពីរ ពួកទុច្ចរិតនឹងត្រូវបានប្រមូលផ្តុំ ហើយទីបំផុតនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ( សូមមើល វិវរណៈ ១៤:១៧–២០ ) ។
វិវរណៈ ១៥-១៦
យ៉ូហានឃើញពួកសុចរិតនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ហើយឃើញមានសេចក្តីវេទនាចំនួនប្រាំពីរនៅថ្ងៃចុងក្រោយ
វិវរណៈ ១៥:២–៤ មានការពិពណ៌នាបន្ថែមទៀតរបស់សាវកយ៉ូហាន ថាតើវានឹងមានសភាពបែបណាដល់អស់អ្នកដែលយកឈ្នះលើសាតាំង ហើយត្រូវបានសង្គ្រោះនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ ខគម្ពីរទាំងអស់នៃ វិវរណៈ ១៥–១៦ មានការពិពណ៌នាអំពីសេចក្តីវេទនាទាំងប្រាំពីរ ដែលនឹងដាក់ទោសដល់ពួកទុច្ចរិតនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សេចក្តីវេទនាទាំងនេះនឹងកើតមានមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់យ៉ូហាន សេចក្តីវេទនានីមួយៗត្រូវបានបង្ហាញដោយទេវតាមួយអង្គចាក់ « ចានកន្ទោង » ឬ ចានគោម ដែល « ពេញដោយសេចក្តីឃោរឃៅរបស់ព្រះ » ( វិវរណៈ ១៥:៧ ) ។ សូមអានវគ្គបទគម្ពីរដូចតទៅនេះពី វិវរណៈ ១៦ ដោយរកមើលសេចក្តីវេទនាទាំងប្រាំពីរនោះ ។ សូមសរសេរសង្ខេបៗពីសេចក្តីវេទនានិមួយៗ នៅក្បែរលេខត្រូវគ្នាដែលមាននៅក្នុងតារាងខាងក្រោមនេះ ៖
សេចក្តីវេទនាទី ១ ៖ វិវរណៈ ១៦:២ | |
សេចក្តីវេទនាទី ២ ៖ វិវរណៈ ១៦:៣ | |
សេចក្តីវេទនាទី ៣ ៖ វិវរណៈ ១៦:៤ | |
សេចក្តីវេទនាទី ៤ ៖ វិវរណៈ ១៦:៨–៩ | |
សេចក្តីវេទនាទី ៥ ៖ វិវរណៈ ១៦:១០-១១ | |
សេចក្តីវេទនាទី ៦ ៖ វិវរណៈ ១៦:១២ | |
សេចក្តីវេទនាទី ៧ ៖ វិវរណៈ ១៦:១៧-២១ |
សូមអាន វិវរណៈ ១៦:១៥ ដោយរកមើលអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនរួចរាល់សម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ឃ្លា « រក្សាសម្លៀកបំពាក់ខ្លួន ដើម្បីមិនឲ្យដើរអាក្រាត » ( វិវរណៈ ១៦:១៥ ) សំដៅលើការត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ខាងវិញ្ញាណ ។ អស់អ្នកដែល « [ រក្សាសម្លៀកបំពាក់ខ្លួន ] » ហើយត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ខាងវិញ្ញាណ នោះទីបំផុតនឹងពាក់សម្លៀកបំពាក់នៃសេចក្ដីសុចរិត ដែលបានប្រទានឲ្យដល់អស់អ្នកដែលសក្តិសមដើម្បីរស់នៅជាមួយព្រះនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ( សូមមើល វិវរណៈ ៣:៣–៥; ៧:១៣–១៧ ) ។
អ្នកអាចសរសេរ ឬ កត់ចំណាំសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះនៅក្នុងគម្ពីរអ្នកក្បែរ វិវរណៈ ១៦:១៥ ៖ ប្រសិនបើយើងមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណរួចជាស្រេច នោះយើងនឹងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
វាសំខាន់ដើម្បីចងចាំថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់រាស្ត្រទ្រង់ ហើយនឹងមើលថែពួកគេនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ទោះបីជានៅកណ្តាលនៃសេចក្តីបំផ្លិចបំផ្លាញដ៏ខ្លាំងក្លា និង ចម្បាំងដ៏ធំក្ដី ។ យើងគួរតែមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណរួចជាស្រេច ប្រយោជន៍ឲ្យយើងទទួលការការពារ និង ពរជ័យពីព្រះអម្ចាស់ ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ដឹងបន្ថែមអំពីអើម៉ាគេដូនដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង វិវរណៈ ១៦:១៦ សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អើម៉ាគេដូន » ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា វិវរណៈ ១៤-១៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖