មេរៀនទី ៣២ ៖ ថ្ងៃទី ៤
វិវរណៈ ២០-២២
សេចក្ដីផ្ដើម
សាវកយ៉ូហានបានឃើញការនិមិត្តពីសម័យសហសវត្សរ៍ និង សេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ។ លោកក៏បាន « ឃើញផ្ទៃមេឃថ្មី និងផែនដីថ្មី » ផងដែរ ( វិវរណៈ ២១:១ ) និង ទីក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ ដែលនឹងត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅលើផែនដីនេះ ។ យ៉ូហានបានបញ្ចប់កំណត់ត្រារបស់លោក ជាមួយនឹងការអង្វរករសូមឲ្យព្រះអម្ចាស់ត្រឡប់មកផែនដីវិញ ។
វិវរណៈ ២០
យ៉ូហានឃើញពីសម័យសហស្សវត្សរ៍ និង សេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ
ជាផ្នែកមួយនៃផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានរស់នៅលើផែនដីនេះនឹងឈរនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះដើម្បីជនុំជម្រះ ។ សូមស្រមៃថាតើសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយមានសភាពដូចម្តេច ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរអ្វីដែលអ្នករំពឹងគិត និងមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលអ្នកឈរនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះដើម្បីជំនុំជម្រះនោះ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ២០:១–១១ យ៉ូហានបានឃើញថាសាតាំងនឹងត្រូវចងអំឡុងពេលសហស្សវត្សរ៍ ហើយពួកសុចរិតនឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការរស់ឡើងវិញលើកទីមួយ ។ លោកក៏បានឃើញថាសាតាំងនឹងត្រូវបាន « ស្រាយលែង [ បន្តិច ] » នៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សរ៍ ( វិវរណៈ ២០:៣ ) ។ បន្ទាប់មក សាតាំង និង បរិវារវាបានប្រឆាំងនឹងពួកបរិសុទ្ធជាលើកចុងក្រោយ នោះវានឹងត្រូវបាន « បោះទៅក្នុងបឹង ដែលឆេះជាភ្លើង និងស្ពាន់ធ័រ… ជារៀងដរាបតទៅ ! » ( វិវរណៈ ២០:១០ ) ។ បន្ទាប់មកសេចក្ដីជំនុំជម្រះចុងក្រោយនឹងកើតឡើង ។
សូមអាន វិវរណៈ ២០:១២ ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះនឹងជំនុំជម្រះយើង ។ ( វិវរណៈ ២០:១២ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
សូមបំពេញគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ដែលយើងរៀនមកពីខគម្ពីរនេះ ៖ ព្រះនឹងជនុំជម្រះយើងចេញពី អំពី ។
បញ្ជីដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង វិវរណៈ ២០:១២ រួមមានព្រះគម្ពីរ កំណត់ត្រាសាសនាចក្រដែលកត់ត្រាពីពិធិបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ និង បញ្ជីជីវិត ។
សូមអានការពន្យល់អំពីបញ្ជីជីវិតដូចតទៅនេះ ៖ « មានការយល់ឃើញមួយថា បញ្ជីជីវិតគឺជាបណ្តុំនៃគំនិត ឬ ទង្វើនានា—ជាកំណត់ត្រាពីជីវិត ។ ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរបង្ហាញថាបញ្ជីស្ថានសួគ៌គឺត្រូវបានរក្សាទុកនូវពួកស្មោះត្រង់ ដែលកត់ត្រាឈ្មោះ ព្រមទាំងដំណើររឿងនៃសេចក្តីសុចរិតរបស់ពួកគេ ( គ. និង ស. ៨៨:២; ១២៨:៧ ) » ( Bible Dictionary « Book of life » ) ។
សូមអាន វិវរណៈ ២០:១៣ ដោយរកមើលអ្វីដែលនឹងកើតឡើងពីមុនសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ។
ពួកទុច្ចរិត និង អ្នកដែលមិនប្រែចិត្តនឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញ នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញលើកចុងក្រោយ នៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សរ៍ ហើយនឹងឈរនៅដើម្បីត្រូវបានជនុំជម្រះ តាមអំពើដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៨៥) ។
-
សូមពិចារណាពីគោលលទ្ធិពីមុនអ្នកបានរកឃើញ ( ព្រះនឹងជំនុំជម្រះយើងចេញពីបញ្ជីនោះ ដែលបានសរសេរអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ) ។ សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការយល់ និង ជឿលើគោលលទ្ធិនេះអាចជះឥទ្ធិពលដល់ទង្វើសព្វថ្ងៃនេះ និង ពេញមួយជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមពិចារណាផងដែរពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើឲ្យកាន់តែប្រសើរជាងនេះនៅក្នុងជីវិតអ្នក ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់សេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ហើយឲ្យឃើញថាឈ្មោះរបស់អ្នកត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងបញ្ជីជីវិត ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—វិវរណៈ ២០:១២
-
សូមប្រើជំនួយសិក្សាព្រះគម្ពីរដូចជាលេខយោង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ( scriptures.lds.org ) និង Topical Guide ដើម្បីរកខគម្ពីរបន្ថែមទៀតដែលបង្រៀនអំពីសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ។ សូមបង្កើតបញ្ជីខគម្ពីរយោងនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ អ្នកអាចសរសេរ ឬ កត់ចំណាំខគម្ពីរយោងទាំងនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្បែរ វិវរណៈ ២០:១២ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ដែលអ្នកបានរៀនតាមរយៈសេចក្តីយោងបទគម្ពីរ ។
វិវរណៈ ២១
យ៉ូហានឃើញផ្ទៃមេឃថ្មី និងផែនដីថ្មី និង ទីក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ
សូមគិតអំពីគ្រាមួយនៅក្នុងជីវិតអ្នក ពេលដែលអ្នកបានទទួលបទពិសោធន៍នៃទុក្ខព្រួយ ឬ ការឈឺចាប់ ។
សូមសរសេរពីអ្វីៗដែលមាននៅក្នុងជីវិតនេះ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យយើងមានទុក្ខព្រួយ ឬ ការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ៖
នៅពេលអ្នកសិក្សា វិវរណៈ ២១ សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយអ្នកឲ្យមានការលួងលោមចិត្តអំឡុងគ្រាលំបាកៗនោះ ។
វិវរណៈ ២១–២២ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍បន្តនៃការនិមិត្តរបស់សាវកយ៉ូហាន ដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់ពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមអាន វិវរណៈ ២១:១-២ ដោយរកមើលអ្វី ដែលយ៉ូហានបានឃើញថានឹងកើតឡើង ។
ការនិយាយរបស់យ៉ូហានអំពី « ផ្ទៃមេឃថ្មី និងផែនដីថ្មី » ( វិវរណៈ ២១:១ ) អាចសំដៅលើព្រឹត្តិការណ៍នានាដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ កាលផែនដីនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរទៅជាសភាពប្រកបដោយភាពបរមសុខ ដែលវាបានរីករាយពីមុនការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាម និង អេវ៉ា ។ យ៉ូហានអាចសំដៅលើការផ្លាស់ប្តូរដែលនឹងកើតឡើងនៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សរ៍ នៅពេលផែនដីនេះនឹងត្រូវផ្លាស់ប្ដូរទៅជាស្ថានភាពនៃសេឡេស្ទាល ( សូមមើល គ. និង ស. ២៩:២២–២៤ ) ។
សូមអាន វិវរណៈ ២១:៣-៤ ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះនឹងធ្វើចំពោះរាស្ត្រទ្រង់ ។
ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ យើងរៀនថា ព្រះនឹងគង់ ហើយលួងលោមរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេនឹងមិនជួបនូវសេចក្តីស្លាប់ ទុក្ខព្រួយ ឬ ការឈឺចាប់ទៀតឡើយ ។
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ក្នុងកូរ៉ូមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ថា ព្រះនឹងសងដល់ពួកសុចរិតសម្រាប់ទុក្ខព្រួយ និង ការឈឺចាប់នៃជីវិតរមែងស្លាប់ទាំងអស់ ៖ « ព្រះអម្ចាស់សងពួកអ្នកស្មោះត្រង់សម្រាប់គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលបាត់បង់ ។ អ្វីដែលត្រូវបានដកចេញពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ នឹងត្រូវបន្ថែមដល់ពួកគេវិញតាមមាគ៌ារបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ ។ ខណៈដែលវាពុំកើតមាននៅគ្រាដែលយើងប្រាថ្នាចង់បាន នោះពួកគេស្មោះត្រង់នឹងដឹងថា រាល់គ្រប់ដំណក់ទឹកភ្នែក នឹងត្រឡប់ទៅជាដំណក់ទឹកភ្នែកនៃក្ដីអំណរ និងការដឹងគុណរាប់មិនអស់ » ( « Come What May, and Love It, » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ២៨ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការដឹងថាព្រះនឹងលួងលោមរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយសងពួកគេសម្រាប់ទុក្ខព្រួយ និង ការឈឺចាប់របស់ពួកគេ ជួយយើងដូចម្តេច នៅពេលយើងជួបនូវឧបសគ្គក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ?
សូមអាន វិវរណៈ ២១:៧ ដោយរកមើលថាព្រះអម្ចាស់សន្យាអ្វីខ្លះដល់អស់អ្នកដែលយកឈ្នះដោយស្មោះត្រង់ ។
ផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនចេញពីគម្ពីរវិវរណៈ អំពីឧបសគ្គ និង ក្តីអំពល់នានានៃថ្ងៃចុងក្រោយ តើមានអ្វីខ្លះដែលយើងនឹងត្រូវយកឈ្នះដើម្បីរស់នៅជាមួយព្រះបាន ?
វិវរណៈ ២១:៨ ពិពណ៌នាអំពីស្ថានភាពនៃជនដែលបះបោរ និង ជនដែលមិនប្រែចិត្ត ។ « សេចក្តីស្លាប់ទីពីរ » គឺជាសេចក្តីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ឬ ការបែកចេញពីព្រះ ដែលអស់អ្នកដែលមានចេតនាបះបោរប្រឆាំងនឹងពន្លឺ និង សេចក្តីពិតនឹងជួបប្រទះ ។
សូមអាន វិវរណៈ ២១:៩-២១ ដោយរកមើលការពិពណ៌នារបស់យ៉ូហានអំពីទីក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ ។
សូមអាន វិវរណៈ ២១:២២–២៧ ដោយរកមើលថាតើព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងមានវត្តមានបែបណា ដល់អស់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងនោះ ។
វិវរណៈ ២២
យ៉ូហានបញ្ចប់កំណត់ត្រានៃការនិមិត្តរបស់លោក
សូមអាន វិវរណៈ ២២ យើងអានបន្ថែមទៀតពីការពិពណ៌នារបស់យ៉ូហានអំពីទីក្រុងដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ។ ផ្នែកមួយនៃការពិពណ៌នានោះ យ៉ូហានបានលើកឡើងពីបល្ល័ង្កមួយ ( សូមមើល វិវរណៈ ២២:១ ) ។
សូមអាន វិវរណៈ ២២:១-២ ហើយគូររូបផ្សេងទៀតដែលយ៉ូហានបានឃើញក្រៅពីបល្ល័ង្កនោះ ។
សូមកត់សម្គាល់ថាយ៉ូហានបានដឹងថា ដើមឈើបានបង្កើតផលផ្លែដ៏ច្រើនលើសលប់នៅគ្រប់រដូវកាល ហើយថាស្លឹករបស់វាអាចព្យាបាលដល់សាសន៍នានា ។ ព្រះគម្ពីរមរមនកត់ត្រាថា ទាំងលីហៃ និង នីហ្វៃបានឃើញការនិមិត្តអំពីដើមឈើជីវិត ។ នីហ្វៃបានឃើញថាទាំងដើមឈើ និង ប្រភពទឹករស់តំណាងឲ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ១ ១១:២៥ ) ។ ការបង្ហាញដ៏ធំបំផុតនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះនោះគឺជាដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៣:១៦; យ៉ូហានទី ១ ៤:៩ ) ។ ផ្លែនៃដើមឈើអាចតំណាងឲ្យពរជ័យនៃដង្វាយធួន ដូចជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ( សូមមើល គ. និង ស. ១៤:៧ ) ។
នៅក្នុង វិវរណៈ ២២:៣–១២ យើងអានថាក្រៅពីឃើញទីក្រុងសេឡេស្ទាលនេះហើយ យ៉ូហានក៏បានទទួលសាក្សីមួយពីទេវតា ដែលបាននិយាយមកគាត់ថា អ្វីៗដែលបានបើកបង្ហាញដល់លោកគឺជាការពិត ។ យ៉ូហានក៏បានឃើញថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងប្រទានរង្វាន់ដល់មនុស្សទាំងអស់ស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។
សូមអាន វិវរណៈ ២២:១៤ ដោយរកមើលអ្វី ដែលយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។
« ដើម្បីឲ្យបានច្បាប់ដល់ដើមជីវិត » ( វិវរណៈ ២២:១៤ ) មានន័យថា ដើម្បីមានភាពសក្តិសមដើម្បីទទួលពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រួមទាំងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
ចេញពីខគម្ពីរនេះយើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងរក្សាព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចទទួលគ្រប់ទាំងពរជ័យទាំងអស់នៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ ការរក្សាព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ រួមមាន ការទទួលគ្រប់ទាំងពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់ទាំងអស់ ដើម្បីចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។
ទោះបីជាពរជ័យមួយចំនួននៃដង្វាយធួន—ដូចជាអំណោយទាននៃការរស់ឡើងវិញ—ត្រូវបានប្រទានឲ្យដោយសេរីដល់កូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះក្តី—ដូចជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច—អាចប្រទានឲ្យដល់អស់អ្នកណាដែលព្យាយាមដោយឧស្សាហ៍ ដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ហើយធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។
នៅក្នុង វិវរណៈ ២២:១៥–១៩ យើងអានថាអស់អ្នកដែលមិនរក្សាបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងពុំអាចចូលទៅក្នុងទីក្រុងសេឡេស្ទាលឡើយ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់នឹងប្រទានវិវរណៈនេះដល់យ៉ូហាន ហើយយ៉ូហានបានអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមកកាន់ទឹកជីវិតដើម្បីផឹកដោយសេរី ។ យ៉ូហានបានព្រមានដល់អ្នកអានរបស់លោកថា មិនត្រូវកែប្រែសារលិខិតអំពីគម្ពីរដែលលោកបានសរសេរនេះឡើយ ។
សូមអាន វិវរណៈ ២២:២០ ដោយរកមើលការអង្វរកររបស់យ៉ូហានដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីយ៉ូហានមានចិត្តចង់ឲ្យព្រះអម្ចាស់យាងមក ?
-
សូមអបអរសារទសម្រាប់ការបញ្ចប់វគ្គសិក្សាថ្នាក់សិក្ខាសាលាស្តីអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនេះ ។ សូមពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀន និង អារម្មណ៍ដែលអ្នកមានក្នុងឆ្នាំនេះ ហើយចំណាយពេលមួយសន្ទុះ សរសេរក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវការបង្រៀនមួយចំនួននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកខ្លាំងបំផុតក្នុងឆ្នាំនេះ ។ សូមសរសេរពីរបៀបដែលទីបន្ទាល់របស់អ្នកបានទទួលឥទ្ធិពល ដោយសារការសិក្សានៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ សូមរកមើលឱកាសមួយ ដើម្បីបង្រៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា វិវរណៈ ២០-២២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖