កិច្ចការ ១៨-១៩

សេចក្តីផ្ដើម

ប៉ុលត្រូវពួកសាសន៍យូដាជាច្រើននៅក្រុងកូរិនថូសបដិសេធ ប៉ុន្តែទទួលបានជោគជ័យជាមួយនឹងសាសន៍ដទៃដែលនៅទីនោះ ។ នៅក្រុងអេភេសូ លោក អ័គីឡា និងនាង ព្រីស៊ីលជាស្វាមីភរិយាដ៏ស្មោះត្រង់មួយគូ បានណែនាំអ័ប៉ុឡូស ដែលជាសាសន៍យូដាមកពីក្រុង អ័លេក្សានទ្រា ហើយជួយគាត់ឲ្យយល់ពីមាគ៌ារបស់ព្រះ ។ ប៉ុលបានប្រកាសពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានធ្វើអព្ភូតហេតុ ហើយបានចៀសពីក្រុមមនុស្សដ៏គ្មានសណ្ដាប់ធ្នាប់ក្នុងសាលាប្រជុំនៅឯក្រុងអេភេសូ ។

កិច្ចការ ១៨:១-១៧

ប៉ុលប្រកាសដំណឹងល្អនៅក្រុងកូរិនថូស

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើមានវិធីអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?
2. តើឧបសគ្គអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានជួប នៅពេលអ្នកបានព្យាយាមធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?

នៅពេលអ្នកសិក្សា កិច្ចការ ១៨ សូមរកមើលគោលការណ៍មួយ ដែលអាចជួយអ្នកនៅពេលអ្នកព្យាយាមធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

នៅក្នុង កិច្ចការ ១៨:១-៥ យើងរៀនថា ប៉ុលបានចាកចេញពីក្រុង អាថែន ហើយធ្វើដំណើរទៅក្រុងកូរិនថូស ជាទីកន្លែងដែលលោកបានបង្រៀននៅក្នុងសាលាប្រជុំ ។ សូមអាន កិច្ចការ ១៨:៦ ដោយរកមើលឧបសគ្គនានាដែលប៉ុលបានជួប នៅពេលលោកបានបង្រៀនពួកសាសន៍យូដាអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្រុងកូរិនថូស ។

តើប៉ុលបានដាក់ផែនការធ្វើអ្វីខ្លះ ដោយសារពួកសាសន៍យូដានៅក្នុងសាលាប្រជុំនោះបានបដិសេធសារលិខិតរបស់លោក ?

សូមអាន កិច្ចការ ១៨:៧-១០ ដោយរកមើលអ្វីបានកើតឡើង ដែលអាចលើកទឹកចិត្តដល់ប៉ុល ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំនៅក្នុង ខទី ១០ អំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាដល់ប៉ុល ប្រសិនបើលោកបន្តប្រកាសដំណឹងល្អនៅ ក្រុងកូរិនថូស ?

យើងអាចរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា ប្រសិនបើយើងរស់នៅដោយសក្ដិសម ព្រះអម្ចាស់នឹងគង់នៅជាមួយយើង កាលយើងធ្វើកិច្ចការទ្រង់ ។ សូមគិតពីការសរសេរគោលការណ៍នេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ កិច្ចការ ១៨:៩–១០ ។

រូបភាព
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន

ប្រធានថូម៉ាស អេស ម៉នសុនបានផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តដូចតទៅនេះ ៖ « ឥឡូវនេះពួកអ្នកមួយចំនួនអាចមានការអៀនខ្មាសពីធម្មជាតិ ឬគិតថាខ្លួនឯងខ្វះសមត្ថភាពដើម្បីឆ្លើយតបដោយវិជ្ជមានទៅនឹងការហៅបម្រើ ។ ចូរចាំថា កិច្ចការនេះពុំគ្រាន់តែជារបស់អ្នក និង ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះនោះទេ ។ វាគឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយនៅពេលយើងធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់នោះយើងនឹងទទួលបានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ ។ ចូរចាំថា ព្រះអម្ចាស់ នឹងដុសខាត់ខ្នងដើម្បីរែកបន្ទុកដែលនឹងដាក់មកលើ » ( «To Learn, to Do, to Be» Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨, ទំព័រ ៦២ ) ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដើម្បីដឹងថា ព្រះអម្ចាស់នឹងគង់នៅជាមួយអ្នក នៅពេលអ្នកធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ?
2. តើនៅពេលណា ដែលព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅជាមួយអ្នកនៅពេលអ្នកបានធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ? តើអ្នកបានដឹងថាទ្រង់គង់នៅជាមួយអ្នកដោយរបៀបណា ?

កិច្ចការ ១៨:១១–១៧ កត់ត្រាថា ប៉ុលបានបន្តបង្រៀននៅក្រុងកូរិនថូសអស់រយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លះ ។ អំឡុងពេលនៅ ក្រុងកូរិនថូស ពួកសាសន៍យូដា បានព្យាយាមដាក់ទោសលោក ចំពោះអ្វីដែលលោកកំពុងបង្រៀន ប៉ុន្តែអ្នកតំណាងច្បាប់បានបដិសេធរឿងក្តីនោះ ហេតុដូច្នោះហើយការសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះប៉ុលត្រូវបានបំពេញ ។

កិច្ចការ ១៨:១៨-២៨

អ័គីឡា និង ព្រីស៊ីល បានជួយអ័ប៉ុឡូសឲ្យយល់ពីមាគ៌ារបស់ព្រះ

នៅក្នុង កិច្ចការ ១៨:១៨–២៣ យើងរៀនថាស្វាមី និងភរិយា អ័គីឡា និង ព្រីស៊ីល បានចូលរួមដំណើរជាមួយប៉ុលទៅក្រុងអេភេសូ ។ ដោយបានចាកចេញពីគូស្វាមីភរិយានោះនៅក្រុងអេភេសូ ប៉ុលបានធ្វើដំណើរទៅប៉ែកនៃក្រុងយេរូសាឡិម និង ភាគខាងជើង អាន់ទីយ៉ូក ជាកន្លែងដែលលោកបានបញ្ចប់ដំណើរផ្សាយសាសនាលើកទីពីររបស់លោក ។ ដំណើរផ្សាយសាសនានេះមានរយៈពេលបីឆ្នាំ ។ អំឡុងពេលនោះ ប៉ុលបានធ្វើដំណើរអស់ប្រហែលជា ៤៨២៨ គីឡូម៉ែត្រ ។ ។

បន្ទាប់មក ប៉ុលបានចាកចេញពី អាន់ទីយ៉ូក ហើយបានចាប់ផ្តើមដំណើរផ្សាយសាសនាលើកទីបីរបស់លោក ( សូមមើលផែនទីក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ល.រ.១៣ « ដំណើររបស់សាវកប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា » ) ។ នៅក្នុងដំណើរនេះ លោកបានធ្វើដំណើរជាថ្មីម្តងទៀតទៅតំបន់នានាដែលលោកធ្លាប់បង្កើតសាខារបស់សាសនាចក្រកាលពីមុន ដោយពង្រឹងដល់ពួកសិស្ស ។

សូមអាន កិច្ចការ ១៨:២៤-២៥ ដោយរកមើលអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្រុងអេភេសូ បន្ទាប់ពីប៉ុលបានចាកចេញ ។

តើ អ័ប៉ុឡូសបានយល់អ្វីរួចទៅហើយអំពី « សេចក្តីខាងឯព្រះអម្ចាស់ » ( ខទី ២៥ ) ?

ដោយ « ស្គាល់តែបុណ្យជ្រមុជរបស់លោកយ៉ូហាន » ( ខទី ២៥ ) នោះអ័ប៉ុឡូសពុំយល់ច្បាស់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង បេសកកម្មរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ សូមអាន កិច្ចការ ១៨:២៦ ដោយរកមើលអ្វីដែលអ័គីឡា និង ព្រីស៊ីល បានធ្វើនៅពេលពួកគេបានស្តាប់ឮការបង្រៀនរបស់អ័ប៉ុឡូស ។

ឃ្លាថា « ពន្យល់ពីផ្លូវព្រះ ឲ្យរឹតតែច្បាស់ទៅទៀត » ( ខទី ២៦ ) មានន័យថា អ័គីឡា និង ព្រីស៊ីលបានបង្រៀនអ័ប៉ុឡូសអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អទ្រង់បន្ថែមទៀត ដែលបន្ថែមទៅលើចំណេះដឹង និង ការយល់ដឹងរបស់អ័ប៉ុឡូស ។

សូមអាន កិច្ចការ ១៨:២៧–២៨ ដោយរកមើលភស្ដុតាងដែលបង្ហាញថាអ័គីឡា និង ព្រីស៊ីល បានជួយអ័ប៉ុឡូសឲ្យយល់ពីមាគ៌ារបស់ព្រះឲ្យរឹតតែច្បាស់ឡើង ។

កិច្ចការ ១៩:១-២០

ប៉ុលផ្តល់អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើអព្ភូតហេតុ

នៅពេលប៉ុលបានចាប់ផ្តើមដំណើរផ្សាយសាសនាលើកទីបីរបស់លោក នោះលោកបានធ្វើដំណើរទូទាំងតំបន់នានានៅស្រុកកាឡាទី និងស្រុកព្រីគា ( សូមមើល កិច្ចការ ១៨:២៣ ) ហើយបន្ទាប់មកលោកបានត្រឡប់ទៅក្រុងអេភេសូ វិញ ។ សូមអាន កិច្ចការ ១៩:២–៦ ដោយរកមើលរបៀបដែលប៉ុលបានជួយមនុស្សនៅ ក្រុងអេភេសូ ឲ្យយល់ពីមាគ៌ារបស់ព្រះឲ្យរឹតតែច្បាស់ឡើង ។

ការបំផ្លាញសាលមហោស្រពរបស់ប្រទេសក្រិកនៅក្រុងអេភេសូ ជាកន្លែងដែលប៉ុលបានបង្រៀន

តើប៉ុលបានជួយពួកសិស្សនៅក្រុងអេភេសូឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីគោលលទ្ធិអ្វីខ្លះ ?

នៅពេលអ្នកអានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដែលបានបោះពុម្ពក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សូមរកមើលមូលហេតុដែលប្រជាជននៅក្រុងអេភេសូត្រូវតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកឡើងវិញ ៖ « វាហាក់បីដូចជា … ថា ពួកសាសន៍យូដា មួយចំនួនដែលមានគំនិតប្រកាន់នោះបានជ្រមុជទឹក ដូចជា យ៉ូហាន [ បាទីស្ទ ] ប៉ុន្តែបានភ្លេចប្រាប់ពួកគេថា មានម្នាក់ធ្វើតាមព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីជ្រមុជដោយភ្លើង និង ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ៖—ដែលបានបង្ហាញអ្នកប្រែចិត្តជឿទាំងនេះថា ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេគឺ មិនត្រូវច្បាប់ទេ ហើយនៅពេលពួកគេបានឮការណ៍នេះ ពួកគេបានជ្រមុជទឹកដោយរីករាយ ហើយក្រោយមកពួកគេត្រូវបានដាក់ដៃលើ ពួកគេបានទទួលអំណោយទាននានា ស្របតាមការសន្យា » ( « Baptism » Times and Seasons ថ្ងៃទី ១ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៤២ ទំព័រ ៩០៤ ) ។

ចេញពីបទពិសោធន៍នេះយើងរៀនថា ដើម្បីយកជាការបាន ពិធីបុណជ្រមុជទឹកត្រូវតែធ្វើឡើងដោយអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចពីព្រះ និង ដើម្បីឲ្យពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះមានភាពពេញលេញ វាត្រូវអមដោយការទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

រូបភាព
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកត្រូវតែអមដោយ « អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយការដាក់ដៃលើ » ៖ « អ្នកអាចជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្សម្នាក់ ដូចជាជ្រមុជទឹកខ្សាច់មួយបាវផងដែរ ប្រសិនបើវាមិនធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងនៃការការផ្តាច់បាប និង ការទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេនោះ ។ បុណ្យជ្រមុជដោយទឹក គឺជាបុណ្យជ្រមុជតែពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះ ហើយវាពុំបានការអ្វីឡើយប្រសិនបើគ្មានពិធីជ្រមុជពាក់កណ្តាលទៀត—នោះគឺជាបុណ្យជ្រមុជដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » (Teachings of Presidents of the Church ៖ Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ៩៥) ។

នៅក្នុង កិច្ចការ ១៩:៧-១០ យើងរៀនថា ប៉ុលបានបន្តបង្រៀននៅ ក្រុងអេភេសូ អស់រយៈពេលជាងពីរឆ្នាំទៀត ។ សូមអាន កិច្ចការ ១៩:១១-១២ ដោយរកមើលអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះ ដែលព្រះបានសម្តែងឡើងតាមរយៈប៉ុល ។

គោលលទ្ធិមួយដែលយើងអាចរៀនពីដំណើររឿងនេះគឺថា វិធីមួយដែលព្រះបង្ហាញព្រះចេស្ដាទ្រង់គឺតាមរយៈពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ។

សូមអាន កិច្ចការ ១៩:១៣-១៦ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលមនុស្សមួយចំនួនបានព្យាយាមបណ្តេញអារក្ស ដូចជាប៉ុលបានធ្វើ ។

ដោយសារកូនរបស់ស្កេវ៉ាគ្មានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ដើម្បីបម្រើក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះវិញ្ញាណអារក្សពុំទទួលស្គាល់ ឬ យល់ព្រមនឹងសិទ្ធិអំណាចនោះឡើយ បើទោះបីជាពួកគេប្រកាសថាពួកគេតំណាងឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះក្តី ។

សូមអាន កិច្ចការ ១៩:១៧-២០ ដោយរកមើលអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនបានធ្វើ បន្ទាប់ពីបានដឹងនូវព្រឹត្តិការណ៍នេះ ។ ឃ្លា « វិជ្ជាប្លែកៗ » នៅក្នុង ខទី ១៩ សំដៅលើគ្រូអាបធ្មប់ និង ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ផ្សេងទៀត ។

តើមនុស្សទាំងនេះបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?

យើងអាចរៀនគោលការណ៍ដូចតទៅនេះពីខគម្ពីរទាំងនេះ ៖ ដោយសារភាព ហើយលះបង់ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ៗ នោះយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើការលះបង់អ្វីខ្លះដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវធ្វើ ដើម្បីបោះបង់ចោលអំពើបាបដែលគាត់បានសារភាពនោះ ?

សូមពិចារណាថាតើមានអំពើបាបណាខ្លះ ដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យចង់ឲ្យអ្នកសារភាព និង បោះបង់ចោល ។ សូមជ្រើសអនុវត្តតាមការបំផុសគំនិតនានា ដែលអ្នកបានទទួលនៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ ។

កិច្ចការ ១៩:២១-៤១

អ្នកថ្វាយបង្គំព្រះ ឌីអានក្លែងក្លាយ និយាយជំទាស់នឹងប៉ុល ហើយបានបង្កឲ្យមានភាពចលាចលនៅក្នុងទីក្រុង

នៅក្នុង កិច្ចការ ១៩:២១–៤១ យើងរៀនថា កិច្ចការមួយចំនួននៅក្រុងអេភេសូត្រូវបានគាំទ្រដោយការថ្វាយបង្គំព្រះ ឌីអានក្លែងក្លាយ ។ ដោយសារប៉ុលបានបង្រៀនទាស់នឹងការថ្វាយបង្គំនៃព្រះក្លែងក្លាយ នោះពួកជាងដែលធ្វើរូបចម្លាក់នៃព្រះឌីអាននោះបានបង្វែរប្រជាជនឲ្យប្រឆាំងទាស់នឹងប៉ុល ។ ប្រជាជនបានយកដៃគូពីរនាក់របស់ប៉ុល ហើយជួបជុំគ្នានៅក្នុងសាលមហោស្រពក្នុងទីក្រុង ដែលអាចដាក់មនុស្សដល់ទៅ ២៤០០០ នាក់ ។ ប៉ុលចង់និយាយជាមួយមហាជននោះ ប៉ុន្តែពួកសិស្សមួយចំនួន និង ថ្នាក់ដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់មិនឲ្យចូលទៅក្នុងសាលមហោស្រពនោះឡើយ ។ ទីបំផុតស្មៀនទីក្រុងនោះបានធ្វើឲ្យប្រជាជនស្ងប់អារម្មណ៍ ហើយបានបំបែកពួកគេចេញ ។ ប៉ុល និង ដៃគូរបស់លោកត្រូវបានការពារគឺជាគំរូមួយនៃរបៀបដែលការងាររបស់ព្រះ នឹងបន្តទៅមុខ បើទោះបីជាមានការប្រឆាំងតវ៉ា ឬ ការបៀតបៀនពីពួកទុច្ចរិតក្តី ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១៨–១៩ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖