មេរៀនទី ២៥ ថ្ងៃទី ៣
ភីលីព ១–៣
សេចក្តីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងភីលីព ឲ្យធ្វើការជាមួយគ្នាក្នុងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លោកបានទូន្មានពួកគេឲ្យធ្វើតាមគំរូនៃការបន្ទាបខ្លួន និងការមិនគិតពីខ្លួនឯងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយលោកបានបង្រៀនថា ព្រះធ្វើការជាមួយពួកគេក្នុងការនាំមកនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ពួកគេ ។ ប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីការលះបង់នានាដែលលោកបានធ្វើដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ភីលីព ១
ប៉ុលពិពណ៌នាអំពីពរជ័យនានា ដែលបានមកពីការប្រឆាំង
តើអ្នកនឹងប្រើពាក្យអ្វីខ្លះដើម្បីបំពេញចន្លោះក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ ?
« គ្រប់ពេលដែលអ្នកច្រានចោល ‹ ពួកមរមន › នោះអ្នកច្រានចោល ____________________អ្នកមិនដែលបានច្រានចោល ____________________ ។ ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមានព្រះបន្ទូលថាដូច្នោះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ២៦៤ ) ។
( អ្នកនឹងឃើញចម្លើយនៅពេលក្រោយក្នុងមេរៀននេះ ) ។
តើមានគំរូណាខ្លះ ដែលទោះជាចេញពីប្រវត្តិសាស្ត្រ ឬចេញពីជំនាន់របស់យើងក្ដី ដែលមានការច្រានចោលរបស់មនុស្ស ឬការប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងអ្នកដើរតាមរបស់ទ្រង់ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ភីលីព ១ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតមួយដែលអាចជួយអ្នកយល់អំពីរបៀបដែលការប្រឆាំងអាចមានឥទ្ធិពលលើកិច្ចការព្រះអម្ចាស់ ។
សូមស្វែងរកទីតាំងក្រុងភីលីពនៅលើផែនទីដែលអមជាមួយ ដោយបង្ហាញអំពីដំណើររបស់សាវកប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា ។
ប៉ុលបានស្ថាបនាសាខាសាសនាចក្រនៅក្រុងភីលីពអំឡុងដំណើរទៅផ្សាយសាសនាទីពីររបស់លោក ( សូមមើល កិច្ចការ ១៦ ) ។ ក្រោយមក លោកបានសរសេរសំបុត្រទៅពួកភីលីពក្នុងពេលដែលលោកជាប់ឃុំ ដែលទំនងជានៅក្រុងរ៉ូម ។ នៅក្នុង ភីលីព ១:១–១១ យើងអានថា ប៉ុលសម្ដែងការដឹងគុណ និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ពួកបរិសុទ្ធភីលីព ។
សូមអាន ភីលីព ១:១២–១៤ ដោយស្វែងរកថា តើអ្វីដែលជាលទ្ធផលមកពីការប្រឆាំង ដែលប៉ុលបានជួបប្រទះអំឡុងពេលកិច្ចខិតខំផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់លោក ។
ដូចមានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ការប្រឆាំងដែលប៉ុលបានជួបប្រទះបានដឹកនាំទៅរកការ « ចម្រើនដល់ដំណឹងល្អ » ( ភីលីព ១:១២ ) ។ មនុស្សពាសពេញ « រាជវាំង » ឬបន្ទាយទាហាន បានដឹងថា ប៉ុលត្រូវជាប់ឃុំដោយសារតែការប្រកាសអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការជាប់ឃុំរបស់ប៉ុលក៏បានបំផុសគំនិតសមាជិកដទៃទៀតក្នុងសាសនាចក្រ ឲ្យមានភាពមោះមុតជាងមុនក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អដែរ ។
ចេញពី ភីលីព ១:១២–១៤ យើងរៀនថា ការប្រឆាំងដែលយើងជួបប្រទះនៅពេលយើងដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចជួយធ្វើឲ្យកិច្ចការរបស់ទ្រង់រីកចម្រើនទៅមុខ ។
សូមបំពេញចន្លោះនៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធាន យ៉ង់ ដោយប្រើពាក្យ ឡើងទៅលើ ( ដែលក្នុងបរិបទនេះមានន័យថា ឆ្ពោះទៅមុខ ) និង ចុះទៅក្រោម ។
-
សូមស្រមៃថាអ្នកគឺជាអ្នកសរសេរបណ្ដាញ ឬកាសែត ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវមាតិការឿងសម្រាប់ស្ថានភាពពិតចំនួនពីរ ឬបី ដែលការប្រឆាំងបានជួយធ្វើឲ្យកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់រីកចម្រើនទៅមុខ ។ រឿងទាំងនេះអាចចេញមកពីព្រះគម្ពីរ ឬចេញមកពីជីវិតមនុស្សដែលអ្នកស្គាល់ ។ ( ខាងក្រោមនេះគឺជាឧទាហរណ៍នៃមាតិការឿង ៖ « ការតវ៉ាប្រឆាំងទាស់នឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយធ្វើឲ្យមានការចាប់អារម្មណ៍កើនឡើងទៅលើការរៀនសូត្រអំពីសារលិខិតនៃដំណឹងល្អពីអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាក្នុងមូលដ្ឋាន » ) ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ភីលីព ១:១៥–២៦ ប៉ុលបានបង្រៀនថា ទោះជាអ្វីក៏ដោយដែលបានកើតឡើងដល់រូបលោក ការណ៍នោះនឹងតម្កើងដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមអាន ភីលីព ១:២៧–៣០ ដោយស្វែងរកថា តើប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកបរិសុទ្ធក្រុងភីលីពធ្វើអ្វីសម្រាប់ដំណឹងល្អ ។ សូមកត់ចំណាំថា ពាក្យ ប្រព្រឹត្ត នៅក្នុង ខទី ២៧ សំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្ត ។
ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ភីលីព ១:២៨ សរសេរថា « ឥតមានភ័យខ្លាច ចំពោះពួកទាស់ទទឹងក្នុងការអ្វីឡើយ គឺពួកអ្នកបដិសេធដំណឹងល្អ ដែលនាំឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីបំផ្លិចបំផ្លាញ ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកដែលទទួលដំណឹងល្អនឹងបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលបានមកពីព្រះផង » ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ភីលីព ១:២៧–៣០ តើសមាជិកសាសនាចក្រនឹងជួបប្រទះអ្វីជំនួសព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធភីលីពបានមានពរដោយសារការចងចាំដល់ការប្រឆាំងដែលពួកគេបានជួបប្រទះ នៅពេលពួកគេដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយធ្វើឲ្យកិច្ចការរបស់ទ្រង់រីកចម្រើនទៅមុខ ។
ភីលីព ២
ប៉ុលបង្រៀនអំពីការយាងចុះមករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ
សូមអាន ភីលីព ២:២–៤ ដោយស្វែងរកដំបូន្មានរបស់សាវកប៉ុលដល់ពួកបរិសុទ្ធភីលីព ។ នៅក្នុង ខទី ៣ ពាក្យ សេចក្តីអំនួតឥតប្រយោជន៍ មានន័យថា ភាពឆ្មើងឆ្មៃ រីឯឃ្លា « ចិត្តសុភាព » សំដៅទៅលើការបន្ទាបខ្លួន ។
សូមអាន ភីលីព ២:៥–៩ រួចគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬកត់ចំណាំពាក្យ ឬឃ្លា ដែលបង្ហាញអំពីការបន្ទាបខ្លួន និងការមិនគិតពីខ្លួនឯងរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
យើងអាចរៀនគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះចេញពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ប៉ុលនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើតាមគំរូនៃការបន្ទាបខ្លួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយខា្វយខ្វល់ពីអ្នកដទៃដោយមិនគិតពីខ្លួនឯង នោះយើងអាចមានភាពរួបរួមកាន់តែខ្លាំង ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើមានវិធីមួយចំនួនណាខ្លះដែលយើងអាចធ្វើតាមគំរូនៃការបន្ទាបខ្លួន និងការមិនគិតពីខ្លួនឯងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ សាលា និងវួដ ឬសាខារបស់យើង ?
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានឃើញមនុស្សចាត់ទុកសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃនៅពីមុនសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួន ? តើការខិតខំទាំងនេះពង្រឹងសាមគ្គីភាពយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ភីលីព ២:៩–១១ ប៉ុលបានបង្រៀនថា នៅទីបំផុត « គ្រប់ទាំងជង្គង់ [ នឹង ] លុតចុះ » ហើយ « គ្រប់ទាំងអណ្តាត [ នឹង ] ថ្លែងប្រាប់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ » ។ សូមយកពេលបន្តិចដើម្បីគិតអំពីគ្រានោះ រួចគិតថា តើអ្នកសង្ឃឹមចង់ឲ្យការណ៍នេះក្លាយជាបទពិសោធន៍យ៉ាងដូចម្ដេចចំពោះអ្នក ។
សូមអាន ភីលីព ២:១២–១៣ ដោយស្វែងរកថា តើប៉ុលបានទូន្មានឲ្យពួកភីលីពធ្វើអ្វី ដែលអាចធ្វើឲ្យបទពិសោធន៍នៃការលុតជង្គង់របស់ពួកគេនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់បានពោរពេញដោយអំណរ ។ ឃ្លា « កោតខ្លាច ហើយញាប់ញ័រ » នៅក្នុង ខទី ១២ សំដៅទៅលើសេចក្ដីស្ញើចនៃការគោរព និងសេចក្ដីអរសប្បាយ ( សូមមើល សុភាសិត ២:១១ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « កោតខ្លាច » scriptures.lds.org ) ។
មនុស្សខ្លះបានយល់ខុសលើសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ប៉ុលឲ្យ « បង្ហើយសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់អ្នករាល់គ្នា » ( ភីលីព ២:១២ ) ថាមានន័យថា យើងត្រូវបានសង្គ្រោះដោយកិច្ចការរបស់ខ្លួន ។ យើងអាចត្រូវបានសង្គ្រោះតែតាមតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងត្រូវតែបំពេញតាមតម្រូវការដើម្បីបានសង្គ្រោះ ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមក ( សូមមើល មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:៣–៤ ) ។ ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ភីលីព ២:១៣ ប៉ុលបានបង្រៀនថា ព្រះជួយអ្នកទាំងឡាយដែលព្យាយាមបំពេញតាមតម្រូវការដើម្បីបានសង្គ្រោះតាមរយៈការជួយពួកគេឲ្យ « មានចំណងចង់ធ្វើ » ឬ មានបំណងប្រព្រឹត្ត « បំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ » ឬព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។
យើងរៀនចេញពី ភីលីព ២:១២–១៣ ថា ព្រះជួយយើងឲ្យមានបំណង ហើយធ្វើនូវអ្វីដែលតម្រូវពីយើងដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលកើតមានតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមគិតដល់ការសរសេរ ឬកត់ចំណាំសេចក្តីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
តាមរយៈឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រះអាចជួយយើងឲ្យផ្លាស់ប្ដូរ ហើយធ្វើឲ្យបំណងរបស់យើងបានបរិសុទ្ធ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងចង់គោរពប្រតិបត្តិទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៥:២ ) ។ តើនៅពេលណាដែលអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា ព្រះកំពុងផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តរបស់អ្នក ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកចង់គោរពប្រតិបត្តិទ្រង់ ? តើទ្រង់បានជួយអ្នកឲ្យគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់បានកាន់តែស្មោះត្រង់តាមរបៀបណា ?
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ភីលីព ២:១៤–៣០ ប៉ុលបានរំឭកពួកបរិសុទ្ធថា ពួកគេ « ភ្លឺដូចជាតួពន្លឺនៅក្នុងលោក » ( ភីលីព ២:១៥ ) រួចលោកមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកគេថា លោកនឹងបញ្ជូនសារទូតដើម្បីទៅឲ្យដឹងអំពីសុខុមាលភាពរបស់ពួកគេ ។
ភីលីព ៣
ប៉ុលពិពណ៌នាអំពីការលះបង់នានាដែលលោកបានធ្វើដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
តើអ្វីមួយដែលអ្នកឲ្យតម្លៃ ហើយលោកិយក៏ឲ្យតម្លៃផងនោះ ( មានដូចជាក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ ការអប់រំ អាហារ បច្ចេកវិទ្យា ឬទ្រព្យសម្បត្តិ ) គឺជាអ្វី ?
តើអ្នកនឹងលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មានតម្លៃនេះដើម្បីអ្វី ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ភីលីព ៣ សូមស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានលះបង់ដើម្បីទទួលបានរង្វាន់ដែលយើងក៏ទទួលបានដែរនោះ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ភីលីព ៣:១–២ ប៉ុលបានព្រមានសមាជិកសាសនាចក្រអំពីគ្រូបង្រៀនពុករលួយ ( « ពួកឆ្កែ » ) ជាអ្នកដែលបានប្រកាសថា អ្នកប្រែចិត្តជឿចូលសាសនាចក្រគួរតែប្រព្រឹត្តឲ្យស្របតាមទំនៀមទម្លាប់ពួកសាសន៍យូដារួមមានការកាត់ស្បែក ។ នៅក្នុង ភីលីព ៣:៣ លោកបានបង្រៀនថា អ្នកដែល « បំរើព្រះដោយវិញ្ញាណ ហើយអួតពីព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ » គឺជា « អ្នកកាត់ស្បែក » ឬរាស្ត្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ព្រះ ។
សូមអាន ភីលីព ៣:៤–៦ ដោយស្វែងរកសេចក្ដីដែលប៉ុលបានថ្លែងអំពីកេរតំណែលរបស់ពួកសាសន៍យូដា ។
សូមកត់ចំណាំអំពីគុណប្រយោជន៍ខាងសង្គម និងខាងសាសនានៅក្នុងសង្គមពួកសាសន៍យូដាដែលប៉ុលធ្លាប់មាន ។ លោកមានខ្សែស្រឡាយជាសាសន៍អ៊ីស្រាអែល លោកធ្លាប់ជាពួកផារិស៊ី លោកធ្លាប់ជឿស៊ប់ទៅលើសាសនាយូដា ហើយលោកធ្លាប់បានគោរពតាមយ៉ាងតឹងរ៉ឹងនូវក្រឹត្យវិន័យរបស់ពួកសាសន៍យូដា ។
សូមអាន ភីលីព ៣:៧–១១ រួចគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬកត់ចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលប្រាប់ថាតើប៉ុលយល់យ៉ាងណាចំពោះគុណប្រយោជន៍ដែលលោកធ្លាប់មាននៅក្នុងសង្គមពួកសាសន៍យូដា ។
ប៉ុលសុខចិត្ត « ខាតគ្រប់ទាំងអស់ » ( ភីលីព ៣:៨ ) ដើម្បីលោកអាចស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ « នៅក្នុងទ្រង់ » ( ភីលីព ៣:៩ ) ឬបាននៅក្នុងទំនាក់ទំនងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយទ្រង់ ហើយបានរាប់ជាសុចរិតតាមរយៈទ្រង់ រងទុក្ខដោយសារទ្រង់ ហើយបានជាម្នាក់នៅក្នុង « សេចក្តីរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញរបស់ពួកសុចរិត » ឬមនុស្សល្អ ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ភីលីព ៣:១១ ) ។
សូមអាន ភីលីព ៣:១២–១៤ ដោយស្វែងរកថាតើអ្វីដែលប៉ុលបានទទួលស្គាល់អំពីអំពើរំលងខាងវិញ្ញាណរបស់លោក ។ សូមកត់ចំណាំថា ពាក្យ បានចាប់ នៅក្នុងបរិបទនេះមានន័យថា ទទួល ។
ដោយមិនគិតពីអ្វីដែលលោកបានលះបង់ នោះប៉ុលបានឆ្ពោះទៅមុខដើម្បីទទួលបាន « រង្វាន់នៃការងារដ៏ខ្ពស់របស់ព្រះ » ( ភីលីព ៣:១៤ ) ដែលជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលយើងអាចរៀនចេញពីគំរូរបស់ប៉ុល ៖ ប្រសិនបើយើង នោះយើងនឹងមកស្គាល់ទ្រង់ ហើយទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានមានប្រសាសន៍អំពីមន្ត្រីកងនាវាម្នាក់ដែលបានមកពីប្រទេសដទៃទៅដល់សហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីទទួលបានការបំពាក់បំប៉នកម្រិតខ្ពស់ និងជាអ្នកដែលបានចូលសាសនាចក្រអំឡុងពេលដែលគាត់ស្នាក់នៅទីនោះ ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលយុវជនរូបនោះសុខចិត្តលះបង់ដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
« ខ្ញុំបានស្គាល់គាត់ពីមុនដែលគាត់បានត្រឡប់ទៅមាតុប្រទេសវិញ ។ … ខ្ញុំនិយាយថា ៖ ‹ ប្រជាជនរបស់ប្អូនមិនមែនជាគ្រិស្តសាសនិកទេ ។ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលប្អូនត្រឡប់ទៅមាតុប្រទេសវិញជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ ហើយកាន់តែពិសេសទៅទៀតនោះគឺអ្នកជាពួកមរមរន ?
« ទឹកមុខរបស់គាត់ស្រងូតស្រងាត់បន្តិច រួចគាត់តបថា ‹ ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំនឹងខកចិត្ត ។ ពួកគេនឹងលែងរាប់ញាតិខ្ញុំ ហើយចាត់ទុកថាខ្ញុំបានស្លាប់ហើយ ។ ចំណែកឯអនាគត និង ការងាររបស់ខ្ញុំវិញ ប្រហែលជាខ្ញុំអាចនឹងពិបាកទទួលបានឱកាសធ្វើការ › ។
« ខ្ញុំបានសួរថា ‹ តើប្អូននឹងសុខចិត្តបង់ថ្លៃដ៏ខ្ពស់បំផុតសម្រាប់ដំណឹងល្អដែរឬទេ ? ›
« ទឹកភ្នែកបានស្រក់ពីកែវភ្នែកពណ៌ខ្មៅរបស់គាត់ ជះពន្លឺភ្លឺផ្លេកចេញពីផ្ទៃមុខស្រអែមរបស់គាត់ កាលគាត់ឆ្លើយថា ‹ វាជាការពិត មែនទេ ? ›
« ដោយរអៀសខ្លួនបន្តិចដែលបានសួរសំណួរនោះ នោះខ្ញុំបានឆ្លើយថា ‹ មែនហើយ វាជាការពិត › ។
« គាត់បានឆ្លើយថា ‹ អញ្ជឹងតើមានអ្វីសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ? › » ( « It’s True, Isn’t It? » Ensign ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ២ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នក ( ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ) ធ្លាប់បានលះបង់អ្វីខ្លះដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
ហេតុអ្វីបានជាតម្លៃនៃការស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការរីកចម្រើនឆ្ពោះទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច សក្ដិសមនឹងការលះបង់នានាដែលអ្នកបានធ្វើ ?
-
-
សូមពិចារណា ថា តើមានអ្វីមួយដែលអ្នកត្រូវលះបង់ដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវឲ្យបានកាន់តែពេញលេញឬទេ ។ នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកទៀត សូមសរសេរគោលដៅមួយដើម្បីលះបង់អ្វីមួយនោះ ។ សូមទុកក្រដាសនេះនៅកន្លែងដែលអ្នកងាយមើលឃើញវានៅសប្ដាហ៍ក្រោយៗទៀត ។ បន្ទាប់មក សូមសរសេរថា កិច្ចការទី ៤ ត្រូវបានបញ្ចប់ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
នៅក្នុង ភីលីព ៣:១៥–២១ យើងអានការព្រមានរបស់ប៉ុលអំពីសេចក្ដីបំផ្លិចបំផ្លាញដែលរង់ចាំទទួលអ្នកដែលផ្ដោតអារម្មណ៍តែទៅលើសម្ពាធខាងលោកិយ ។ លោកក៏បានបង្រៀនដែរថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងផ្លាស់ប្ដូររូបកាយក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងទៅជារូបកាយដ៏រុងរឿងដូចជាទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ភីលីព ១–៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖